Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Warto przeczytać

Układem termodynamicznym nazywamy pewną wyróżnioną część przestrzeni zawierającą substancje, podlegające procesom termodynamicznym. Wszystko, co nie należy do układu nazywamy jego otoczeniem, a układ od otoczenia oddziela granica układu. Granica czasem ma postać materialną, jak na przykład ścianki naczynia, w którym znajduje się ciecz lub gaz podlegający przemianom. Może mieć też znaczenie abstrakcyjne – po prostu wydzielamy myślowo z całej przestrzeni jej część, w której przebiega interesujące nas zjawisko (Rys. 1.).

R1dGBJrkv12u4
Rys. 1. Układ termodynamiczny

Układ termodynamiczny może być otwarty, zamknięty lub izolowany.

Układ termodynamiczny otwarty to układ, który może wymieniać z otoczeniem materię oraz energię. Przykładem może być woda w szklance (Rys. 2.), której masa może się zmniejszyć przez parowanie albo zwiększyć, jeśli dolejemy nieco wody albo przez kondensację pary wodnej z otoczenia.

Rwsn5iG5q1H8N
Rys. 2. Układ termodynamiczny otwarty

Układ termodynamiczny zamknięty to układ, który może wymieniać z otoczeniem energię, ale nie wymienia materii. Jeśli umieścimy wodę w butelce (Rys. 3.) i zakręcimy ją, to otrzymamy układ zamknięty. Woda może pobierać lub oddawać do otoczenia ciepło i zmieniać swoją temperaturę, ale jej ilość, a więc masa - jest stała.

RzqyNB6OGNbVy
Rys. 3. Układ termodynamiczny zamknięty

Układ termodynamiczny izolowany to układ, który nie może wymieniać z otoczeniem ani materii, ani energii. Termos z kawą (Rys. 4.) to układ izolowany, jeśli oczywiście założymy, że izolacja termiczna termosu jest idealna. W praktyce wiemy, że temperatura kawy w termosie powoli maleje. W naszych rozważaniach przyjmujemy, że granica układu ma idealną izolację i nie ma wymiany energii (np. cieplnej) z otoczeniem.

RaYaj6ziR8ect
Rys. 4. Układ termodynamiczny izolowany

Rys. 5. pokazuje symbolicznie trzy rodzaje układów termodynamicznych.

R2C8IcjkPjpel
Rys. 5. Układ termodynamiczny otwarty może wymieniać z otoczeniem materię oraz energię. Układ zamknięty wymienia z otoczeniem energię, ale materia ulega przemianom tylko wewnątrz układu, układ izolowany jest całkowicie niezależny od otoczenia, nie wymienia z otoczeniem ani materii, ani energii.

Stan układu termodynamicznego substancji określają parametry, takie jak: temperatura, objętość i ciśnienie. Istnieje minimalny zestaw parametrów niezależnych, określających stan układu. Pozostałe parametry są funkcjami parametrów niezależnych. Przykładem jest gaz doskonały w układzie zamkniętym (a więc mamy ustaloną jego ilość), który jest opisywany jednoznacznie przez dowolne dwa z trzech parametrów, takich jak: ciśnienie p, temperatura T i objętość V. Są one związane ze sobą równaniem stanu gazurównanie stanu gazurównaniem stanu gazu

pVT=nR,

gdzie n to liczba moli, a  R = 8 , 31 J / ( m o l K ) to tzw. uniwersalna stała gazowa. Więcej w e‑materiale „Równanie stanu gazurównanie stanu gazuRównanie stanu gazu doskonałego”.

Parametry układu mogą być zależne od wielkości układu. Nazywamy je parametrami ekstensywnymi. Są to np. objętość, masa, liczba moli, energia wewnętrznaenergia wewnętrzna układuenergia wewnętrzna.

Parametry niezależne od wielkości układu to parametry intensywne. Mogą one mieć różne wartości w różnych częściach układu. Do parametrów intensywnych należą: temperatura, ciśnienie, gęstość itp. (Rys. 6.).

R1F3Q6JnQMyq0
Rys. 6. Temperatura i gęstość wody we wiaderku dziecka i w morzu jest jednakowa – to przykład parametrów intensywnych, niezależnych od wielkości układu. Energia wewnętrzna, masa i objętość wody w tych dwóch układach znacznie się różnią – to parametry ekstensywne.

Słowniczek

równanie stanu gazu
równanie stanu gazu

(ang.: ideal gas law) związek między parametrami stanu gazu, np. ciśnieniem, objętością i temperaturą. W przypadku gazu doskonałego ma ono postać równania Clapeyrona.

energia wewnętrzna układu
energia wewnętrzna układu

(ang.: internal energy) suma energii kinetycznych cząsteczek oraz energii potencjalnych oddziaływań międzycząsteczkowych i wewnątrzcząsteczkowych.