Przeczytaj
Grawitacyjne ruchy masoweruchy masowe negatywnie wpływają na życie człowieka. Ich przyczyną jest zachwianie stateczności stoku, przez co masy skalne przemieszczają się w dół, wyrządzając szkody i zniszczenia – od drobnych uszkodzeń przez zniszczenia całego miasta, jak dzieje się to w przypadku spływów błotnych. Częstą przyczyną zaburzenia stateczności stoków jest ingerencja człowieka, np. poprzez podcinanie stoków przez infrastrukturę transportową czy budownictwo. Jednym ze sposobów zapobiegania katastrofom jest badanie stateczności gruntu oraz omijanie najbardziej „krytycznych miejsc” podczas doboru lokalizacji pod dany typ infrastruktury. Działalność wód gruntowych jest również jedną z przyczyn występowania zjawisk grawitacyjnych ruchów masowych, dlatego prewencyjnie stosuje się meliorację podnóży oraz drenaż zboczy. Zapobiegając zaburzeniu stateczności zboczy, wprowadza się także wypełnianie szczelin, co powstrzymuje ich intensywną erozję przyczyniającą się do występowania ruchów masowych. Dodatkowo, aby dokonać stabilizacji zbocza, wykonuje się jego dociążanie lub uzbrojenie.
Metody regulacji wodnej zbocza
Aby dokonać regulacji wodnej zbocza, stosuje się ostrogi drenujące, które są wypełniane ciężkim materiałem, najczęściej w postaci głazów bądź betonowych obciążników. Kształt ostróg może być wydłużony, Typu Y, sieciowy, sklepieniowy, diagonalny lub rozwidlony. W przypadku polepszenia filtracji wody w obrębie stoku wykonuje się przypory filtracyjne, które są wcięte prostopadle do zbocza. Ich wypełnieniem jest kamień bądź obciążniki betonowe. Przyporę wykonuje się poniżej warstwy wodonośnej i powierzchni poślizgu.
Metoda dociążająca
Z racji tego, że niektóre zbocza zbudowane są z materiałów o słabej spoistości i zwięzłości, stosuje się przypory dociążające, które są zbudowane z narzutu kamiennego czy żwirowego. Materiał ten powinien wykazywać dobre warunki filtracyjne. Dodatkowo podczas konstrukcji przypory odwadnia się podnóże skarpy, aby polepszyć jej stateczność.
Stabilizacja powierzchniowa
Stabilizacja powierzchniowa zboczy ma na celu zmniejszenie erozji za pomocą obsiewów trawą bądź roślinnością regulującą warunki hydrologiczne (perz). W tym przypadku stosuje się nasadzenia roślinnością o mocnym systemie korzeniowym. Wykorzystuje się także stabilizację przy pomocy ażurowych płyt betonowych.
Metoda iniekcyjna
Jedną z metod mających na celu wzmocnienie podłoża gruntu jest metoda zastrzyków iniekcyjnych. Polega ona na uszczelnianiu przestrzeni skalnych poprzez wprowadzanie zastrzyków przenikających bądź zastrzyków przemieszczeniowych w celu wzmocnienia słabszych gruntów. Każdy zastrzyk jest wprowadzany pod ciśnieniem, tak aby jak najlepiej uszczelnić daną warstwę.
Gwoździowanie
Kolejną metodą zapobiegającą ruchom masowym jest gwoździowanie. Polega ono na uzbrojeniu gruntu przez poziome pręty ze stali, które są mocowane do zbocza. Wprowadza się je przez otwory wiertnicze, co przyczynia się do poprawy wytrzymałości zboczy. Często ta metoda jest wykonywana podczas konstrukcji tuneli.
Technologia muru tessyńskiego
Metodyka technologii muru tessyńskiego opiera się na układzie ukośnym i pionowym pali, które stanowią część zbrojenia muru oporowego oraz zakotwiczenie w gruncie. Pionowe pale przechodzą przez powierzchnię ślizgu aż do zakończenia w warstwie nośnej, co pełni funkcję stabilizującą oraz stanowi podporę muru, który dodatkowo stabilizuje grunt, przez co metoda ta wykazuje bardzo dużą skuteczność. Jej wadą są wysokie koszty instalacji.
Słownik
procesy zachodzące na powierzchni Ziemi powodujące jej obniżanie i wyrównywanie; należą do nich: wietrzenie, erozja, ruchy masowe Ziemi
proces erozyjnego niszczenia powierzchni terenu przez wodę
proces rzeźbotwórczy związany z działalnością wód płynących (rzek); procesy fluwialne dzieli się na: erozyjne, transportowe i akumulacyjne
przemieszczanie się mas skalnych (pokryw zwietrzelinowych, luźnych i zwięzłych skał powierzchni Ziemi) wzdłuż stoków przede wszystkim pod wpływem działania siły ciężkości