Przeczytaj
Andrzej Drawicz w książce Mistrz i diabeł, opisując biografię Bułhakowa i historię powstania jego utworów, zastanawia się:
Mistrz i diabeł, czyli rzecz o BułhakowieNa ile to literatura, na ile samo życie? Nie ma tu [...] precyzyjnych miar.
Czy mistrz był pisarzem idealnym? Czy Bułhakow był pisarzem idealnym?
Dobry pisarz powinien być człowiekiem ciekawym świata i ludzi. Cechować go winna duża inteligencja emocjonalnai empatia, które pozwolą na wierne, realistycznerealistyczne oddanie charakterów kreowanych przez niego postaci. Jego twórczość ma być niezależna i poddana całkowicie woli autora. Dobrze, gdy obnaża wadliwe mechanizmy społeczne, a także daje czytelnikowi nadzieję.
Pisarz idealny całkowicie poświęca się pisaniu, które stanowi cel i sens jego życia. Taką postawę prezentuje mistrz – bohater powieści Mistrz i Małgorzata Bułhakowa. Gdy pewnego dnia wygrał sto tysięcy rubli, porzucił dotychczasową pracę i poświęcił się całkowicie pisaniu powieści o Poncjuszu Piłacie. Pieniądze umożliwiły mu również podniesienie standardu życia. Przeprowadził się z małego pokoju przy ulicy Miasnickiej do dwóch pokoi w suterenie w pobliżu Arbatu, gdzie pracował nad powieścią. Kiedy był bliski jej ukończenia, wiosną, poznał Małgorzatę.
Pisanie i powieść, którą tworzył mistrz, stanowiły dla niego najwyższą wartość. Kiedy książka została napisana, a wydanie jej okazało się niemożliwe, życie przestało mieć dla mistrza sens. Wypełnione pustką, której nie mogła ukoić nawet miłość:
Mistrz i MałgorzataPowieść była napisana, nic już nie pozostawało do zrobienia i sens życia nas obojga sprowadzał się do siedzenia na dywaniku na podłodze koło pieca i do patrzenia w ogień.
Opisując mistrza i innych bohaterów swojej książki, Bułhakow pragnął odwołać się
do innych wymiarów człowieczeństwa, opisania go i osadzenia w innych kontekstach, zakorzenienia natury człowieka i jego świata duchowego w ideach niezawisłych od historycznej zmienności
, co też znakomicie mu się udało. Jego dzieło na stałe wpisało się do kanonu literatury zarówno rosyjskiej, jak i światowej.
Słowniczek
(łac. non - nie; conformare - tworzyć, nadawać kształt) - odwrotność konformizmu, postawa niezgody z obowiązującymi normami, wzorami, zasadami, wartościami, albo poglądami
(fr. réalisme) – w literaturze prąd spopularyzowany w prozie II połowy XIX wieku, dążący do jak najwierniejszego odzwierciedlenia świata znanego czytelnikowi z codzienności. Realiści opisywali wydarzenia, bohaterów i ich egzystencję w sposób reprezentatywny dla przedstawionej w utworze grupy społecznej