Przeczytaj
Arkusz kalkulacyjny
Arkusz kalkulacyjny jest programem służącym do wykonywania różnych operacji na danych (najczęściej liczbowych). Najważniejszymi narzędziami arkuszy kalkulacyjnych są funkcje, które są wykorzystywane do przetwarzania danych.
Wizualizacja danych
Arkusze kalkulacyjne są wykorzystywane także do prezentowania danych w postaci wykresów różnego rodzaju. Oto przykładowy zestaw danych wraz z wizualizacją: wykresem kołowym wykonanym w programie Microsoft Excel. Danymi są liczby opisujące wpływy ze sprzedaży biletów na wydarzenie sportowe (z podziałem sum przypadających na konkretne trybuny stadionu):
Historia arkuszy kalkulacyjnych
Pierwszy elektroniczny arkusz kalkulacyjny
Za twórcę pierwszego arkusza kalkulacyjnego uznaje się Dana Bricklina, studenta Harvard Business School. Wpadł on na pomysł elektronicznego arkusza kalkulacyjnego widząc problemy związane z tradycyjnymi metodami analizowania i prezentowania danych.
W 1979 roku Dan Bricklin wraz ze swoim kolegą Bobem Frankstonem wcielił pomysł w życie, opracowując pierwszy na świecie arkusz kalkulacyjny – VisiCalc (nazwa pochodziła od słów „visible calculator”). Program był przeznaczony dla komputerów Apple IIApple II.
Lotus 1‑2‑3
Cztery lata później, w 1983 roku, powstał kolejny arkusz kalkulacyjny – stworzony przez firmę Lotus program Lotus 1‑2-3. Pojawiły się w nim usprawnienia wyróżniające narzędzie Lotusa na tle aplikacji VisiCalc: obsługa makrodefinicjimakrodefinicji oraz możliwość tworzenia wykresów.
MultiPlan, Microsoft Excel
W 1982 roku firma Microsoft zaprezentowała własny arkusz kalkulacyjny – MultiPlan. Nie zdobył on jednak dużej popularności, głównie ze względu na fakt, że konkurencyjny Lotus 1‑2-3 oferował więcej przydatnych funkcji oraz był bardziej intuicyjny w obsłudze.
MultiPlan jest jednak warty odnotowania, ponieważ to na jego bazie powstał Microsoft Excel, który obecnie dominuje wśród arkuszy kalkulacyjnych.
Arkusze kalkulacyjne dla różnych systemów
Microsoft Excel
Program Microsoft Excel został zaprezentowany w 1985 roku i początkowo był przeznaczony wyłącznie dla komputerów Macintosh firmy Apple. Dopiero dwa lata później powstała wersja działająca na komputerach z systemem Windows. Obecnie aplikacja jest dostępna w edycjach dla systemów Windows, macOS , Android oraz iOS. Jest to oprogramowanie komercyjne.
Program Microsoft Excel w wersji z 2021 roku wygląda następująco:
Numbers
Numbers to arkusz kalkulacyjny opracowany przez firmę Apple i zaprezentowany po raz pierwszy w 2007 roku. Aplikacja jest oferowana nieodpłatnie użytkownikom komputerów z systemem macOS oraz urządzeń z systemem iOS. Numbers ma znacznie mniej wbudowanych funkcji niż Excel (około połowę). Nie istnieje też wersja aplikacji dla komputerów z systemem innym niż macOS .
Program Numbers w wersji z 2021 roku wygląda następująco:
LibreOffice Calc
LibreOffice Calc jest częścią pakietu LibreOffice . Od Excela aplikację LibreOffice Calc odróżnia m.in.:
większa liczba wbudowanych funkcji,
możliwość importowania arkuszy z programu Numbers.
Program LibreOffice Calc ma jednak mniejsze możliwości graficznej prezentacji danych i okazuje się bardziej ograniczony podczas definiowania makropoleceń.
LibreOffice Calc jest dostępny bezpłatnie w wersjach dla systemów Windows, macOS oraz Linux.
Program LibreOffice Calc w wersji z 2021 roku wygląda następująco:
Arkusze kalkulacyjne działające w chmurze
Google Sheets (Arkusze Google) to elektroniczny arkusz kalkulacyjny działający w chmurze. Oprogramowanie zostało opracowane przez firmę Google, a zaprezentowano je w 2006 roku. Na tle innych arkuszy kalkulacyjnych Google Sheets wyróżnia się możliwością równoczesnego edytowania dokumentu przez wielu użytkowników.
Google Sheets w wersji z 2021 roku wygląda następująco:
Sposoby adresowania
Adresowanie względne
Komórki arkusza kalkulacyjnego są adresowane względem położenia innych komórek. Jest to domyślny sposób adresowania. Okazuje się przydatny, gdy chcemy wypełnić całą kolumnę jakąś formułą, do której trzeba wstawić kolejne wartości pojawiające się w innym miejscu (w innej kolumnie).
Przeanalizujmy poniższy arkusz, który zawiera informacje na temat asortymentu sklepu papierniczego. Naszym zadaniem jest wyliczenie potencjalnej łącznej kwoty sprzedaży (cena * liczba sztuk) dla każdego z dostępnych produktów. Przy wykonywaniu tego zadania użyjemy adresowania względnego, ponieważ dla każdego produktu cena jest inna.
Po skopiowaniu formuły (przeciągnięciu w dół) w kolejnych komórkach, widzimy, że wartości zostały wyliczone względem kolejnych komórek.
Adresowanie bezwzględne
Innym sposobem adresowania jest adresowanie bezwzględne. W tym przypadku odnosimy się zawsze do tej samej komórki, także w przypadku, gdy kopiujemy formułę do innej komórki.
Posłużmy się ponownie danymi z przykładu 1. Załóżmy sytuację, w której sklep wprowadza taką politykę zakupów, że każdy towar kosztuje 5 zł. Naszym zadaniem ponownie jest wyliczenie potencjalnej łącznej kwoty sprzedaży dla każdego towaru. W tym przypadku posłużymy się adresowaniem bezwzględnym, ponieważ chcemy, aby każdy kolejny produkt był wyliczony względem tej samej wartości - tej samej komórki.
Komórka zawierająca cenę „5zł” zostaje zablokowana za pomocą dwóch znaków dolara ($). Oznacza to, że został zablokowany zarówno wiesz tej komórki jak i kolumna.
Po skopiowaniu formuły (przeciągnięciu w dół) w kolejnych komórkach, widzimy, że kolejne wartości zostały wyliczone poprzez przemnożenie tej samej komórki - B22
Adresowanie mieszane
Adresowanie mieszane to sposób adresowania, w przypadku którego odnosimy się zawsze do tej samej kolumny lub do tego samego wiersza – nie ma wówczas znaczenia, czy formuła jest kopiowana w wierszu, czy kolumnie.
Aby zrozumieć ten sposób adresowania, przeanalizujmy poniższy przykład, w którym wykorzystując adresowanie mieszane, przygotujemy własną tabliczkę mnożenia w arkuszu kalkulacyjnym.
Startowy arkusz:
Naszym zadaniem jest zdefiniowanie takiej formuły, aby w komórce B2 po jej skopiowaniu zarówno w prawo jak i w dół, kolejne wartości były wyliczone poprawnie.
W przypadku „skopiowania w prawo” zależy nam na tym, aby kolumna A została zablokowana przy wyliczaniu kolejnych wartości z wiersza pierwszego, natomiast w przypadku „skopiowania w dół” to komórki B1
, C1
, D1
itd. powinny zostać zablokowane.
Definiujemy więc następującą formułę:
$A1 oznacza zablokowanie kolumny A, natomiast B$1 zablokowanie pierwszego wiersza.
W efekcie, po zastosowaniu formuły w kolejnych komórkach (przeciągnięciu w dół i w prawo) widzimy poprawnie wyliczone wartości:
LibreOffice Calc
Nie ma różnic między wykonaniem scenariusza lekcji w Microsoft Excel a LibreOffice Calc.
Arkusze, który zawierają dane do omówionych przykładów:
Słownik
8‑bitowy komputer domowy opracowany przez firmę Apple w 1977 roku
(inaczej: makropolecenie lub makro) funkcja arkusza kalkulacyjnego pozwalająca zautomatyzować powtarzalne zadania