Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Liczba ludności każdego kraju kształtowana jest przez dwa zjawiska – ruch naturalny i ruch migracyjny. Ruch naturalny obejmuje urodzenia oraz zgony. Różnica pomiędzy liczbą urodzeń a liczbą zgonów w danym okresie może przyjmować wartości dodatnie i ujemne. W przypadku wartości dodatnich mówi się o przyroście naturalnym, natomiast wartości ujemne oznaczają ubytek naturalny ludności. W niektórych opracowaniach stosuje się pojęcie ujemnego przyrostu naturalnego. Jest to jednak pojęcie nieprawidłowe i mówienie o ujemnym przyroście jest logicznie nieuprawione, dlatego w niniejszym opracowaniu rozgranicza się pojęcie przyrostu naturalnego i ubytku naturalnego ludności.

Kiedy dochodzi do ubytku naturalnego ludności?

Przede wszystkim ubytek naturalnyubytek naturalnyubytek naturalny ludności jest wynikiem przewagi liczby zgonów nad liczbą urodzeń, innymi słowy w danym społeczeństwie w danym okresie rodzi się mniej dzieci niż umiera osób. Co jest przyczyną takiego zjawiska? Do przyczyn należy zaliczyć przede wszystkim zmianę w podejściu do kwestii zakładania rodziny, co ma związek również z fazą rozwoju społeczno‑gospodarczego. W społeczeństwach wyżej rozwiniętych zakłada się mniej rodzin oraz są one mniejsze; rzadkością są te z trojgiem i więcej dzieci, często zaś występują według modelu 2+2, 2+1 lub nawet 2+0. Duży jest też udział osób samotnych, tzw. singli. W tym miejscu należy zadać pytanie, co jest przyczyną zmiany w modelu rodziny, dlaczego w społeczeństwach lepiej rozwiniętych i bogatszych mieszkańcy nie decydują się na zakładanie rodzin lub zakładają je mniejsze, pomimo posiadanych możliwości ekonomicznych? Wynika to przede wszystkim ze zmiany podejścia kobiet do kwestii edukacji i pracy zawodowej. Kobiety w krajach wysoko rozwiniętych w większym stopniu decydują się na studia i zwracają większą uwagę na swoją karierę zawodową. Przez to plany założenia rodziny zostają odsunięte w czasie. Wiek kobiet rodzących swoje pierwsze dziecko również się zwiększył, co spowodowało, że kobiety rzadziej decydują się na kolejne. Zmiana stylu życia, silnie rozwinięty rynek dóbr konsumpcyjnych, w tym rozrywkowych, powoduje większe skupienie na sobie i tym samym również rezygnację z posiadania większej rodziny. Innym czynnikiem powodującym rezygnację z założenia rodziny może być sytuacja na rynku pracy i niepewna sytuacja zawodowa i ekonomiczna, czyli brak gwarancji stałości dochodów i zapewnienia odpowiednich warunków bytowych.

Ubytek naturalny ludności w połączeniu z ruchem migracyjnym wpływa na liczbę ludności kraju lub jednostki administracyjnej. Poniżej przedstawiono dwie możliwe sytuacje.

RxvFbwCyMIA2f1
Źródło: Englishsquare.pl sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Pierwszą konsekwencją ubytku naturalnego ludności w przypadku ubytku migracyjnego lub niewielkiego przyrostu migracyjnego jest zmniejszenie się liczby ludności. Rozwiąż zadania z sekcji „Sprawdź się”, aby lepiej zrozumieć, jakie są dalsze konsekwencje ubytku naturalnego ludności.

W jakich krajach na świecie odnotowuje się ubytek naturalny ludności?

Ubytek naturalny ludności na 1000 mieszkańców w 2019 roku

Kraj

Ubytek naturalny na 1000 ludności

Słowenia

-0,6

Polska

-0,9

Estonia

-1,0

Mołdawia

-1,8

Niemcy

-1,9

Bośnia i Hercegowina

-2,9

Rosja

-3,5

Białoruś

-3,5

Chorwacja

-3,8

Węgry

-3,8

Rumunia

-3,8

Litwa

-3,9

Grecja

-3,9

Japonia

-4,1

Łotwa

-4,7

Serbia

-5,3

Ukraina

-6,6

Bułgaria

-6,7

Indeks dolny Źródło danych: The World Bank: Birth rate, crude (per 1,000 people); Death rate, crude (per 1,000 people). Indeks dolny koniec

Ubytek naturalny w państwach wysoko rozwiniętych

Państwa wysoko rozwinięte cechują się:

  • wysokim standardem życia ludności,

  • wysokim PKB na jednego mieszkańca (pow. 20 tys. USD),

  • wysoką wartością wskaźnika HDI,

  • rozwiniętą strukturą ekonomiczą,

  • usługami na wysokim poziomie,

  • wysokim rozwojem gałęzi przemysłu zaawansowanych technologii,

  • wysoką wydajnością pracy,

  • wykwalifikowaną siłą roboczą,

  • dużym udziałem usług i handlu zagranicznego w tworzeniu PKB,

  • wysokim wskaźnikiem eksportu,

  • zmechanizowanym systemem rolnictwa,

  • wysokim odsetkiem zatrudnionych w usługach i niskim w rolnictwie,

  • niskim poziomem analfabetyzmu,

  • wysokim wskaźnikiem urbanizacji,

  • małym bezrobociem,

  • wysoką wartością wskaźników społecznych,

  • dbałością o środowisko naturalne,

  • dużym napływem imigrantów,

  • występowaniem chorób cywilizacyjnych.

Państwa wysoko rozwinięte cechują się również niskim przyrostem naturalnym. Mimo to państw wysoko rozwiniętych odnotowujących ubytek naturalny jest niewiele. W tabeli wyżej wymieniono tylko dwa - Niemcy i Japonię. Państwa te borykają się z ubytkiem naturalnym. Powodem niekorzystnych zmian w tych krajach był spadek przyrostu naturalnego i starzenie się populacji. Zjawiska te zagrażają gospodarkom państw wysoko rozwiniętych i stawiają przed nimi wyzwania w zakresie polityki społecznej.

Starzenie się populacji jest zjawiskiem naturalnym, które w nadmiernym natężeniu zagraża prawidłowej relacji osób tworzących dochód państwowy do osób utrzymywanych przez państwo. Do ubytku naturalnego w państwach wysoko rozwiniętych przyczynia się również coraz mniejsza liczba urodzeń. Powodem tego jest większa świadomość ludzi młodych w zakresie planowania rodziny. Osoby rozpoczynające swoje kariery w państwach wysoko rozwiniętych stawiają na rozwój, decyzje dotyczące posiadania potomstwa opóźniają się. Na zachowania prokreacyjne osób w państwach o wysokim rozwoju gospodarczym wpływa również odejście od tradycyjnego modelu rodziny.

Skutkami ubytku naturalnego są problemy wynikające z gospodarowaniem państwem. Im więcej osób starszych, tym większe wydatki na służbę zdrowia, zapewnienie odpowiedniego standardu życia oraz większa liczba świadczeń emerytalnych. Ubytek naturalny wpływa także na spowolnienie w gospodarce, którego przyczyną jest np. brak osób mogących wykonywać pracę na danym stanowisku.

Ubytek naturalny w państwach średnio rozwiniętych

Państwa o średnim poziomie rozwoju cechują się:

  • rosnącym standardem życia,

  • średnim PKB na jednego mieszkańca (8‑20 tys. USD),

  • średnią wartością wskaźnika HDI (0,8‑0,9),

  • restrukturyzacją przemysłu,

  • rozwojem nowoczesnych technologii,

  • rozwijającą się gospodarką i rosnącym udziałem usług w jej tworzeniu,

  • tanią siłą roboczą, ale o wysokich kwalifikacjach,

  • wysokim zadłużeniem zagranicznym,

  • rosnącym zatrudnieniem w usługach i spadającym w rolnictwie,

  • spadającym poziomem analfabetyzmu,

  • wysokim wskaźnikiem urbanizacji,

  • stosunkowo wysokim bezrobociem,

  • średnią wartością wskaźników społecznych,

  • rosnącą świadomością ekologiczną.

Państwa średnio rozwinięte gospodarczo cechują się również coraz niższym przyrostem naturalnym. Podobnie jak w przypadku państw wysoko rozwiniętych w krajach tych głównym powodem ubytku naturalnego jest wydłużenie się czasu trwania życia i niższa liczba urodzeń. Państw średnio rozwiniętych odnotowujących ubytek naturalny w tabeli powyżej jest najwięcej. Powodem tego jest brak możliwości wydania odpowiedniej ilości funduszy na projekty zachęcające do zachowań prokreacyjnych. Państwa o średnim poziomie rozwoju gospodarczego również borykają się ze starzeniem się społeczeństw i niską liczbą nowych urodzeń. Dodatkowo państwa te cechują się dużą migracją osób do państw o wyższym statusie gospodarczo‑społecznym z powodu lepszego wynagrodzenia za tę samą pracę. Skutki ubytku naturalnego w krajach tych to np. regresja gospodarcza, problemy z kadrą pracowniczą i wypłacalnością świadczeń emerytalnych.

Ubytek naturalny w państwach o niskim poziomie rozwoju

Państwa o niskim poziomie rozwoju cechują się:

  • niskim standardem życia,

  • niskim PKB na 1 mieszkańca (poniżej 8 tys. USD),

  • zacofaniem technologicznym we wszystkich dziedzinach gospodarki,

  • niską wartością wskaźnika HDI (poniżej 0,8),

  • dużym uzależnieniem gospodarki od monopoli zagranicznych,

  • niską wydajnością pracy,

  • brakiem fachowej kadry pracownicznej,

  • małym udziałem handlu zagranicznego w tworzeniu PKB,

  • surowcowym charakterem transportu,

  • rosnącym zadłużeniem zagranicznym,

  • monokulturową produkcją rolną,

  • wysokim zatrudnieniem w rolnictwie i niskim w usługach,

  • nadumieralnością niemowląt,

  • niskim wskaźnikiem urbanizacji,

  • wysokim poziomem analfabetyzmu,

  • wysokim bezrobociem,

  • niską wartością wskaźników społecznych,

  • brakiem dbałości o środowisko,

  • problemami związanymi z niedożywieniem i głodem.

Państwa o niskim poziomie rozwoju gospodarczego cechują się natomiast wysokim przyrostem naturalnym. Państw słabo rozwiniętych, odnotowujących ubytek naturalny ludności na świecie jest niewiele. Są to głównie państwa dotknięte innymi problemami demograficznymi. W krajach tych odnotowuje się wysokie liczby urodzeń, lecz umieralność noworodków jest bardzo wysoka. Spowodowane jest to niedożywieniem i brakiem odpowiedniej opieki zdrowotnej. Państwa te cechują się krótszym czasem trwania życia obywateli, dużą emigracją i nadumieralnością spowodowaną np. konfliktami wojennymi.

Słownik

przyrost naturalny
przyrost naturalny

dodatnia różnica pomiędzy liczbą urodzeń a liczbą zgonów w danym okresie dla określonej jednostki administracyjnej – miejscowości, gminy, powiatu, województwa czy kraju

ubytek naturalny
ubytek naturalny

ujemna różnica pomiędzy liczbą urodzeń a liczbą zgonów w danym okresie dla określonej jednostki administracyjnej – miejscowości, gminy, powiatu, województwa czy kraju