Przeczytaj
Rodzaje rozwoju pozazarodkowego owadów
U owadów wyróżniamy dwa typy rozwoju osobników potomnych: rozwój prosty (bezpośredni), zwany ametabolią, i rozwój złożony (pośredni).
W rozwoju prostym przychodzący na świat młody organizm przypomina postać dorosłą: różni się od niej jedynie mniejszym rozmiarem i brakiem zdolności do rozrodu. Prowadzi podobny do osobnika dorosłego tryb życia, a jego rozwój polega na wzroście i dojrzewaniu płciowym. Taki typ rozwoju owadów występuje u rybików (Zygentoma) oraz przerzutek (Archaeognatha).
W rozwoju złożonym zawsze występuje stadium larwalne, a przemiana larwy w postać dorosłą (imago) może przybierać formę przeobrażenia niezupełnego (hemimetabolii)niezupełnego (hemimetabolii) lub zupełnego (holometabolii)zupełnego (holometabolii).
W przeobrażeniu owadów biorą udział dwa hormony: juwenilny oraz ekdyzon. Hormon juwenilny wydzielany jest przez ciała przyległe i odpowiada za powstrzymywanie metamorfozy owadów. Dzięki temu na każdym etapie wylinki owady pozostają w stanie larwalnym. Ekdyzon – hormon linienia – produkowany jest przez umiejscowione w tułowiu, pobudzone przez hormon protorakotropowy (hormon mózgowy) gruczoły protorakalne. Bierze on udział w regulacji procesów wzrostu i linienia.
-
Rozwój owadów
-
prosty (ametabolia)
-
złożony
-
przeobrażenie niezupełne (hemimetabolia)
-
przeobrażenie zupełne (holometabolia)
-
-
Przeobrażenie niezupełne
Rozwój z przeobrażeniem niezupełnym występuje u owadów takich jak wszy, prostoskrzydłe (pasikoniki, świerszcze), karaczany i pluskwiaki.
Przebieg rozwoju z przeobrażeniem niezupełnym przebiega według poniższego schematu.

Przebieg rozwoju złożonego z przeobrażeniem niezupełnym na przykładzie nezary zielonej (Nezara viridula)
W rozwoju z przeobrażeniem niezupełnym larwylarwy są podobne do postaci dorosłych. Podobieństwo to zwiększa się wraz ze wzrostem i rozwojem larw, które różnią się od osobników dorosłych wielkością (są mniejsze) oraz brakiem rozwiniętych skrzydeł. Ich zawiązki – mniej lub bardziej uwidocznione – wykształcają nimfy, które stanowią ostatnie stadium larwalne.
Wykluwająca się z jaja larwa rośnie, zrzucając okresowo sztywny, nierozciągliwy oskórek chitynowy – proces ten nazywamy linieniemlinieniem.
Liniejąca larwa stopniowo zwiększa swoje rozmiary i przechodzi przeobrażenie, przebudowując narządy larwalne w narządy charakterystyczne dla imago.
Liczba linień zależy od gatunku owada oraz obecności i stopnia rozwoju skrzydeł u imago. U owadów bezskrzydłych występuje mniej stadiów larwalnych niż u uskrzydlonych.
Przeobrażenie zupełne owadów
Rozwój złożony z przeobrażeniem zupełnym występuje u chrząszczy, motyli, błonkoskrzydłych (pszczół, os, mrówek), pcheł i muchówek.
Przebieg rozwoju z przeobrażeniem zupełnym przebiega według poniższego schematu.

W rozwoju z przeobrażeniem zupełnym larwy całkowicie różnią się od postaci dorosłej. Dotyczy to nie tylko budowy ciała, ale także zasiedlanego środowiska i sposobu odżywiania się.
Podobnie jak w przeobrażeniu niezupełnym larwy pobierają pokarm i rosną, a wraz ze wzrostem zrzucają stary oskórek. Jednak ich wygląd nie zmienia się. Przebudowa narządów larwalnych następuje dopiero w kolejnym stadium pośrednim, jakim jest poczwarkapoczwarka.
Typy larw i poczwarek występujących w rozwoju z przeobrażeniem zupełnym
U różnych gatunków owadów występują różne rodzaje larw i poczwarek.
Poczwarki nie odżywiają się. Korzystają z substancji zapasowych zgromadzonych przez larwę. Podczas przepoczwarzenia pod wpływem hormonów następuje przebudowa układów larwalnych. Kluczową rolę w metamorfozie odgrywają grupy komórek embrionalnych, które występują już we wczesnym stadium larwalnym. Są to płytki imaginalnepłytki imaginalne. Komórki te, mając zdolność do fagocytozy, pożerają komórki tkanek larwalnych. Z kolei ze względu na zdolność do intensywnych podziałów uczestniczą w tworzeniu nowych narządów typowych dla postaci dojrzałej.
Słownik
stadium rozwojowe zwierzęcia różniące się od postaci dojrzałej (imago) budową, oraz trybem i często także środowiskiem życia; rozróżnia się wiele form larwalnych, typowych dla poszczególnych grup systematycznych; np. planula – u parzydełkowców, cerkaria – u przywr, wągier – u tasiemców, gąsienica – u motyli, czerw – u muchówek; u niektórych gatunków mogą istnieć dwa lub więcej stadiów larwalnych
proces okresowego zrzucania zewnętrznej, twardej powłoki ciała u stawonogów czy zewnętrznej warstwy naskórka u płazów i gadów; także zmiana upierzenia ptaków (pierzenie się ptaków) oraz okrywy włosowej ssaków
grupy komórek o charakterze embrionalnym zdolnych do podziałów; powstają w okresie rozwoju embrionalnego, a uaktywniają się, gdy poczwarka przechodzi przeobrażenie; z komórek płytek imagilanych formują się narządy charakterystyczne dla osobnika dorosłego
stadium rozwojowe u owadów o przeobrażeniu zupełnym, przekształcające się w procesie przeobrażenia w dorosłego osobnika; postać z reguły nieruchliwa, niepobierająca pokarmu
typ rozwoju złożonego, w którym z jaja wylęga się larwa podobna do osobnika dorosłego, lecz mniejsza, bez rozwiniętych gonad; u owadów uskrzydlonych larwa nie ma rozwiniętych skrzydeł
typ rozwoju złożonego, w którym występują dwa stadia pośrednie: niepodobna do osobnika dorosłego larwa oraz poczwarka; ten typ rozwoju występuje m.in. u motyli, chrząszczy czy pszczół
typ rozwoju, w którym występują formy pośrednie: larwy lub larwy i poczwarki