1. KRZEMIANY WYSPOWE. Stosunek ilości atomów tlenu do krzemu to O:Si = 4:1. Główny motyw strukturalny, czyli czworościan wynika z wiązania tlen – kation krzemu – tlen. Jest to najmniej skomplikowany schemat budowy, w którym struktury minerałów tworzą się z izolowanych, niepołączonych ze sobą czworościanów. Zazwyczaj tworzą się w bardzo wysokich temperaturach. Wykazują takie właściwości jak duża twardość, stosunkowo duża gęstość i wysoki współczynnik załamania światła. Ilustracja przedstawia model cząsteczki krzemianu wyspowego. Fioletowa kulka łączy się wiązaniami z czterema czerwonymi kulkami., 2. KRZEMIANY GRUPOWE. Stosunek ilości atomów tlenu do krzemu to O:Si = 3,5:1. Minerały charakteryzujące tę grupę zbudowane są z dwóch czworościanów stykających się ze sobą wierzchołkiem, ale mające wspólny atom tlenu. Pozostałe wiążą kationy. Na ilustracji jest model cząsteczki krzemianu grupowego. Model tworzą dwie fioletowe kulki. Każda z nich za pośrednictwem wiązań łączy się z trzema czerwonymi kulkami. Fioletowe kulki znajdują się jedna nad druga. Łączą się za pomocą jednej czerwonej kulki., 3. KRZEMIANY PIERŚCIENIOWE. Stosunek ilości atomów tlenu do krzemu to O:Si = 2,75:1. Połączenie czworościanów poprzez atomy tlenu umożliwia ułożenie pierścieni składających się z trzech, czterech, sześciu a nawet dziewięciu elementów. Pierścienie te ułożone są względem siebie tworząc równoległe warstwy. Ich silne połączenie wynika z uwspólnienia jonów metali występujących w takich minerałach. Na ilustracji jest model cząsteczki krzemianu pierścieniowego. Cząsteczka jest zbudowana z połączonych ze sobą czworościanów zbudowanych z fioletowej kulki i czterech czerwonych kulek. Czworościany łączą się za pomocą czerwonej kulki., 4. KRZEMIANY ŁAŃCUCHOWE. Stosunek ilości atomów tlenu do krzemu to O:Si = 3:1. Czworościany budulcowe łączą się ze sobą i tworzą wydłużone struktury liniowe przypominające motyw łańcucha. Każdy z czworościanów łączy się z sąsiednimi poprzez dwa wierzchołki. Tak utworzone łańcuchy mogą rozbudowywać się czasami w kierunkach bocznych poprzez uwspólnione atomy tlenu tworząc podwójne łańcuchy. Minerały należące do tej grupy, oparte na pojedynczych łańcuchach to pirokseny. Są przedstawicielami wielu minerałów skałotwórczych. Zaliczane są do następujących układów krystalograficznych - rombowego i jednoskośnego. Kationami występującymi najczęściej w składzie piroksenów są: wapń, magnez i żelazo, rzadziej spotykane to mangan, sód, lit, a także glin. Wyróżniają się bardzo dobrą dwukierunkową łupliwością wg ścian słupa. Płaszczyzny łupliwości przecinają się pod kątem zbliżonym do prostego (87°). Obecne są zazwyczaj w zasadowych i obojętnych skałach magmowych oraz w skałach metamorficznych, które tworzą się w wysokich temperaturach i pod wpływem wysokiego ciśnienia. Na ilustracji jest model cząsteczki krzemianu łańcuchowego. Model to długi łańcuch utworzony przez połączone ze sobą czworościany zbudowane z jednej fioletowej kulki i czterech czerwonych. Czworościany łączą się za pośrednictwem czerwonych kulek., 5. KRZEMIANY WSTĘGOWE. Stosunek ilości atomów tlenu do krzemu to O:Si = 2,75:1. Powstają podobnie jak krzemiany łańcuchowe, czyli tworzą tzw. drabinkę z czworościanów połączonych płasko ze sobą. Układają się one w łańcuch podwójny połączony wspólnymi tlenami, które przypominają wstęgi. Należą do grupy minerałów skałotwórczych, które potocznie określa się jako amfibole. Amfibole krystalizują w układach rombowym lub jednoskośnym, czego efektem mogą być dwa szeregi kryształów mieszanych. Ilustracja przedstawia model cząsteczki krzemianu wstęgowego. Model tworzą połączone ze sobą w różnych kierunkach czworościany zbudowane z fioletowej kulki i czterech czerwonych kulek., 6. KRZEMIANY WARSTWOWE. Stosunek ilości atomów tlenu do krzemu to O:Si = 2,5:1. Czworościany łączą się ze sobą w jednej płaszczyźnie poprzez trzy atomy tlenu, a czwarty wierzchołek może tworzyć wiązania z kationami. Efektem powstania takiego układu jest sieć zbudowana z płaskich pierścieni sześciobocznych. Tworzenie się słabych wiązań miedzy warstwami wpływa na bardzo wyraźną łupliwość, która obserwowana jest na przykład w mikach. Taka struktura może charakteryzować się występowaniem licznych luk międzywarstwowych, które umożliwiają przyłączenie na przykład grup anionowych i cząsteczek wody (O H indeks górny minus). Ilustracja przedstawia model cząsteczki krzemianu warstwowego. Model tworzą połączone ze sobą w pierścienie czworościany zbudowane z fioletowej kulki i czterech czerwonych kulek., 7. KRZEMIANY SZKIELETOWE. Stosunek ilości atomów tlenu do krzemu to O:Si = 2:1. Czworościany składające się z krzemu i tlenu lub glinu i tlenu są połączone w trzech kierunkach, a takie ułożenie tworzy trwałą, przestrzenną sieć o strukturze szkieletowej. W tej grupie wyróżnia się minerały, które są najbardziej rozpowszechnione w skorupie ziemskiej: minerały grupy S i O indeks dolny dwa, skalenie, skaleniowce, zeolity, krzemiany i glinokrzemiany. Ilustracja przedstawia model cząsteczki krzemianu szkieletowego. Model przypomina strukturę krzemianów warstwowych. Model tworzą połączone ze sobą w pierścienie czworościany zbudowane z fioletowej kulki i czterech czerwonych kulek.