Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Warto przeczytać

Kondensator płaski to układ dwóch równolegle do siebie ułożonych płyt metalowych. Niech każda z tych płyt ma powierzchnię S, a odległość między okładkami wynosi d. Na Rys. 1. przedstawiono poglądowy schemat kondensatora płaskiego.

R15ZAh6MDclDP
Rys. 1. Rysunek poglądowy kondensatora płaskiego
Źródło: Politechnika Warszawska, Wydział Fizyki, licencja: CC BY 4.0.

Okładki przed naładowaniem są elektrycznie obojętne. Kondensator możemy naładować wprowadzając ładunek na jedną z płyt. Jeśli będzie to ładunek dodatni, to przez indukcję na drugiej płycie gromadzi się ładunek ujemny. Wartość każdego z ładunków będzie taka sama. Naładowanie kondensatora spowoduje wytworzenie różnicy potencjałów. Na każdej z okładek gromadzą się tylko ładunki jednoimienne. Ładunek zgromadzony na okładkach ma taką samą wartość, lecz przeciwny znak. Na Rys. 2. przedstawiono schemat naładowanego kondensatora płaskiego.

R17FsHnIHcays
Rys. 2. Schemat naładowanego kondensatora płaskiego
Źródło: Politechnika Warszawska, Wydział Fizyki, licencja: CC BY 4.0.

Na Rys. 2. zaznaczono linie pola elektrycznego. W każdym punkcie wartość pola elektrycznego jest taka sama, czyli pole to jest jednorodne.

Z prawa Gaussa wiemy, że strumień ΦE natężenia pola elektrycznego E przenikający przez powierzchnię zamkniętą jest równy sumarycznemu ładunkowi q wewnątrz tej powierzchni podzielonemu przenikalność elektryczną próżni ε0:

Φe=qε0.

Z definicji strumienia pola magnetycznego wiemy, że jest on równy iloczynowi skalarnemu wektora natężenia pola elektrycznego E oraz wektora powierzchni S, którego kierunek jest prostopadły do tej powierzchni. Wzór na strumień pola elektrycznego możemy zatem zapisać jako:

Φe=EScosα,

gdzie α jest kątem pomiędzy wektorem natężenia pola elektrycznego a normalną do powierzchni S.

Dla kondensatora płaskiego wektor natężenia pola jest skierowany równolegle do wektora powierzchni, a więc kąt między nimi α=0. Czyli cos α=1. Zatem powyższy wzór możemy zapisać jako:

Φe=ES.

Widzimy więc, że:

qε0=ES.

Czyli zgodnie z prawem Gaussa wartość natężenia pola w każdym punkcie wewnątrz kondensatora jest taka sama i wynosi:

E=qSε0.

Różnica potencjałów między okładkami wynosi:

ΔV=Ed.

(Jeśli chcesz wiedzieć jak wyznaczyć tę różnicę potencjałów sprawdź e‑materiał „Jaki jest związek między potencjałem a natężeniem pola w kondensatorze płaskim?”)

Po uwzględnieniu wzoru E=qS ε 0, różnicę potencjałów możemy zapisać jako:

ΔV=qSε0d.

Ponieważ pojemność definiujemy jako:

C=qΔV,

więc:

C=qqSε0d=εS0d.

W kondensatorze płaskim pojemność określamy zatem wzorem:

C=ε0Sd.

Wzór ten określa pojemność kondensatora powietrznego, czyli takiego, w którym przestrzeń między okładkami jest pusta – wypełniona tylko powietrzem. Jeśli pomiędzy okładkami kondensatora umieścimy dielektrykDielektrykdielektryk, jego pojemność wzrośnie. We wzorze na pojemność należy uwzględnić wtedy względną przenikalność elektryczną ośrodka:

C=ε0εrSd.

Poniżej w tabeli przedstawiono względne przenikalności elektryczne wybranych materiałów.

Tabela. 1. Względne przenikalności elektryczne wybranych materiałów w temperaturze pokojowej

Materiał

Względna przenikalność elektryczna

próżnia

1,0000

powietrze

1,0005

teflon

2,1

polietylen

2,3

papier

3,5

szkło

4,5

porcelana

6,5

woda

78

Na Rys. 3. przedstawiono schemat kondensatora bez dielektryka a) oraz wypełnionego dielektrykiem b).

R1YmnF0xy0tiM
Rys. 3. Schemat kondensatora bez dielektryka a) oraz z dielektrykiem b)
Źródło: Politechnika Warszawska, Wydział Fizyki, licencja: CC BY 4.0.

Słowniczek

Dielektryk
Dielektryk

(ang. dielectric) izolator, który nie przewodzi prądu elektrycznego.