Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki
bg‑blue

Układ wodny (ambulakralny)

Układ wodny, inaczej ambulakralny, to charakterystyczny dla szkarłupni (Echinodermata) pięciopromienny system cienkościennych kanałów i zbiorników wysłanych nabłonkiem rzęskowym. Jest on częścią celomyceloma, wtórna jama ciałacelomy. Wypełnia go płyn o składzie podobnym do wody morskiej.

bg‑cyan

Budowa układu wodnego (ambulakralnego)

R1M2BUuxjmZS51
Grafika przedstawia budowę układu wodnego na przykładzie rozgwiazdy. Jego centralną część stanowi okrągły kanał okrężny. Od niego odchodzą między innymi naczynia (pęcherzyki) Poliego, kształtem przypominające gruszki. Na powierzchni kanału okrężnego, w pobliżu naczyń Poliego znajdują się ciałka Tiedemana. W równomiernych odstępach od kanału okrężnego odchodzą prostopadle kanały promieniste. Natomiast prostopadle do niego, w równomiernych odstępach, po obu jego stronach umieszczone są ampułki o kształcie odwróconej gruszki, zakończone przez nóżki ambulakralne. Również z kanału okrężnego odchodzi cienki kanał kamienny, zakończony okrągłą, spłaszczoną płytką madreporową.
Budowa układu wodnego (ambulakralnego) na przykładzie rozgwiazdy.
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Układ wodny (ambulakralny) składa się z kanału okrężnego (1), do którego w międzypromieniach uchodzą zbiorniki zwane naczyniami Poliego, stanowiące rezerwuar płynu (2), a u rozgwiazd dodatkowo niewielkie gruczołowe ciałka Tiedemanna (miejsce tworzenia się amebocytówamebocytyamebocytów) (3). Ponadto z kanału okrężnego odchodzą kanały promieniste (4). Ich liczba odpowiada liczbie ramion lub promieni. Są one zakończone ślepo okrytym nabłonkiem czułkiem zmysłowym. Kanały promieniste oddają liczne drobne rozgałęzienia zwane nóżkami ambulakralnymi (5), które często wytwarzają przyssawkowate zakończenia. U podstawy nóżek ambulakralnych znajdują się pęcherzykowate zbiorniki – ampułki (6). Układ wodny komunikuje się ze światem zewnętrznym za pośrednictwem kanału kamiennego (7). Komunikacja kanału kamiennego z otaczającą zwierzę wodą morską odbywa się za pomocą płytki sitowej (madreporowej)płytka sitowa (madreporowa)płytki sitowej (madreporowej) (8), która przebita jest licznymi otworkami.

R1X06Vl1nMFRt
Płytka sitowa rozgwiazdy.
Źródło: Luis Fernández García, Wikimedia Commons, licencja: CC BY-SA 2.5.
bg‑cyan

Budowa i działanie nóżki ambulakralnej szkarłupni

R1bn6k7oFaSbb1
Grafika przedstawia budowę nóżki wodnej szkarłupni. Możemy wyróżnić dwa rodzaje budowy. Nóżka wodna wydłużona składa się z długiego, cienkiego kanału radialnego, oraz kulistej ampułki. Od nóżki wodnej wydłużonej składającej się z mięśni podłużnych obłożonych nabłonkiem oddziela je płytka szkieletowa. Nóżka wodna skrócona składa się z ampułki oddzielonej płytką szkieletową od nóżki wodnej skurczonej wyłożonej mięśniami podłużnymi.
Budowa nóżki wodnej szkarłupni.
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Ampułki, kurcząc się, zwiększają ciśnienie napływającego do nóżki płynu ambulakralnego, co powoduje wydłużenie się nóżki. Po przytwierdzeniu przyssawkowatych końców do podłoża nóżki mogą się kurczyć, przesuwając ciało zwierzęcia. U szkarłupni pozbawionych przyssawek nóżki pełnią funkcję podpierającą podczas lokomocji. Specjalne zastawki, podczas skurczu ampułek, zamykają odpływ wody do kanałów promienistych. Przyczepienie się nóżek ambulakralnych do podłoża ułatwia wydzielina gruczołów śluzowych.

bg‑cyan

Funkcje nóżek ambulakralnych

Nóżki ambulakralne pełnią funkcję lokomocyjną, umożliwiając przywieranie do podłoża, a także drążenie w nim.

R1WujmZ3JovID
Film opisuje funkcję lokomocyjną nóżek wodnych u Colobometra perspinosa.

Ponadto uczestniczą w chwytaniu pokarmu, wymianie gazowej oraz odbieraniu bodźców dotykowych, chemicznych i świetlnych. Za pomocą nóżek ambulakralnych rozgwiazda potrafi przywrzeć do muszli małża i przez długi czas oddziaływać na zwieracz jego muszli, aż doprowadzi do jej otwarcia.

Układ wodny może przejmować funkcje układu wydalniczego, którego u szkarłupni brak. Przez nóżki ambulakralne wydalane mogą być amebocyty z toksycznymi produktami przemiany materii wychwyconymi z płynu celomatycznego.

Słownik

amebocyty
amebocyty

komórki zdolne do pełzakowatych ruchów; uczestniczą w procesach obronnych (fagocytoza) i wydalniczych organizmu oraz trawieniu wewnątrzkomórkowym; u bezkręgowców z amebocytów mogą powstawać wyspecjalizowane komórki różnych typów, np. szkieletowe

celoma, wtórna jama ciała
celoma, wtórna jama ciała

przestrzeń w mezodermie zarodka kręgowców i wielu bezkręgowców; rozwija się pod koniec gastrulacji; jest wysłana własnym, cienkim nabłonkiem i wypełniona płynem

płytka sitowa (madreporowa)
płytka sitowa (madreporowa)

element szkieletu szkarłupni, zwykle usytuowany na wierzchołku aboralnej strony ciała, z otworami, które komunikują układ wodny ze środowiskiem zewnętrznym