bg‑azure

Budowa acetylo‑CoA

Acetylo‑CoAacetylo‑CoAAcetylo‑CoA (acetylokoenzym A) jest zbudowany z koenzymu Akoenzym Akoenzymu A połączonego wiązaniem kowalencyjnym z grupą acetylową. Jest to grupa funkcyjna pochodzącą od kwasu octowego (CHIndeks dolny 3-C(O)-). Koenzym A natomiast to związek organiczny złożony z 3’-fosforanu ADP, cysteaminy i pantotenianu (składnik witaminy B5). Wolna grupa tiolowa (-SH) może za pomocą wiązania tioestrowego przyłączać łańcuchy węglowe, które mogą być przenoszone na kolejne związki. Odłączenie reszty acetylowej od koenzymu A powoduje rozpad wiązania wysokoenergetycznego i uwolnienie energii wykorzystywanej np. w cyklu kwasu cytrynowego do syntezy ATPATPATP w procesie fosforylacji substratowej.

R1FDAnJ1Edwrt
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
bg‑azure

Powstawanie acetylo‑CoA

Acetylo‑CoA, nazywany także czynnym octanem, może powstać w komórce z różnych związków organicznych. Tworzy się w mitochondrium m.in. w wyniku oksydacyjnej dekarboksylacji pirogronianupirogronianpirogronianu (reakcja pomostowa), deaminacji niektórych aminokwasów, a także utlenianiautlenianieutleniania kwasów tłuszczowych.

bg‑azure

Znaczenie acetylo‑CoA w procesach katabolicznych

Acetylo‑CoA pełni kluczową rolę w metabolizmie. Transportuje grupy acetylowe powstałe w wyniku reakcji katabolicznych, takich jak reakcja pomostowa czy
beta‑oksydacja kwasów tłuszczowych, do kolejnych szlakówszlaki metaboliczneszlaków lub cykli metabolicznychcykl metabolicznycykli metabolicznych. Jest też wykorzystywany jako substrat m.in. w cyklu Krebsacykl Krebsacyklu Krebsa – głównym etapie utleniania cząsteczek organicznych (aminokwasów, cukrów, kwasów tłuszczowych) do COIndeks dolny 2, czemu towarzyszy uwolnienie energii w formie ATP. Oksydacja kwasów tłuszczowych dostarcza nie tylko samego acetylo‑CoA, ale również zredukowanych nośników NADH i FADHIndeks dolny 2 wykorzystywanych w łańcuchu oddechowym. U roślin acetylo‑CoA jest włączany do cyklu glioksalowegocykl glioksalowycyklu glioksalowego, w którym zostaje przekształcony w bursztynian.

bg‑azure

Znaczenie acetylo‑CoA w procesach anabolicznych

Acetylo‑CoA uczestniczy również w innych reakcjach komórkowych o charakterze anabolicznym. Jest źródłem grupy acetylowej przenoszonej na histony w celu rozluźnienia struktury chromatyny i ułatwienia transkrypcji genów. Dostarcza również grupy acetylowej w biosyntezie acetylocholiny – neuroprzekaźnika biorącego udział w przewodnictwie nerwowo‑mięśniowym. Acetylo‑CoA może też zostać przetransportowany do cytoplazmy i wykorzystany do syntezy kwasów tłuszczowych zachodzącej w błonach siateczki śródplazmatycznej gładkiej. Powstałe w ten sposób kwasy tłuszczowe służą jako substrat do syntezy różnych lipidów, w tym triglicerydów, stanowiących materiał zapasowy komórek. Ponadto organizm może przekształcić acetylo‑CoA w ciała ketonowe, a także szkielety węglowe niektórych aminokwasów. Ciała ketonowe mogą następnie stanowić substrat do syntezy endogennego cholesterolu. Acetylo‑CoA nie można jednak wykorzystać w sposób bezpośredni do syntezy glukozy w procesie glukoneogenezyglukoneogenezaglukoneogenezy – reakcja dekarboksylacji oksydacyjnej pirogronianu, w której powstaje acetylo‑CoA, jest nieodwracalna.

R1Gx9LZTjRvIt
Acetylo‑CoA jako węzeł metaboliczny.
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Słownik

acetylo‑CoA
acetylo‑CoA

koenzym A związany tioestrowo z resztą kwasu octowego; występuje we wszystkich organizmach; odgrywa kluczową rolę w metabolizmie komórki, przenosząc jednostki dwuwęglowe między różnymi związkami biochemicznymi; jest związkiem wyjściowym do licznych syntez (m.in. kwasów tłuszczowych, steroidów, karotenoidów); powstaje w toku przemian katabolicznych tłuszczów, glukozy i niektórych aminokwasów

ATP
ATP

adenozyno‑5′-trifosforan; nukleotyd adeninowy zawierający grupę trifosforanową połączoną wiązaniem estrowym z grupą 5′-OH adenozyny; jest głównym nośnikiem energii w komórce ze względu na wysoką energię wiązań pomiędzy grupami fosforanowymi

cykl glioksalowy
cykl glioksalowy

ciąg reakcji, w wyniku których dwuwęglowe cząsteczki acetylo‑CoA zostają przekształcone w czterowęglowy bursztynian; zachodzi w glioksysomach nasion roślin oleistych oraz u bakterii, protistów i grzybów

cykl Krebsa
cykl Krebsa

cykl kwasu cytrynowego, cykl metaboliczny zachodzący w macierzy mitochondrialnej – główny etap oddychania tlenowego

cykl metaboliczny
cykl metaboliczny

następujące po sobie reakcje anaboliczne i kataboliczne, w których produkt jednej reakcji jest substratem kolejnej. Ponadto podczas ostatniej reakcji odtwarzany jest substrat wyjściowy cyklu

glikoliza
glikoliza

(ang. glucose – glukoza, lysis – degradacja) szlak metaboliczny, w którym jedna cząsteczka glukozy przekształcana jest w dwie cząsteczki pirogronianu z wytworzeniem dwóch cząsteczek ATP, dwóch cząsteczek NADH oraz dwóch cząsteczek wody; jest pierwszym etapem oddychania tlenowego

glukoneogeneza
glukoneogeneza

enzymatyczny proces przekształcenia niecukrowych prekursorów (np. aminokwasów) w glukozę

koenzym A
koenzym A

związek organiczny zbudowany z  3’-fosforanu ADP, cysteaminy i pantotenianu; występuje we wszystkich organizmach, pełniąc funkcję przenośnika grup acylowych, które wiążą się z nim przez grupę tiolową (-SH)

pirogronian
pirogronian

organiczny związek będący produktem wielu procesów metabolicznych

reakcje anaboliczne
reakcje anaboliczne

reakcje, które wymagają dostarczenia energii niezbędnej do syntezy złożonych produktów z prostych substratów

reakcje kataboliczne
reakcje kataboliczne

reakcje, podczas których uwalniana jest energia pochodząca z rozpadu złożonych związków na proste cząsteczki

szlaki metaboliczne
szlaki metaboliczne

następujące po sobie reakcje anaboliczne i kataboliczne, w których produkt jednej jest substratem kolejnej reakcji. Przemiany te są regulowane przez enzymy

utlenianie
utlenianie

procesy utleniania zachodzącego w komórkach organizmów żywych, katalizowane przez enzymy oksydoredukcyjne (oksydoreduktazy), przejmujące elektrony z utlenianych substratów organicznych na współdziałające z nimi koenzymy (np. FAD, NAD), za pośrednictwem których elektrony trafiają na ostateczne ich akceptory; akceptorami tymi mogą być inne związki organiczne lub mitochondrialny łańcuch oddechowy