Przeczytaj
Dzięki środkom finansowym z unijnego budżetubudżetu możliwe jest finansowanie przedsięwzięć istotnych dla wszystkich Europejczyków. Najważniejszym założeniem, jakie przyświecało na przełomie lat 60. i 70. XX w. utworzeniu wspólnego budżetu, którym Unia Europejska może dysponować jako organizacja, było przekonanie, że przysłuży się to wzmocnieniu unii i okaże się kluczem do budowania pokoju i dobrobytu w państwach członkowskich. Do dzisiaj te wspólne środki finansowe pozwalają wspierać projekty istotne dla wszystkich obywateli Europy. Z budżetu Unii Europejskiej finansowane są polityki i programy, które realizują unijne priorytety i zobowiązania traktatowe.
Wyjątkowy budżet
Do najważniejszych cech charakteryzujących unijny budżet należy zaliczyć założenie, że każde zainwestowane w ramach jego realizacji euro przynosić powinno pewną wartość dodaną. Aby Unia Europejska mogła skutecznie konkurować z innymi globalnymi mocarstwami, jak Stany Zjednoczone czy Chiny, konieczne są znaczne inwestycje, których nie udałoby się sfinansować z budżetu jednego tylko państwa członkowskiego. Dzięki osiągnięciu korzyści skali i połączeniu wysiłków na poziomie ogólnoeuropejskim możliwe jest na przykład finansowanie olbrzymich przedsięwzięć infrastrukturalnych lub projektów badawczych. W odróżnieniu od budżetów narodowych państw członkowskich, budżet Unii Europejskiej ma charakter wyłącznie inwestycyjny – środki z tego budżetu nie są wydatkowane na opiekę społeczną, edukację na poziomie podstawowym czy obronność państwa, a przeznacza się je raczej na obszary kluczowe z punktu widzenia rozwoju i konkurencyjnościkonkurencyjności. Tworzeniu unijnego budżetu przyświeca również zasada subsydiarnościsubsydiarności – w ramach ogólnoeuropejskiego budżetu finansowane są tylko te projekty, których realizacja na poziomie ponadnarodowym jest bardziej efektywna niż na poziomie lokalnym, regionalnym czy narodowym.
Znaczenie europejskich środków finansowych
Wyzwania, z jakimi mierzą się obecnie członkowie Unii Europejskiej, mają wymiar globalny. Dzięki solidarności finansowania wspólnych przedsięwzięć, państwa europejskie mogą odpowiednio na takie wyzwania reagować. Doskonałym przykładem jest tu wspólna, finansowana właśnie z unijnego budżetu reakcja państw członkowskich na kryzys migracyjny czy pandemiczny drugiej dekady XXI w. Ponadto budżet Unii Europejskiej dostarcza gwarancji potrzebnych do realizacji długofalowych lub ryzykownych projektów, których finansowanie nigdy nie byłoby możliwe w skali budżetu jednego państwa członkowskiego. Wśród konkretnych efektów oddziaływania europejskiego budżetu na życie obywateli państw członkowskich znajdziemy zwiększenie dostępu do szerokopasmowego internetu, poprawę jakości służby zdrowia, lepszą ochronę przed naturalnymi katastrofami, jak pożary czy powodzie, wsparcie dla małej i średniej przedsiębiorczości czy tworzenie nowych miejsc pracy. Warto wspomnieć również rolę środków finansowych, jakie Unia Europejska przeznacza na walkę z katastrofą klimatyczną: ograniczenie emisji gazów cieplarnianych, rozwój źródeł energii odnawialnej czy poprawę efektywności energetycznej. Do beneficjentów unijnego budżetu zaliczyć można między innymi młodzież, miasta i regiony, naukowców, małych i średnich przedsiębiorców, rolników czy organizacje pozarządowe.
Zasady konstruowania budżetu Unii Europejskiej
Budżet Unii Europejskiej tworzony jest na podstawie kilku podstawowych zasad:
Ponadto unijny budżet ogólny finansowany jest z własnych zasobów, nie jest możliwe zaciąganie pożyczek na pokrycie ewentualnej różnicy między dochodami a wydatkami.
Struktura wydatków z unijnego budżetu
Unijny budżet podzielony jest na sześć głównych obszarów wydatkowania uzupełnionych przez wydatki o charakterze administracyjnym. W 2021 r. w skład wydatków budżetowych wchodzą:
Źródła dochodów budżetowych
Zgodnie z zasadą równowagi budżetowej, roczne wydatki z unijnego budżetu muszą w całości zostać pokryte z dochodów budżetowych.
Budżet Unii Europejskiej finansowany jest z trzech głównych źródeł określanych wspólnie jako zasoby własne:
tzw. tradycyjne zasoby własne – cła, opłaty rolne i wyrównawcze od cukru i glukozy;
zasoby własne oparte na VAT – państwa członkowskie odprowadzają do wspólnej unijnej kasy część dochodów uzyskiwanych z podatku od sprzedaży towarów i usług;
składka państw członkowskich stanowiąca ustalany corocznie jednolity odsetek od ich Produktu Krajowego Brutto (nie więcej niż 1%).
Dodatkowo do budżetu Unii Europejskiej wpływają środki w ramach tzw. pozostałych dochodów (podatki od wynagrodzeń personelu unijnych instytucji, składki krajów spoza UE na rzecz niektórych programów unijnych i kary płacone przez przedsiębiorstwa, które naruszyły prawo konkurencji lub inne przepisy) oraz przeniesione z poprzedniego roku budżetowego.
Wpływy z wymienionych źródeł zwykle utrzymują się z roku na rok na zbliżonym poziomie:
Rada Unii Europejskiej
Najważniejszymi organami uczestniczącymi w tworzeniu corocznego budżetu Unii Europejskiej są Parlament EuropejskiParlament Europejski oraz Rada Unii EuropejskiejRada Unii Europejskiej. Te dwie instytucje, wspomagane przez Komisję EuropejskąKomisję Europejską, decydują o kształcie unijnego budżetu w procedurze budżetowej. Roczny budżet Unii Europejskiej musi mieścić się w wieloletnich ramach finansowychwieloletnich ramach finansowych, będących wyrazem politycznego porozumienia w zakresie unijnych priorytetów finansowych na minimum pięć, a zwykle siedem lat, zawieranego również pomiędzy tymi trzema instytucjami.
Słownik
państwa członkowskie UE, które więcej otrzymują z unijnego budżetu niż do niego wpłacają
zestawienie dochodów i wydatków gospodarstwa domowego, przedsiębiorstwa, państwa itd. przewidzianych na przyszły okres
ujemne saldo w budżecie państwa lub organizacji – sytuacja, w której wydatki w budżecie danej instytucji są wyższe niż jej dochody w danym okresie rozliczeniowym
organ wykonawczy Unii Europejskiej odpowiedzialny za bieżącą politykę Unii, nadzorujący prace wszystkich jej agencji i zarządzający jej funduszami, którego zadaniem jest dążenie do pogłębiania stopnia integracji między państwami członkowskimi
zdolność konkurowania, czyli prowadzenia działań dążących do osiągnięcia takich samych lub zbliżonych celów, o które w tym samym czasie i w takim samym otoczeniu zabiegają inne podmioty gospodarcze
organ prawodawczy Unii Europejskiej, w którego skład wchodzą przedstawiciele państw członkowskich wybierani w wyborach bezpośrednich; jego głównym zadaniem jest reprezentowanie interesu obywateli Unii Europejskiej
państwa członkowskie UE, które więcej wpłacają do unijnego budżetu niż z niego otrzymują
główny organ decyzyjny Unii Europejskiej, w którego skład wchodzą przedstawiciele rządów państw członkowskich; jej głównym zadaniem jest umożliwienie uwzględnienia w procesie decyzyjnym zróżnicowanych interesów państw członkowskich
zasada mówiąca o tym, że każdy szczebel władzy powinien realizować tylko te zadania, które nie mogą być skutecznie zrealizowane przez szczebel niższy lub same jednostki działające w ramach społeczeństwa
podstawa tworzenia rocznego budżetu UE; polityczne porozumienie państw członkowskich zawierane raz na minimum pięć, a zwykle siedem lat, mające na celu zapewnienie dokonywania wydatków w sposób usystematyzowany i w granicach zasobów własnych UE