Przeczytaj
Społeczeństwo informacyjne
Najprostsza definicja społeczeństwa informacyjnego to: społeczeństwo, w którym najważniejszym towarem jest informacjainformacja będąca dobrem niematerialnym, cenniejszym od dóbr materialnych. Społeczeństwo informacyjne pobiera, gromadzi, przetwarza, wykorzystuje, przekazuje dalej lub przechowuje informacje. Termin „społeczeństwo informacyjne” trafnie scharakteryzował w roku 1986 James Beniger w rozprawie The Control Revolution (Rewolucja sterowania i kontroli) – według niego informacja jest podstawą życia biologicznego (struktura DNA) i społecznego (treść kultury).
Cechy społeczeństwa informacyjnego
wysoko rozwinięty sektor usług, w tym duży udział sektora informacji w PKB danego kraju;
rozwinięta infrastruktura telekomunikacyjna i informacyjna;
zdolność do kreacji zarówno wiedzy naukowej, jak i informacji użytecznej;
wysoki poziom skolaryzacji;
coraz większa decentralizacja społeczeństwa (powrót do społeczności lokalnej);
kreowanie społeczeństwa otwartego.
Społeczeństwo informacyjne a społeczeństwo oparte na wiedzy
Społeczeństwo informacyjne to takie, w którym podstawą jest informacja – jej produkcja, przetwarzanie, przekaz, najczęściej z wykorzystaniem nowoczesnych technologii. Podobnie definiowane jest społeczeństwo oparte na wiedzywiedzy. Różnica polega na tym, że w tym wypadku rozwija się wiedzę i to ona jest podstawą działań społecznych. Należy jednak dodać, że według badaczy społeczeństwo informacyjne zmienia się w społeczeństwo sieciowe, którego istotą jest sieć relacji społecznych oraz swobodny dostęp do uczestniczenia w różnych organizacjach i grupach społecznych czy kręgach zainteresowań przez jednostkę. W kręgach tych uczestnicy wymieniają się informacjami lub tworzą nowe.
Różnica między informacją a wiedzą
-
[bold]informacja[/] to dane,[br] które są usystematyzowane [br]w ściśle określony sposób{value=40}
-
[bold]wiedza[/] jest informacją [br]na określony temat{value=40}
-
Społeczeństwo informacyjne stoi więc u podstaw społeczeństwa opartego na wiedzy. W przypadku przedsiębiorstw (ujęcie mikroekonomiczne) wiedza jest zasobem nieuchwytnym, trudnym do skopiowania, ponieważ poza daną firmą inni jej nie posiadają i/lub nie potrafią odpowiednio zużytkować. W ujęciu makroekonomicznym wiedza prowadzi do rozwoju przemysłu wysokiej techniki oraz usług charakterystycznych dla społeczeństwa informacyjnego. Jest więc zasobem strategicznym gospodarki.
Na chwilę obecną sektor informacyjny staje się w gospodarce czwartym sektorem, obok rolnictwa, rybołówstwa i leśnictwa (sektor I), przetwórstwa (sektor II) i usług (sektor III).
Edukacja w kształtowaniu społeczeństwa informacyjnego
Edukacja, będąca częścią sektora usług, jest obecna we wszystkich społeczeństwach i gospodarkach. Powinna też kształtować społeczeństwo informacyjne przez uczenie umiejętności i formowanie zachowań oraz postaw związanych z gromadzeniem, przetwarzaniem, przechowywaniem, wykorzystywaniem i udostępnianiem zarówno informacji, jak i wiedzy. Także globalizacja, obok postępu naukowo‑technicznego, wymusza zmiany w systemie uczenia się i nauczania.
W chwili obecnej każdy człowiek potrzebuje szerokiej gamy kompetencji, aby odnaleźć się w stale zmieniającym się świecie. Te kompetencje powinien nabyć podczas nauki w szkole, ale również po zakończeniu edukacji szkolnej powinien dalej rozwijać i aktualizować swoje umiejętności, postawy i wiedzę, aby nadążać za zmianami.
Zadania edukacji w zakresie kształtowania społeczeństwa informacyjnego
-
Kształtowanie kompetencji w ramach technologii informacyjno‑komunikacyjnych tak, aby młody człowiek odnajdywał się w globalnym społeczeństwie informacyjnym, m.in. potrafił pracować na odległość (telepraca).
-
Podniesienie jakości edukacji oraz wyrównanie szans wszystkich uczniów niezależnie od miejsca zamieszkania.
-
Wdrażanie do samokształcenia oraz samodzielnego poszukiwania informacji oraz wiedzy m.in. w internecie.
-
Kształtowanie umiejętności filtrowania i przetwarzania zdobytych informacji i wiedzy, czyli uczenie myślenia analitycznego.
Jak realizować te zadania?
-
Wyposażyć szkoły na każdym szczeblu w odpowiedni sprzęt oraz dostęp do internetu oraz modernizować zasoby, które są już w szkołach.
-
Przygotować nauczycieli do pracy z zastosowaniem nowych technologii.
-
Przygotować bazę dydaktyczną w postaci e‑materiałów (portale edukacyjne, multimedia, e‑biblioteki, aplikacje edukacyjne).
-
Rozwinąć system kształcenia ustawicznego.
Słownik
edukacja zdalna, prowadzona na odległość dzięki technologii informacyjnej
dane, które są usystematyzowane w ściśle określony sposób
społeczeństwo, w którym najważniejszym towarem jest informacja będąca dobrem niematerialnym, cenniejszym od dóbr materialnych; ważniejsze dla niego są technologie informacyjne niż technologie wytwórcze (w sferze materialnej), większe znaczenie dla niego ma wiedza niż posiadany kapitał (majątek) czy stanowisko (urodzenie) w sferze hierarchii społecznej, a także ważniejszy jest dla niego dostęp do informacji niż dostęp do formalnych funkcji politycznych (w sferze sprawowania władzy)
urządzenia techniczne (komputery, sieci komputerowe, smartfony, tablety itp.), narzędzia (oprogramowanie) oraz metody służące wszechstronnemu posługiwaniu się informacją
ogół informacji na określony temat przyswojonych przez daną osobę/osoby, a także umiejętność ich interpretowania, wykorzystania, zastosowania