Przeczytaj
Demokratyzacja
Demokratyzacją jest proces przekształcania się systemu państwowego zgodnie z zasadami demokracji. W wyniku reform mechanizmy państwowe, zarówno na szczeblu centralnym jak i niższych, zaczynają działać w oparciu o zasady demokratyczne.
W historii wyróżnia się trzy fale demokratyzacji:
Przyczyny demokratyzacji
Istnieje wiele przyczyn demokratyzacji. Wśród najczęstszych można wyróżnić:
niepowodzenia związane z konfliktami zbrojnymi;
kryzysy ekonomiczne;
brak legitymizacji rządów autorytarnych, które nie były w stanie zaspokoić potrzeb zgłaszanych przez społeczeństwo;
wykształcenie się klasy średniej, niezbędnej do zaistnienia demokracji;
zmiany w Kościele Rzymskokatolickim w wyniku soboru watykańskiego II związane ze stosunkiem do życia politycznego (kościoły lokalne stawały się zwolennikami procesów demokratyzacji);
zmiana w sytuacji międzynarodowej (powstanie Unii Europejskiej, dojście Michaiła Gorbaczowa do władzy);
efekt lawiny (sąsiednie państwa podążały śladem demokratyzującego się).
Warunki sprzyjające procesom demokratyzacji
Sposoby przejścia od autorytaryzmu do demokracji
Procesy związane z przechodzeniem od autorytaryzmu do demokracji różnorodnie postępowały w różnych krajach. Grażyna Ulicka i Konstanty A. WojtaszczykGrażyna Ulicka i Konstanty A. Wojtaszczyk wyróżniają ich kilka rodzajów, w zależności od siły opozycji:
Proces demokratyzacji w Polsce
Początki demokratyzacji w Polsce to lata 1980–81. Związane są z kryzysem gospodarczym i społecznym, który skłonił władze do legalizacji NSZZ „Solidarność”, a przerwane wprowadzeniem stanu wojennego. Kolejny etap rozpoczął się w 1986 r., kiedy to władze PRL zaczęły iść na ustępstwa (ogłoszenie amnestii, powołanie Rady Konsultacyjnej czy nieważne referendum dotyczące reformy gospodarki z listopada 1987 r.). Strajki w 1988 r. doprowadziły do rozmów w Magdalence, w których wzięło udział 25 osób. Kulminacyjnym momentem był jednak rok 1989 i czas od obrad Okrągłego StołuOkrągłego Stołu do powstania rządu Tadeusza Mazowieckiego.
Obrady Okrągłego Stołu odbywały się w Pałacu Namiestnikowskim w Warszawie i rozpoczęły się 6 lutego, a zakończyły 5 kwietnia 1989 roku. Największym sukcesem tych rozmów było doprowadzenie do wyborów parlamentarnych w dniu 4 czerwca 1989 r. W ich wyniku, zresztą zgodnie z ustaleniami Okrągłego Stołu, wszystkie mandaty w senacie i 35% w sejmie zostało obsadzonych w drodze wolnych wyborów. Opozycja zdobyła 99 mandatów w senacie i wszystkie w sejmie. 19 lipca 1989 r. Zgromadzenie Narodowe wybrało prezydentem Wojciecha Jaruzelskiego, ale w wyniku hasła rzuconego na łamach „Gazety Wyborczej” Wasz prezydent, nasz premier
24 sierpnia premierem został Tadeusz Mazowiecki.
Jeszcze w tym samym roku zlikwidowano ORMO, zmieniono w Konstytucji nazwę państwa z Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej na Rzeczpospolitą Polską, usunięto zapis o przewodniej roli PZPR i sojuszu z ZSRS oraz rozpoczęto reformy gospodarcze, których wdrażaniem zajął się Leszek Balcerowicz. Opracował on plan reform zwany Planem Balcerowicza, który został ogłoszony 17 grudnia 1989 roku, a wszedł w życie 1 stycznia 1990 roku.
W roku 1990 doszło do samorozwiązania się partii PZPR, przekształcenia się Milicji Obywatelskiej w Policję, a Służby Bezpieczeństwa – w Urząd Ochrony Państwa. Jesienią, w wyniku skrócenia kadencji Wojciecha Jaruzelskiego, odbyły się wybory prezydenckie (25 listopada – 1 tura, 9 grudnia – 2 tura), które wygrał Lech Wałęsa.
Był to proces przechodzenia od „realnego socjalizmu” do odrodzenia się parlamentaryzmu, wprowadzenia kapitalizmu, decentralizacji władzy i samorządu terytorialnego. Sprzyjały temu procesowi także warunki zewnętrzne, a szczególnie objęcie władzy w ZSRS przez Michaiła Gorbaczowa.
Słownik
określenie wydarzeń roku 1989, w wyniku których doszło do rozpadu rządów komunistycznych w bloku wschodnim w Europie Środkowo‑Wschodniej i demokratyzacji tych krajów
rozmowy prowadzone od 6 lutego do 5 kwietnia 1989 w Warszawie między rządem komunistycznym a opozycją