Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Główne rośliny włóknodajne (włókniste)

Wśród roślin włóknodajnych wskazać można między innymi: len, konopie, bawełnę, jutę czy agawę. W niniejszym temacie omówione zostaną trzy pierwsze z nich.

Polecenie 1

Wyjaśnij pochodzenie głównych roślin włóknodajnych.

R1WqlGr57jf3I
(Uzupełnij).
Bawełna

Bawełna jest rodzajem rośliny służącej do pozyskiwania włókna z krzewów bawełnianych. Białe włókna, które otaczają nasiona tej rośliny, tworzą na nich liczne białe kępki wyglądające jak wata. Obecnie zbiera się je przy użyciu maszyn, natomiast kiedyś robiono to ręcznie.

Tkaniny bawełniane są miękkie, przewiewne, a jednocześnie wytrzymałe. Znalazły swoje zastosowanie w produkcji: odzieży, pościeli, obrusów, środków opatrunkowych czy filtrów do kawy. Bawełna jako roślina przemysłowa wykorzystywana jest także do produkcji waty, celulozy, papieru, a z nasion – oleju. Bawełna jest również rośliną pastewną (liście). Najstarsze doniesienia historyczne o uprawie bawełny pochodzą z Palestyny z 3000 r p.n.e. W Europie stała się ona powszechna po podboju Persji przez Aleksandra Macedońskiego. Do Europy uprawa bawełny wraz z technologią jej przetwarzania trafiła dzięki Maurom w X w. Jednakże jeszcze do XIV w. tkaniny bawełniane w Europie pochodziły z Azji Mniejszej. Przełom nastąpił w XVIII w. za sprawą rozwoju przemysłu tkackiego. Zaczęto wówczas na masową skalę używać elementów bawełnianych w produkcji tkanin. Od tego czasu światowa produkcja bawełny stawała się coraz większa.

Bawełna ma bardzo wysokie wymagania klimatyczne. Jest to roślina światłolubna, a zmniejszenie nasłonecznienia do 50% prowadzi do zahamowania jej wzrostu. Aby wykiełkowała, potrzebuje temperatury 18°C. Optymalna temperatura w okresie wegetacji wynosi 26–28°C. Poniżej 5°C ginie. Występowanie przymrozków oraz opadów w czasie uprawy prowadzi do spadku jakości włókna. Radzi sobie natomiast z bardzo wysokimi temperaturami dochodzącymi do 34°C. Roślina ta potrzebuje regularnych, lecz niekoniecznie obfitych opadów deszczu (180–200 mm w okresie wegetacji). Dlatego też największe plony uzyskuje się na obszarach nawadnianych. Nawalne deszcze w późnej fazie rozwoju wpływają na nią negatywnie. Przy uprawie tej rośliny niepożądane są wiatry, które wywiewają włókno. Uprawa bawełny wymaga dużych nakładów pracy. Zbiór włókien należy przeprowadzić w momencie, gdy torebki nasienne zaczynają pękać. Bawełna uprawiana na mało urodzajnych oraz słabo wilgotnych glebach wymaga intensywnego nawożenia oraz stosowania oprysków.

W związku z powyższym bawełnę uprawia się między 47°N a 32°S. Głównymi rejonami uprawy są:

  • w Azji: wschodnie Chiny, wnętrze Półwyspu Indyjskiego, Pakistan, Uzbekistan, Turkmenistan, Kazachstan,

  • w Ameryce: USA (Nizina Zatokowa, pas od stanu Nowy Meksyk do Karoliny Północnej), Brazylia (Wyżyna Brazylijska i południe kraju), Argentyna, Meksyk,

  • a ponadto: Grecja, Turcja, Egipt, Syria i Australia.

Len

Len uprawny jest to roślina roczna, jararoślina jarajara, o niebieskich, samopylnych kwiatach. Osiąga wysokość do 120 cm. Jego owoc stanowi torebka z błyszczącymi i śliskimi nasionami. To jedna z najstarszych roślin uprawianych przez człowieka na Starym Kontynencie. Jej udomowienie nastąpiło około 4000 lat p.n.e. na obszarze Żyznego PółksiężycaŻyzny PółksiężycŻyznego Półksiężyca. W płótno lniane starożytni Egipcjanie zawijali mumie. W Europie len był używany powszechnie nie tylko w starożytności, ale także w średniowieczu. W XVII w. zaczęto jego uprawę w Ameryce. Jednakże z początkiem XX w., kiedy na świecie zaczęła dominować bawełna, len stracił na znaczeniu.

Jako roślina przemysłowa len wykorzystywany jest do produkcji nici i pakuł, a jego nasiona przetwarza się w siemię lniane i olej.

Roślina potrzebuje umiarkowanej temperatury powietrza i opadów atmosferycznych. Ma nieduże wymagania glebowe – może rosnąć na słabych, lekkich glebach, jednak wymaga dużych nakładów pracy. Len uprawiany jest na obszarach o klimacie chłodnym z wilgotnym latem.

Głównymi rejonami uprawy lnu są:

  • w Europie: Francja, Rosja (między innymi okręg dolnomoskiewski), Białoruś, Niemcy, Belgia, Holandia, Wielka Brytania,

  • w Azji: Nizina Północnochińska, Indie, Chiny,

  • w Ameryce Północnej: Kanada i USA.

Konopie

Jest to dwupienna roślina osiągająca nawet 12 m wysokości. Jej owocem jest orzeszek z nasieniem bogatym w tłuszcz. Konopie uprawiano już 4,5 tysiąca lat temu. Przez długi czas była to jedyna roślina włóknista północno‑wschodnich Chin i wschodniej Syberii. Około 1500 lat temu dotarła ona do Europy. Rozpowszechniła się tam około 500 roku. Do Stanów Zjednoczonych trafiła w XVII w. Otrzymuje się z niej nie tylko włókno, ale również nasiona do wytłaczania oleju, a także narkotyki.

Konopie uprawia się od 25°N do 60°N. Potrzebują one dobrych gleb i umiarkowanej temperatury powietrza w czasie wegetacji. Nie znoszą przymrozków. Najlepiej udają się w klimacie od umiarkowanego do zwrotnikowego. Na początku okresu wegetacyjnego potrzebują dużo wilgoci. Wymagają żyznych gleb, zasobnych w próchnicę i wodę, na przykład torfowych.

Konopie używane są jako włókno do produkcji: brezentu, sznurów, lin, worków oraz płótna żeglarskiego. Z nasion tej rośliny produkuje się olej.

Głównymi rejonami uprawy konopi są:

  • w Azji: Chiny, Korea Północna, lokalnie: Turcja i Indie,

  • lokalnie w Europie: Holandia, Rosja, Ukraina, Rumunia, Mołdawia, Węgry i Francja,

  • niektóre obszary Ameryki.

Juta

R1WgxgE8rPVOa
Kwiat juty
Źródło: dostępny w internecie: https://www.flickr.com/photos/cerrados/5457117038, licencja: CC BY 2.0.
RLeiTXDvcWf9D
Sznurek jutowy
Źródło: dostępny w internecie: https://pixabay.com/de/photos/schnur-ball-jute-seil-schere-4082961/, domena publiczna.
R6soT0fLD34I9
Sznurki jutowe
Źródło: dostępny w internecie: https://pixabay.com/it/photos/iuta-raccolto-lavoratori-uomini-5973747/, domena publiczna.

Juta, a w zasadzie jej gatunek – juta torebkowa – to roślina włóknodajna pochodząca z Indii. Uprawia się ją w Azji Południowo‑Wschodniej i Ameryce Południowej.

Do wzrostu juta wymaga wysokiej temperatury powietrza – powyżej 20°C, wysokiej wilgotności powietrza (70–80%) oraz wilgotnej gleby, dlatego uprawia ją się w miejscach o klimacie równikowym i podrównikowym oraz monsunowym.

Z juty torebkowej wykonywane są: tkaniny, worki, dywany, chodniki, a także sznury.

Głównymi producentami juty są Indie i Bangladesz.

Agawa

Agawa jest wieloletnią rośliną porastającą naturalnie tereny położone w północnej części Ameryki Południowej, na Karaibach oraz południu USA. Agawa została również rozprzestrzeniona na tereny Europy, gdzie w miejscach o ciepłym klimacie często służy za roślinę ogrodową i dekoracyjną ze względu na ciekawy i rozetowaty kształt liści.

Z racji tego, że agawa jest sukulentem i naturalnie porasta tereny o suchym klimacie, to jest przystosowana do długotrwałego braku wody oraz ubogich w składniki mineralne gleb, a nadmierne nawadnianie prowadzi do gnicia jej systemu korzeniowego.

Agawa ma bogate zastosowanie w przemyśle spożywczym, ponieważ wykorzystuje się ją do produkcji cukru, słodzików, soków i mączek. Ze względu na właściwości lecznicze agawy używa się do produkcji okładów na rany oraz do niektórych lekarstw antyseptycznych.

Z agawy również produkuje się spoiwa, mydła oraz bardzo wytrzymałe liny i tkaniny. Z liści tej rośliny pozyskuje się również papier.

Głównymi producentami agawy są: Kolumbia, Meksyk i Nikaragua.

Produkcja roślin włóknodajnych na świecie

Według danych FAO światowe zbiory włókien bawełny wynoszą obecnie ok. 25 mln t. Wartość ta od początku lat 60. XX w. wzrosła o 150%. Zbiory pozostałych analizowanych roślin włóknistych są o wiele mniejsze. Zbiory włókien lnu na świecie wynoszą obecnie ok. 780 tys. t i wartość ta była porównywalna w całym objętym analizą okresem. Z kolei światowe zbiory włókien konopi kształtują się w ostatnich latach na wyrównanym poziomie – około 60 tys. t rocznie. W związku ze światowym kryzysem, pod koniec pierwszej dekady XXI wieku odnotowano zmniejszenie plonów analizowanych roślin włóknistych.

Od początku lat 60. ubiegłego stulecia powierzchnie upraw lnu i konopi przeznaczonych na włókno zmniejszyły się. Przez ostatnich kilkanaście lat odnotowano parametry zasiewów na poziomie 217 tys. ha (len) oraz 42 tys. ha (konopie). W związku z tym od lat 90. XX w. obserwuje się zwiększenie rocznych plonów włókien lnu i konopi. Obecnie wynoszą one odpowiednio: 3,6 i 1,4 t/ha.

Ze względu na brak danych, w analizie powierzchni upraw oraz plonów nie uwzględniono bawełny.

Głównymi producentami włókna bawełny są obecnie Chiny i Indie (około 50% światowej produkcji). Oprócz nich ważne miejsce zajmują także USA i Pakistan. Jeżeli chodzi o len, to aż niemal ¾ światowych zbiorów włókien tej rośliny wytwarza jeden kraj – Francja. Oprócz niego ważne miejsce wśród jego producentów mają kraje europejskie. Biorąc natomiast pod uwagę konopie, to około 50% wszystkich zbiorów włókien tej rośliny przypada również na dwa kraje – Chiny i Koreę Północną. Do czołówki pod tym względem należy także kilka krajów europejskich oraz Chile.

R16U3RPS134kr
Wykres pierścieniowy. Lista elementów:
  • Chiny; Udział procentowy: 25,4%
  • Indie; Udział procentowy: 24,4%
  • USA; Udział procentowy: 11,3%
  • Pakistan; Udział procentowy: 8,8%
  • Brazylia; Udział procentowy: 4,6%
  • Uzbekistan; Udział procentowy: 4,4%
  • pozostałe; Udział procentowy: 21,1%
Główni producenci bawełny (24,8 mln ton)
Źródło: Englishsquare.pl sp. z o.o., oprac. na podstawie danych FAO (2013), dostępny w internecie: https://www.fao.org/faostat/en/#data.
R10PYUz0vfMvX
Wykres pierścieniowy. Lista elementów: Francja; Wartość: 741; Udział procentowy: 74,1%Belgia; Wartość: 89; Udział procentowy: 8,9%Białoruś; Wartość: 54; Udział procentowy: 5,4%Rosja; Wartość: 50; Udział procentowy: 5%pozostałe; Wartość: 66; Udział procentowy: 6,6%
Główni producenci lnu (780,6 tys. ton)
Źródło: Englishsquare.pl sp. z o.o., oprac. na podstawie danych FAO (2017), dostępny w internecie: https://www.fao.org/faostat/en/#data.
R1HFMiSaSbkog
Wykres pierścieniowy. Lista elementów: Chiny; Wartość: 277; Udział procentowy: 27,67%Korea Płn.; Wartość: 247; Udział procentowy: 24,68%Holandia; Wartość: 159; Udział procentowy: 15,88%Chile; Wartość: 70; Udział procentowy: 6,99%Rumunia; Wartość: 58; Udział procentowy: 5,79%Włochy; Wartość: 58; Udział procentowy: 5,79%pozostałe; Wartość: 132; Udział procentowy: 13,19%
Główni producenci konopi (59,8 tys. ton)
Źródło: Englishsquare.pl sp. z o.o., oprac. na podstawie danych FAO (2017), dostępny w internecie: https://www.fao.org/faostat/en/#data.

Słownik

endokarp
endokarp

(gr. éndon ‘wewnątrz’, karpós ‘owoc’) wewnętrzna warstwa owocni wyróżniająca się strukturą komórkową, rozwijająca się z epidermy owocolistka wyścielającej komorę zalążni
Indeks dolny Źródło: Encyklopedia PWN, [online], dostępny w internecie: https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/endokarp;3897917.html Indeks dolny koniec

przeciwutleniacz (antyutleniacz)
przeciwutleniacz (antyutleniacz)

substancja dodawana do gumy, tworzyw sztucznych, kosmetyków itp. w celu zapobiegania utlenianiu zawartych w nich związków chemicznych i przedłużania ich trwałości
Indeks dolny Źrodło: SJP PWN, [online], dostępny w internecie: https://sjp.pwn.pl/sjp/antyutleniacz;2440840.html Indeks dolny koniec

roślina jara
roślina jara

uprawne rośliny jednoroczne, których cały cykl rozwoju zachodzi w jednym okresie wegetacyjnym; do kwitnienia nie potrzebują procesu jaryzacji, czyli okresu niskich temperatur

Żyzny Półksiężyc
Żyzny Półksiężyc

(arab. Al‑Hilāl al‑Khaṣīb, ang. Fertile Crescent), kraina stanowiąca najżyźniejszą część obszaru Bliskiego Wschodu; biegnie łukiem od Zat. Perskiej, obejmując ziemie Iraku, Syrii, Jordanii, Libanu, Palestyny i Izraela, po płw. Synaj (Egipt); czasem do Ż.P. jest zaliczany Cypr; miejsce narodzin najstarszych cywilizacji ludzkich oraz trzech świat. religii monoteistycznych: judaizmu, chrześcijaństwa i islamu; ob. jest zamieszkany gł. przez ludność arabską oraz przez Żydów, Kurdów i ludy tureckie
Indeks dolny Źródło: Encyklopedia PWN, [online], dostępny w internecie: https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/Zyzny‑Polksiezyc;4003422.html Indeks dolny koniec