Położenie i ludność

R1d8J9x0KgiAl1
Boliwia jest 5. krajem pod względem powierzchni w Ameryce Południowej.
Źródło: Addicted04, licencja: CC BY-SA 3.0.

Boliwia to jedyny kraj południowoamerykański niemający dostępu do morza. Jest położony w Andach, a jego powierzchnia wynosi 1 098 580 kmIndeks górny 2. Jest to piąty pod względem wielkości terytorium kraj Ameryki Południowej (28. kraj pod tym względem na świecie). Boliwia graniczy z Brazylią (linia graniczna z tym państwem ma ok. 3400 km), Peru, Chile, Paragwajem i Argentyną.

Dominującą ludnością są ludy rdzenne. Dla 80% mieszkańców Boliwii językiem ojczystym jest hiszpański, ale oprócz niego w użyciu jest 36 języków etnicznych, m.in. keczua i ajmara. Niektórzy Boliwijczycy są trójjęzyczni.

Religią dominującą jest katolicyzm, a po nim protestantyzm. Ponadto 1% ludności Boliwii praktykuje bahaizmbahaizmbahaizm.

Podział administracyjny

Boliwia podzielona jest na dziewięć departamentów, na czele których stoją prefekci:

Departament

Stolica

Powierzchnia (w )

Santa Cruz

Santa Cruz

370 621

Beni

Trinidad

213 564

La Paz

La Paz

133 985

Potosi

Potosi

118 218

Pando

Cobija

63 827

Cochabamba

Cochabamba

55 631

Oruro

Oruro

53 588

Chuquisaca

Sucre

51 524

Tarija

Tarija

37 623

R7IoBvoAPdOsM
Ilustracja przedstawia mapę Boliwii z podziałem na mniejsze jednostki administracyjne. W północnej części są to: Pando, La Paz i Beni. W środkowej części są to: Oruro, Cochabamb, Santa Cruz. W południowej części są to: Potosi, Chuquisaca, Tarija.
Stolicą konstytucyjną Boliwii jest Sucre, natomiast władze urzędują w La Paz.
Źródło: Englishsquare.pl sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Trochę historii

R1OWZPx3i6sEa1
Simón Bolívar (1783–1830) – przywódca walk o wyzwolenie Ameryki Południowej spod władzy Hiszpanów, zwany El Libertador (wyzwoliciel).
Źródło: domena publiczna.

Tereny Boliwii są zamieszkane od około 20 tys. lat. W XV w. zostały podbite i weszły w skład państwa Inków. W XVI w. podbił je z kolei  Francisco Pizarro i włączył do nowo powstałego Wicekrólestwa Peru. W 1825 r. tereny te oderwały się od Peru i powstało samodzielne państwo, które od nazwiska przywódcy ruchu niepodległościowego – Simóna Bolívara – nazwano Boliwią. Od tego momentu Boliwia jest republiką, a głową państwa jest prezydent.

Wiek XIX to dla Boliwii okres konfliktów zbrojnych z sąsiadami, wojen domowych i kolejnych dyktatur. Z tego powodu państwo słabo się rozwijało i było politycznie niestabilne. Na początku XX w. odkryto w Boliwii złoża cyny, co pozwoliło na poprawę sytuacji ekonomicznej. Jednak wojna z Paragwajem o Chaco (1932–1935) obnażyła słabość militarną armii i spowodowała kolejne problemy gospodarcze. W czasie II wojny światowej Boliwia stała się jednym z głównych dostarczycieli cyny dla przemysłu zbrojeniowego państw walczących, co umożliwiło rozwój gospodarczy tego kraju.

Lata 1943–1964 to kolejny okres niestabilności politycznej Boliwii. Krajem wstrząsały zarówno zamachy stanu, jak i powstania zbrojne będące skutkiem tarć między organizacjami związanymi z lewicowymi lub prawicowymi odłamami armii.

Do następnych zamachów stanu doszło u progu lat 80. XX w. W tym czasie udział w handlu kokainą oraz brutalne rządy i tłamszenie opozycji doprowadziły do międzynarodowej izolacji Boliwii. W wyniku tych działań wojsko oddało władzę w 1982 r. i w Boliwii rozpoczął się powolny proces demokratyzacji. Kolejne rządy boliwijskie prowadziły liberalną politykę gospodarczą, a polityka zagraniczna była ukierunkowana na przyjazne stosunki ze Stanami Zjednoczonymi. Sytuacja ta zmieniła się w 2006 r. po dojściu do władzy Eva MoralesaEvo MoralesEva Moralesa, kandydata lewicy z ugrupowania Ruch na rzecz Socjalizmu, pierwszego przedstawiciela ludów rdzennych sprawującego urząd prezydenta. Doprowadził on do zmiany konstytucjikonstytucjakonstytucji, gdy jego partia zdobyła bezwzględną większość w boliwijskim parlamencie. Morales rządził do jesieni 2019 r., kiedy to ustąpił z powodu masowych protestów społecznych i udał się na emigrację do Meksyku.

Po ustąpieniu Moralesa tymczasową prezydent Boliwii została Jeanine Áñez Chávez popierana przez USA, Kanadę, Brazylię i Rosję. Nowe wybory prezydenckie w Boliwii miały odbyć się w maju 2020 r., a następnie we wrześniu, przeniesione wskutek pandemicznych obostrzeń. W październiku 2020 r. na prezydenta wybrano Luisa Arce, ministra gospodarki w rządzie Moralesa. Ten polityk i ekonomista jest odpowiedzialny za program gospodarczy, dzięki któremu w ostatnim piętnastoleciu znacząco zmalał odsetek Boliwijczyków żyjących w biedzie.

Kultura polityczna

Boliwia jest rozległym krajem górskim o małej gęstości zaludnienia (ok. 10 os./kmIndeks górny 2) i słabo rozwiniętej infrastrukturze. Jeśli do tego dodać zależność gospodarki od eksportu surowców (szczególnie cyny i litu), największy w obu Amerykach odsetek ludności rdzennej i tworzenie się różnorodnych grup nacisku (rolnicy, górnicy, producenci kokainy), to są to czynniki, które mocno wpływają na sytuację polityczną Boliwii. W wyniku tego jest to państwo słabe, podatne na penetrację polityczną i gospodarczą ze strony innych krajów.

Rg7Cc46KZ3KSO
Kobiety na targu w La Paz
Źródło: Lesly Derksen, domena publiczna.

Słownik

bahaizm
bahaizm

religia monoteistyczna założona w Persji w XIX w., podkreślająca duchową jedność całej ludzkości; obecnie na świecie jest ok. 5–6 mln bahaitów (bahaistów) w ponad 200 krajach i terytoriach

Evo Morales
Evo Morales

2006–2019 prezydent Boliwii, przedstawiciel ludów rdzennych, polityk, lider Ruchu na rzecz Socjalizmu

konstytucja
konstytucja

ustawa zasadnicza, akt prawny o najwyższej mocy prawnej w danym państwie