Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Klawiatura matrycowa

Zazwyczaj każdy przycisk podłączony do Arduino zajmuje jedno wejście. Przy kilku przyciskach nie jest to problem, ale co w sytuacji, gdy tych przycisków mamy aż 16? Przykładowo, w celu wpisania zwykłego kodu pin musimy mieć do dyspozycji aż 10 przycisków dla samych tylko cyfr od 0 do 9, a przecież potrzebne są jeszcze przyciski do resetowania hasła i jego zatwierdzania. Podłączanie każdego z przycisków byłoby z pewnością dość kłopotliwe, a niekiedy wręcz niemożliwe.

Rozwiązaniem w takich sytuacjach jest klawiatura matrycowa, dzięki której możliwe jest zmniejszenie liczby potrzebnych wejść. W tego typu klawiaturze przyciski połączone są w kolumny oraz wiersze, tworząc matrycę połączeń.

Budowa klawiatury 4x3

RT1c0sm4mQfhQ

Budowa klawiatury 4x4

Rclc5nTD6Ryv8

Jak widać na powyższych schematach, matryca 4x3 umożliwia podłączenie 12 przycisków za pomocą siedmiu linii danych, a dzięki matrycy 4x4 podłączymy 16 przycisków za pomocą ośmiu linii danych.

My zajmiemy się tym drugim wariantem, czyli matrycą 4x4, którą wykorzystamy do budowy naszego zamka kodowego. Wciskając na klawiaturze dowolny przycisk, zwieramy jedną kolumnę i jeden wiersz. Przykładowo, kiedy wciskamy klawisz 0, zwieramy kolumnę P6 z wierszem P4. Jeśli z kolei chcemy ustalić, który przycisk został wciśnięty, wystarczy sprawdzić połączenia między wierszami P1‑P4 a kolumnami P5‑P8.

Budowa układu z klawiaturą matrycową

Co będzie nam potrzebne:

Na potrzeby naszego zadania użyjemy prostszej wersji klawiatury matrycowej – wygląda ona tak, jak na poniższym zdęciu.

RFx1HlTsoIPXJ

Do pracy z Arduino Uno będziemy potrzebowali bibliotekibibliotekabiblioteki Keypad, która ułatwi nam pracę nad zamkiem.

Polecenie 1

Pobierz bibliotekę. Pamiętaj o sprawdzeniu, czy jest to najaktualniejsza wersja.

RTl15Md4JHRL1

Biblioteka Keypad, v. 3.0 2012-07-12
Plik ZIP o rozmiarze 30.93 KB w języku polskim

Po pobraniu biblioteki musimy zainstalować ją w Arduino IDE. Aby to zrobić, uruchamiamy program, klikamy w zakładkę Szkic, najeżdżamy kursorem na Dołącz bibliotekę i z rozwijanej listy wybieramy Dodaj bibliotekę .ZIP...

RJw6DAijcyF7q

Następnie w oknie dialogowym szukamy naszego pliku z biblioteką, zaznaczamy go i klikamy przycisk Open.

Rk8ySBFE7O3Pv

Po poprawnym zainstalowaniu biblioteki na pasku informacji wyświetli się napis o powodzeniu instalacji nowej biblioteki.

RMe8Nni6kKGC4

Sprawdzamy, czy nasza biblioteka znajduje się na liście. Klikamy Szkic, najeżdżamy kursorem na Dołącz bibliotekę i szukamy na liście naszej biblioteki Keypad.

R1CQVRK5R78Yr

Zanim przejdziemy do budowy naszego zamka, napiszemy program testowy, który będzie sprawdzał, czy i jaki przycisk został wciśnięty. W tym celu posłużymy się monitorem portu szeregowegomonitor portu szeregowegomonitorem portu szeregowego. Na początku podłączmy naszą klawiaturę do Arduino Uno, korzystając z pinów od 2 do 9. Pamiętajmy o kolejności podpięcia pinów – na tym etapie jest to bardzo ważne.

R28YomGugtMEs

Klawiaturę z Arduino Uno łączymy za pomocą przewodów męsko‑żeńskich.

R1R5GErwa2jNX

Kiedy wszystkie przewody zostały prawidłowo podpięte, przechodzimy do programowania. Zaczynamy od dodania biblioteki.

Linia 1. kratka include otwórz nawias ostrokątny Keypad kropka h zamknij nawias ostrokątny.

Następnie podajemy informację, z ilu wierszy i kolumn zbudowana jest nasza klawiatura.

Linia 1. const byte ROWS znak równości 4 średnik. Linia 2. const byte COLS znak równości 4 średnik.

Teraz przypisujemy poszczególne piny Arduino Uno do wierszy i kolumn.

Linia 1. byte rowPins otwórz nawias kwadratowy ROWS zamknij nawias kwadratowy znak równości otwórz nawias klamrowy 5 przecinek 4 przecinek 3 przecinek 2 zamknij nawias klamrowy średnik. Linia 2. byte colPins otwórz nawias kwadratowy COLS zamknij nawias kwadratowy znak równości otwórz nawias klamrowy 6 przecinek 7 przecinek 8 przecinek 9 zamknij nawias klamrowy średnik.

W tym momencie przechodzimy do stworzenia mapy naszej klawiatury za pomocą tablicy dwuwymiarowej:

Linia 1. char keys otwórz nawias kwadratowy ROWS zamknij nawias kwadratowy otwórz nawias kwadratowy COLS zamknij nawias kwadratowy znak równości otwórz nawias klamrowy. Linia 2. otwórz nawias klamrowy apostrof 1 apostrof przecinek apostrof 2 apostrof przecinek apostrof 3 apostrof przecinek apostrof A apostrof zamknij nawias klamrowy przecinek. Linia 3. otwórz nawias klamrowy apostrof 4 apostrof przecinek apostrof 5 apostrof przecinek apostrof 6 apostrof przecinek apostrof B apostrof zamknij nawias klamrowy przecinek. Linia 4. otwórz nawias klamrowy apostrof 7 apostrof przecinek apostrof 8 apostrof przecinek apostrof 9 apostrof przecinek apostrof C apostrof zamknij nawias klamrowy przecinek. Linia 5. otwórz nawias klamrowy apostrof asterysk apostrof przecinek apostrof 0 apostrof przecinek apostrof kratka apostrof przecinek apostrof D apostrof zamknij nawias klamrowy. Linia 6. zamknij nawias klamrowy średnik.

Ostatnim krokiem konfiguracji jest utworzenie nowego obiektu Keypad – nazwijmy go MatrycaPrzyciskow.

W pętli setup() uruchamiamy monitor portu szeregowego.

Linia 1. Serial kropka begin otwórz nawias okrągły 9600 zamknij nawias okrągły średnik.

Natomiast w pętli loop() tworzymy zmienną typu char odpowiadającą za przechowywanie znaków i przypisujemy jej wartość odczytaną z klawiatury. W tym celu musimy wywołać polecenie MatrycaPrzyciskow.getKey(), a otrzymany w ten sposób znak wysyłamy za pomocą UART do komputera.

Linia 1. char przycisk znak równości MatrycaPrzyciskow kropka getKey otwórz nawias okrągły zamknij nawias okrągły średnik. Linia 3. if otwórz nawias okrągły przycisk zamknij nawias okrągły otwórz nawias klamrowy. Linia 4. Serial kropka println otwórz nawias okrągły przycisk zamknij nawias okrągły średnik. Linia 5. zamknij nawias klamrowy.

Połączmy teraz Arduino z komputerem, wgrajmy nasz program i sprawdźmy w monitorze portu szeregowego czy prawidłowo podpięliśmy i przypisaliśmy wartości odpowiednim przyciskom. Po wciśnięciu wybranego klawisza powinna wyświetlić się odpowiednia wartość – ta, którą przypisaliśmy mu w naszej tablicy.

RX7r0aq7b7ktc

Jeśli znaki różnią się od tych zdeklarowanych w tablicy, należy sprawdzić podłączenie klawiatury.

Tinkercad

Zróbmy symulację odczytu znaków z klawiatury membranowej, za pomocą środowiska Tinkercad.

R1BwtCqwaSCp5

Z listy rozwijanej Komponenty wybierz Wszystko.

RBzepuBPmQtEV

Dodaj moduł Arduino Uno do okna symulacji.

R1e6UyAhbiJJS

Znajdź i dodaj klawiaturę membranową.

RnWQcOVhuWEQD

Podpinamy klawiaturę z Arduino Uno:

  • pin nr 1 (wiersz 1) z pinem D5 Arduino,

  • pin nr 2 (wiersz 2) z pinem D4 Arduino,

  • pin nr 3 (wiersz 3) z pinem D3 Arduino,

  • pin nr 4 (wiersz 4) z pinem D2 Arduino,

  • pin nr 5 (kolumna 1) z pinem D6 Arduino,

  • pin nr 6 (kolumna 2) z pinem D7 Arduino,

  • pin nr 7 (kolumna 3) z pinem D8 Arduino,

  • pin nr 8 (kolumna 4) z pinem D9 Arduino.

RCsvtGOkesSoe

Przejdźmy teraz do pisania kodu. W tym celu klikamy na przycisk Kod, z listy rozwijanej wybieramy Tekst, potwierdzamy chęć zmiany widoku i czyścimy zawartość.

Przepisz kod, dopasuj widok okna, kliknij na belkę z napisem Konsola szeregowa i uruchom symulację.

Film z działania programu.

R1NAfsZBdLkSm
Film przedstawiający działanie symulacji w programie Tinkercad.

Zostańmy jeszcze w kodzie testowym i dołączmy do naszego układu trójkolorową diodę RGB ze wspólną katodą.

R1CIPC7r5TOJJ

Zmieńmy kod tak, by po wciśnięciu na przykład klawisza 1 zapaliła się dioda czerwona, po wciśnięciu 5 – dioda zielona, a po wciśnięciu D – niebieska. Wszystkie diody niech świecą się przez dwie sekundy.

Ćwiczenie 1

Zbuduj układ na podstawie przedstawionego poniżej schematu.

RhsmTC8JbnHOb

Schemat ideowyschemat ideowy układuSchemat ideowy prezentuje, jak podpięte są dodatkowe elementy naszego układu.

Klawiatura matrycowa podpięta jest pod piny od D2 do D9, a dioda RGB – pod piny D10, D11 i D12. Z kolei rezystor o wartości 220 omega podpięty jest do diody zielonej, natomiast rezystory o wartości 1 komega – do kolorów czerwonego i niebieskiego.

W naszym kodzie wystarczy dopisać zmienną if(), która w zależności od wciśniętego klawisza zapali diodę w danym kolorze.

Linia 1. if otwórz nawias okrągły przycisk znak równości znak równości apostrof 1 apostrof zamknij nawias okrągły otwórz nawias klamrowy. Linia 2. digitalWrite otwórz nawias okrągły 12 przecinek HIGH zamknij nawias okrągły średnik. Linia 3. delay otwórz nawias okrągły 2000 zamknij nawias okrągły średnik. Linia 4. digitalWrite otwórz nawias okrągły 12 przecinek LOW zamknij nawias okrągły średnik. Linia 5. zamknij nawias klamrowy else if otwórz nawias okrągły przycisk znak równości znak równości apostrof 5 apostrof zamknij nawias okrągły otwórz nawias klamrowy. Linia 6. digitalWrite otwórz nawias okrągły 11 przecinek HIGH zamknij nawias okrągły średnik. Linia 7. delay otwórz nawias okrągły 2000 zamknij nawias okrągły średnik. Linia 8. digitalWrite otwórz nawias okrągły 11 przecinek LOW zamknij nawias okrągły średnik. Linia 9. zamknij nawias klamrowy else if otwórz nawias okrągły przycisk znak równości znak równości apostrof D apostrof zamknij nawias okrągły otwórz nawias klamrowy. Linia 10. digitalWrite otwórz nawias okrągły 10 przecinek HIGH zamknij nawias okrągły średnik. Linia 11. delay otwórz nawias okrągły 2000 zamknij nawias okrągły średnik. Linia 12. digitalWrite otwórz nawias okrągły 10 przecinek LOW zamknij nawias okrągły średnik. Linia 13. zamknij nawias klamrowy.
RAQ52c4NVtZt0
R1LLeKVtv9rXS
R1SF2DvsUMyPr

Nie zmieniaj połączenia klawiatury z Arduino Uno. Dodaj do okna symulacji płytkę.

Rm3oYQNinIfnX

Do płytki dodaj diodę RGB.

R587g25cj3yoe

Do każdej anody diody dodaj rezystor o wartości 1 komega.

R7YL9wmrQy8gV

Katodę diody LED podepnij z pinem GND Arduino.

Rexiva2LojflB

Wolny pin rezystora wpiętego do czerwonego koloru diody podepnij pod pin D12.

RVtQvBa5Ut9Zh

Wolny pin rezystora wpiętego do zielonego koloru diody podepnij pod pin D11.

R1ePPaWfVA1B5

Wolny pin rezystora wpiętego do niebieskiego koloru diody podepnij pod pin D10.

R70Yb021OeEPO

Zmodyfikuj kod, dopasuj widok okna, kliknij na belkę z napisem Konsola szeregowa i uruchom symulację.

Film z działania programu.

R1DK9I3x5Q907
Film przedstawiający symulację w programie Tinkercad.

Ciekawostka

Zbudowany układ można zmodyfikować na kilka sposobów, na przykład:

  • dodać wyświetlacz LCD;

  • wykonać nakładkę (shield) na Arduino Uno, gdzie zamontowane będą wyświetlacz LCD, diody, gniazdo do podłączenia klawiatury membranowej;

  • zmontować układ na własnej płytce PCB zamiast na płytce stykowej.

Słownik

biblioteka
biblioteka

zbiór funkcji, zazwyczaj dostarczany do większości nakładek w celu ułatwienia pisania kodu

monitor portu szeregowego
monitor portu szeregowego

moduł służący do odbierania informacji z płytki Arduino oraz wysyłania komend/danych z komputera do Arduino

przewody połączeniowe męsko–męskie
przewody połączeniowe męsko–męskie

elastyczne przewody zakończone sztywnymi szpilkami, doskonale nadające się do łączenia pól na płytkach stykowych lub zestawach uruchomieniowych

przewody połączeniowe męsko–żeńskie
przewody połączeniowe męsko–żeńskie

elastyczne przewody zakończone z jednej strony złączem męskim, a z drugiej żeńskim; nadają się do łączenia pól na płytkach stykowych lub zestawach uruchomieniowych

wspólna katoda
wspólna katoda

w celu zaoszczędzenia miejsca niektóre elementy elektroniczne budowane są we wspólnej obudowie (np. diody LED); połączone katody sprawiają, że do sterowania wszystkimi diodami wystarczą tylko trzy wyprowadzenia, a nie cztery

dioda RGB
dioda RGB

dioda RGB to trzy diody w jednej obudowie; dzięki temu, że anody (+) lub katody (-) diod są połączone, do sterowania wszystkimi diodami potrzebne są tylko cztery wyprowadzenia – jedna nóżka wspólna oraz po jednej dla każdego z trzech kolorów

schemat ideowy układu
schemat ideowy układu

inaczej schemat elektroniczny – przedstawienie połączenia poszczególnych elementów układu w formie graficznej; każdego rodzaju element (np. tranzystor, rezystor, kondensator, przycisk, dioda) ma przypisany własny stały symbol graficzny

stabilizator liniowy
stabilizator liniowy

układ działający na następującej zasadzie: na jego wejściu podajemy napięcie ze źródła (np. z baterii), a on na swoim wyjściu udostępnia konkretne, stabilne napięcie, ale niższe od wejściowego