Utwór

Wyjaśnijmy w pierwszej kolejności, czego dotyczy ustawa o prawie autorskim. W jej przypadku przedmiotem chronionym prawnie jest utwór.

Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych

Art. 1. 1. Przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

p1 Źródło: Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, dostępny w internecie: isap.sejm.gov.pl [dostęp 4.12.2020].

Prawo autorskie chroni np. gry komputerowe, dzieła literackie, piosenki, obrazy, instrukcje obsługi maszyn i urządzeń, książki kucharskie. Co istotne, aby utwór mógł podlegać ochronie prawnej, spełnione muszą zostać trzy warunki:

  • utwór musi stanowić rezultat pracy twórcy,

  • utwór musi mieć indywidualny charakter,

  • utwór musi przedstawiać przejaw działalności twórczej.

W ustawie znajdziemy wymieniony w sposób bardzo ogólny katalog utworów, które korzystają z ochrony prawnej. Oprócz nich ustawodawca wskazuje również te „dzieła”, które nie są objęte ochroną.

RTc9hP7DGsnTw1
Mapa myśli. Lista elementów: Nazwa kategorii: dziełaElementy należące do kategorii dziełaNazwa kategorii: podlegające ochronieElementy należące do kategorii podlegające ochronieNazwa kategorii: plastyczneNazwa kategorii: audiowizualne (filmowe)Nazwa kategorii: fotograficzneNazwa kategorii: wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymiNazwa kategorii: architektoniczne, architektoniczno‑urbanistyczneNazwa kategorii: muzyczne, słowno-muzyczneKoniec elementów należących do kategorii podlegające ochronieNazwa kategorii: niepodlegające ochronieElementy należące do kategorii niepodlegające ochronieNazwa kategorii: akty normatywne i ich urzędowe projektyNazwa kategorii: proste informacje prasoweNazwa kategorii: dokumenty urzędowe, materiały, znaki, symboleNazwa kategorii: opublikowane opisy patentoweKoniec elementów należących do kategorii niepodlegające ochronieKoniec elementów należących do kategorii dzieła
Źródło: Contentplus.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
bg‑cyan

Zastanów się, czy niedokończony utwór podlega również ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim?

Czy wykonywanie kserokopii książki to przestępstwo?

Wertując książkę, na pierwszych jej stronach możesz znaleźć ostrzeżenie:

Wszelkie prawa zastrzeżone. Żadna część tej książki nie może być powielana ani rozpowszechniana za pomocą urządzeń elektronicznych, mechanicznych, nagrywających i innych – bez pisemnej zgody autorów i wydawcy.

Zasadne wydaje się pytanie – czy w momencie kserowania książki popełniamy przestępstwo? Odpowiedź zależy od tego, w jakim celu jest sporządzana kopia.

Dopóki kopiujemy książki tylko na własny użytek, możemy to robić bez żadnych przeszkód. Pod pojęciem „użytek własny” kryje się także przekazywanie pojedynczych kopii egzemplarzy w kręgu osób pozostających w związku osobistym, tj. w stosunku pokrewieństwapokrewieństwopokrewieństwa, powinowactwapowinowactwopowinowactwa lub w stosunku towarzyskim. Ustawodawca jednoznacznie zapisał to w art. 23.

Można kopiować utwory na własny użytek, przy czym łącznie spełnione muszą być następujące warunki:

  1. utwór musi już być rozpowszechnionyutwór rozpowszechnionyrozpowszechniony;

  2. nie można powielać utworu w dużej liczbie – mogą to być tylko pojedyncze egzemplarze;

  3. dozwolony użytek dotyczy kręgu osób, które znają się i utrzymują ze sobą bliski kontakt.

Przykładami zachowań sprzecznych z prawem są: sprzedaż skopiowanej książki lub udostępnianie skopiowanego egzemplarza osobie postronnej. Należy zwrócić również uwagę na działalność punktów ksero (często spotykanych np. na uczelniach), które mają własne zbiory książek i na życzenie odpłatnie je kopiują. Czy takie działanie jest zgodne z prawem?

Warto wspomnieć też, że jeśli kopiujemy czyjeś notatki, nie możemy ich rozpowszechniać – chyba że autor dołączy do nich adnotację o tym, że udostępnia je na wolnej licencji.

Pobieranie muzyki, filmów, gier

W przypadku muzyki i filmów sprawa wygląda tak, jak w przypadku książek. Zgodnie z polskim prawem pobranie muzyki, filmu albo e-booka z internetu nie jest przestępstwem, pod warunkiem, że czynimy to na własny użytek.

bg‑cyan

Wymiana plików w sieciach peer to peer (P2P, np. BitTorrent), polega na tym, że użytkownik, który pobiera dany plik, jednocześnie udostępnia go innym osobom. Samo pobieranie plików w sieci P2P nie jest przestępstwem. Jest nim z kolei udostępnienie pliku chronionego prawem autorskim innym użytkownikom.

W przypadku oprogramowania (w tym gier) sytuacja wygląda inaczej. Nie ma tutaj zastosowania klauzula „dozwolonego użytku” o czym stanowi art. 77 ustawy o prawie autorskim. Oznacza to, że ściąganie gier komputerowych jest zabronione.

Prawo cytatu

Polskie prawo mówi, że do wykorzystania cudzego utworu potrzebna jest zgoda autora. Jednakże od reguły tej występują pewne wyjątki i do wyjątków tych zaliczyć trzeba prawo cytatu.

Cytat to z jednej strony dosłowne przytoczenie – np. zaprezentowanie fragmentu utworu, który został już rozpowszechniony (przywołanie słów).

Cytat to również parafraza cudzych wypowiedzi.

Wykorzystanie cudzego utworu to jednak sytuacja wyjątkowa i można to czynić wyłącznie w celu:

  • analizy krytycznej lub naukowej,

  • polemiki,

  • wyjaśnienia,

  • w celach naukowych.

W sytuacji wykorzystania fragmentu cudzego utworu we własnej pracy należy wyraźnie zaznaczyć granice cytatu, tak, aby oddzielić od siebie utwór cytowany i utwór cytującego. Prócz obowiązku wyodrębnienia cytatu, ustawodawca nakłada na cytującego jeszcze jeden obowiązek:

  • wskazanie imienia i nazwiska twórcy cytowanego utworu;

  • wskazanie źródła, czyli miejsca, z którego cytujący ściągnął utwór.

bg‑cyan

W sytuacji wykorzystania cudzego utworu we własnej pracy bez wskazania twórcy cytatu czy też jego źródła, cytujący naraża się na zarzut popełniania plagiatu, którego konsekwencją jest odpowiedzialność karna.

Podział praw autorskich

Prawo autorskie w polskim porządku prawnym ma charakter dualistyczny. Wyróżnić można prawa osobisteprawo osobisteosobiste oraz majątkowe.

autorskie prawa osobiste

autorskie prawa majątkowe

bezpośrednio związane z autorem, nie można się ich zrzec

pośrednio związane z autorem

dają prawo do pierwszego rozpowszechnia utworu (np. wykonanie utworu, udostępnienie w internecie)

autor decyduje, kto i w jaki sposób będzie wykorzystywał utwór; tylko on może rozporządzać dziełem

nigdy nie wygasają

są ograniczone w czasie – do 70 lat od śmierci autora lub od daty rozpowszechnienia utworu

nie można ich nikomu przekazać

mogą być zbyte w formie, np. umowy sprzedaży

dają prawo do rozpoznania autora (utwór, z którego korzystamy trzeba poprawnie oznaczyć nazwiskiem oraz imieniem autora)

twórcy przysługuje wynagrodzenie za korzystanie z dzieła

Słownik

pokrewieństwo
pokrewieństwo

relacja między osobami, które mają wspólnych przodków

powinowactwo
powinowactwo

stosunek prawno‑rodzinny, który łączy jednego małżonka z członkami rodziny drugiego małżonka

utwór rozpowszechniony
utwór rozpowszechniony

utwór, który za zezwoleniem twórcy został w jakikolwiek sposób udostępniony publicznie

prawo osobiste
prawo osobiste

niezbywalne prawa człowieka, które związane są z najbliżej z osobą ludzką, np. prawo do życia, prawo do ochrony wizerunku

piractwo komputerowe
piractwo komputerowe

działalność sprzeczna z prawem; polega na nielegalnym kopiowaniu i posługiwaniu się własnością intelektualną bez zgody autora