Przypomnijmy, obraz wektorowy powstaje przy użyciu matematycznych obiektów geometrycznych, zwanych prymitywamiprymitywyprymitywami. Są to np. proste, krzywe i proste kształty, reprezentowane za pomocą punktów, ścieżek i węzłów. Stąd edycja obiektów w programie wektorowym polega najczęściej na zmianie położenia tworzących go punktów, węzłów albo zmianie kształtu ścieżek.

Podstawowe operacje na obiektach w programie Inkscape

W tej części omówimy podstawowe operacje na obiektach, jakie można przeprowadzić w programie Inkscape. Będzie to rysowanie obiektów, wypełnianie kolorem, dodawanie konturu, edycja krzywych i kaligrafia. Zdobytą wiedzę możesz potraktować uniwersalnie i wykorzystać także podczas pracy w programach Ilustrator, czy CorelDraw.

Wysokość, szerokość, położenie

Aby narysować okrąg lub prostokąt wybieramy z przybornika Elipsa/Łuk lub Prostokąt, naciskamy lewy przycisk myszy i przeciągamy kursor, nadając obiektowi odpowiednie wymiary.

RVSL5q4WC9bm3

Film przedstawiający rysowanie kształtu bez wciśniętego klawisza kontrol.

Film przedstawiający rysowanie kształtu bez wciśniętego klawisza kontrol.

Film dostępny pod adresem /preview/resource/RVSL5q4WC9bm3

Film przedstawiający rysowanie kształtu bez wciśniętego klawisza kontrol.

Podczas rysowania można nacisnąć i przytrzymać klawisz [Ctrl], aby uzyskać okrąg.

R1WoomSpyGaOS

Film przedstawiający rysowanie kształtu z wciśniętym klawiszem kontrol.

Film przedstawiający rysowanie kształtu z wciśniętym klawiszem kontrol.

Film dostępny pod adresem /preview/resource/R1WoomSpyGaOS

Film przedstawiający rysowanie kształtu z wciśniętym klawiszem kontrol.

Identycznie sytuacja przedstawia się podczas tworzenia prostokątów. Rysowanie po przekątnej z włączonym klawiszem [Ctrl] umożliwia tworzenie kwadratów.

Druga możliwość to narysowanie okręgu i zmodyfikowanie jego parametrów. Jeśli więc narysowaliśmy elipsę, lecz chcemy mieć okrąg, zmieniamy narzędzie na Wskaźnik. Na pasku skrótów wprowadzamy odpowiednią szerokość i wysokość.

R1Od9B9t8hd5I

Ilustracja przedstawia fragment okna programu Inkscape. Na powierzchni roboczej znajduje się czarne koło. Koło wpisane jest w kwadrat, na którego bokach oraz na jego wierzchołkach znajdują się strzałki umożliwiające zmianę rozmiaru koła.

Jeżeli chcemy dokonywać zmian w parametrach szerokości i wysokości, ale zachować ich proporcje, możemy kliknąć ikonkę kłódki.

Podobnie możemy przesuwać obiekty. Jeśli mają być ustawione precyzyjnie w określonym punkcie, wpisujemy ich położenie w polach odpowiadających współrzędnym X oraz Y.

Wypełnianie kolorem, edycja konturu obiektu

Po narysowaniu obiektu jest on automatycznie wypełniany kolorem. Może się zdarzyć, że wypełnienie i kontur będą miały ten sam kolor, przez co kontur nie będzie widoczny. Aby sprawdzić, czy został ustawiony, wystarczy kliknąć na palecie inną barwę.

Jeśli zmienia się tylko kolor wypełnienia, obiekt nie ma konturu. Aby go dodać, klikamy wybrany kolor prawym przyciskiem myszy, po czym wybieramy z menu kontekstowego opcję Ustaw kontur.

RZIgimXca8mqY

Ilustracja przedstawia fragment okna programu Inkscape. Na powierzchni roboczej znajduje się zielone koło. Koło wpisane jest w kwadrat, na którego bokach oraz na jego wierzchołkach znajdują się strzałki umożliwiające zmianę rozmiaru koła. Na dole ekranu znajduje się paleta kolorów, ustawiony kolor to kolor zielony. Obok koła otwarte jest okno z następującymi funkcjami: ustaw wypełnienie, ustaw kontur, przypnij kolor.

Podstawowa paleta kolorów może wydać się ograniczona, jednak po dwukrotnym kliknięciu koloru w części Wypełnienie lub Kontur, zostanie wyświetlona sekcja z suwakami kolorów.

RRa80SecTlqr9

Ilustracja przedstawia dwa koła oraz dwa okna dialogowe. Pierwsze koło ma kolor czerwony. Obok znajduje się okno o nazwie wypełnienie i kontur, gdzie wybrane zostało krycie pełne w kolorze czerwonym o numerze eR dwieście pięćdziesiąt pięć. Obok znajduje się koło zielone, po jego prawej stronie jest okno o nazwie wypełnienie i kontur, gdzie wybrane zostało krycie pełne w kolorze zielonym, gdzie R ma wartość sto, G ma wartość dwieście a B ma wartość sto dwadzieścia.

Edycja krzywych

Aby utworzyć krzywą odręcznie, wybieramy narzędzia Ołówek.

R1577PcEW5ePt

Ilustracja przedstawia fragment ekranu, gdzie otwarty został program graficzny. W narzędziach znajdujących się po lewej stronie wybrany został ołówek. Na obszarze roboczym narysowana została krzywa, jej początek i koniec zaznaczone zostały punktami, wokół krzywej znajduje się kwadrat o krawędziach narysowanych linią przerywaną.

RthejLxEE6iND

Ilustracja przedstawia trzy grafiki przedstawiające obszar roboczy programu graficznego. W pierwszej części znajduje się krzywa, punkt znajdujący się na jej końcu zaznaczony jest na czerwono. Na drugiej części grafiki widoczna jest kontynuacja linii jasnym kolorem. Na trzecim elemencie grafiki pojawia się krzywa składająca się z krzywej pierwotnej oraz dorysowanej części.

RSadV4NzdFqq5

Ilustracja przedstawia trzy grafiki z obszarem roboczym. Na pierwszym z nich znajduje się krzywa, jej początek i koniec zaznaczone są punktami. Krzywa znajduje się wewnątrz prostokąta zaznaczonego linią przerywaną. Wygładzenie linii jest równe dziesięć. Na drugiej grafice znajduje się krzywa, która została wygładzona. W tym przypadku wygładzenie jest równe pięćdziesiąt. Trzecia krzywa ma kształt przypominający sinusoidę, jej wygładzenie jest równe sto.

R3by0JlrhE35L

Ilustracja przedstawia dwie grafiki. Na pierwszej z nich znajduje się odcinek prosty ograniczony dwoma punktami, wygładzenie tej linii jest równe sto. Na drugiej grafice znajduje się krzywa ograniczona dwoma punktami, jej wygładzenie jest równe dziesięć.

Jeżeli chcemy narysować odręcznie odcinek, korzystając z Ołówka, klikamy punkt, który będzie jego początkiem (lub jeden z punktów istniejącej krzywej, jeżeli odcinek ma zostać do niej dołączony), a następnie punkt końcowy. Kolejne kliknięcia dołączą kolejne odcinki.

RewBPwfbGYp3G

Ilustracja przedstawia proces łączenia odcinków. W pierwszym etapie widoczny jest czerwony pionowy odcinek, następnie zostaje on zaznaczony, a jego dolny koniec jest zaznaczony kolorem czerwonym, następnie pojawia się odcinek ukośny wychodzący z dolnego końca pierwszego odcinka. Dalej widoczny jest rezultat, czyli dwa połączone ze sobą odcinki. Następnie z górnego końca ukośnego odcinka biegnie kolejny ukośny odcinek w dół, który został zaznaczony na kolor czerwony. Na końcu pokazana została krzywa łamana składająca się z trzech odcinków, jednego pionowego i dwóch ukośnych.

Ostatnia opcja na pasku kontroli narzędzia to kształt. Określa się go przed narysowaniem linii – dzięki tej opcji uzyskamy linię charakterystyczną dla pióra lub pędzla.

R1GfFxvYBNAVp

Ilustracja przedstawia dwie grafiki ukazujące fragment okna programu graficznego. Na pierwszej grafice widoczna jest rozwinięta opcja kształtu znajdująca się na górnym panelu programu. Kształty możliwe do wybrania to: brak, trójkąt w, trójkąt przeciw, elipsa, ze schowka oraz ostatnio używane. Na kolejnej grafice w obszarze roboczym narysowana została krzywa przy użyciu kształtu elipsa. Krzywa jest pogrubiona i wygląda jak narysowana pisakiem.

Krzywe są złożone z co najmniej dwóch połączonych ze sobą węzłów.

Krzywą można dowolnie modyfikować za pomocą węzłów. Węzły z kolei mogą mieć różne typy.

Narysuj dowolną krzywą. Następnie zmień narzędzie na Edycję węzłów.

Na krzywej widoczne się węzły, które wyraźnie różnią się od siebie. Niektóre są oznaczone rombami, inne kwadratami. Zobaczmy, na czym w praktyce polega różnica.

RAL9OGJnOEppB

Ilustracja przedstawia krzywą w kolorze czerwonym, na krzywej zaznaczone jest dwadzieścia osiem punktów.

R9qMoRrsw46Fb

Ilustracja przedstawia dwie grafiki. Na każdej z nich znajduje się krzywa w kolorze czerwonym, na krzywej zaznaczone jest dwadzieścia osiem punktów. Na krzywej znajdującej się na pierwszej grafice dodane zostały dodatkowe zakrzywienia, z punktów znajdujących się na początku i na końcu oraz w środku dodanego dodatkowego łuku wychodzą linie styczne do krzywej. Punkt znajdujący się na środku dodatkowego łuku zaznaczony jest na kolor czerwony. Krzywa znajdująca się na drugiej grafice jest taka sama, z tym, że punkt znajdujący się na środku dodatkowego łuku zaznaczony jest na kolor niebieski, a punkt znajdujący się na końcu stycznej wychodzącej w dół od tego punktu jest zaznaczony na kolor niebieski.

R1DKrCdqAA5tk

Ilustracja składa się z czterech grafik przedstawiającej zbliżenie na jeden z łuków krzywej. Na pierwszej grafice punkt znajdujący się na krawędzi krzywej ma kształt rombu. Węzły w tym przypadku zostały zmienione w narożniki. Na kolejnej grafice punkt ten ma kształt kwadratu, a wokół niego pojawiają się dwa dodatkowe węzły, węzeł ten został zamieniony w gładkie zaokrąglenie. Na trzeciej grafice ustawiona zostaje symetria zaznaczonych węzłów. W tym przypadku węzły znajdujące się po obu stronach węzła o kształcie kwadratu zostały rozstawione symetrycznie po jego obu stronach. Na ostatniej grafice znajduje się węzeł, który ma kształt koła, takie oznaczenie należy do automatycznego wygładzania zaznaczonych węzłów.

R124QftYKPDpC

Ilustracja przedstawia dwie grafiki, na każdej z nich znajduje się krzywa w kolorze czerwonym, na której zaznaczone są węzły. Na pierwszej grafice zaznaczone zostały węzły, zaznaczenie ma kształt kwadratu. Na drugiej grafice pokazane zostały węzły, które zostały zaznaczone. Zaznaczone węzły mają kolor niebieski i z każdego z nich odchodzą po dwa uchwyty.

RQVGohoPhj0Od

Na ilustracji widoczne są dwie grafiki przedstawiające fragment krzywej. Na pierwszym fragmencie widoczne jest pięć punktów. Na drugim fragmencie dodany został dodatkowy punkt, jest on zaznaczony na kolor czerwony.

R1ZAc5QwsIoaZ

Na ilustracji widoczne są dwie grafiki przedstawiające fragment krzywej. Na pierwszym rysunku widoczne jest jedenaście węzłów. Część z nich została zaznaczona, zaznaczenie przedstawione jest jako kwadrat. Na drugiej grafice węzły znajdujące się wewnątrz zaznaczenia zniknęły, a uchwyty pozostałych punktów wydłużyły się.

Poniższa ilustracja prezentuje podstawowe typy węzłów.

Pióro

Pióro w grafice wektorowej jest ściśle związane z krzywymi Bézierakrzywa Bézierakrzywymi Béziera. Po wybraniu Pióra dwie pierwsze opcje na pasku kontroli narzędzia są takie same jak przy Ołówku. Mamy też możliwość zmiany kształtu.

Na początek wybieramy pierwszą opcję, czyli regularną ścieżkę z krzywych Béziera, a w polu Kształt zostawmy None. Klikamy na obszarze roboczym. Przesuwamy kursor i klikamy ponownie. W ten sposób uzyskujemy ścieżkę złożoną z odcinków. Jeśli ponownie przesuniemy mysz i klikniemy, kolejny odcinek zostanie dołączony do już istniejącego. Aby zakończyć rysowanie, klikamy dwukrotnie lewym przyciskiem myszy lub raz prawym.

RDuioVTWTHzlx

Ilustracja składa się z trzech części, na pierwszej z nich znajduje się odcinek w kolorze zielonym, na drugiej znajdują się dwa odcinki w kolorze zielonym, które są połączone ze sobą tworząc kształt fał. W trzecie części znajduje się krzywa łamana składająca się z trzech odcinków, jej punkt końcowy ma kolor czerwony.

Nieco inaczej rysuje się ścieżkę złożoną z krzywych. Klikamy na obszarze roboczym, przesuwamy kursor, naciskamy lewy przycisk myszy i przytrzymując go, modelujemy krzywą.

RL3F2ufvYVIDj

Ilustracja składa się z dwóch części. Na pierwszej z nich znajduje się krzywa w kolorze czerwonym, która łączy się z niebieskim ukośnym odcinkiem. W drugiej części znajduje się krzywa powstała z pierwotnej krzywej oraz fragmentu odcinka.

Jeśli chcemy, aby ścieżka była dłuższa, ponownie przesuwamy mysz, naciskamy jej lewy przycisk i przytrzymując go, rysujemy kolejny fragment. Klikamy prawym przyciskiem myszy, aby zakończyć rysowanie.

R1GsMbDErewC7

Ilustracja składa się z dwóch części. Na pierwszej z nich znajduje się krzywa, z której końca odchodzi odcinek będący jej przedłużeniem w kolorze niebieskim oraz kontynuacja krzywej w kolorze czerwonym. Na drugiej części znajduje się krzywa składająca się z dwóch łuków, dobrze widoczny jest punkt, w którym dodana została druga część krzywej.

Jeżeli podczas rysowania zaznaczymy na pasku kontroli narzędzia ścieżkę Spiro, krzywa zostanie w znacznym stopniu wygładzona, tak samo jak przy Ołówku.

Pozostałe dwie opcje to tworzenie ścieżki z odcinków i odcinków przyosiowych. Przy pierwszej z tych opcji za pomocą kolejnych kliknięć wytyczamy ścieżkę z odcinków ustawionych pod dowolnym kątem. Druga opcja natomiast pozwala na narysowanie ścieżki złożonej tylko z odcinków pionowych lub poziomych. Aby zakończyć rysowanie, tak samo jak wcześniej klikamy prawym przyciskiem myszy.

Kaligrafia

W Inkscape Kaligrafia to również narzędzie służące do rysowania. Umożliwia tworzenie złożonych krzywych i w rzeczywistości podobne jest do Ołówka i Pióra z włączoną opcją Ze Schowka. Różnica polega na tym, że krzywe rysowane za pomocą narzędzia Kaligrafia są traktowane jak obiekt złożony z wypełnienia i konturu.

Klikamy w przyborniku Kaligrafię. Na pasku kontroli narzędzia rozwijamy listę i wybieramy z niej typ narzędzia, np. Stalówkę. Naciskamy lewy przycisk myszy i zaczynamy rysować. Podczas rysowania pojawia się linia złożona z segmentów. Kiedy zwolnimy przycisk myszy, widoczny będzie obiekt z użytymi ostatnio kolorami i stylami konturu i wypełnienia. Oczywiście można usunąć kontur lub wypełnienie.

R75BlDYqe30nB

Ilustracja przedstawia fragment okna programu graficznego. W oknie roboczym widoczne są trzy krzywe namalowane przy użyciu funkcji stalówka. Pierwsza ma kolor czarny z czerwoną końcówką, widoczne są na niej wydzielone segmenty. Druga z nich ma kolor czarny z grubym czerwonym konturem. Ostatnia z nich ma kolor szary. W lewym górnym rogu wyświetla się okno z opcjami: brak ustawień, stalówka, marker, pędzel falisty, zapaćkany, rysunek techniczny.

Na pasku kontroli narzędzia niektóre opcje, np. szerokość można dowolnie zmienić. Jednak już np. kąt jest zablokowany. Chcąc go skorygować, musimy odblokować to pole, klikając symbol kąta lub na liście wybrać Brak ustawień i samodzielnie określić atrybuty narzędzia.

Chcąc zmodyfikować kształt, korzystamy tak samo, jak przy innych obiektach. z narzędzia Edycja węzłów.

Słownik