Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Informacja a kodowanie

Czym jest informacja?

Informacja
Definicja: Informacja

Wielkość abstrakcyjna, która jest mierzalna. Może być przetwarzana, przesyłana oraz przechowywana (kodowana) w postaci tekstów lub cyfr. Naukę o informacji nazywamy informatologią.

Kodowanie i dekodowanie informacji

Nadawca informacji może zakodować ją w różny sposób, natomiast odbiorca, jeżeli zna sposób kodowania, może ją odczytać (odkodować).

Systemy kodowania

Systemy kodowania dzieli się m.in. na kodowanie naturalne i sztuczne. Kodowanie naturalne odnosi się do systemów naturalnie występujących w przyrodzie. Idealnym przykładem kodowania naturalnego jest kod DNA zawierający wszystkie informacje o wybranym organizmie żywym. Kodowanie naturalne było inspiracją do powstania kodowania sztucznego.

Do przekazywania informacji niezbędny jest nośnik informacji. Jak już powiedzieliśmy, naturalnie występującym w przyrodzie nośnikiem informacji genetycznej jest DNA. Jednym z podstawowych nośników informacji sztucznie występujących jest bitbitbit. Bit przyjmuje dwie postacie, które umownie oznaczamy za pomocą cyfr 0 i 1.

Bity dają nieograniczone możliwości kodowania informacji. Można je zastosować do kodowania liczb, tekstu, a nawet grafiki. Zastosowanie bitów w świecie komputerów nie ogranicza się jedynie do kodowania informacji. Warto mieć na uwadze, że cała współczesna informatyka oraz technologia informacyjna oparte są na bitach. Bity są podstawą funkcjonowania elementów komputerów (procesorów, pamięci, portów wejścia oraz wyjścia itp.). Twoja ulubiona gra komputerowa również jest ciągiem zer i jedynek, a jednak potrafisz spędzić przy niej długie godziny!

RbdEogAaaagMD1
Źródło: Contentplus.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Tabela kodów ASCII

DEC

HEX

Symbol

DEC

HEX

Symbol

DEC

HEX

Symbol

32

20h

spacja

64

40h

@

96

60h

`

33

21h

!

65

41h

A

97

61h

a

34

22h

66

42h

B

98

62h

b

35

23h

#

67

43h

C

99

63h

c

36

24h

$

68

44h

D

100

64h

d

37

25h

%

69

45h

E

101

65h

e

38

26h

&

70

46h

F

102

66h

f

39

27h

'

71

47h

G

103

67h

g

40

28h

(

72

48h

H

104

68h

h

41

29h

)

73

49h

I

105

69h

i

42

2Ah

*

74

4Ah

J

106

6Ah

j

43

2Bh

+

75

4Bh

K

107

6Bh

k

44

2Ch

,

76

4Ch

L

108

6Ch

l

45

2Dh

-

77

4Dh

M

109

6Dh

m

46

2Eh

.

78

4Eh

N

110

6Eh

n

47

2Fh

/

79

4Fh

O

111

6Fh

o

W systemach kodowania danych używany jest kod ASCII, który umożliwia kodowanie znaków alfanumerycznych. Jest pierwszym standardem kodowania - pojawił się ponad pół wieku temu, w 1960 r. W podstawowej wersji kod ASCII składa się ze 128 znaków. Znakom tym przyporządkowane są liczby z zakresu 0‑127 oraz odpowiadające im kody binarne, które składają się z 7 bitów. W kodzie ASCII występują cyfry, małe i wielkie litery alfabetu łacińskiego, znaki przestankowe (kropka, przecinek) oraz różne symbole znajdujące się na klawiaturze, np. @. Nazywamy je znakami alfanumerycznymi.

W kodzie ASCII znajdują się również kody poleceń sterujących. Kod ASCII służy do pisania znaków używanych przez komputery, ale nie tylko – odnosi on się ogólnie do systemów oraz urządzeń informatycznych, a także do telekomunikacji. Pierwsze zastosowanie ASCII miało miejsce właśnie w usługach telekomunikacyjnych.

Na przestrzeni lat powstawały ulepszone standardy – np. Unicode.

Kodowanie w codzienności

Rd3RDQWKeBI4g
Źródło: Zylla, dostępny w internecie: commons.wikimedia.org, licencja: CC BY-SA 4.0.

Powszechnie wiadomo, że kod kreskowy składa się z białych i czarnych pól. Nie każdy jednak wie, na czym polega jego sczytanie.

Czytniki kodów kreskowych, które są zainstalowane w sklepach, wytwarzają światło odbijające się od jasnych pól. Światło to jest pochłaniane przez ciemne pola, co pozwala na wytworzenie odpowiednich impulsów elektrycznych – a te z kolei  są dekodowane na znaki. Ten skomplikowany proces sprawia, że w każdej chwili możemy sami łatwo sprawdzić cenę dowolnego produktu – wystarczy zbliżyć kod do czytnika.

Kody kreskowe (paskowe) mają swoje wady i zalety. Wśród zalet warto wymienić to, że odznaczają się dużą dokładnością zapisu danych, a zarazem są kluczem, który daje bardzo szybki dostęp do zakodowanych informacji. Cechują się również ogromną możliwością eliminacji pomyłek, a zapis jest czytelny. Łatwo dzięki nim oznakować różne produkty. Wpływają zatem pozytywnie na tempo pracy oraz jakość obsługi klienta. Ułatwiają również proces zarządzania zapasami produktów w wielu przedsiębiorstwach.

Wadą kodów kreskowych jest to, że nie można ich odczytać bez skanera. Jednak czas, który dzięki nim oszczędzamy, rekompensuje tę drobną niewygodę.

Od czego się zaczęło?

Gdybyśmy chcieli zacząć od początku, musielibyśmy przytoczyć właściwie całą historię komunikacji i przekazywania informacji. By przypomnieć sobie zarys teorii informacji, możesz sięgnąć do e‑materiałów z innych przedmiotów: Na czym polega akt komunikacji językowej? Schemat komunikacyjny Romana Jakobsona oraz teoria aktów mowy Johna AustinaJohna Searle’aPBjXMbKLtNa czym polega akt komunikacji językowej? Schemat komunikacyjny Romana Jakobsona oraz teoria aktów mowy Johna AustinaJohna Searle’a czy Różnorodne formy komunikowania sięP2BxOONx5Różnorodne formy komunikowania się.

Jak jednak rozpoczęło się poszukiwanie sposobu kodowania informacji za pomocą systemu sztucznego kodowania? Cofnijmy się do XIX wieku, a konkretnie do roku 1838 i wynalazku o nazwie iddy‑umpty. Nazywano w ten sposób alfabet Morse'a, który dziś może nam się kojarzyć z harcerstwem, jednak przez lata od swojego powstania zrobił nie lada karierę. Więcej na temat tego wynalazku dowiesz się z serii poświęconych mu e‑materiałów. Możesz zacząć od e‑materiału Alfabet Morse'aP19hn1kOBAlfabet Morse'a.

W alfabecie Morse’a wykorzystywane są jedynie dwa znaki - kropka i kreska - oraz przerwy czasowe. Z tego względu nadaje się on do komunikacji nie tylko poprzez telegraf, lecz także za pomocą sygnałów świetlnych, dźwiękowych, a nawet za pomocą rąk. Każda litera ma tu swój odpowiednik w postaci znaków, np. litera A w alfabecie Morse’a to • –. Podczas przesyłania informacji każdy znak zamieniany jest na serię krótkich i długich sygnałów. Ta prosta metoda dająca możliwość szybkiego przesyłania nawet skomplikowanych komunikatów zrewolucjonizowała komunikację.

Swego rodzaju hołdem dla alfabetu Morse'a jest… pewien sygnał powiadomienia SMS. Firma Nokia, której hasłem reklamowym był slogan Connecting people, dała użytkownikom możliwość ustawienia jako dźwięku przychodzącego SMS‑a lub dzwonka telefonu - sygnału Ascending**.** Sam dzwonek brzmi dość niepozornie, jednak jeśli do jego odczytania posłużymy się kodem Morse'a… Uruchom nagranie i  spróbuj samodzielnie odkodować ukrytą wiadomość.

RxTswjJc2C3b5
Nagranie dźwiękowe kodu Morse'a. Kod składa się z krótszych i dłuższych sygnałów dźwiękowych.

Znak

Kod Morse'a

Znak

Kod Morse'a

A

• —

B

— • • •

C

— • — •

D

— • •

E

F

• • — •

G

— — •

H

• • • •

I

• •

J

• — — —

K

— • —

L

• — • •

M

— —

N

— •

O

— — —

P

• — — •

Q

— — • —

R

• — •

S

• • •

T

U

• • —

V

• • • —

W

• — —

X

— • • —

Y

— • — —

Z

— — • •

Słownik

bit
bit

przyjmuje dwie postacie, które umownie oznaczamy cyframi 0 i 1; pozwala na zakodowanie informacji poprzez wyszczególnienie stanu wysokiego napięcia prądu elektrycznego (1) oraz braku napięcia (0), dzięki czemu służy jako podstawa kodowania informacji w informatyce

informacja
informacja

wielkość abstrakcyjna, która może być przetwarzana, przesyłana oraz przechowywana (kodowana) w postaci tekstu lub cyfr