Przeczytaj
Konrad Wallenrod powstał w latach 1825–1827, a opublikowany został w roku 1828. Adam Mickiewicz, pisząc utwór, wzorował się na tradycji angielskiej powieści poetyckiejpowieści poetyckiej. Za twórców tego gatunku uważa się Waltera Scotta oraz George’a Byrona. Mickiewicz znał ich dzieła, przetłumaczył także na język polski słynną powieść poetycką Byrona pod tytułem Giaur. Powieść poetycka stała się jednym z najważniejszych gatunków literatury pierwszej połowy XIX wieku, ponieważ znakomicie wpisywała się w programowe założenia romantyzmu. Romantycy postulowali swobodę twórczą, stąd otwarta forma literacka, w której łączyli różne pierwiastki oraz mieszali liryczność, dramatyczność i epickość.
Konrad Wallenrod spełnia wszystkie podstawowe reguły gatunku powieści poetyckiej, choć sam autor określał ten utwór odmiennie. Adam Mickiewicz opatrzył swoje dzieło podtytułem Powieść historyczna z dziejów litewskich i pruskich. Fabuła utworu nawiązuje do wydarzeń i postaci historycznych. Akcja poematu toczy się w XIV wieku w krzyżackim zamku w Marienburgu (Malborku). Mickiewicza zainspirowała postać autentycznego mistrza zakonu krzyżackiego z lat 1391–1393: Konrada von Wallenrode. Według kronik Wallenrode opuścił swoich rycerzy przed rozpoczęciem oblężenia Wilna w 1392 roku, co doprowadziło do klęski Krzyżaków. Mickiewicz opatrzył tekst licznymi przypisami odnoszącymi się do historii, a utwór poprzedził przedmową, w której przedstawia rys dotyczący przeszłości Litwinów. Poeta stosuje kostium historycznykostium historyczny, oddaje styl życia i obyczaje panujące w Zakonie Krzyżackim, w rzeczywistości jednak traktuje historię dość swobodnie. Staje się ona pretekstem do ukazania jednostki stojącej wobec konieczności tragicznego wyboru.
Konrad Wallenrod jest w istocie powieścią w masce. Utwór został napisany, gdy Mickiewicz przebywał w Rosji, gdzie został zesłany za działalność w młodzieżowych organizacjach filomatów i filaretów. Z uwagi na cenzurę poeta nie mógł opublikować utworu jawnie zachęcającego do walki przeciwko caratowi. Dzięki przeniesieniu akcji do średniowiecza, poemat zyskał podwójną wymowę – przedstawiał sensacyjną opowieść o Wallenrodzie, ale zawierał także sens ukryty, związany z aktualną sytuacją polityczną. Mickiewicz, sięgając po formułę powieści poetyckiej, twórczo ją wzbogacił, czyniąc z utworu rozbudowaną metaforę odnoszącą się do doświadczeń i dylematów ówczesnych patriotów.
Słownik
zabieg literacki polegający na przedstawianiu zdarzeń historycznych w utworze fabularnym, nie po to, aby przedstawić wizję przeszłości, lecz aby za jej pomocą przekazać odwołania do czasów i problemów współczesnych; po kostium historyczny sięgano często z uwagi na cenzurę
odmiana poematu popularna w romantyzmie; łączy elementy epickie i liryczne; jej fabuła jest mocno udramatyzowana oraz ma luźną i fragmentaryczną budowę, jest tajemnicza, zagadkowa, jej tok zaś pełen luk i zakłóceń w chronologii (inwersja czasowa); tło wydarzeń jest często historyczne lub orientalne