Ćwiczenia

W powtórkowych lekcjach skupimy się na części poświęconej pytaniom. Odnoszą się one do wielu różnych materiałów źródłowych (nie tylko tekstów oraz ilustracji, ale również map, tabel czy wykresów itp.). Przede wszystkim musisz dokładnie zapoznać się z materiałami źródłowymi, ale także zwrócić uwagę na polecenia. Poniżej przybliżamy, jak rozumieć polecenia w zadaniach różnego typu:

wyjaśnij

twoim zadaniem jest zrekonstruowanie związku przyczynowo‑skutkowego, opisanie od początku do końca, o co chodziło i dlaczego;

scharakteryzuj

podobnie jak powyżej należy przeanalizować genezę, przebieg oraz konsekwencje danego procesu czy zjawiska, podając uczestników wydarzeń (postacie, organizacje) lub inne istotne elementy;

porównaj

czyli zestawianie wydarzeń, zachodzących procesów, danych itp. zarówno pod kątem występujących różnic, jak i podobieństw;

rozstrzygnij

w tym wypadku oczekiwana odpowiedź jest jedna: „tak” lub „nie” (oczywiście wraz z uzasadnieniem), ale bez formułowania własnych ocen;

rozważ

tu natomiast trzeba sformułować zarówno argumenty, jak i kontrargumenty, czyli „za” i „przeciw”, wartościując słuszność danego rozumowania;

oceń

to polecenie pozwala ci przedstawić swoją własną, subiektywną opinię na temat opisywanych zjawisk i procesów; każda przedstawiona ocena - o ile będzie dobrze uzasadniona - zostanie uznana, dlatego też kluczową rolę odgrywa umiejętność budowania argumentacji;

uzasadnij

zadanie podobne jak powyżej, ale w tym przypadku powinno się określić sposób rozumowania, który umożliwia postawienie danej tezy;

udowodnij

w poleceniu zawarta jest teza, a od osoby wykonującej to polecenie oczekuje się stworzenia krótkiej narracji z podaniem argumentów na rzecz jej prawdziwości;

wykaż

masz wykazać prawdziwość lub nieprawdziwość związków przyczynowo‑skutkowych, odnoszących się do tezy; podaj (wymień, wskaż) - takie polecenia występują w zadaniach półotwartych, w których masz miejsce na odpowiedź; podajesz wtedy pojęcie, nazwę własną (pełną, bez skrótów), imię i nazwisko osoby itp.

Pamiętaj, że odpowiedź musi odnosić się do źródła – błędem jest bazowanie wyłącznie na swojej wiedzy i zignorowanie podanego źródła. Chodzi bowiem o to, aby osoba odpowiadająca na pytanie umiejętnie połączyła analizę materiału źródłowego z własną wiedzą. Nie bójcie się korzystać z posiadanych informacji i zawsze odwołujcie się do podanych źródeł. Pamiętajcie również o tym, by wczytywać się w polecenia – czasem wiedza własna nie jest potrzebna, czasem tekst to tylko inspiracja, a innym razem należy połączyć wiedzę z interpretacją tekstu.

Jednostka i grupy społeczne

RQENPY249664u1
Jerzy Szacki (ur. 1929), polski socjolog i historyk myśli społecznej
Źródło: Mariusz Kubik, domena publiczna.

Problem relacji jednostki i społeczeństwa można rozpatrywać od strony niemal czystej psychologii jednostki albo też od strony obiektywnie istniejących grup społecznychgrupa społecznagrup społecznych.

Szczególnie twórcze jest jednak spojrzenie pośrednie ukazujące interakcje jednostek między sobą i możliwość tworzenia przez nie organizmów społecznych. W tym ujęciu punktem wyjścia są wartościwartościwartości (uświadamiane i nieuświadamiane), jakimi kierują się jednostki, oraz powiązane z nimi ich postawypostawapostawy, czyli te elementy ich życia psychicznego, które wywierają wpływ na ich relacje ze społeczeństwem.

Część takich postaw ulega zobiektywizowaniu i upowszechnieniu w postaci norm zachowanianormy zachowańnorm zachowania, które sprzyjają powstaniu grup społecznych i podtrzymują ich spójność. Normy te kształtują zachowanie członków grup i funkcjonowanie ich jako całości.

Zarówno na poziomie jednostkowym, jak i zbiorowym (grupowym) można wskazać na funkcjonowanie czynności społecznych, czyli takich, których celem jest dążenie do wywarcia wpływu na ludzi lub ich zbiorowości.

R4Mv92wR4MxZm1
Grafika przedstawia przykłady norm zachowania. Są to: zwyczaje, obrzędy, prawo, zasady moralne oraz zasady postępowania.

Podmiotowość człowieka w społeczeństwie

Podmiotowość człowieka w społeczeństwie (nazywana czasami działaniem podmiotowym) opiera się na pewnych założeniach.

RCVyJ13eGnAmK1
Podmiotowość człowieka - opis
bg‑azure

Podstawą funkcjonowania społeczeństwa są stosunki społeczne ukształtowane przez zespoły norm (moralnych), które regulują czynności społeczne.

bg‑azure

Miejsce w strukturze społecznej (…) nie determinuje postaw i zachowań człowieka w życiu społecznym.
Edmund Wnuk‑Lipiński (ur. 1944), polski socjolog

Relacja społeczna

Jednostki tworzące grupy nie funkcjonują w próżni. Kontaktują się ze sobą, współdziałają, czasem rywalizują. Już dwie osoby oddziałujące na siebie – jednokierunkowo lub wzajemnie – tak w dłuższym okresie, jak i cyklicznie, związane są relacją, czyli stosunkiem społecznym. Działania oparte na podobnych motywach, ale nieuświadamiane, tworzą relację faktyczną. Działania oparte na uświadamianych decyzjach tworzą relację ustanowioną.

Relacja może być jednostronna, a gdy jest ona wzajemna, mówimy o związku ludzi – związku międzyludzkim. Związek co najmniej trzech osób nazywamy z kolei grupą społeczną. Socjologowie dostrzegają podstawowe różnice między zbiorowościami dwuosobowymi a trójosobowymi bądź liczniejszymi, które pozwalają zbudować m.in. znacznie bardziej skomplikowaną siatkę relacji międzyosobowych.

Rodzaje grup społecznych

We współczesnych społeczeństwach występuje bardzo duża różnorodność grup społecznych. W teoriach socjologicznych stosowane są różne kryteria, w oparciu o które przeprowadzana jest klasyfikacja grup społecznych (np. ze względu na liczebność, charakter więzi pomiędzy członkami grupy, stopień formalizacji stosunków wewnątrz grupy).

bg‑azure

Uczestnictwo w wielu różnych grupach może (ale nie musi) powodować uznawanie ich za własne i zazwyczaj chroni (przynajmniej w pewnej mierze) przed zbyt łatwym uznawaniem innych grup za obce.

bg‑azure

Podział grup społecznych na grupy pierwotne i wtórne do nauki o społeczeństwie został wprowadzony pod wpływem prac amerykańskiego socjologa Charlesa Cooleya. Z kolei podział na grupy o charakterze wspólnoty i grupy‑stowarzyszenia wprowadził Ferdynand Tönnies.

bg‑azure

Grupa odniesienia to grupa będąca dla jednostki:
- źródłem norm i wartości, a także wzorów (i antywzorów) zachowań, wedle których jednostka modeluje własne postępowanie;
- tłem oceny przez jednostkę własnej sytuacji i postępowania.

bg‑azure

Podział na grupę własną i obcą (podział na „swoich” i „obcych”) jest wielokrotnie wtórnie wywołany przez tych, którzy w takim podziale widzą tylko swój interes.

Wyróżniamy następujące rodzaje grup społecznych:

R1C021bsfSP3X1
Mapa myśli. Lista elementów:
  • Nazwa kategorii: [bold]grupa[/]
    • Elementy należące do kategorii [bold]grupa[/]
    • Nazwa kategorii: wielkość
      • Elementy należące do kategorii wielkość
      • Nazwa kategorii: mała
        • Elementy należące do kategorii mała
        • Nazwa kategorii: nieliczna (członkowie mają bezpośredni kontakt)
        • Nazwa kategorii: relacje bezpośrednie, osobiste
        • Nazwa kategorii: [bold]przykłady:[/] rodzina, klasa w szkole
        • Koniec elementów należących do kategorii mała
      • Nazwa kategorii: duża
        • Elementy należące do kategorii duża
        • Nazwa kategorii: liczna (członkowie raczej nie mają możliwości spotykania się „twarzą w twarz”)
        • Nazwa kategorii: kontakty między członkami grupy są pośrednie
        • Nazwa kategorii: [bold]przykłady:[/] plemię, naród, związek religijny
        • Koniec elementów należących do kategorii duża
        Koniec elementów należących do kategorii wielkość
    • Nazwa kategorii: charakter
      • Elementy należące do kategorii charakter
      • Nazwa kategorii: pierwotna (naturalna)
        • Elementy należące do kategorii pierwotna (naturalna)
        • Nazwa kategorii: historycznie najstarsza forma zbiorowego współżycia ludzi
        • Nazwa kategorii: ludzie stają się jej członkami niezależnie od swoich wyborów
        • Nazwa kategorii: pierwsza grupa społeczna, do której należy każda jednostka
        • Nazwa kategorii: jednostki kontaktują się w niej i współpracują bezpośrednio, łączą ich stosunki osobowe, a nie rzeczowe
        • Nazwa kategorii: przynależność do niej nie jest sformalizowana
        • Nazwa kategorii: każdy członek wspólnoty ma coś wspólnego z pozostałymi członkami tej wspólnoty (np. język)
        • Nazwa kategorii: istnieją silne więzi emocjonalne między poszczególnymi członkami wspólnoty
        • Nazwa kategorii: istnieją tradycyjne zwyczaje, normy
        • Nazwa kategorii: podtrzymywanie przynależności do tej wspólnoty wynika z własnej woli, a nie z administracyjnych nakazów
        • Nazwa kategorii: ma zasadniczy wpływ na kształtowanie się społecznej natury oraz ideałów jednostki
        • Nazwa kategorii: [bold]przykłady:[/] rodzina, grupa rówieśnicza
        • Koniec elementów należących do kategorii pierwotna (naturalna)
      • Nazwa kategorii: wtórna (sztucznie stworzona)
        • Elementy należące do kategorii wtórna (sztucznie stworzona)
        • Nazwa kategorii: nazywana też organizacją
        • Nazwa kategorii: ludzie tworzą ją, by osiągnąć cel, wykonać zadanie, bronić interesów własnych lub ogólnospołecznych
        • Nazwa kategorii: dominują w niej więzi zrzeszeniowe, mogą występować więzi stanowione
        • Nazwa kategorii: przynależność często wiąże się z uleganiem interesom grupy (konformizm), nawet wbrew swoim przekonaniom (oportunizm)
        • Nazwa kategorii: jest oparta na depersonalizacji stosunków międzyludzkich
        • Nazwa kategorii: zazwyczaj człowiek należy do wielu grup wtórnych
        • Nazwa kategorii: [bold]przykłady:[/] zakład pracy, szkoła, stowarzyszenie, partia polityczna, organizacja kościelna, urzędy, państwo, UE
        • Koniec elementów należących do kategorii wtórna (sztucznie stworzona)
        Koniec elementów należących do kategorii charakter
    • Nazwa kategorii: wspólnota
      • Elementy należące do kategorii wspólnota
      • Nazwa kategorii: podstawą są więzi pokrewieństwa, braterstwa, sąsiedztwa
      • Nazwa kategorii: tworzy ją wola organiczna (zwana inaczej naturalną, związana bardziej z uczuciami)
      • Nazwa kategorii: podstawową rolę spajającą odgrywają w niej zwyczaje i tradycja
      • Nazwa kategorii: przeważa w niej własność zbiorowa
      • Nazwa kategorii: jednostki są akceptowane bez względu na to, kim są
      • Koniec elementów należących do kategorii wspólnota
    • Nazwa kategorii: stowarzyszenie
      • Elementy należące do kategorii stowarzyszenie
      • Nazwa kategorii: jego podstawą są więzi, umowy i wymiany dóbr materialnych i niematerialnych
      • Nazwa kategorii: tworzy ją wola arbitralna, będąca wynikiem namysłu, ale i wyrachowania (ten rodzaj woli kształtuje się, aby doprowadzić jednostkę do zewnętrznych celów)
      • Nazwa kategorii: podstawową rolę spajającą odgrywa w nim sformalizowane prawo
      • Nazwa kategorii: podstawową formą własności jest w nim własność prywatna
      • Nazwa kategorii: jednostki są akceptowane ze względu na to, kim są i jakie usługi mogą świadczyć innym
      • Koniec elementów należących do kategorii stowarzyszenie
    • Nazwa kategorii: typ więzi
      • Elementy należące do kategorii typ więzi
      • Nazwa kategorii: formalna
        • Elementy należące do kategorii formalna
        • Nazwa kategorii: ma sformalizowaną strukturę
        • Nazwa kategorii: często zostaje powołana określonym aktem prawnym
        • Nazwa kategorii: jej strukturę, charakter działalności i wynikające stąd powinności i obowiązki określają statuty i regulaminy
        • Nazwa kategorii: możliwe jest w niej stosowanie sankcji formalnych wobec członków grupy
        • Nazwa kategorii: [bold]przykłady:[/] szkoła, związek zawodowy, partia polityczna, stowarzyszenie, zawodowa drużyna piłkarska, organizacja międzynarodowa
        • Koniec elementów należących do kategorii formalna
      • Nazwa kategorii: nieformalna
        • Elementy należące do kategorii nieformalna
        • Nazwa kategorii: tworzy się spontanicznie
        • Nazwa kategorii: nie ma struktury wynikającej z przepisów prawa, opiera się na relacjach bezpośrednich między członkami grupy
        • Nazwa kategorii: możliwe jest w niej stosowanie sankcji wobec członków grupy, ale mają one nieformalny, wewnątrzgrupowy charakter
        • Nazwa kategorii: [bold]przykłady:[/] grupa koleżeńska, subkultura
        • Koniec elementów należących do kategorii nieformalna
        Koniec elementów należących do kategorii typ więzi
    • Nazwa kategorii: grupa własna
      • Elementy należące do kategorii grupa własna
      • Nazwa kategorii: postrzegamy ją jako bardziej zróżnicowaną (heterogeniczną) i zindywidualizowaną (znamy lepiej poszczególne osoby)
      • Nazwa kategorii: łączą nas z nią pewne wartości, czytelne hierarchie, prawa
      • Nazwa kategorii: widzimy w niej raczej zachowania oceniane pozytywnie, a jeśli nawet złe, to wiążemy je z czynnikami zewnętrznymi
      • Nazwa kategorii: [bold]przykłady:[/] własna klasa, własna drużyna sportowa, własny zespół muzyczny, koledzy z podwórka
      • Koniec elementów należących do kategorii grupa własna
    • Nazwa kategorii: grupa obca
      • Elementy należące do kategorii grupa obca
      • Nazwa kategorii: postrzegamy ją raczej jako względnie jednolitą (homogeniczną)
      • Nazwa kategorii: dostrzegamy w niej częściej zachowania naganne, wiążąc je z charakterem grupy i jej członków
      • Nazwa kategorii: uważamy, że nie łączą nas z nią żadne wartości, prawa
      • Nazwa kategorii: oceniamy ją według uproszczonego schematu: skoro my jesteśmy dobrzy, to oni są źli, a skoro my jesteśmy źli, to oni są dobrzy
      • Nazwa kategorii: [bold]przykłady:[/] młodzież z innej klasy, kibice obcego klubu sportowego
      • Koniec elementów należących do kategorii grupa obca
      Koniec elementów należących do kategorii [bold]grupa[/]

Słownik

zbiorowość
zbiorowość

zbiór ludzi, których łączy jakiś rodzaj więzi społecznej, relacji społecznych albo wartości, struktura lub świadomość

grupa społeczna
grupa społeczna

co najmniej trzy osoby połączone względnie trwałymi więziami społecznymi powstałymi na podłożu odczuwanych i uświadamianych wspólnych potrzeb, wartości i interesów, których treści wyznaczają specyfikę i odrębność danej grupy od innych

normy zachowań
normy zachowań

względnie trwały, przyjęty w danej grupie społecznej sposób zachowania jednostki społecznej

postawa
postawa

uwewnętrzniona przez jednostkę, wyuczona skłonność (akt woli przejawiający się w czynach) do reagowania w społecznie określony sposób

wartości
wartości

idee uznawane w pewnej zbiorowości za cenne i właściwe