bg‑violet

Co to są kwasy?

bg

Kwasy to związki chemiczne, które definiowane są na wiele sposobów. Klasyfikacji dokonuje się na podstawie danej teorii. Na przykład wg teorii Arrheniusa kwasy to substancje, które w roztworze wodnym dysocjują na kation wodoru i anion reszty kwasowej. Z kolei wg teorii BrønstedaLowry’ego są donorami (dawcami) protonów, a według teorii Lewisa kwasy przyjmują parę elektronową. Jednak wszystkie znane kwasy nieorganiczne oznaczane są następującym wzorem ogólnym:

HmR

Gdzie R oznacza resztę kwasową, a m – indeks stechiometryczny, oznaczający ilość atomów wodoru w cząsteczce kwasu.

Jeżeli pod literą R kryje się grupa atomów zawierająca – poza innymi pierwiastkami – atom tlenu, wówczas kwas określa się jako tlenowy, tzw. oksokwas. Natomiast jeżeli R stanowi atom niemetalu, kwas jest beztlenowy.

RojT0sriUVFge1
Mapa myśli. Lista elementów:
  • Nazwa kategorii: Reszta kwasowa [italic]R[/]
    • Elementy należące do kategorii Reszta kwasowa [italic]R[/]
    • Nazwa kategorii: atom niemetalu
      • Elementy należące do kategorii atom niemetalu
      • Nazwa kategorii: kwas beztlenowy
      • Koniec elementów należących do kategorii atom niemetalu
    • Nazwa kategorii: grupa atomów zawierająca tlen oraz przynajmniej jeden inny pierwiastek chemiczny
      • Elementy należące do kategorii grupa atomów zawierająca tlen oraz przynajmniej jeden inny pierwiastek chemiczny
      • Nazwa kategorii: kwas tlenowy
      • Koniec elementów należących do kategorii grupa atomów zawierająca tlen oraz przynajmniej jeden inny pierwiastek chemiczny
      Koniec elementów należących do kategorii Reszta kwasowa [italic]R[/]
Mapa pojęć pt. Podział reszt kwasowych
Źródło: GroMar Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
bg‑violet

Kwasy beztlenowe

bg

Kwasy beztlenowekwasy beztlenoweKwasy beztlenowe to wodne roztwory wodorków niemetali, należących do 16. oraz 17. grupy układu okresowego.

Wzór kwasu

Nazwa kwasu

H2Saq

kwas siarkowodorowy

H2Seaq

kwas selenowodorowy

H2Teaq

kwas tellurowodorowy

HFaq

kwas fluorowodorowy

HClaq

kwas chlorowodorowy (zwyczajowa nazwa: kwas solny)

HBraq

kwas bromowodorowy

HIaq

kwas jodowodorowy

Wzory elektronowe kreskowe przedstawia się w następujący sposób:

RhubPOCMiHfw51
Wzory elektronowe kreskowe kwasu chlorowodorowego oraz siarkowodorowego.
Źródło: GroMar Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Niektóre z kwasów beztlenowych są zbudowane z innych niemetali i mają bardziej złożoną budowę, np. kwas cyjanowodorowy (HCNaq) oraz kwas tiocyjanowy (inaczej kwas rodanowodorowy HSCNaq), w związku z tym posiadają następujące wzory elektronowe kreskowe:

RtiEznJmBjR0p1
Wzory elektronowe kreskowe kwasu cyjanowodorowego oraz tiocyjanowego.
Źródło: GroMar Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Ze względu na różnicę elektroujemności pomiędzy atomami, w kwasach beztlenowych pomiędzy atomem (atomami) wodoru a atomem niemetalu występują wiązania kowalencyjne spolaryzowane:

bg
RwxvLJ8VJGrkb1
Wiązanie kowalencyjne spolaryzowane we wzorach elektronowych kreskowych kwasów beztlenowych można przedstawić na dwa sposoby – albo jako klin, albo jako strzałka skierowana w stronę niemetalu (jako pierwiastka bardziej elektroujemnego od wodoru), na którym wówczas tworzy się cząstkowy ładunek ujemny (δ-), a na atomie wodoru cząstkowy ładunek dodatni (δ+).
Źródło: GroMar Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
bg‑violet

Kwasy tlenowe

bg

Kwasy tlenowe (oksokwasy)kwasy tlenowe (oksokwasy)Kwasy tlenowe (oksokwasy) zawierają przynajmniej jeden atom wodoru, związany z atomem tlenu, oraz atom (atomy) innego pierwiastka chemicznego. Pierwiastkami chemicznymi w kwasach tlenowych są zazwyczaj niemetale, ale również metale na wysokich stopniach utlenienia, np. MnVII lub CrVI, które stanowią atomy centralne w cząsteczkach kwasów.

Wzór kwasu

Nazwa kwasu

H2SO3 H2O·SO2

kwas siarkowy(IV)

HNO3

kwas azotowy(V)

HNO2

kwas azotowy(III)

HClO4

kwas chlorowy(VII)

HClO3

kwas chlorowy(V)

HClO2

kwas chlorowy(III)

HClO

kwas chlorowy(I)

HIO3

kwas jodowy(V)

H3PO4

kwas fosforowy(V)

H3AsO4

kwas arsenowy(V)

H2CO3 H2O·CO2

kwas węglowy

H4SiO4

kwas ortokrzemowy

H2SiO3

kwas metakrzemowy

H3BO3

kwas ortoborowy

H2CrO4

kwas chromowy(VI)

H2Cr2O7

kwas dichromowy(VI)

HMnO4

kwas manganowy(VII)

RBuN1RYMQdYEH1
Ilustracja przedstawiająca dwa wzory strukturalne kwasów tlenowych, w których to uwzględniono polaryzację wiązań. Pierwsza struktura to kwas siarkowy sześć zbudowany z atomu siarki S, od którego odchodzą cztery wiązania łączące go z czterema atomami tlenu O. Na środku każdego z czterech wiązań zaznaczono grot strzałki skierowany od atomu siarki do atomów tlenu, który to wskazuje na polaryzację wiązań. Dwa z atomów tlenu łączą się z dwoma atomami wodoru H wiązaniami pojedynczymi, na których środku zaznaczono groty strzałek skierowane od atomów wodoru do atomów tlenu. Drugą cząsteczka to kwas azotowy trzy zbudowany z atomu azotu N, który to związany jest za pomocą wiązania podwójnego z atomem tlenu O, na środku wiązań zaznaczono groty strzałek skierowane od atomu azotu do atomy tlenu. Ponadto atom azotu łączy się za pomocą wiązania pojedynczego z atomem tlenu. Na środku wiązania zaznaczono grot strzałki skierowany w kierunku atomu tlenu. Atom tlenu łączy się za pomocą wiązania pojedynczego z atomem wodoru H, zaś na środku tegoż wiązania zaznaczono grot strzałki skierowany w kierunku atomu tlenu. Na wszystkich atomach tlenu w obu cząsteczkach zaznaczono wolne pary elektronowe za pomocą dwóch kresek, zaś na atomie azotu pojedynczą wolną parę elektronową jako jedną kreskę.
Wzory elektronowe kreskowe. W oksokwasach, pomiędzy atomami, występują wiązania kowalencyjne spolaryzowane.
Źródło: GroMar Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Słownik

kwasy beztlenowe
kwasy beztlenowe

kwasy, które w reszcie kwasowej nie posiadają atomu tlenu; najczęściej wodne roztwory wodorków niemetali

kwasy tlenowe (oksokwasy)
kwasy tlenowe (oksokwasy)

kwasy, które w reszcie kwasowej posiadają atom tlenu

Bibliografia

Pac B., Zegar A., Podstawy klasyfikacji związków nieorganicznych w teorii i zadaniach, Kraków 2020.

Pac B., Zegar A., Reakcje w roztworach wodnych w teorii i zadaniach, Kraków 2020.