Przeczytaj
CV bez tajemnic
CV to inaczej curriculum vitae, czyli z łaciny – „bieg życia” bądź „przebieg życia”. W Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Rosji i na Filipinach używa się także określenia: resume. CV to tekst użytkowytekst użytkowy, który prezentuje wykształcenie i przebieg kariery zawodowej osoby ubiegającej się o pracę.
W internecie jest dostępnych wiele narzędzi do tworzenia CV. Trzeba jednak pamiętać, że nie istnieje jeden dobry, uniwersalny wzór życiorysu, który nadawałby się zarówno dla artysty, jak i młodego copywriteracopywritera ubiegającego się o zatrudnienie w agencji reklamowej.
Tworząc CV, trzeba zastanowić się, do jakich firm będzie kierowane. Jeśli do branży kreatywnej – pismo powinno wyróżniać się nieszablonowością i nietuzinkowym podejściem do jego wykonania. Zawsze należy zwracać uwagę na to, czego wymaga konkretny pracodawca: jakie informacje go interesują, czy ważniejsze jest nasze wykształcenie, czy jednak doświadczenie zawodowe. Istnieją określone zasady, o których warto pamiętać, tworząc użyteczne CV.
Informacje, które powinno zawierać dobrze sformułowane CV:
Wyszczególnione punkty należy dobrać według potrzeb. Nie wszystkie są konieczne w każdej branży. Należy samodzielnie dopasować rodzaj zamieszczanych w piśmie informacji, np. literat czy naukowiec może dołączyć listę swoich publikacji, recenzje, itp.
Ważne, by dołączone zdjęcie było wyraźne i estetyczne, najlepiej wykonane w profesjonalnym zakładzie fotograficznym. Amatorskie fotografie mogą nie sprzyjać poważnemu traktowaniu kandydata.
Do CV można dołączyć referencjereferencje od poprzednich pracodawców (lub kontakty
do nich) oraz portfolioportfolio, jeśli zamierza się wykonywać zawód w branży artystycznej lub projektowej.
Charakterystyka stylu CV
Dane w CV podaje się w odwróconej chronologii – od informacji aktualnych
do najstarszych.Styl CV musi być zwięzły, przejrzysty, rzeczowy – to znaczy wszystkie dane zapisywane są w konkretnej formie punktów. Ponadto w CV należy unikać np. metafor lub innych środków stylistycznych. Odbiorca CV ma bez trudu odnaleźć interesujące go informacje (dane), a nie podejmować się ich interpretacji.
W CV unika się form czasownikowych, typu: pracowałem, studiowałem. Lepiej stosować formy rzeczownikowe, bezosobowe: 2016 – studia prawnicze na UW.
CV pełni przede wszystkim funkcję komunikacyjną – odbiorca tekstu użytkowego, jakim jest CV powinien w nim znaleźć najważniejsze informacje potrzebne w procesie wyboru odpowiedniego kandydata na stanowisko pracy. Pośrednio CV pełni także funkcję perswazyjnąperswazyjną, bowiem treść CV (kompetencje, doświadczenie zawodowe i wykształcenie) stanowią argumenty dla przyszłego pracodawcy. Funkcję perswazyjną w bezpośrednim sensie pełni list motywacyjnylist motywacyjny (dołączany do dokumentów aplikacyjnychdokumentów aplikacyjnych, w tym CV), w którym powinny znaleźć się klasycznie sformułowane argumenty, odpowiadające na pytanie, dlaczego akurat ten kandydat ma być zatrudniony.
CV powinno rządzić się zasadą minimalizmu – brak rozbudowanych form pozwala zaoszczędzić miejsce na stronie, dzięki czemu odbiorca CV uniknie znużenia natłokiem informacji.
Styl CV powinien być formalny – bez ozdobników, ale i bez stylu potocznego;
np. zamiast: 2015 – robota na budowie lepiej wpisać: 2015 - praca w branży budowlanej.
Najczęstsze błędy w CV
Przydatne wskazówki
W poradniku redaktora Jak pisać i redagować znaleźć można dodatkowe pomocne wskazówki przy tworzeniu CV:
Jak pisać i redagować. Poradnik redaktora. Wzory tekstów użytkowych
CV pisze się zawsze na komputerze, jego objętość
nie powinna przekraczać 2 stron formatu A4.Imię i nazwisko powinno być wyeksponowane (warto
na przykład znacznie zwiększyć rozmiar czcionki).Bardzo ważny jest aspekt wizualny CV: warto pamiętać o wyraźnym, graficznym oddzieleniu bloków tematycznych. (...)
W CV podaje się tylko informacje pozytywne i najlepiej zróżnicowane (np. różne zawody, zaświadczenia z różnych okresów życia).
Skrót CV wymawia się: si wi, z akcentem na ostatniej sylabie.
Źródło: Ewa Wolańska, Adam Wolański i in., Jak pisać i redagować. Poradnik redaktora. Wzory tekstów użytkowych, Warszawa 2006, s. 159–160.
Słownik
(ang. public relations) - firma, która zajmuje się budowaniem pozytywnego wizerunku firmy, obsługuje proces komunikacji i budowania relacji między firmą a klientami.
(ang.) - twórca tekstów reklamowych, marketingowych, promocyjnych, opisów produktów
(łac. clausula - zakończenie, zamknięcie) – prawo zastrzeżenie ograniczające
lub rozszerzające skutki umowy, traktatu lub dokumentu prawnego
rodzaj tekstu użytkowego dołączanego do CV (i innych dokumentów aplikacyjnych) osoby ubiegającej się o dane stanowisko; list motywacyjny zawiera dane kontaktowe kandydata oraz tekst argumentujący powody, dla których ten kandydat powinien otrzymać posadę
zbiór przepisów określających dopuszczalność gromadzenia, przetwarzania i ujawniania danych opisujących cechy indywidualnych osób
(łac. persuasio – przekonywanie) - oddziaływanie na odbiorcę w celu przekonania go do przyjęcia pewnych twierdzeń, zmiany przekonań lub postaw albo podjęcia jakiegoś działania
(wł. portafogli = portare - nosić + foglio - liść) - teczka – zbiór prac lub dokonań kandydata na dane stanowisko; teczka ta zawiera próbki i przykłady wykonanych prac i zleceń, które prezentują umiejętności kompetencje kandydata
opinia na temat pracownika przekazywana przez poprzedniego pracodawcę
osoba przeprowadzająca rozmowę kwalifikacyjną z kandydatem na stanowisko.
teksty, które formułowane są na potrzeby różnych okoliczności, np. urzędowych (podanie, wniosek), zawodowych (e‑mail, CV) czy też osobistych i prywatnych (kondolencje, gratulacje) i inne