Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Strefowość to zjawisko prawidłowej zmienności cech środowiska na kuli ziemskiej następujące wraz ze zmianą szerokości geograficznej. Dotyczy ona zarówno całego systemu środowiska (strefowość geograficzna, strefowość krajobrazowa), jak i poszczególnych jego komponentów (strefowość klimatyczna, roślinna, glebowa). Objawia się występowaniem równoleżnikowych pasów (stref), położonych symetrycznie w stosunku do równika, charakteryzujących się określonym układem cech środowiska przyrodniczego.

Powszechnie wydziela się pięć głównych stref geograficznych – równikową, a po obu jej stronach strefy zwrotnikowe, podzwrotnikowe, umiarkowane i polarne.

R1RpJMt9iN7nz1
Strefy (pasy) geograficzne
Źródło: Englishsquare.pl sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Przyczyną występowania strefowości są czynniki astronomiczne, a przede wszystkim kulisty kształt Ziemi i jej położenie w stosunku do Słońca wpływające na zróżnicowanie kąta padania promieni słonecznych na powierzchnię Ziemi i dopływu energii promieniowania słonecznego w różnych szerokościach geograficznych.

Strefy charakteryzują się szerokimi, przejściowymi granicami, w których cechy charakterystyczne dla jednej strefy stopniowo zanikają, przy jednoczesnym wzroście udziału cech drugiej strefy. Tylko w miejscach, gdzie pojawiają się wielkie pasma górskie o przebiegu równoleżnikowym, granice między strefami są bardziej ostre, pozbawione szerokiej strefy przejściowej.

Strefowość klimatyczna

Strefy klimatyczne wydzielane są na podstawie zróżnicowania elementów klimatu w odniesieniu do szerokości geograficznej. Pod uwagę brane są na ogół średnie miesięczne temperatury powietrza oraz wielkość i rozkład opadów rocznych, występowanie określonych mas powietrza w poszczególnych półroczach, a także wielkość i rozkład opadów atmosferycznych oraz zmian temperatury powietrza w roku.

Strefowość gleb

Strefy glebowe wydzielane są na podstawie przeważających właściwości fizycznych i chemicznych gleb w odniesieniu do warunków klimatycznych i roślinności. Ich wpływ w znacznym stopniu zaciera oddziaływanie pozostałych czynników glebotwórczych, zwłaszcza skały macierzystej i rzeźby terenu. Z tego względu przestrzenny układ stref glebowych nawiązuje do przebiegu granic stref klimatycznych.

Strefowość roślinna

Występowanie naturalnych formacji roślinnych uzależnione jest od całokształtu cech środowiska, jednak podobnie jak w przypadku gleb przeważający wpływ mają warunki klimatyczne. Z tego względu występowanie stref roślinnych na obszarach położonych poza pasmami górskimi wykazuje równoleżnikowy układ zbliżony do przebiegu stref klimatycznych.

Strefowość procesów hydrologicznych

Strefowości podlegają też procesy hydrologiczne, choć formalnie takich stref na kuli ziemskiej nie wyróżnia się. Wynika to z faktu, że oprócz wpływu klimatu także czynniki astrefoweczynnik astrefowyczynniki astrefowe (budowa geologiczna, rzeźba terenu) decydują o procesie obiegu wody. Poszczególne strefy klimatyczne charakteryzują się określonymi cechami bilansu wodnego (ujemnego lub dodatniego), konkretnym ustrojem rzecznym, wielkością odpływu i innymi parametrami. Jest to szczególnie widoczne w przypadku ciągłości zasilania rzek, która wyraźnie zmienia się w strefach klimatycznych.

Strefowość geochemiczna

Przykładem zjawisk strefowych uzależnionych od cech klimatu są również procesy geochemiczne, zwłaszcza wietrzeniewietrzeniewietrzenie fizyczne i chemiczne skał. Na obszarach charakteryzujących się deficytem wody przeważa wietrzenie fizyczne spowodowane niskimi temperaturami (wietrzenie mrozowe w strefie pustyni arktycznej i tundry) lub dużymi dobowymi wahaniami temperatury (wietrzenie insolacyjne w strefie pustyń gorących). Z kolei w strefach o klimacie gorącym i wilgotnym przeważa wietrzenie chemiczne i biologiczne.

Strefowość krajobrazowa

Strefa krajobrazowa jest obszarem, w którym występują procesy i zjawiska przyrodnicze wynikające z określonej struktury komponentów środowiska, ich cech i istniejących między nimi zależności. W skali globalnej przy opisie stref krajobrazowych zwraca się uwagę przede wszystkim na roślinność – jeden z elementów pokrycia terenu.

Strefy krajobrazowej nie należy bezpośrednio identyfikować z żadną ze stref wydzielanych na podstawie poszczególnych komponentów czy procesów. Jest ona bowiem obszarem o specyficznej, ale lokalnie zróżnicowanej, niejednorodnej strukturze cech komponentów środowiska i procesów w nim zachodzących. Na przykład w strefie krajobrazowej tundry występuje nie tylko roślinność tundrowa uwarunkowana klimatem, ale także lasy wzdłuż cieków, powiązane głównie z warunkami wodnymi. W strefie lasów liściastych strefy umiarkowanej występują też lasy iglaste powiązane z piaszczystym, suchym podłożem.

R1JByerzSCPm51
Grafika przedstawia przekrój krajobrazowy na półkuli północnej. W strefie okołobiegunowej opady wynoszą około 100 mm, temperatura w miesiącach letnich wynosi około 10 stopni Celsjusza, a w zimowych schodzi poniżej 0 stopni Celsjusza. Występuje klimat polarny. Na powierzchni znajduje się lód. Pas glebowy jest polarny. Występują gleby poligonalne i strukturalne, glejowe. Profil gleby glejowej od góry zawiera glebę przesiąkniętą wodą, pozom glejowy, wieloletnią zmarzlinę. Strefa roślinna jest polarna. Występuje tu pustynia lodowa, porosty, mchy, rośliny naczyniowe. W strefie subpolarnej występuje tundra, rośliny naczyniowe, krzewinki, mchy i porosty. W strefie umiarkowanej w klimacie umiarkowanym chłodnym opady nie przekraczają 100 mm, temperatura w miesiącach letnich nie przekracza 20 stopni Celsjusza, a w miesiącach zimowych może zejść do ponad minus 10 stopni Celsjusza. Pas glebowy jest borealny. Występują gleby marzłociowe i bezzmarzłociowe gleby tajgi, gleby bielicowe, darniowo-bielicowe i rdzawe. Profil gleby bielicowej od góry posiada kwaśną próchnicę, poziom wymywania, poziom wmywania tlenków żelaza, poziom nagromadzenia innych tlenków, skałę macierzystą, czyli piaski, żwiry. Strefa roślinna to tajga zawierająca świerk syberyjski, jodłę syberyjską, limbę syberyjską, sosnę zwyczajną, sosnę Banksa, brzozę brodawkową, modrzew dahurski, topolę osikową, jodłę. W strefie umiarkowanej o klimacie umiarkowanym ciepłym opady albo są stałe i nie przekraczają 100 mm, albo w miesiącach letnich sięgają prawie 200 mm. Temperatura w  miesiącach letnich przekracza 10 stopni Celsjusza, a nawet 20 stopni Celsjusza. W miesiącach zimowych temperatura schodzi poniżej 0 stopni Celsjusza. Pas glebowy jest subborealny. Występują gleby brunatne i płowe, czarnoziemy, gleby kasztanowe, szare gleby leśne. Profil gleby brunatnej od góry posiada próchnicę, poziom brunatnienia, skałę macierzystą, czyli gliny, piaski gliniaste. Profil czarnoziemu posiada od góry bardzo dobrze rozwinięty poziom próchniczy, organizmy glebowe, poziom podsiąkania wody, skałę macierzystą, na przykład less. Strefa roślinna to lasy liściaste i mieszane zawierające dęby, buki, graby, lipy, jesiony, klony, wiązy, jawory, cypryśniki, czyli sekwoje, orzeszniki, brzozy, sosny, krzewy, w tym kalinę, głóg, leszczynę, czeremchę, jarzębinę. W strefie podzwrotnikowej na jednym klimatogramie opady w miesiącach zimowych przekraczają 200 mm, a na drugim nie przekraczają 100 mm. Temperatura w miesiącach letnich wynosi ponad 20 stopni Celsjusza, a w zimowych około 10 stopni Celsjusza. Pas glebowy jest subtropikalny. Występują gleby cynamonowe i szarocynamonowe, szaroziemy i prymitywne gleby pustynne, żółtoziemy, czerwonoziemy i rubroziemy. Profil czerwonoziemu od góry posiada poziom próchniczy, poziom wymywania, wapienną skałę macierzystą. Strefa roślinna  to roślinność śródziemnomorska zawierająca dęby cierniste, dęby korkowe, cedry, drzewa poziomkowe, dzikie oliwki, wawrzyn, mirt, cyprysy, figowce. W strefie zwrotnikowej opady albo prawie nie występują albo w miesiącach letnich przekraczają 200 mm. Temperatura w miesiącach letnich wynosi około 30 stopni Celsjusza, a w miesiącach zimowych wynosi około 20 stopni Celsjusza. Pas glebowy jest zwrotnikowy. Występują gleby cynamonowe i szarocynamonowe, szaroziemy i prymitywne gleby pustynne, żółtoziemy, czerwonoziemy i rubroziemy. Profil czerwonoziemu zawiera od góry eoliczne osady bogate w materiał zwietrzelinowy, podglebie, wapienna warstwę macierzystą. Strefa roślinna to roślinność pustynna zawierająca suchorośla, sukulenty, palmy daktylowe. W strefie równikowej opady w miesiącach letnich albo prawie nie występują, albo wynoszą około 100 mm. Przez resztę miesięcy dochodzą do 200 mm. Temperatura jest stała przez cały rok i wynosi około 20 stopni Celsjusza. Klimat jest podrównikowy albo równikowy. Pas glebowy jest równikowy. Występują czerwonożółte i czerwone gleby ferralitowe, gleby cynamonowoczerwone i czerwonobure, czarne gleby tropikalne. Profil gleby ferralitowej od góry zawiera warstwę krzemionki, warstwę kaolinitu, skałę macierzystą, czyli granit, bazalt. Strefa roślinna w klimacie podrównikowym to sawanna zawierająca sucholubne trawy, na przykład trawę słoniową, akacje, baobaby, palmy. Strefa roślinna w klimacie równikowym to wilgotne lasy równikowe zawierające liany, epifity, czyli porośla, figowce, paprocie drzewiaste, drzewa kapokowe, palmy, filodendrony.
Przekrój krajobrazowy przez strefy geograficzne półkuli północnej (Europa – Afryka)
Źródło: Englishsquare.pl sp. z o.o. na podstawie H. Uggla, Gleboznawstwo rolnicze, PWN, Warszawa 1978 oraz Repetytorium PWN. Źródła fotografii: Wikimedia Commons, licencja: CC BY-SA 3.0.

Słownik

czynnik astrefowy
czynnik astrefowy

czynnik występujący lokalnie, znacznie wpływający na daną cechę środowiska; czynnikiem astrefowym może być np. rzeźba terenu; jest niezależny od szerokości geograficznej

wietrzenie
wietrzenie

rozpad mechaniczny i rozkład chemiczny skał; zachodzi wskutek działania energii słonecznej, powietrza, wody i organizmów; przebiega na powierzchni ziemi i w jej powierzchniowej strefie zwanej strefą wietrzenia (głębokość od kilku do kilkudziesięciu metrów)
Indeks dolny Źródło: pl.wikipedia.org Indeks dolny koniec