Przeczytaj
Program komputerowy
Programem komputerowym nazywamy ciąg instrukcji realizujący dany algorytm – instrukcje te są zapisane za pomocą określonego języka (lub języków) programowania.
Program to wynik końcowy szeregu czynności, które należy wykonać, aby uzyskać finalną formę.
Proces tworzenia programu można przedstawić w kilku krokach.
Opracowanie kodu źródłowego.
Zapisanie kodu źródłowego w pliku (lub wielu plikach) o rozszerzeniu zgodnym z danym językiem programowania.
Kompilowanie pliku z kodem źródłowym.
Czy wiesz, czym są kod źródłowy oraz kompilacja?
Omówmy każdy z etapów powyżej opisanego procesu.
Etap : Opracowanie kodu źródłowego
Kod źródłowy to zapis programu komputerowego za pomocą danego języka programowania. Jest to postać programu zrozumiała dla programisty. Kod źródłowy zawiera zdefiniowane operacje, które ma wykonywać program. Są one zapisanie zgodnie z instrukcjami, słowami kluczowymi, zasadami składniowymi oraz zgodnie z leksyką określoną dla wybranego języka programowania.
Oto przykład fragmentu kodu źródłowego języka programowania C++:
Opracowanie kodu źródłowego to pierwszy, a zarazem najważniejszy etap tworzenia programu. To w nim zawiera się cała logika programu, realizująca dany algorytm.
Etap : Plik z kodem źródłowym
Kolejnym etapem jest zapisanie utworzonego wcześniej kodu źródłowego w pliku o odpowiednim rozszerzeniu. Dla każdego języka programowania rozszerzenie jest inne. Oto rozszerzenia plików z kodem źródłowym dla różnych języków programowania:
Etap : Kompilacja pliku z kodem źródłowym
Kod źródłowy jest niezrozumiały dla komputera, który posługuje się językiem złożonym z zer i jedynek, czyli z liczb binarnychliczb binarnych. Dlatego też algorytm musi zostać przekształcony (poddany translacji) w kod wynikowy, czyli takie instrukcje, które procesor jest w stanie zrozumieć i wykonać. Zadanie to realizuje translator. Istnieją dwie odmiany translatorów: interpretery i kompilatory.
Program zwany kompilatorem automatycznie przeprowadza opisaną translację. Współczesne narzędzia do kompilacji zajmują się również asemblacją. Wynikiem działania kompilatora jest utworzenie pliku wykonywalnego, który można uruchomić na innym komputerze bez użycia środowiska programistycznego.
Innym rodzajem translatora jest interpreter tłumaczący kod źródłowy na kod maszynowy. Wykonuje on instrukcję po instrukcji – odczytuje kolejne linie kodu, zamienia je na ciągi jedynek i zer, a następnie wysyła do procesora. Gdy ten wykona polecenie, interpreter może przetłumaczyć kolejną instrukcję. Interpreter pozwala na kontrolowanie działania programu, ale nie tworzy pliku wykonywalnego, który da się uruchomić na innym komputerze beż użycia interpretera.
Zintegrowane środowisko programistyczne
Wszystkie wyżej opisane czynności najczęściej wykonuje się w narzędziu zwanym zintegrowanym środowiskiem programistycznym (ang. IDE – integrated development environment). Jest to program lub zespół programów, w którym możemy tworzyć pliki źródłowe, kompilować je oraz uruchamiać. Ponadto niektóre IDE umożliwiają testowanie kodu oraz debugowanie, czyli wyszukiwanie błędów w kodzie.
IDE to podstawowe narzędzie pracy każdego programisty. Dzięki wbudowanym funkcjom, takim jak:
podpowiadanie składni,
automatyczne sprawdzanie poprawności kodu,
posiadanie wbudowanej konsoli
IDE pozwala na skuteczne i efektywne pisanie kodu.
Przejdź do kolejnej sekcji e‑materiału, w której dowiesz się, jak skonfigurować Code::BlocksCode::Blocks oraz napiszesz swój pierwszy program: Hello WorldHello World.
Słownik
zintegrowane środowisko programistyczne dla języka C++, rozpowszechniane na licencji Open Source
program, którego jedynym celem jest wypisanie na standardowym wyjściu napisu „Hello World!” lub innego prostego komunikatu; program taki ma na celu demonstrację języka, środowiska bądź biblioteki, w której był napisany
liczby, które są zapisywane przy użyciu dwóch cyfr: oraz ; podstawą systemu binarnego jest liczba ; systemem takim posługują się m.in. procesory