bg‑azure

Przemiany jądrowe

Reakcje jądrowereakcje jądroweReakcje jądrowe to zmiany, którym ulega jądro atomowe. Mogą prowadzić do powstawania różnych pierwiastków. Samorzutny rozpad jest możliwy tylko wtedy, gdy energia rozpadającego się jądra jest większa od sumy energii powstających produktów rozpadu. Przemianę jądrową można określić, bilansując liczby atomowe i liczby masowe w równaniu jądrowym tego procesu. Najpopularniejszymi przemianami są alfa lub beta. Cząstki beta dzielimy na beta minus β- i beta plus β+.

Przemiana alfaprzemiana alfaPrzemiana alfa to emisja cząstki α, w wyniku której liczba atomowa (Z) pierwiastka maleje o 2, a liczba masowa (A) maleje o 4. Przemiana ta zachodzi samorzutnie w wyniku rozpadu niestabilnego jądra atomów o liczbie Z większej lub równej 82. Równanie tej reakcji można zapisać następująco:

EZAEZ-2A-4'+He24

Przemianie alfa ulegają głównie jądra ciężkie. Podczas tego procesu następuje emisja cząstek, które składają się z dwóch protonów oraz dwóch neutronów (jądro helu).

Natomiast rozpad beta jest procesem rozpadu jądra, w którym niestabilne jądro przekształca się i wyrzuca cząstki, dzięki czemu osiąga stan stabilny. Istnieją dwa różne typy przemian beta: rozpad beta minusprzemiana beta minusrozpad beta minusrozpad beta plusprzemiana beta plusrozpad beta plus. W obu tych rozpadach nukleon (proton lub neutron) w jądrze przekształca się w inny rodzaj nukleonu (neutron lub proton), co dzieje się pod wpływem słabego oddziaływania.

bg‑azure

Przemiana β-

Rozpad beta minus to emisja z jądra atomowego elektronu, czyli cząstki β- oraz antyneutrina elektronowego (cząstka elementarna). Rozpad ten występuje dla jąder posiadających pewien nadmiar neutronów w porównaniu do protonów. W wyniku tej przemiany liczba atomowa pierwiastka wzrasta o 1, a liczba masowa pozostaje bez zmian. Schemat tej reakcji można zapisać następująco:

EZAZ+1AE'+e-+ν¯e

Przykład przemiany beta minus

Ac89227Th90227+e-+ν¯e

W wyniku tej emisji, w jądrze atomu promieniotwórczego następuje przemiana neutronu, zbudowanego z dwóch kwarków dolnych oraz jednego górnego, w proton i elektron. Wówczas jeden kwark dolny zostaje podmieniony kwarkiem górnym. Aby podczas tego procesu był zachowany ładunek, dochodzi do emisji wirtualnego bozonu W- o ładunku -1. Ładunek kwarku górnego to 23, a kwarku dolnego to -13.  W ten sposób neutron zamienia się w proton, który pozostaje w jądrze atomu, natomiast elektron zostaje wypromieniowany.

Zapis przemiany neutronu

n01p+11+e-+ν¯e

gdzie:

Emisji β- może również towarzyszyć promieniowanie gamma (γ).

R1LLf3HCtzdhf
W wyniku przemiany β- z węgla 14C powstaje azot 14N oraz cząstka antyneutrino i elektron.
Źródło: GroMar Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
1
Polecenie 1

Uzupełnij równanie, wpisując symbol odpowiedniego atomu oraz jego liczbę masową i liczbę atomową.

Na1124+e-+ν¯e
R1I8vNdG9gdme
Odpowiedź zanotuj w zeszycie do lekcji chemii, zrób zdjęcie, a następnie umieść je w wyznaczonym polu. .
RZz2vYyIoNeEk
(Uzupełnij).
bg‑azure

Przemiana β+

Przemiana beta plus to emisja dodatniej cząstki β, czyli pozytonu oraz neutrina elektronowego (cząstka elementarna). Proces ten występuje w jądrach posiadających niedobór neutronów w porównaniu do protonów. W wyniku tej przemiany liczba atomowa jądra maleje o jeden, a liczba masowa pozostaje bez zmian. Schemat tej reakcji można zapisać następująco:

EZAZ-1AE'+e++ve

Przykład przemiany beta plus

O815N715+e++ve

Podczas tego procesu, w jądrze atomu promieniotwórczego następuje przemiana protonu w neutron, który pozostaje w jądrze atomu, oraz przemiana pozytonu i neutrina. Następnie zostają one wypromieniowane. Proton składa się z dwóch kwarków górnych i jednego kwarku dolnego. Jeden kwark górny zmienia się w kwark dolny, co powoduje emisję wirtualnego bozonu W+ o ładunku +1 (dzięki czemu można zachować ładunek).

Zapis przemiany protonu

p+11n01+e++ve

gdzie:

bg‑azure

Zastosowanie rozpadów β

RbrXNAWdJ9fYD
Obrazowanie Pe E Te PET Radioizotopy, które rozpadają się poprzez emisję beta, są szeroko stosowane w nauce i medycynie, zwłaszcza w dziedzinie onkologii. Obrazowanie PET (pozytonowa tomografia emisyjna), które wykorzystuje podstawowy mechanizm rozpadu beta plus i emisji pozytonów, staje się coraz ważniejsze w diagnostyce raka, ocenie kontrolnej i planowaniu terapii radiacyjnej., Terapia radionuklidami i radioterapia Rozpad beta jest również wykorzystywany w terapii radionuklidami (RNT) lub radioterapii. W tym procesie najczęściej wykorzystywany jest lutet-177 lub itr-90. Wewnątrz ciała odpowiedni izotop przemieszcza się do komórek rakowych. Atomy radioaktywne przechodzą następnie proces rozpadu, uwalniając cząstki beta i zabijają pobliskie komórki rakowe., Datowanie węglowe Ponadto datowanie węglowe opiera się na właściwościach rozpadu beta -. Aby określić przybliżony wiek artefaktów, drewna i szczątków zwierząt, należy określić stosunek węgla- 14 do węgla- 12 w obiekcie. Węgiel- 14 powstaje w górnych warstwach atmosfery z azotu-14. Węgiel-14 jest zużywany przez organizmy żywe identycznie jak węgiel-12. Te dwa izotopy są wchłaniane przez wdychanie gazu ce o 2 znajdującego się w powietrzu. Kiedy ciało organiczne zaczyna się rozkładać, część węgla- 14 przekształca się w azot- 14 (w procesie rozpadu beta), a przez lata ilość węgla- 14 w próbce ulega wyczerpaniu. Patrząc na stosunek węgla- 14 do węgla- 12, można określić przybliżony wiek artefaktu (mierząc aktywność promieniowania beta).
bg‑azure

Porównanie przenikliwości promieniowania

Promieniowanie betapromieniowanie beta, promieniowanie βPromieniowanie beta jest bardziej przenikliwe niż promieniowanie alfa, ale nie jest z kolei aż tak przenikliwe jak promieniowanie gamma. Jeśli źródło beta dostanie się do organizmu, powoduje uszkodzenie tkanki i może zwiększyć ryzyko zachorowania na nowotwór. Poniższy rysunek pokazuje względne poziomy penetracji różnych typów promieniowania.

RKuqD8yPfB52Q
Schemat przenikliwości poszczególnych typów promieniowania jonizującego
Źródło: GroMar Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Słownik

reakcje jądrowe
reakcje jądrowe

procesy polegające na zderzeniu cząstki (np. neutronu) lub niewielkiego jądra z innymi jądrem, na skutek czego jądro bombardowane (ulegające przemianie spontanicznej lub wymuszonej) przekształca się w nowe jądro, a w reakcji wyrzucana jest jedna lub kilka cząstek

przemiana alfa
przemiana alfa

inaczej rozpad alfa, promieniotwórczość α; rozpad promieniotwórczy jądra atomowego połączony z emisją jądra helu (cząstki α)

przemiana beta minus
przemiana beta minus

inaczej rozpad beta minus; polega na przemianie neutronu w proton i emisji z jądra atomowego elektronu, czyli cząsteczki β- oraz antyneutrina elektronowego

przemiana beta plus
przemiana beta plus

inaczej rozpad beta plus; polega na przemianie protonu w neutron i emisji z jądra atomowego pozytonu (antyelektronu), czyli cząsteczki β+ oraz neutrina elektronowego

promieniowanie beta, promieniowanie β
promieniowanie beta, promieniowanie β

jeden z rodzajów promieniowania wysyłanego przez promieniotwórcze jądra atomowe

neutrino elektronowe
neutrino elektronowe

elektrycznie obojętna cząstka elementarna z grupy leptonów o spinie równym 12, oznaczana symbolem ve; pojawia się przy rozpadach β+

antyneutrino elektronowe
antyneutrino elektronowe

elektrycznie obojętna cząstka elementarna z grupy leptonów o spinie równym 12, oznaczana symbolem ν¯e; jest antycząstką neutrina elektronowego; pojawia się przy rozpadach β-

Bibliografia

Atkins P., Jones L., Chemical Principles. The Quest for Insight, 5th Edition, New York 2009.

Encyclopedia PWN

Welsh J. S., Beta decay in science and medicine, „American Journal of Clinical Oncology” 2007, 30(4), s. 437‑439.