Schemat. Lista elementów:

• Nazwa kategorii: Pożądane właściwości betonów
Elementy należące do kategorii Pożądane właściwości betonów
• Nazwa kategorii: wytrzymałość
• Nazwa kategorii: ognioodporność
• Nazwa kategorii: mrozoodporność
• Nazwa kategorii: wodoszczelność
• Nazwa kategorii: samooczyszczanie
• Nazwa kategorii: elastyczność
Koniec elementów należących do kategorii Pożądane właściwości betonów

Betony wysokowartościowe (BWW) Modyfikacja betonów zwykłych, poprzez stosowanie nowoczesnych cementów, domieszek plastyfikujących lub upłynniających oraz dodatków mineralnych (zwłaszcza pyłu krzemionkowego), prowadzi do otrzymania betonów o niskiej zawartości wody i najwyższej wytrzymałości. Betony te to tzw. betony wysokowartościowe (BWW). Są klasy wyższej niż C50/60. Im wyższa klasa betonu, tym większa jest jego wytrzymałość na ściskanie., Fibrobetony Fibrobetony powstają w wyniku modyfikowania betonów w różnego rodzaju włókna. Stosuje się włókna: stalowe, z polipropylenu, nylonu, węglowe oraz pochodzenia organicznego. Dodaje się też często różne domieszki czy dodatki. Chropowatość włókien powoduje ich silne związanie z betonem., Betony reaktywne (RPC) i ultrawysokowartościowe (UHPC) Betony reaktywne (Reactive Powder Concrete - RPC) i ultrawysokowartościowe (Ultra High Performance Concrete - UHSC) to betony o bardzo małej zawartości wody, betony o wytrzymałości $>150 \text{MPa}$, zawierające bardzo dużą zawartość cementu, mikrokrzemionki oraz odpowiedni superplastyfikator. Najważniejszym składnikiem odpowiedzialnym za dobre właściwości tych betonów jest mikrokrzemionka, która dzięki dużej powierzchni właściwej ma dobry kontakt z cementem. Powoduje efektywne twardnienie betonu. Takie betony, dzięki zamianie kruszywa grubego na mikrokrzemionkę i dzięki niskiej zawartości wody w stosunku do cementu, cechują się wysoką trwałością, ognioodpornością, odpornością na czynniki korozyjne oraz dużą wytrzymałością na rozciąganie i zginanie., Nano-betony Betony, w których zastosowano cząstki kruszywa o wielkości nanometrów. Najczęściej używa się do tego celu nanokrzemionki albo nanorurek. Nanomodyfikacja prowadzi do otrzymania bardziej jednolitej struktury betonu, co polepsza wytrzymałość betonu na ściskanie i przyczynia się do poprawy właściwości fizyko-mechanicznych.

Beton elastyczny (ECC – Engineered Cement Composites) Taki, w którym kruszywo gruboziarniste zastąpiono siecią specjalnych mikrowłókien polimerowych, dzięki czemu jest dużo lżejszy od zwykłego oraz można go zginać. Włókna są mieszane z piaskiem i pozostałymi składnikami mieszanki betonowej. Zależnie od tego, jaka ma być zdolność betonu do zginania i odkształcania, dobiera się włókna o odpowiedniej wytrzymałości. Stosuje się włókna z polialkoholu winylowego (PVA), powlekane polietylenem i polipropylenem. Powłoka włókien odpowiada za plastyczność betonu, umożliwiając jego ruch pod obciążeniem. Betony elastyczne są odporne na huragany, trzęsienia ziemi i inne klęski żywiołowe., Betony samogzagęszczalne (SCC – Self Compacting Concrete) Typ materiału, dzięki któremu można szczelnie wypełnić konstrukcję, nawet przy złożonych kształtach i gęstym zbrojeniu. Pod wpływem własnego ciężaru, docierają do trudno dostępnych zakamarków obiektów, bez konieczności wibrowania. Otrzymuje się je poprzez zastosowanie małej ilości kruszywa, dużej ilości cementu, superplastyfikatorów, domieszek polepszających lepkość oraz popiołów., Betony architektoniczne Beton dekoracyjny, dzięki któremu można uzyskać różną gładkość powierzchni, nadać dowolne barwy i wzory powierzchni, można także wyeksponować kruszywo oraz wydobyć z niego efekty przestrzenne. W skład takich betonów wchodzą barwniki, kolorowe cementy i kruszywa., Betony przeźroczyste Betony modyfikowane włóknami optycznymi. Włókna są rozmieszczone w murze poprzecznie, dzięki czemu beton przepuszcza światło i widać, co jest po drugiej stronie., Beton szklany To mieszanka stłuczki szklanej ze specjalnym cementem. Szkło pełni funkcję bardzo twardego kruszywa, przez co otrzymujemy beton wysokowartościowy. Użycie szkła przyczynia się do jego recyklingu., Betony samonaprawialne Są to betony, do których dodawany jest specjalny materiał naprawczy. Aktywacja tego materiału następuje, kiedy naprężenia wewnętrzne w betonie osiągną określony poziom. Mogą być różne źródła samonaprawy, czyli tak zwanego self-healingu:

- Reakcja chemiczna. Na przykład reakcja wapnia z wodą i utworzenie włókien, których krystalizacja i wzrost powoduje wypełnienie porów i mikrorys czy mikrouszkodzeń w betonie.

- Obecność żywicy epoksydowej. Na przykład umieszczone w betonie mikrokapsułki z żywicą, pod wpływem uszkodzenia betonu, uwalniają żywicę, która z kolei pod wpływem alkalicznego środowiska utwardza się i wypełnia uszkodzenie.

- Specyficzne bakterie. Wprowadzenie do betonu niektórych bakterii powoduje, że bakterie te w momencie uszkodzenia betonu i kontaktu z otoczeniem wytwarzają węglan wapnia, aż do czasu wypełnienia uszkodzenia.

Beton fotokatalityczny To taki, który modyfikuje się nanocząstkami posiadającymi właściwości fotokatalityczne. Na przykład, dzięki modyfikacji cząstkami ${\text{TiO}}_2$, pod wpływem światła tworzą się rodniki ${\text{HO}}^{\bullet }$, które utleniają i rozkładają rożne zanieczyszczenia zaadsorbowane na powierzchni betonu. Trujące zanieczyszczenia z otaczającego nas powietrza (spaliny, tłuszcze) są przekształcone w nieszkodliwe azotany($\text{V}$), węglany i wodę., Beton geopolimerowy W nim zamieniono cement na geopolimer (polimer glinokrzemianu), który można uzyskać z minerałów. Nadaje on betonom wysoką wytrzymałość na ściskanie, małe pełzanie, odporność na ogień, promieniowanie UV oraz korozję ogniową.