Wiersz Wygaśnięcie Absolutu pochodzi z tomu Płaskorzeźba (1991), który przez wielu krytyków został uznany za najważniejszą książkę początku dekady. Okres lat 80. i 90. XX wieku był w polskiej poezji okresem, kiedy pojawiły się wybitne tomy poetów o uznanej pozycji: Herberta, Różewicza, Szymborskiej, Rymkiewicza. Krytyk literacki Przemysław Czapliński określił ten moment jako „odzyskiwanie pola” przez Starych Mistrzów polskiej liryki, którzy bronią miejsca poezji w ludzkim świecie na rozmaitych płaszczyznach. Był to zarazem opór literatury wysokiej wobec przemysłu rozrywkowego i wytworów kultury masowej. W poezji Różewicza z przełomu lat 80. i 90. ów opór przybiera postać gniewnego lub ironicznego przeciwstawiania się rzeczywistości.
Tadeusz Różewicz*** [Wygaśnięcie Absolutu niszczy]
RYWcRH4WLEKOU
Nagranie dźwiękowe przedstawia wiersz Tadeusza Różewicza Wygaśnięcie Absolutu.
Nagranie dźwiękowe przedstawia wiersz Tadeusza Różewicza Wygaśnięcie Absolutu.
Nagranie dźwiękowe przedstawia wiersz Tadeusza Różewicza Wygaśnięcie Absolutu.
Wygaśnięcie AbsolutuabsolutAbsolutu niszczy sferę jego przejawiania się
marnieje religia filozofia sztuka
maleją naturalne zasoby języka
to co zostało wystarczy jeszcze dla felietonistów z „Tygodnika Powszechnego” i „Polityki” dla dziennikarzy kapłanów urzędników
wymierają pewne gatunki motyli ptaków poetów o imionach dziwnych i pięknych Miriam Staff Leśmian Tuwim Lechoń Jastrun
Norwid nasze sieci są puste wiersze wydobyte z dna milczą rozsypują się
są jak kurz tańczący na promieniu słońca który wpadł do pustego wnętrza świątyni
cyt2 Źródło: Tadeusz Różewicz, *** [Wygaśnięcie Absolutu niszczy].
Słownik
absolut
absolut
(łc. absolutus — zupełny, bezwględny) byt istniejący samoistnie, bez przyczyny, utożsamiany najczęściej z Bogiem; człowiek w myśl koncepcji Hegla uczestniczy w Absolucie, ale w toku codziennego życia nie ogarnia go w pełni
metonimia
metonimia
(gr. metōnymía – przenośnia) polega na zastąpieniu nazwy jakiegoś przedmiotu lub zjawiska nazwą innego, pozostającego z nim w pewnej obiektywnej zależności, np. „kwitnący ogród” zamiast „kwiaty kwitnące w ogrodzie”