Uwarunkowania społeczne

Specyfiką społeczeństwa indyjskiego jest różnorodność etniczna, językowa oraz religijna. Ponadto charakteryzują je głębokie nierówności społeczne, wynikające z przesłanek kulturowych i podziału ludności na zamknięte kastykastakasty oraz zróżnicowania w poziomie zamożności. Część społeczeństwa indyjskiego jest bardzo zamożna, ale kontrastuje z tym ubóstwo większości obywateli i ich bardzo niskie dochody. Indie to państwo szybko rozwijające się gospodarczo, w którym stale rośnie klasa średnia.

RoGjTXFogtlXr

Zdjęcie przedstawia rzekę Ulhas, a po jej drugiej stronie dużą wyspę Salsette z miastem Mumbaj. Dominuje tu zabudowa wysoka, są liczne wieżowce.

Zgodnie z konstytucją językiem oficjalnym w Indiach jest hindi w alfabecie dewanagari, natomiast język angielski ma status języka pomocniczego, używanego w szkolnictwie, a także urzędach. Oprócz tych dwóch języków dwadzieścia dwa inne języki mają status języków urzędowych na poziomie regionalnym. Bardzo ważnym aspektem życia społecznego mieszkańców Indii jest religia. W tym kraju mieszają się różne wyznania.

Najwięcej jest:

• hinduistówhinduizmhinduistów – 80,5% populacji;

• wyznawców islamu – 13,4%;

• chrześcijan – 2,3%;

• sikhówsikhizmsikhów – 1,9%;

• buddystówbuddyzmbuddystów – 0,8%;

• dźinistówdźinizmdźinistów – 0,4%.

RDqvzOMTKxx6D

Zdjęcie przedstawia hinduski obraz. W centralnej jego części, pod drzewem siedzi kobieta z dwoma parami rąk. Przy jej lewym boku siedzi kolejna kobieta. W lewej części obrazu widać stojącego i grającego na instrumencie podobnym do gitary muzyka, obok niego stoi niewielka postać z głową słonia. Po prawej stronie obrazu znajduje się mała postać kobieca.

Zasady ustrojowe i podział administracyjny państwa

Indie to państwo demokratyczne. Są krajem federacyjnym z silną władzą centralną. Konstytucja Indii oddziela kompetencje władz centralnych i lokalnych. Administracyjnie Republika Indii jest podzielona na 28 stanów i 7 terytoriów, w których administracja wykonywana jest bezpośrednio przez urzędników z nadania Prezydenta Indii.

R19Vn7or9C2Mw

Mapa polityczna Indii. Przedstawia podział administracyjny stanów indyjskich: Andhra Pradesh, Arunachal Pradesh, Assam, Bihar, Chhattisgarh, Goa, Gujarat, Haryana, Himachal Pradesh, Jharkhand, Karnataka, Kerala, Madhya Pradesh, Maharashtra, Manipur, Meghalaya, Mizoram, Nagaland, Odisha, Pendżab, Rajasthan, Sikkim, Tamil Nadu, Telangana, Tripura, Uttar Pradesh, Uttarakhand, Bengal Zachodni. Wskazane są także tereny pod administracją chińską, z roszczeniami Indii na zachodniej granicy stanu Kaszmir, tereny pod administracją indyjską, z roszczeniami Chin na południowej granicy z Asamem, jak również tereny pod administracją pakistańską, z roszczeniami Indii na wschodniej i południowej granicy Kaszmiru.

Konstytucja Indii zapewnia świeckość państwa i gwarantuje podstawowe prawa człowieka, takie jak: sprawiedliwość, wolność (myśli, słowa, wyznania, wiary i kultu) i równość. Zasady te nie zawsze są przestrzegane w życiu społecznym, w związku z głęboko zakorzenionymi zwyczajami, wierzeniami i praktykami społecznymi.

Władza ustawodawcza i wykonawcza

Zgodnie z konstytucją Indii władza ustawodawcza i wykonawcza należy do:

• dwuizbowego parlamentu i parlamentów stanowych (władza ustawodawcza);

• prezydenta i rządu oraz rządów stanowych (władza wykonawcza).

Parlament Indii jest złożony z dwóch izb:

• izby niższej Lok Sabha (Izby Ludowej);

• izby wyższej Rajya Sabha (Stanowej).

Rajya Sabha składa się z nie więcej niż 238 deputowanych. Są oni wybierani przez członków legislatur stanowych, a 12 członków mianuje prezydent. Co dwa lata wymienia się 1/3 składu Rajya Sabha. Kadencja tej izby trwa sześć lat.

Lok Sabha liczy nie więcej niż 552 posłów. 530 członków jest wybieranych w wyborach bezpośrednich w stanach (wyjątek stanowi Sikkim; jego reprezentant jest wybierany przez zebranie ustawodawcze stanu), a maksymalnie 20 jest wybieranych na poszczególnych terytoriach. Ponadto dwóch członków reprezentuje społeczność angloindyjską. Kadencja Lok Sabha trwa 5 lat.

Czynne prawo wyborcze w Indiach posiadają obywatele, którzy ukończyli 18 lat. Nie dotyczy to tych, którzy na stałe mieszkają poza Indiami. Bierne prawo wyborcze mają wszyscy obywatele, którzy ukończyli 25 lat w wyborach do Izby Ludowej i stanowego Zgromadzenia Ustawodawczego oraz 30 lat w wyborach do Izby Stanowej i stanowej Rady Ustawodawczej.

Wybory do Izby Ludowej cechuje powszechność, tajność głosowania, równość, bezpośredniość i proporcjonalność.

RlDXdOZCtuM43

Zdjęcie przedstawia leżące na chodniku przypinki wyborcze oraz liczne kartki z naklejkami wyborczymi.

Głową Republiki Indii jest prezydent. Jest on zwierzchnikiem sił zbrojnych, mianuje rząd, sędziów i swoich przedstawicieli na szczeblu lokalnym. W realizacji swoich kompetencji konsultuje się z radą ministrów. Jest wybierany w wyborach pośrednich przez kolegium elektorów na pięcioletnią kadencję.

Faktyczna władza wykonawcza w Indiach jest w rękach premiera, który stoi na czele rady ministrów i doradza prezydentowi. Rada ministrów składa się członków powoływanych i odwoływanych przez prezydenta na wniosek premiera. Tworzą ją ministrowie i sekretarze. Prezydent może odwołać rząd w każdym czasie. Na szczeblu lokalnym funkcjonują parlamenty stanowe oraz rządy stanowe.

RO8udmUa1tQHe

Zdjęcie przedstawia dojrzałego mężczyznę, Hindusa. Mężczyzna ma owalną twarz, rzadkie, siwe włosy, gęste, ciemne brwi. Nosi okulary. Uśmiecha się.

Władza sądownicza

Cechą charakterystyczną dla wymiaru sprawiedliwości Indii jest jego jednolitość.
Zgodnie z obowiązującym w Indiach stanem prawnym składa się on z:

• Sądu Najwyższego Indii;

• sądów stanowych;

• stanowych sądów okręgowych;

• trybunałów administracyjnych i sądów specjalnych.

Prawo karne Indii jest jednakowe dla wszystkich obywateli, a cywilne zależy od wyznawanej religii.

R1Tw5cIqjKe5f

Zdjęcie przedstawia duży, dwuskrzydłowy budynek, przed którym znajduje się trawnik i liczne krzewy, kwiaty i drzewa. Środkowa część budynku zwieńczona jest rotundą zakończoną dużą kopułą.

Sędziowie Sądu Najwyższego i sądów stanowych są powoływani przez prezydenta, natomiast sędziów sądów okręgowych powołuje gubernator stanu. Sąd Najwyższy oraz sądy stanowe posiadają prawo weryfikacji, czy stanowione prawo oraz działania rządu centralnego albo rządów stanowych są zgodne z konstytucją. Orzeczenia Sądu Najwyższego w sprawach konstytucyjnych są wiążące dla całego kraju, chyba, że parlament odrzuci je w głosowaniu.

Słownik