Przeczytaj
Organy administracji
Organy administracyjne prowadzą działalność administracyjną, czyli organizują bezpośrednią, praktyczną realizację zadań państwa. Występuje kilka kryteriów podziału tych organów. Ze względu na zasięg i zakres działania możemy wyróżnić:
organy administracji rządowej (np. Prezes Rady Ministrów, wojewoda);
organy administracji samorządowej (np. wójt, starosta).
Kodeks postępowania administracyjnego (k.p.a.) przewiduje podział na organy wyższego stopnia i organy naczelne.
Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnegoRozdział 3. Organy wyższego stopnia i organy naczelne
Art. 17. Organy wyższego stopnia
Organami wyższego stopnia w rozumieniu kodeksu są:
1) w stosunku do organów jednostek samorządu terytorialnego – samorządowe kolegia odwoławcze, chyba że ustawy szczególne stanowią inaczej;
2) w stosunku do wojewodów – właściwi w sprawie ministrowie;
3) w stosunku do organów administracji publicznej innych niż określone w pkt 1 i 2 – odpowiednie organy nadrzędne lub właściwi ministrowie, a w razie ich braku – organy państwowe sprawujące nadzór nad ich działalnością;
4) w stosunku do organów organizacji społecznych – odpowiednie organy wyższego stopnia tych organizacji, a w razie ich braku – organ państwowy sprawujący nadzór nad ich działalnością.
Art. 18. Organy naczelne
Organami naczelnymi w rozumieniu kodeksu są:
1) w stosunku do organów administracji rządowej, organów jednostek samorządu terytorialnego, z wyjątkiem samorządowych kolegiów odwoławczych, oraz organów państwowych i samorządowych jednostek organizacyjnych – Prezes Rady Ministrów lub właściwi ministrowie;
2) w stosunku do organów państwowych innych niż określone w pkt 1 – odpowiednie organy o ogólnokrajowym zasięgu działania;
3) w stosunku do organów organizacji społecznych – naczelne organy tych organizacji, a w razie braku takiego organu – Prezes Rady Ministrów lub właściwi ministrowie sprawujący zwierzchni nadzór nad ich działalnością.
Od organu administracji publicznej należy odróżnić urząd, który oznacza zorganizowany zespół osób związany z organem administracji publicznej i przydzielony mu do pomocy w wykonywaniu jego zadań, np. urząd wojewódzki lub urząd gminy.
Prawne formy działania administracji
Prawne formy działania administracji to określone typy czynności kompetentnego organu administracji, które stanowią podstawę do rozstrzygnięcia konkretnej sprawy.
Akt administracyjny jako podstawowa forma działania administracji
Podstawową formą działania organów administracji publicznej jest wydawanie aktów administracyjnych. W ten sposób jest załatwiana większość spraw należących do zakresu działania konkretnego organu. Wydanie aktu co do zasady kończy postępowanie administracyjne. Akt administracyjny jest jednostronnym i władczym rozstrzygnięciem przez organ o prawach i obowiązkach konkretnego adresata (także zbiorowego, np. spółdzielni, wspólnoty mieszkaniowej). Akt administracyjny jest zawsze oparty na normach prawa. Najczęściej stosowaną formą aktu administracyjnego jest decyzja administracyjna.
Wadliwość aktu administracyjnego może mieć charakter nieistotny (np. oczywista omyłka pisarska). Wymaga wówczas sprostowania lub wyjaśnienia. Wadliwość ta nie ma wpływu na to, że akt pozostaje ciągle w obrocie prawnym. Może też mieć ona charakter istotny, naruszający przepisy prawa, dający podstawę do podważenia (wzruszenia) aktu administracyjnego, czyli pozbawienia go przez właściwy organ mocy prawnej ex nunc lub ex tuncex nunc lub ex tunc. Akt administracyjny korzysta z domniemania ważności, a swoją moc może utracić – oprócz przykładów, o których wyżej mowa – na skutek:
zrzeczenia się;
śmierci osoby uprawnionej;
zmiany charakteru aktu;
uchylenia na podstawie ustawy;
przepisu wydanego na podstawie upoważnienia ustawowego lub upływu czasu, na jaki był wydany.
Zastanów się, którą z prawnych form działania administracji publicznej jest uchwałą rady powiatu.
Postępowanie administracyjne
Postępowanie administracyjne to proces rozstrzygania przez organy administracyjne konkretnych spraw z zakresu prawa administracyjnego oraz podejmowanie decyzji zgodnych z jego normami w określonym trybie i z zachowaniem wymaganej prawem formy.
W polskim prawie istnieje stały tryb załatwiania spraw administracyjnych. Organy administracji publicznej są zobowiązane działać w określonych ramach, co jest uzasadnione ze względu na konieczność zapewnienia praworządnościpraworządności i zapobiegania naruszaniu prawa i nadużywaniu władzy przez organy administracji. Normy prawa, które ustalają tryb działania administracji publicznej, regulują stosunki prawne między podmiotami prawnymi (stronami) a organami administracji wydającymi akty administracyjne. Celem postępowania administracyjnego jest powstanie, zmiana lub ustanie stosunku administracyjno‑prawnego. Zasadniczo istnieją dwa rodzaje postępowania administracyjnego: ogólne i szczególne.
W zakresie każdego z tych rodzajów postępowań wyróżnia się dwa tryby: postępowanie główne i nadzwyczajne (weryfikacja ostatecznych decyzji wydanych w toku postępowania).
Decyzje administracyjne
Decyzja administracyjna jest aktem administracyjnym zewnętrznym, rozstrzygającym konkretną sprawę w postępowaniu administracyjnym. Po zakończeniu postępowania wyjaśniającego i dowodowego w sprawie organ administracyjny wydaje decyzję administracyjną. Decyzja rozstrzyga sprawę co do jej istoty w całości lub w części albo w inny sposób kończy ją w danej instancji. Jeżeli z jakichkolwiek przyczyn organ administracyjny dojdzie do przekonania, że wydanie decyzji jest bezprzedmiotowe, to wydaje decyzję o umorzeniu postępowania. Niekiedy decyzji administracyjnej nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności. Oznacza to, że można ją wykonać natychmiast po wydaniu, ze względu na ważne okoliczności, np. konieczność ochrony zdrowia lub życia ludzkiego, nie czekając, aż decyzja stanie się ostateczna. Decyzję doręcza się stronom na piśmie lub za pomocą środków komunikacji elektronicznej i od chwili jej doręczenia (lub ogłoszenia) wiąże ona strony oraz organ, który ją wydał.
Wskaż podstawowe elementy decyzji administracyjnej.
Wymień podstawowe elementy decyzji administracyjnej.
Postanowienia
W trakcie postępowania organy administracyjne mogą wydawać również postanowienia. Odnoszą się one do poszczególnych kwestii wynikających w toku postępowania, ale nie rozstrzygają o istocie sprawy, chyba że przepisy k.p.a. stanowią inaczej. Postanowienia mogą dotyczyć np. skorzystania z opinii biegłego, wezwania świadka, przeprowadzenia rozprawy administracyjnej (rozstrzygnięcia wpadkowe).
Środki odwoławcze
Decyzje podejmowane w postępowaniu administracyjnym mogą być zaskarżone do jednej, wyższej instancji (zasada dwuinstancyjności postępowania administracyjnego). Zasada ta jest gwarancją praworządności działania organów administracyjnych. Ze względu na możliwość popełnienia błędów w trakcie postępowania k.p.a. przewiduje kontrolę prawidłowości zarówno decyzji administracyjnych, jak również całego postępowania administracyjnego. Kontrola ta może mieć postać:
samokontroli, czyli sprawdzenia przez ten sam organ, czy w postępowaniu nie naruszono żadnych norm i czy uwzględniono wszystkie istotne dla sprawy okoliczności;
kontroli instancyjnej, której środkami są odwołanie i zażalenie.
Odwołanie od decyzji administracyjnych
Od decyzji wydanych w I instancji stronie przysługuje odwołanie tylko do jednej instancji, tj. organu wyższego stopnia, przykładowo:
do samorządowego kolegium odwoławczego od decyzji wydawanych przez organy samorządu terytorialnego (np. wójta, burmistrza, prezydenta miasta, starostę)
do właściwego ministra od decyzji wydawanych przez wojewodę.
Odwołanie nie wymaga szczegółowego uzasadnienia. Wystarczy, że z jego treści wynika, iż strona nie jest zadowolona z rozstrzygnięcia sprawy. Odwołanie wnosi się do właściwego organu za pośrednictwem tego organu, który wydał decyzję.
Termin na wniesienie odwołania to 14 dni od doręczenia decyzji lub jej ogłoszenia (w przypadku gdy była stronie ogłoszona ustnie). Przed upływem terminu przeznaczonego na wniesienie odwołania decyzja nie podlega wykonaniu. W trakcie biegu terminu do wniesienia odwołania strona może zrzec się prawa do wniesienia odwołania wobec organu administracji publicznej, który wydał decyzję. Z dniem doręczenia organowi administracji publicznej oświadczenia o zrzeczeniu się prawa do wniesienia odwołania przez ostatnią ze stron postępowania decyzja staje się ostateczna.
Wniesienie odwołania w terminie powoduje wstrzymanie wykonania decyzji, z wyjątkiem sytuacji, gdy decyzji nadano rygor natychmiastowej wykonalności lub podlega ona natychmiastowemu wykonaniu z mocy ustawy. Może się także okazać, że organ, który wydał decyzję, uzna odwołanie za zasługujące w całości na uwzględnienie. Wówczas w drodze autokontroli może wydać nową decyzję, w której uchyli lub zmieni zaskarżoną decyzję. Strona może też do czasu wydania decyzji cofnąć odwołanie. Organ odwoławczy (nadrzędny) nie może wydać swojej decyzji wbrew zakazowi reformationis in peiusreformationis in peius.
Zażalenia na postanowienia
Na wydane w toku postępowania postanowienia przysługują stronom zażalenia, ale tylko wówczas, gdy k.p.a. tak stanowi. Zażalenie wnosi się w terminie 7 dni od doręczenia go stronie, a gdy było ogłoszone ustnie – w terminie 7 dni od jego ogłoszenia. Postanowienie, od którego nie służy zażalenie, może być zaskarżone tylko w odwołaniu od decyzji. Wniesienie zażalenia nie wstrzymuje wykonania postanowienia, jednak gdy organ administracji publicznej wydający postanowienie uzna to za uzasadnione, może wstrzymać jego wykonanie.
Nadzwyczajne środki zaskarżenia
K.p.a przewiduje też możliwość weryfikacji decyzji ostatecznych.
Sądownictwo administracyjne
Odrębną formą kontroli postępowania administracyjnego jest kontrola sądowa sprawowana przez:
wojewódzkie sądy administracyjne (WSA) – I instancja;
Naczelny Sąd Administracyjny (NSA) – II instancja.
Wojewódzki sąd administracyjny dzieli się na wydziały, a jego organami są: prezes sądu, zgromadzenie ogólne sędziów WSA i kolegium WSA. Prezes kieruje sądem i reprezentuje go na zewnątrz.
W skład Naczelnego Sądu Administracyjnego wchodzą: Prezes Naczelnego Sądu Administracyjnego, wiceprezesi oraz sędziowie. Organami NSA są: Prezes NSA, Zgromadzenie Ogólne Sędziów NSA i Kolegium NSA. Na czele sądu stoi Prezes NSA, który kieruje jego pracami i reprezentuje go na zewnątrz.
Kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg m.in. na:
decyzje administracyjne;
postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia kończące sprawę co do istoty;
pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach;
akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;
bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania.
Wojewódzkie sądy administracyjne rozpoznają wszystkie sprawy sądowo‑administracyjne z wyjątkiem spraw, dla których zastrzeżona jest właściwość NSA.
Naczelny Sąd Administracyjny:
rozpoznaje środki odwoławcze od orzeczeń wojewódzkich sądów administracyjnych;
podejmuje uchwały mające na celu wyjaśnienie przepisów prawnych, których stosowanie wywołało rozbieżności w orzecznictwie sądów administracyjnych;
podejmuje uchwały zawierające rozstrzygnięcie zagadnień prawnych budzących poważne wątpliwości w konkretnej sprawie sądowo‑administracyjnej;
rozstrzyga spory o właściwość pomiędzy organami jednostek samorządu terytorialnego i między samorządowymi kolegiami odwoławczymi;
rozpoznaje inne sprawy należące do właściwości NSA na mocy odrębnych ustaw.
Sąd administracyjny rozstrzyga sprawę wyrokiem.
Orzeczenie sądu staje się prawomocne, jeżeli nie przysługuje co do niego środek odwoławczy i wiąże strony, sąd, który je wydał, inne sądy, inne organy państwowe i osoby. Środkami odwoławczymi od orzeczeń wydanych przez wojewódzki sąd administracyjny są: skarga kasacyjna (od wyroku lub postanowienia kończącego sprawę) i zażalenie (na określone w przepisach postanowienia) wnoszone do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Słownik
akt wydawany przez kompetentny organ prawodawczy, zawierający normy prawne
Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego
istnieją dwie sankcje dla wadliwych aktów administracyjnych, tj. sankcja wzruszalności i nieważności z odrębnymi konsekwencjami zastosowania, co jest uzależnione od ciężaru wady; zastosowanie sankcji wzruszalności powoduje pozbawienie aktu administracyjnego (decyzji) zdolności do wywołania skutków prawnych na przyszłość (czyli ex nunc – od chwili uchylenia); sankcja nieważności rodzi konsekwencje prawne pozbawienia aktu administracyjnego (decyzji) zdolności do wywołania skutków prawnych uznanych od chwili wydania, czyli oznacza bezskuteczność prawną z mocą wsteczną (ex tunc).
przestrzeganie prawa przez organy państwa
stosunek prawny regulowany przez normy prawa administracyjnego
zakaz pogarszania sytuacji strony odwołującej się
w stosunku do organów jednostek samorządu terytorialnego – samorządowe kolegia odwoławcze, chyba że ustawy szczególne stanowią inaczej;
w stosunku do wojewodów – właściwi w sprawie ministrowie;
w stosunku do organów administracji publicznej innych niż określone wyżej wskazane – odpowiednie organy nadrzędne lub właściwi ministrowie, a w razie ich braku – organy państwowe sprawujące nadzór nad ich działalnością;
w stosunku do organów organizacji społecznych – odpowiednie organy wyższego stopnia tych organizacji, a w razie ich braku – organ państwowy sprawujący nadzór nad ich działalnością
w stosunku do organów administracji rządowej, organów jednostek samorządu terytorialnego, z wyjątkiem samorządowych kolegiów odwoławczych oraz organów państwowych i samorządowych jednostek organizacyjnych – Prezes Rady Ministrów lub właściwi ministrowie
w stosunku do organów państwowych innych niż wyżej określone – odpowiednie organy o ogólnokrajowym zasięgu działania
w stosunku do organów organizacji społecznych – naczelne organy tych organizacji, a w razie braku takiego organu – Prezes Rady Ministrów lub właściwi ministrowie sprawujący zwierzchni nadzór nad ich działalnością