Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki
bg‑blue

Kwas azotowy(V) HNO3

RZHatdgeHNY331
<math aria‑label="siedemdziesięcioprocentowy">70% wodny roztwór kwasu azotowego(<math aria‑label="pięć">V) w całkowicie szklanej butelce
Źródło: W. Oelen, licencja: CC BY-SA 3.0.

Kwas azotowy(V) jest bezbarwną cieczą. Gęstość stężonego kwasu azotowego(V) jest większa niż gęstość wody w temperaturze pokojowej. W postaci stężonej najczęściej spotyka się go jako roztwór około 65%. Omawiany kwas jest określany również jako „dymiący”, ponieważ po otwarciu butelki wydobywają się obłoki brunatnego gazu. Kwas
azotowy(V) jest nietrwały i w wyniku dłuższego przechowywania ulega reakcji rozkładu, co przedstawia poniższe równanie reakcji:

4 HNO3światło4 NO2+O2+2 H2O

Światło i podwyższona temperatura wpływają na przyspieszenie reakcji rozkładu kwasu.

Kwas azotowy(V) należy do kwasów silnie utleniającychkwas silnie utleniającykwasów silnie utleniających oraz jest jednym z najsilniejszych kwasów tlenowych. W temperaturze 25°C jego stała dysocjacjistała dysocjacji (K)stała dysocjacji Ka wynosi 27,5. Równanie dysocjacji kwasu azotowego(V):

HNO3+H2ONO3-+H3O+

Kwas azotowy(V) jest substancją żrącą, która powoduje m.in. poparzenia na skórze w postaci żółtych plam. Jest to efekt zajścia reakcji ksantoproteinowej – pod wpływem stężonego HNO3 zachodzi nitrowanie pierścieni benzenowych białek i powstaje połączenie o barwie żółtej.

R184EKI1zdCYG
Piktogramy określające rodzaj zagrożenia w przypadku stosowania kwasu azotowego(<math aria‑label="pięć">V), od lewej kolejno:
- działanie żrące na skórę, kat. zagrożeń 1A, 1B, 1C; poważne uszkodzenie oczu, kat. zagrożenia 1;
- toksyczność ostra, kat. zagrożeń 1, 2, 3;
- działanie utleniające.
Źródło: dostępny w internecie: www.wikipedia.org, domena publiczna.
RGmSMcS1JNqmv
Kwas azotowy(<math aria‑label="pięć">V) jest produkowany m.in. w Zakładach Azotowych w Puławach.
Źródło: Kowal_kowal, licencja: CC BY-SA 3.0.

Kwas azotowy(V) jest jednym z najważniejszych surowców w przemyśle chemicznym. Substancja ta znajduje zastosowanie w produkcji m.in.: nawozów sztucznych, barwników, leków, tworzyw sztucznych oraz materiałów wybuchowych.

bg‑blue

Azotany(V)

Sole kwasu azotowego(V), czyli azotany(V), były dawniej określane jako saletry. Wszystkie popularne sole kwasu azotowego(V) są rozpuszczalne w wodzie.

  • KNO3 – azotan(V) potasu, saletra potasowa lub indyjska.

R18UCnRUradIP
Azotan(<math aria‑label="pięć">V) potasu to biała, krystaliczna substancja stała
Źródło: dostępny w internecie: commons.wikimedia.org, domena publiczna.

Saletra potasowa znajduje zastosowanie m.in. jako nawóz mineralny, składnik czarnego prochu strzelniczego czy konserwant w przemyśle spożywczym do konserwacji mięsa.

  • NaNO3 – azotan(V) sodu, saletra sodowa lub chilijska.

Saletra sodowa jest białą, krystaliczną substancją stałą. Sól ta znajduje zastosowanie m.in. jako nawóz mineralny w produkcji materiałów wybuchowych, utleniaczutleniaczutleniacz stałych paliw rakietowych, a także jako konserwant w przemyśle spożywczym.

  • CaNO32 – azotan(V) wapnia, saletra wapniowa lub norweska.

Saletra wapniowa jest białą, krystaliczną substancją stałą. Znajduje zastosowanie m.in. jako nawóz mineralny.

  • NH4NO3 – azotan(V) amonu, saletra amonowa.

Saletra amonowa to białe lub prawie białe, higroskopijne ciało stałe. Bardzo dobrze rozpuszcza się w wodzie. Azotan amonu ma właściwości utleniające.

Ciekawostka

Saletry wykazują właściwości utleniającewłaściwości utleniającewłaściwości utleniające. Tę cechę wykorzystali Chińczycy, którzy mieszali sól kwasu azotowego(V) z węglem drzewnym i siarką. W ten sposób otrzymali czarny proch strzelniczy.

bg‑blue

Kwas azotowy(III) HNO2

Kwas azotowy(III) należy do słabych kwasów. Jego stała dysocjacji wynosi Ka=2·10-4. Równanie dysocjacji kwasu azotowego(III):

HNO2+H2ONO2-+H3O+

Kwas azotowy(III) jest nietrwałym kwasem tlenowym. W wyniku zatężania ulega reakcji rozkładu, wg poniższego równania reakcji:

3 HNO2HNO3+2 NO+H2O

Omawiany kwas jest trwały w rozcieńczonym, wodnym roztworze. Zarówno kwas azotowy(III), jak i jego sole wpływają negatywnie na organizm człowieka. Kwas HNO2 działa mutagenniemutagennośćmutagennie.

Ciekawostka

W wyniku kolizji, poduszki powietrzne w autach są wypełniane azotem, który powstaje dzięki reakcji rozkładu m.in. azydku sodu (NaN3). Mieszanina reakcyjna składa się z azydku sodu (NaN3), azotanu(V) potasu oraz tlenku krzemu(IV). Jeśli będzie miało miejsce zderzenia auta, w ułamku sekundy zajdą reakcje opisane poniższymi równaniami reakcji chemicznych.

2 NaN32 Na+3 N2
10 Na+2 KNO3K2O+5 Na2O+N2
K2O+SiO2K2SiO3
Na2O+SiO2Na2SiO3

Powstały w pierwszej reakcji sód reaguje z azotanem(V) potasu, przez co tworzy się azot oraz tlenki sodu i potasu, które następnie reagują z tlenkiem krzemu(IV), tworząc bezpieczne krzemiany.

RGuCfB3Vsa2NT
Poduszki powietrzne w autach są wypełniane azotem.
Źródło: dostępny w internecie: www.pixabay.com, domena publiczna.

Jednym z najważniejszych związków azotu i zarazem jednym z najsilniejszych kwasów nieorganicznych jest kwas azotowy(V). Znajduje liczne i różnorodne zastosowania. Podobnie jego sole, tzw. saletry, stosowane są na wielu różnych płaszczyznach, głównie jako nawozy azotowe. Innym związkiem jest nietrwały kwas azotowy(III). Zarówno on, jak i jego sole działają negatywnie na organizm człowieka.

Słownik

kwas silnie utleniający
kwas silnie utleniający

mają zdolność utleniania metali o dodatnim potencjale standardowym dzięki redukcji atomu centralnego reszty kwasowej; są to np kwas azotowy(V) oraz kwas siarkowy(VI) stężony

mutagenność
mutagenność

(łac. mutatio „zmiana”, gr. genѐtēs „rodzic”, „ojciec” od gr. gѐnesis „narodzenie, pochodzenie”) działanie powodujące zmiany (mutacje) w materiale genetycznym

stała dysocjacji (K)
stała dysocjacji (K)

stała równowagi chemicznej procesu dysocjacji elektrolitycznej, jest charakterystyczna dla danego elektrolitu; jej wartość jest bezwymiarowa

utleniacz
utleniacz

(fr. oxygéne, dosłownie „kwasoród”, „tlen”) substancja, która utlenia inną substancję, sama redukując się; utleniacz przyjmuje elektrony, przez co jego atom obniża swój stopień utlenienia

właściwości utleniające
właściwości utleniające

zdolność substancji do utleniania innej substancji przy redukowaniu samej siebie; substancja, posiadająca takie właściwości, przyjmuje elektrony innej substancji, przez co obniża swój stopień utlenienia; substancja, posiadająca właściwości utleniające, jest nazywana utleniaczem

Bibliografia

Buczek I., Chrzanowski M., Dymara J., Persona A., Kowalik E., Kuśmierczyk K., Odrowąż E., Sobczak M., Sygniewicz J., Chemia. Rozszerzenie. Repetytorium matura, Warszawa 2014.

Czerwiński A., Czerwińska A., Jelińska – Kazimierczuk M., Kuśmierczyk K., Chemia 1. Podręcznik dla Liceum ogólnokształcącego, liceum profilowanego, technikum, Warszawa 2002.

Lautenschläger K. H., Schröter W., Wanninger A., Nowoczesne Kompendium Chemii, Warszawa 2007.

Litwin M., Styka – Wlazło S., Szymońska J., To jest chemia 1. Chemia ogólna i nieorganiczna. Podręcznik dla liceum ogólnokształcącego i technikum. Zakres rozszerzony, Warszawa 2018.

Pazdro K. M., Chemia. Pierwiastki i związki nieorganiczne, Warszawa 2012.