Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Antagonistyczne działanie części współczulnej i przywspółczulnej wegetatywnego układu nerwowegowegetatywny (autonomiczny) układ nerwowywegetatywnego układu nerwowego to jeden z najważniejszych mechanizmów warunkujących zachowanie homeostazy organizmuhomeostaza organizmuhomeostazy organizmu.

bg‑red

Układ współczulny (sympatyczny)

Układ współczulny (sympatyczny)układ współczulny (sympatyczny)Układ współczulny (sympatyczny) dominuje w dzień, przygotowując organizm do zwiększonej aktywności fizycznej, a w sytuacji stresowej – mobilizując go do walki lub ucieczki. Zwiększa aktywność mózgu, ukrwienie narządów oraz ilość substratów energetycznych (tlenu i glukozy) we krwi, pobudza czynność wydzielniczą gruczołów potowych i ślinowych, wyostrza zmysły, a jednocześnie zmniejsza intensywność procesów związanych z trawieniem. W ten sposób umożliwia organizmowi podjęcie działań właściwych dla sytuacji, w której się znajduje.

bg‑red

Układ przywspółczulny (parasympatyczny)

Utrzymujący się przez dłuższy czas stan wzmożonej aktywności narządów byłby niekorzystny dla organizmu, dlatego układ przywspółczulny (parasympatyczny)układ przywspółczulny (parasympatyczny)układ przywspółczulny (parasympatyczny) wpływa na narządy tak, aby organizm mógł odbudować i zgromadzić zapasy energii. Układ przywspółczulny zmniejsza aktywność narządów pobudzonych przez nerwy układu współczulnego, a pobudza procesy trawienia i wchłaniania składników pokarmowych do krwi, stymuluje wchłanianie glukozy z krwi i odkładanie jej w postaci glikogenu w wątrobie. Umożliwia zatem relaks i odnowę organizmu: dominuje głównie w nocy, a w ciągu dnia – po posiłku oraz w czasie odpoczynku.

bg‑red

Antagonizm układów współczulnego i przywspółczulnego

RHNicvOIceSUP1
Układ współczulny mobilizuje organizm, pobudzając pracę wielu narządów z wyjątkiem układupokarmowego. Jego antagonista – układ przywspółczulny – pobudza czynność przewodu pokarmowegoi gruczołów trawiennych, a hamuje wzmożoną aktywność innych narządów, umożliwiając ich powrótdo stanu wyjściowego.
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o. o., licencja: CC BY-SA 3.0.
bg‑gray1

Porównanie czynności układów współczulnego i przywspółczulnego

Układ współczulny

Efektor

Układ przywspółczulny

rozszerzenie

źrenica

zwężenie

rozluźnienie

mięsień rzęskowy

skurcz (akomodacja)

zmniejszanie wydzielania łez

gruczoł łzowy

zwiększanie wydzielania łez

pobudzenie wydzielania

gruczoły potowe

zahamowanie wydzielania

skurcz („stroszenie” włosów)

mięśnie przywłosowe

rozluźnienie

rozluźnienie mięśni (rozszerzenie dróg oddechowych, zwiększenie wentylacji płuc)

oskrzela i tchawica

skurcz mięśni (zwężenie dróg oddechowych, zmniejszenie wentylacji płuc)

zwiększenie częstości skurczu (przyspieszenie tętna i podniesienie ciśnienia krwi)

serce

zwolnienie częstości i siły skurczu (zwolnienie tętna i obniżenie ciśnienia krwi)

wydzielanie gęstej, kleistej śliny oraz amylazy

gruczoły ślinowe

wydzielanie wodnistej śliny

zmniejszenie motoryki, hamowanie wydzielania soku żołądkowego

żołądek

zwiększenie motoryki, pobudzenie wydzielania soku żołądkowego

  • zmniejszenie perystaltyki jelit

  • hamowanie wydzielania enzymów trawiennych, soku trzustkowego, insuliny

jelita

  • zwiększenie perystaltyki jelit

  • pobudzenie wydzielania enzymów trawiennych, soku trzustkowego, insuliny

rozluźnienie

pęcherzyk żółciowy

skurcz, wydzielanie żółci

  • pobudzenie do uwalniania glukozy do krwi (glikogenoliza)

  • hamowanie wydzielania żółci

wątroba

  • pobudzenie do wchłaniania glukozy z krwi (synteza glikogenu)

  • zwiększenie wydzielania żółci

rozluźnienie ścian pęcherza moczowego (zmniejszenie produkcji moczu)

pęcherz moczowy

skurcz ścian pęcherza moczowego (zwiększenie produkcji moczu)

Słownik

homeostaza organizmu
homeostaza organizmu

zdolność organizmu do zachowania stałości środowiska wewnętrznego w stosunku do zmieniających się czynników zewnętrznych środowiska

układ przywspółczulny (parasympatyczny)
układ przywspółczulny (parasympatyczny)

część autonomicznego układu nerwowego regulująca głównie czynności niezależne od naszej woli. Odpowiada przede wszystkim za odpoczynek organizmu i poprawę procesów związanych z trawieniem. W zakończeniach neuronów układu przywspółczulnego wydzielana jest acetylocholina

układ współczulny (sympatyczny)
układ współczulny (sympatyczny)

część autonomicznego układu nerwowego regulująca głównie czynności niezależne od naszej woli, działający głównie w sytuacjach stresowych. W zakończeniach neuronów układu współczulnego wydzielana jest adrenalina, która mobilizuje organizm do walki i ucieczki

wegetatywny (autonomiczny) układ nerwowy
wegetatywny (autonomiczny) układ nerwowy

reguluje i koordynuje funkcjonowanie narządów wewnętrznych. Dzieli się na układ współczulny i przywspółczulny