Przeczytaj
Protisty są organizmami jednokomórkowymi, kolonijnymi lub wielokomórkowymi. Różnią się między sobą zarówno sposobem odżywiania, jak i poruszania. W zależności od gatunku protisty mogą aktywnie się przemieszczać – za pomocą wypustek plazmatycznych (tzw. nibynóżek), wici lub rzęsek – bądź prowadzić osiadły tryb życia. Wśród protistów wyróżnia się tak gatunki samożywne (autotrofy), jak i cudzożywne (heterotrofy). Ze względu na budowę, sposób odżywiania się i poruszania protisty można podzielić na trzy grupy: protisty zwierzęce, roślinopodobne oraz grzybopodobne.
Protisty zwierzęce
Protisty zwierzęce są organizmami jednokomórkowymi. Ich komórki nie mają ściany komórkowej. Większość z nich okryta jest dodatkową błoną komórkową, tzw. pellikulą. Nadaje ona kształt komórkom oraz uczestniczy w wymianie substancji pomiędzy komórką a środowiskiem zewnętrznym.
Gatunki zaliczane do protistów zwierzęcych są wyłącznie heterotrofami. Wśród nich wyróżnia się saprobiontysaprobionty, drapieżnikidrapieżniki oraz pasożytypasożyty. Heterotrofy pobierają pokarm na drodze wchłaniania lub endocytozyendocytozy (pinocytozypinocytozy lub fagocytozyfagocytozy).
U przedstawicieli protistów zwierzęcych obserwuje się rozmnażanie bezpłciowe (przez podział poprzeczny) lub płciowe z przemianą faz jądrowych. Wszystkie protisty zwierzęce wykazują zdolność do aktywnego ruchu. Organizmy te poruszają się ruchem pełzakowatym (ameboidalnym)ruchem pełzakowatym (ameboidalnym) albo za pomocą wici lub rzęsek. Przedstawicielami protistów zwierzęcych są orzęski, ameby i sporowce. W wodach żyją przedstawiciele orzęsków, m.in. pantofelek ogoniasty (Paramecium caudatum), oraz ameb, np. ciepłolubna Naegleria fowleri.
Protisty roślinopodobne
Protisty roślinopodobne są organizmami jednokomórkowymi, kolonijnymi lub wielokomórkowymi. Ich komórki zazwyczaj mają ścianę komórkową zbudowaną z celulozy.
Większość gatunków zaliczanych do tej grupy jest autotrofami. Przeprowadzają one fotosyntezę dzięki obecności chloroplastów, które ze względu na ewolucyjne pochodzenie otoczone są czterema błonami. Wśród protistów roślinopodobnych występują gatunki zaliczane do miksotrofów. Oznacza to, że osobniki te w obecności światła są samożywne, zaś przy jego braku cudzożywne.
U przedstawicieli tej grupy obserwuje się największą różnorodność sposobu rozmnażania. Może ono następować przez podział podłużny, zarodniki, gametogamięgametogamię lub przemianę pokoleńprzemianę pokoleń (izomorficznąizomorficzną bądź heteromorficznąheteromorficzną). Wśród protistów roślinopodobnych wyróżnia się tak gatunki pozbawione umiejętności wykonywania ruchu, jak i aktywnie przemieszczające się za pomocą wici lub rzęsek. Przedstawicielami protistów roślinopodobnych są eugleny, brunatnice i okrzemki, które żyją w środowiskach wodnych. W kropli wody możemy zaobserwować jednokomórkowe okrzemki i eugleny, natomiast w otwartych zbiornikach wodnych gołym okiem można zobaczyć wielokomórkowe, osiągające nawet 60 m długości brunatnice.
Typ | Cechy charakterystyczne | Przykładowy gatunek | |
---|---|---|---|
Eugleny | - wrzecionowaty kształt komórki | Euglena mutabilis | |
Okrzemki | - ściana komórkowa wysycona krzemionką | Biddulphia rigida | |
Isthmia nervosa |
Okrzemki jako bioindykatory są wykorzystywane w ocenie temperatury, pH, prędkości przepływu wody oraz stężenia związków organicznych w zbiorniku.
Protisty grzybopodobne
Wśród protistów wyróżnić można także jednokomórkowe protisty grzybopodobne, które zamieszkują wilgotne środowiska. Ich komórki to komórczaki, co oznacza, że zawierają wiele jąder. Komórki te – podobnie jak komórki protistów roślinopodobnych – mogą być otoczone ścianą komórkową zbudowaną z celulozy.
Wszystkie gatunki zaliczane do tej grupy są heterotrofami – saprobiontami lub pasożytami.
Protisty grzybopodobne rozmnażają się przez zarodniki lub gamety. W grupie tej wyróżnia się zarówno gatunki pozbawione umiejętności wykonywania ruchu, jak i aktywnie przemieszczające się ruchem ameboidalnym. Przedstawicielami protistów grzybopodobnych są lęgniowce i śluzowce.
Obserwacje jednokomórkowych protistów
Słownik
organizm cudzożywny, którego pokarmem są inne organizmy – mogą nim być też osobniki tego samego gatunku; drapieżnictwo prowadzi do śmierci ofiary
sposób pobierania cząsteczek ze środowiska zewnętrznego do wnętrza komórki; wyróżnia się dwa typy endocytozy: fagocytozę i pinocytozę
proces pobierania ze środowiska cząstek stałych, podczas którego tworzone są wodniczki pokarmowe; trawienie zawartości wodniczek pokarmowych odbywa się przy udziale lizosomów; w przypadku fagocytozy nie dochodzi do utraty błony komórkowej
typ rozmnażania płciowego polegający na połączeniu dwóch haploidalnych gamet (mających pojedynczy zestaw chromosomów)
organizm żyjący i rozwijający się na lub w ciele innego organizmu
proces pobierania ze środowiska białek lub wielkocząsteczkowych substancji, podczas którego tworzone są pęcherzyki pinocytarne; w przypadku pinocytozy dochodzi do utraty błony komórkowej, ponieważ strawieniu ulega cały pęcherzyk pinocytarny wraz z zawartością
następowanie po sobie form haploidalnych i diploidalnych, podczas którego przeważa jedno z pokoleń (haploidalne lub diploidalne)
następowanie po sobie form haploidalnych i diploidalnych, podczas którego obie formy są do siebie podobne
następowanie po sobie form haploidalnych i diploidalnych
sposób poruszania się za pomocą wypustek plazmatycznych, tzw. nibynóżek
organizm cudzożywny, który odżywia się rozkładającą się materią organiczną