Przeczytaj
Restytucja
Czynne metody ochrony przyrody służą zachowaniu istniejących populacji, wraz z ich siedliskami. Działania zmierzające do przywrócenia pierwotnego stanu przyrody, a zaburzonego przez nieracjonalną gospodarkę człowieka, nazywane są restytucją. Jedną ze stosowanych metod jest reintrodukcja, czyli ponowne wprowadzenie gatunku do siedliska, w którym kiedyś występował, ale z różnych powodów wyginął.
Etapy restytucji
Restytucja prowadzona jest zwykle w warunkach sztucznych i odbywa się w kilku etapach.
Zwiększanie bioróżnorodności w rolnictwie
Różnorodność gatunków jest podstawą trwałości i dobrej kondycji ekosystemów, a więc także zdrowia ludzi. Od kiedy człowiek zaczął hodować zwierzęta i uprawiać rośliny, wybierał takie gatunki, które miały dobre (z punktu widzenia rolnictwa) cechy. W związku z tym rośliny uprawne i zwierzęta hodowlane zawsze się zmieniały. W ostatnim półwieczu mechanizacja i chemizacja rolnictwa umożliwiły powstawanie gospodarstw wielkotowarowych, nastawionych na hodowlę lub uprawę tylko jednego, wybranego gatunku.
Oszacowano, że w ostatnim wieku na świecie wyginęło aż 75% odmian roślin użytkowych i około tysiąca ras zwierząt. Obecnie ponad połowa naszych potrzeb żywieniowych zaspokajana jest tylko przez pięć ras zwierząt gospodarskich i cztery gatunki roślin: pszenicę, ziemniaki, ryż i kukurydzę.

W ostatnich latach zaczęto propagować zwiększanie bioróżnorodności dzięki uprawie dawnych odmian roślin uprawnych i hodowli starych, rodzimych ras zwierząt. Są one zdrowsze, lepiej przystosowane do warunków środowiska, odporne i mniej wymagające niż współczesne gatunki. Mają też unikalny zestaw genów, których nie wolno utracić, ponieważ mogą stymulować ważne cechy dla przyszłych pokoleń.
Stare odmiany roślin uprawnych
Stare odmiany stanowią ważne dziedzictwo przyrodnicze i kulturowe. Są dobrze przystosowane do warunków, w których powstały. Wykazują dobrą płodność, mają małe wymagania uprawowe i są odporne na choroby, co sprawia, że nie jest konieczne ich nawożenie i stosowanie środków ochrony roślin. Dają oczekiwane plony nawet w niesprzyjających warunkach, takich jak susza czy mróz. Dzięki tym cechom nadają się do uprawy w gospodarstwach ekstensywnychgospodarstwach ekstensywnych, ekologicznych lub na terenach trudnych, np. w górach. Mogą też być z powodzeniem uprawiane na działkach, w przydomowych ogródkach i sadach. Dawne odmiany zwiększają różnorodność gatunkową upraw i zróżnicowanie siedlisk, co sprzyja rozwojowi wielu związanych z nimi organizmów.
Stare odmiany ras hodowlanych zwierząt
Zwierzęta hodowlane rodzimych ras są żywotne, płodne, odporne na stres i choroby, długowieczne. Ich produkty przewyższają jakościowo te z gospodarstw wielkoprzemysłowych, choć nie uzyskuje się wysokiej wydajności. Mleko krów dawnych ras (np. białogrzbietej) zawiera dużo białka i tłuszczu, a jednocześnie jest łatwo przyswajalne. Mięso np. świni złotnickiej pstrej jest smaczne, a wędliny z niej mają większą trwałość. Jaja kur zielononóżek kuropatwianych zawierają o 30% mniej cholesterolu niż jaja kur fermowych. Gęś zatorska ma kruche, chude mięso, a z owiec wrzosówek otrzymuje się skóry doskonałej jakości. Konik polski czy hucuł to niewielkie konie, które są wytrzymałe, zrównoważone i cierpliwe, dzięki czemu wykorzystuje się je np. w hipoterapii.
Słownik
(łac. arbor – drzewo) rodzaj ogrodu botanicznego, w którym uprawia się drzewa i krzewy oraz prowadzi prace badawcze nad nimi
gospodarowanie niskotowarowe, z niewielkim nakładem środków
kamera rejestrująca uruchamiana czujnikiem ruchu, umożliwiająca monitorowanie gatunków zwierząt przebywających w jej pobliżu
(łac. hibernus – zimowy) sen zimowy; ograniczenie (spowolnienie) funkcji życiowych w celu oszczędzania energii i przetrwania niekorzystnych warunków
(łac. inter – między; disciplina – nauka) dotyczące kilku dziedzin nauki, np. badania
typ lasu liściastego o bujnym runie i podszycie, rosnący na żyznych glebach w dolinach rzek i potoków; jest okresowo zalewany
(gr. re- – przedrostek oznaczający: cofanie, powrót; łac. natura – przyroda i jej procesy, świat fizyczny) przywrócenie do stanu możliwie bliskiego pierwotnemu, sprzed zmian wprowadzonych przez człowieka
(gr. tele – daleko; metron – miara) dziedzina komunikacji zajmująca się urządzeniami wysyłającymi i odbierającymi sygnał na odległość
(łac. volo – latam) duże pomieszczenie umożliwiające latanie; rodzaj klatki osłoniętej siatką, przeznaczonej dla ptaków, motyli lub drobnych zwierząt (jednocześnie ochronne)



