Wrażenia słuchowe powstają w odpowiedzi na docierające do narządu słuchu dźwięki (fale dźwiękowe), których źródłem są drgające ciała.

Ciała te przekazują swoje drgania ośrodkowi sprężystemu (powietrzu, wodzie lub ciału stałemu), inicjując w nim falę akustyczną. Ciśnienie akustyczneciśnienie akustyczneCiśnienie akustyczne, działając na narząd słuchu, jest bodźcem wywołującym wrażenie słuchowe (dźwięk).

Każdy dźwięk można opisać za pomocą subiektywnych cech, do których zalicza się głośność, wysokość oraz barwę. Za każdą subiektywną cechą dźwięku kryje się określona, obiektywna wielkość fizyczna.

Głośność dźwięku (natężenie dźwięków) zależy od intensywności fali akustycznej. Chociaż wraz ze wzrostem natężenia fali głośność dźwięku wzrasta, to zależność ta nie ma charakteru liniowego. Jednostką opisującą głośność dźwięku jest decybeldecybeldecybel. Najniższa wartość natężenia dźwięku, która wywołuje wrażenie słuchowe, wyznacza tzw. próg słyszalnościzakres słyszalnościpróg słyszalności. Próg ten jest inny dla każdego osobnika i zależy od wielu czynników, w tym przede wszystkim od częstotliwości dźwięku. Natomiast najniższa wartość natężenia dźwięku, która wywołuje uczucie bólu u danego osobnika, nosi nazwę progu bólowegopróg bóluprogu bólowego.

Wysokość dźwięku uzależniona jest z kolei od częstotliwości drgań fal akustycznych. Jednostką miary tej cechy jest herzherz (Hz)herz (Hz). Dźwięki o dużej częstotliwości odbierane są jako wysokie, a dźwięki o małej częstotliwości – jako niskie. Ostatnia z cech dźwięku, tj. barwa, łączy się ściśle ze składem widmowymwidmo dźwiękuwidmowym i dynamiką dźwięku. To właśnie dzięki temu parametrowi zwierzęta są w stanie odróżnić od siebie dwa dźwięki o tej samej częstotliwości i natężeniu, np. dźwięki pianina i skrzypiec lub głosy różnych osób.

Słownik