Przeczytaj
Każde słowo jest znakiem, tzn. posiada jakieś znaczenie (pojęciową treść). W odniesieniu do nazwy ogólnej (generalnej)nazwy ogólnej (generalnej) znaczenie to nazywamy jej pojęciem. Jest to zbiór cech wyabstrahowanych ze wszystkich desygnatówdesygnatów tej nazwy.

Każde słowo ma swoją treść – co najmniej jedno znaczenie (słowa wieloznaczne mają ich więcej niż jedno). Znaczenie słowa wskazuje określone przedmioty, które tworzą jego zakres. Do zakresu nazwyzakresu nazwy (słowa/wyrażenia) należy określony pojedynczy przedmiot, gdy nazwa ma znaczenie indywidualne, a gdy jest nazwą ogólną – zbiór przedmiotów. Związek słowa, znaczenia i przedmiotu nazywamy relacją oznaczania.

Budowa definicji klasycznej
Wyjaśnienie znaczenia słowa nazywamy jej definicją. Definicja zatem to wypowiedź opisująca znaczenie jakiegoś słowa/wyrażenia. W przypadku, gdy słowo ma wiele znaczeń, każde z nich posiada osobną definicję.
Klasyczna postać definicji to definicja przez rodzaj i różnicę gatunkową (per genus et differentia specifica). W tym typie definicji dokonujemy określenia pojęcia poprzez odniesienie go do nadrzędnego zakresu rodzajowego, do którego należą jego desygnaty, oraz przez wskazanie cech wyróżniających je z tego zakresu (cech gatunkowych). Np.: Pies to ssak (rodzaj) stadny, pochodzący od wilka, udomowiony, szczekający (różnice gatunkowe); albo: Pies to udomowione zwierzę (rodzaj), które szczeka (różnica gatunkowa).
Definicja ta zbudowana jest z trzech elementów: członu definiowanego (definiendum), np. pies; łącznika, np. to; członu definiującego (definiens), np. udomowione zwierzę, które szczeka.

Definicje nieklasyczne
Do rodzajów definicji nieklasycznych należą:
definicja ostensywna (łac. ostendo – pokazuję), zawierająca element wskazania na konkretny przedmiot w rzeczywistości, będący desygnatem definiowanej nazwy; np. To jest pies (przy jednoczesnym wskazaniu konkretnego psa); w przypadku definiowania nazwy ogólnej przedmiot taki reprezentuje jedynie cały zakres, do którego odnosi się ta nazwa, a definicja wyznacza jedynie nieostry zakres definiowanego pojęcia; by zwiększyć poziom jego ostrości, w definicji ostensywnej stosuje się także czasem wskazywanie przedmiotów nienależących do zakresu definiowanej nazwy, np. To nie jest pies (wskazując np. na wilka); definicje takie stosuje się zwykle do terminów elementarnych, obserwacyjnych i relatywizuje się je ze względu na określoną właściwość, np. To jest – pod względem ostrości – rozmyte;
definicja enumeratywna (łac. numerus – liczba), polegająca na wyliczeniu charakterystycznych lub wszystkich indywidualnych desygnatów lub podzbiorów, reprezentujących jej zakres, np. Pies to np. Pluto, Reksio, Snoopy, Tramp, Pongo i Goofy; lub: Psy to m.in. dalmatyńczyki, labradory i jamniki;
definicja kontekstowa, polegająca na użyciu wyrażenia definiowanego w typowym dla niego kontekście; np. Być czyimś potomkiem oznacza być czyimś dzieckiem lub wnukiem, prawnukiem czy praprawnukiem.

Poprawność definicji
Definicja, aby była poprawna, przede wszystkim musi być trafna (adekwatna). Definicja trafna to taka, która odnosi się dokładnie do wszystkich elementów zbioru desygnatów definiowanego pojęcia i tylko do nich.
Definicja nietrafna (nieadekwatna) to wyrażenie niewłaściwie wskazujące zakres desygnatów określanego pojęcia:
zbyt szeroka – odnosi się do zakresu szerszego od właściwego zakresu słowa, np. Ryba to zwierzę żyjące w wodzie (ponieważ są zwierzęta wodne, które nie są rybami);
zbyt wąska – odnosi się do zakresu węższego od właściwego zakresu słowa, np. Ryba to kręgowiec zmiennocieplny żyjący w morzach (ponieważ są ryby żyjące w wodach słodkich);
o zakresie krzyżującym się z zakresami innych słów – np. Ryba to zwierzę żyjące w morzach (ponieważ są ryby żyjące w wodach słodkich i zwierzęta morskie niebędące rybami).
Inne błędy w definicjach to:
błąd idem per idem, czyli „to samo przez to samo”, polega na użyciu w definiendum definiensa, np. Magnes to namagnesowany przedmiot.;
błąd ignotum per ignotum, czyli „nieznane przez nieznane”, np. Fenomenologia polega na redukcji transcendentalnej.;
błąd circulus in definiendo, czyli „błędne koło w definiowaniu”, polega na definiowaniu jakiegoś wyrażenia za pomocą tego samego wyrażenia, np. Liryka jest rodzajem literackim, w którym wypowiada się podmiot liryczny.
Słownik
(łac. designatus – oznaczony) przedmiot, do którego odnosi się dana nazwa
nazwa odnosząca się do wszystkich desygnatów danego typu
zbiór wszystkich desygnatów nazwy
zbiór desygnatów nazwy, któremu nie da się jednoznacznie przypisać wszystkich elementów