Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki
bg‑pink

Istota procesu wydalania

Wszystkie żywe komórki zwierzęce muszą usuwać zbędne produkty przemiany materii powstające w wyniku syntezy lub przemian ATPATPATP, aminokwasów, białek, kwasów nukleinowych, węglowodanów i innych związków. Część tych produktów jest toksyczna dla komórki i, nieusunięta, mogłaby spowodować jej śmierć. Jednokomórkowe organizmy zwierzęce (np. protistyprotistyprotisty) mają struktury wewnątrzkomórkowe – wodniczki tętniącewodniczka tętniącawodniczki tętniące – które usuwają zbędne związki przemiany materii i nadmiar wody z cytoplazmy poza błonę komórkową. U wyżej zorganizowanych zwierząt występują specjalne narządy pełniące funkcje wydalnicze. Ich poprawne działanie warunkuje życie i zdrowie organizmu.

bg‑pink

Produkty przemiany materii a środowisko życia zwierząt

Środowisko życia zwierząt wpływa na wiele aspektów budowy ich ciał i funkcjonowania – także na system wydalniczy oraz strategię syntezy zbędnych produktów przemiany materii. Zwierzęta lądowe i wodne wydalają różne substancje.

Produktami przemiany tłuszczów oraz węglowodanów są głównie woda i dwutlenek węgla − substancje, które z łatwością są usuwane przez zwierzęta wodne i lądowe, np. przez układ oddechowy. Większym wyzwaniem jest wydalanie metabolitów białek, aminokwasów i zasad azotowych. W wyniku ich przemian powstają szkodliwe dla organizmu związki azotowe: amoniak, mocznikkwas moczowy.

W zależności od związku, który jest głównym składnikiem przemian azotowych i będzie wydalany poza organizm, zwierzęta klasyfikuje się jako amonioteliczne, ureoteliczne i urykoteliczne.

Zwierzęta amonioteliczne

U zwierząt amoniotelicznych głównym produktem przemian związków azotowych jest amoniak, który w takiej formie jest usuwany z organizmu. Jest on silnie toksyczny – dlatego zwierzęta wodne (wodne bezkręgowce, ryby kostnoszkieletowe i larwy płazów) wydalają go z dużą ilością wody, rozcieńczony, bezpośrednio do środowiska wodnego, gdzie ulega dalszemu rozcieńczeniu.

R4mtoX1Ox4ion
Krokodyl amerykański (Crocodylus acutus) to zwierzę amonioteliczne.
Źródło: Rene Leubert, Flickr, licencja: CC BY-NC 2.0.
Zwierzęta ureoteliczne

U zwierząt ureotelicznych, np. ssaków, ryb chrzęstnoszkieletowych i dorosłych form płazów, głównym produktem usuwanym z organizmu jest mocznik. Substancja ta jest mniej toksyczna niż amoniak, dlatego może być wydalana z mniejszą objętością wody. Fakt ten ma duże znaczenie w szczególności dla dorosłych form płazów prowadzących lądowy tryb życia. Na lądzie gospodarka wodna, ze względu na ryzyko odwodnienia organizmu, jest dużo bardziej restrykcyjna. Wydalanie mocznika zmniejsza znacząco utratę wody.

RZtvKAGKQ2Fur
Piła drobnozębna (Pristis pectinata) to ryba chrzęstnoszkieletowa, która jest ureoteliczna.
Źródło: Pexels, domena publiczna.
Zwierzęta urykoteliczne

Kwas moczowy, praktycznie nierozpuszczalny w wodzie, jest zbędnym produktem przemiany materii o względnie najmniejszej toksyczności. Jest usuwany w postaci zawiesiny lub w formie krystalicznej (stałej). Zwierzęta urykoteliczne wydalają kwas moczowy przy minimalnej utracie wody, ale przemiana metaboliczna do kwasu moczowego wymaga wiele energii. Z tego sposobu wydalania korzystają więc tylko te zwierzęta, których gospodarka wodna jest bardzo oszczędna, np. owady, gady, ptaki.

R3rHS5uyizRHn
Zimorodek zwyczajny (Alcedo atthis) jest zwierzęciem urykotelicznym.
Źródło: Pexels, domena publiczna.
bg‑pink

Zbędne produkty przemiany materii u człowieka

Człowiek wydala głównie mocznik pochodzący z rozkładu aminokwasów, a także, w mniejszych ilościach, kwas moczowy, który powstaje podczas metabolizmu zasad azotowych. W procesach rozkładu innych związków, takich jak tłuszcze czy węglowodany, metabolitami są m.in. woda i dwutlenek węgla – mogą być one wydalane przez płuca i skórę.

Ważne!

W moczu zdrowego człowieka znajdują się woda, mocznik, kwas moczowy oraz sole mineralne.

Obecność białek w moczu może wskazywać na uszkodzenia nerek; ślad glukozy bądź innych cukrów wymaga dalszej diagnostyki w kierunku cukrzycy. W moczu nie powinno być także bakterii oraz krwinek białych i czerwonych, które pojawiają się w nim m.in. w przebiegu bakteryjnych schorzeń układu moczowego.

Słownik

ATP
ATP

adenozyno‑5′-trifosforan; organiczny związek zawierający wysokoenergetyczne wiązania między trzema resztami fosforanowymi; ulegając rozpadowi do ADP lub AMP, uwalnia energię niezbędną dla metabolizmu komórkowego wszystkich żywych organizmów

protisty
protisty

królestwo zwierząt eukariotycznych, zwykle o jednokomórkowej budowie, o wyraźnie zaznaczonym przodzie, tyle i spłaszczonych bokach

wodniczka tętniąca
wodniczka tętniąca

struktura wewnątrzkomórkowa u pierwotniaków; jej funkcją jest usuwanie zbędnych produktów przemiany materii oraz regulacja nawodnienia komórki