Przeczytaj
Problematyka postawpostaw zajmuje w życiu społecznym ważne miejsce. Bez postaw trudno byłoby poruszać się w społeczeństwie. Poznając osoby, sytuacje, grupy społeczne, człowiek tworzy wiele różnych przekonań na ich temat. Na podstawie zgromadzonej wiedzy o zjawisku ustosunkowuje się do niego emocjonalnie, a to z kolei oddziałuje na określone zachowanie wobec niego.
Definicja postawy
By dowiedzieć się, co oznacza to pojęcie, sięgnijmy do definicji polskiego psychologa, prof. dr. hab. Bogdana Wojciszke. Otóż według niego:
Człowiek wśród ludzi. Zarys psychologii społecznejpostawa człowieka wobec jakiegoś obiektu (osoby, przedmiotu, zdarzenia, idei) to względnie trwała tendencja do pozytywnego lub negatywnego wartościowania tego obiektu przez tego człowieka.
Składniki i istota postawy
Wartościowanie rozciąga się na kontinuumum od skrajnie negatywnego („Nienawidzę go!”) do skrajnie pozytywnego („Kocham go!”). Ważnymi własnościami postawy są zatem:
znak (pozytywny lub negatywny);
natężenie (większe lub mniejsze).
Powyższa definicja nie jest jedyną możliwą. Niektórzy badacze opisują także trójskładnikową strukturę postawy, uznając za jej elementy:
Badania jednak tylko częściowo potwierdzają ideę trójskładnikowej struktury postawy – te trzy kategorie reakcji nie muszą być rozłączone, w wielu przypadkach mogą się zlewać, nabierając jednowymiarowego charakteru.
Podstawowym wymiarem jest zawsze wartościowanie. Postawa pośredniczy między naszymi doświadczeniami związanymi z danym obiektem – a więc jest wyznaczana przekonaniami na temat obiektu, emocjami, jakie odczuwaliśmy w związku z nim, i naszym zachowaniem. Wykształcona postawa wpływa następnie na późniejsze reakcje wobec obiektu, na oceny, decyzje i związane z nim działania.
Dlaczego ludzie tworzą postawy?
Psychologowie Gerd Böhner i Michaela Wänke, autorzy książki Postawy i zmiana postaw, sugerują dwie funkcje postaw:
Te same postawy mogą jednak pełnić różne funkcje w przypadku różnych ludzi, a nawet w przypadku tej samej osoby w różnym czasie. Mogą być także wielofunkcyjne – pełnić wiele funkcji jednocześnie.
Skąd się biorą postawy?
Dlaczego jedni w dorosłym życiu są osobami bardzo religijnymi, sprzeciwiają się eutanazji, aborcji i regularnie chodzą do kościoła, za to inni podważają autorytety kościelne lub traktują religię obojętnie, popierają aborcję i domagają się zgody na eutanazję? W jaki sposób te osoby przyjęły swe postawy?
Socjologowie twierdzą, że postawy mogą być rezultatem przekonań, emocji, zachowań; mogą też być przejmowane od innych ludzi.
A co w przypadku zachowania zaplanowanego, np. wyboru kierunku studiów?
Wtedy dostępność postawy nie ma znaczenia, ponieważ jest wystarczająco dużo czasu na podjęcie decyzji i uświadomienie sobie nawet postawy mało dostępnej. Teoria działań przemyślanychTeoria działań przemyślanych Icka Ajzena i Martina Fishbeina – zwana też teorią wyrozumowanego działania – utrzymuje, że najlepszą podstawą do przewidywania planowanych zachowań są behawioralne intencje ludzi. Z kolei do przewidzenia intencji prowadzi znajomość postawy wobec danego zachowania oraz przekonanie na temat subiektywnych norm w danej sytuacji. Te subiektywne normy to nasze przekonania na temat tego, jak inni ludzie, których opinie są dla nas ważne, zachowaliby się w podobnej sytuacji. Na przykład zastanawiamy się, czy nasz znajomy wybierze pedagogikę jako kierunek studiów.
Wiemy, że jego postawa wobec tej dyscypliny jest pozytywna, bo chciałby pracować z ludźmi. Wiemy także, że jego rodzice akceptują ten wybór, a nawet zachęcają go do tych studiów. Także część jego znajomych zamierza podjąć studia na tym lub podobnym, humanistycznym kierunku. Po zebraniu tych informacji możemy spróbować przewidzieć jego zachowanie.
Słownik
uwewnętrzniona przez jednostkę, wyuczona skłonność (akt woli przejawiający się w czynach) do reagowania w społecznie określony sposób, szczególnie przez podejmowanie określonych działań w odpowiedzi na oczekiwania społeczne
także teoria zachowań planowych; koncepcja opisująca, jakie procesy psychiczne pośredniczą między postawą a zachowaniem; innymi słowy, teoria zachowań planowych mówi o tym, jakie okoliczności muszą zaistnieć, aby zachowanie osoby było zgodne z jej postawą