Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki
Dla zainteresowanych

Aby dowiedzieć się więcej na temat Johna Stuarta Milla, zapoznaj się z poniższymi materiałami:

Biografia

Krótko przed śmiercią John Stuart Mill (1806‑1873) ukończył pisanie Autobiografii – jest ona do tej pory podstawowym źródłem informacji o życiu i działalności angielskiego filozofa. Poznajemy dzięki niej niezwykle ciekawy eksperyment wychowawczy (przypominający nieco wychowanie Witkacego), któremu poddany został przyszły myśliciel przez swego ojca: filozofa, zwolennika psychologii asocjacyjnej, Johna Milla. Wychowywał on syna na liberałaliberalizmliberałaempirykaempiryzmempiryka – od najwcześniejszego dzieciństwa John Stuart uczony był przez ojca greki, a nieco później łaciny. Poznawał dzieła antycznych filozofów i poetów, ale również teksty angielskich historyków. Wśród jego nauczycieli był Jeremy Bentham, współtwórca angielskiego utylitaryzmu.

R1bKO0pTKHx0S1
John Stuart Mill (1806–1873).
Był angielskim filozofem, liberałem i empirykiem.
Źródło: Wikimedia Commons, domena publiczna.

W 1820 r. John Stuart Mill wysłany został do Francji – wyjazd ten miał istotne znaczenie z powodu nawiązania przez niego kontaktu z Jeanem‑Baptistem Sayem, słynnym ekonomistą francuskim i Claude de Saint‑Simonem, jednym z najważniejszych socjalistów utopijnych.

Mill debiutował jako kilkunastoletni autor w 1822 r., od tej pory często publikował artykuły o historii i ekonomii politycznej. Druga połowa dekady XIX w. przyniosła kryzys wiary w dotychczas wyznawane zasady, zwłaszcza utylitaryzmutylitaryzmutylitaryzm. Filozof odsunął się wówczas od dotychczasowych przyjaciół, zbliżył natomiast do romantyków Coleridge’a i Carlyle’a, czytał Goethego i Byrona. Dzięki temu przezwyciężył wychowanie intelektualistyczne, rozwinął się emocjonalnie.

R14azJuh440le
Źródło: John Stuart Mill, Utylitaryzm, tłum. A. Kurlandzka, M. Ossowska, Warszawa 2012.
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Najistotniejsze wydarzenia w życiu Milla, bo decydujące o jego przyszłej twórczości, miały miejsce na przełomie lat 20. i 30. – przeczytał wówczas pierwsze prace Augusta Comte’a i poznał Harriet Taylor, którą uważał za inspiratorkę i współautorkę swych prac (dedykował jej esej O wolności). Poślubił ją w roku 1851 (gdy została wdową), po ponad dwudziestu latach przyjaźni. Z Comtem nawiązał korespondencję w latach 40., po przeczytaniu Kursu filozofii pozytywnej – ta intelektualna przyjaźń, bliskość i wspólnota zainteresowań zakończyła się zerwaniem po duchowym przełomie francuskiego filozofa. Jego nowe poglądy Mill określił jako najcałkowitszy system duchowego i świeckiego despotyzmu, jaki pojawił się od czasów Loyoli.

Mill nie prowadził wykładów uniwersyteckich, choć pod koniec życia mianowany został rektorem Uniwersytetu St. Andrews. Odpowiadał za funkcjonowanie centralnego zarządu Indii, był członkiem Izby Gmin w latach 1865‑1868.

Ostatnie lata, po wczesnej śmierci żony, spędził w osamotnieniu. Zmarł we Francji w 1873 r.

R8xAT0CQJABk71
Jules Bastien-Lepage, Październik, 1878 r.
Szczęście każdego jest dobrem dla każdego i wobec tego szczęście ogółu jest dobrem dla ogółu ludzi. (Źródło: John Stuart Mill, Utylitaryzm, tłum. A. Kurlandzka, M. Ossowska, Warszawa 2012).
Źródło: Wikimedia Commons, domena publiczna.

Najważniejsze dzieła

Rozległość zainteresowań Milla znajduje odzwierciedlenie w bibliografii jego pism. Wśród jego książek można bowiem wyróżnić prace poświęcone filozofii, ekonomii, doktrynom politycznym i teorii religii. Znaczenie najpopularniejszego dzieła – wydanego w 1861 r. zbioru artykułów pod tytułem Utylitaryzm, dzięki któremu zyskał międzynarodowe, powszechne uznanie i uznany został za jednego z „ojców” pozytywizmu (szczególnie z polskiej perspektywy) – jest przez współczesnych historyków filozofii pomniejszane. Podkreśla się natomiast istotną rolę wydanego w roku 1843 Systemu logiki dedukcyjnej. Wykład teorii poznania zawarł John Stuart MillAn Examination of W. Hamilton’s Philosophy (Rozbiór filozofii W. Hamiltona, nietłumaczona na język polski), będącej w istocie sporem z czołowym przedstawicielem tzw. filozofii zdrowego rozsądku. Umieścił w niej również rozprawę Auguste Comte and Positivism. Książka została wydana w roku 1865.

R1eAbNU3vXs18
Źródło: John Stuart Mill, O wolności, tłum. A Kurlandzka, Warszawa 2002.
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
R1KqaSkCZG6s91
Niezwykłe znaczenie i aktualność, szczególnie z perspektywy nauk politycznych, ma esej O wolności opublikowany w roku 1859. W tekście tym Mill rozważał zagadnienie uprawnionej ingerencji społeczeństwa w decyzje jednostki. W traktacie O rządzie reprezentatywnym z roku 1861 zajął się ustrojem „racjonalnej demokracji” oraz problemem podejmowania przez innych decyzji za jednostkę. O prawach kobiet i ruchach emancypacyjnych pisał w pracy Poddaństwo kobiet, opublikowanej w 1869 r., natomiast socjalizmowi utopijnemu (którym interesował się od wczesnej młodości) poświęcił szkic Socialism, wydany pośmiertnie.
Źródło: LSE Library, Wikimedia Commons, domena publiczna.
RsGgwzQJDYJkN
Źródło: John Stuart Mill, O wolności, tłum. A. Kurlandzka, Warszawa 2002.
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Słownik

utylitaryzm
utylitaryzm

(łac. utilis – użyteczny) doktryna etyczna, która za jedyny element ludzkiego dobra uznaje przyjemność lub zaspokojenie dobra; w utylitaryzmie indywidualistycznym najwyższą wartość stanowi użyteczność osobista, a więc dostarczanie najwyższych przyjemności jednostce; utylitaryzm społeczny postuluje staranie o cudzą przyjemność, oderwanie się od korzyści osobistych; do takich poczynań powinien zdążać człowiek moralny

empiryzm
empiryzm

(gr. empeiría – doświadczenie) kierunek filozoficzny w teorii poznania, który wywodzi wszelkie poznanie z doświadczenia zewnętrznego lub wewnętrznego

liberalizm
liberalizm

(łac. liberalis – wolnościowy; łac. liber – wolny) ogólna nazwa doktryn opartych na racjonalistycznej koncepcji człowieka i społeczeństwa; głosi, że warunkiem szczęścia człowieka jest wolność, która stanowi również warunek postępu i pokoju społecznego

użyteczność