Przeczytaj
We współczesnym świecie, pełnym dóbr konsumpcyjnych, ciągle coś kupujemy, a inni sprzedają. Kupujący chcieliby kupić jak najtaniej, sprzedający sprzedać możliwie najdrożej. Zaczynają działać pewne mechanizmy rynkowe. To, ile kupujemy, zależy od wielu czynników, np. ceny produktu, naszych dochodów, preferencji, od tego w jaki sposób towar jest reklamowany. To bardzo szeroki temat. Skupimy się na odnalezieniu w nim roli funkcji potęgowej. Przypomnijmy sobie na początku definicję funkcji potęgowej.
Funkcję postaci , gdzie nazywamy funkcją potęgową.
Okazuje się, że umiejętność odczytywania pewnych własności funkcji potęgowej jest bardzo przydatna.
Od własności zaczniemy.
Dany jest wykres funkcji , który pokazuje zależność średniej ilości kupowanych jabłek [w ] od ich ceny za kilogram, w pewnym okresie czasu.
Wzór funkcji, której wykres znajduje się powyżej, można zapisać w postaci . Dziedziną funkcji jest zbiór liczb rzeczywistych dodatnich. Zwróćmy uwagę na niektóre własności funkcji.
Funkcja przyjmuje tylko wartości dodatnie.
– odczytujemy wartość funkcji dla podanego argumentu, a to oznacza, że przy cenie za kilogram liczba zakupionych średnio jabłek to kilogramy.
dla , a to oznacza, że przy cenie za kilogram, średnio klient kupuje jeden kilogram jabłek.
Jest to funkcja malejąca dla co oznacza, że np. .
dla , co oznacza, że jeśli cena jabłek jest wyższa niż za kilogram, to klienci kupują średnio mniej niż kilograma jabłek.
Na podstawie tabeli narysujemy wykres zależności ceny jagodzianek od ilości sprzedanych sztuk w pewnym sklepiku szkolnym
Zależność ilości sprzedanych jagodzianek od ich ceny | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
Ilość | ||||||
Cena |
Narysowany wykres to tzw. krzywa popytu. Popyt to ilość danego produktu, którą nabywcy są skłonni kupić przy danej cenie, w określonym czasie.
Wykres przypomina fragment funkcji liniowej, ale da się zauważyć, że cena towaru spada wolniej w stosunku do zakupionych ilości produktu. Przypomina ona kształtem krzywą potęgową o wykładniku ujemnym niecałkowitym (rysunek niżej)
W mikroekonomii krzywa popytukrzywa popytu często przedstawiana jest w uproszczeniu jako fragment malejącej funkcji liniowej.
Na wykresie poniżej przedstawiony jest szczególny przypadek krzywej popytu:
Gdzie - to popyt na dany towar, – cena towaru, – liczba jednostek towaru, który konsumenci chcą zakupić po danej cenie.
Zwróćmy uwagę, że powyższa krzywa przypomina wykres funkcji potęgowej , gdzie jest liczbą niecałkowitą dodatnią.
W jakich sytuacjach może się wydarzyć, że krzywa popytu „nie działa”, czyli mimo tego, że ceny rosną, to liczba konsumentów, którzy chcą zakupić towar jest mimo wszystko coraz większa?
Te paradoksy ekonomiczne, to tzw. „efekt Veblena” i „dobra Giffena”.
Efekt Veblena
dotyczy często zamożnej grupy osób, którzy chcą zademonstrować swoją sytuację materialną i kupują luksusowe dobra lub markowe ubiory. Producenci takich dóbr wykorzystują efekt Veblena i podnoszą ceny towarów czasami nawet wielokrotnie.
Dobra Giffena
to produkty pierwszej potrzeby, które jesteśmy zmuszeni kupować nawet, gdy drożeją.
Mówiąc w ekonomii o popycie na pewne towary, analizuje się też pojęcie podaży i tzw. krzywą podaży. Podaż to ilość produktów, jaką producenci oferują do sprzedaży po określonej cenie i w określonym czasie. Im cena jest wyższa, tym więcej producentów jest gotowych do dostarczenia na rynek większej ilości danego produktu.
Krzywa podażyKrzywa podaży jest funkcją rosnącą, a swoim kształtem przypomina wykres funkcji paradoksów ekonomicznych, o których była mowa powyżej.
Przeanalizujmy wykres krzywej popytu i krzywej podaży.
Zwraca uwagę tzw. punkt równowagi rynkowej – to sytuacja, kiedy wielkość popytu samoistnie zrównuje się z wielkością podaży na dany towar.
Zwróćmy uwagę, czym, z punktu widzenia własności funkcji, jest punkt równowagi rynkowejpunkt równowagi rynkowej – to argument, dla którego obie krzywe osiągają te same wartości.
Odczytaj wybrane informacje na podstawie wykresów funkcji popytu i podaży proszku do prania, w ustalonych co do wagi opakowaniach, w pewnym sklepie.
a) Przy jakiej liczbie sprzedawanych dwudziestokilogramowych workach proszku do prania, wielkość popytu i podaży jest taka sama?
Odpowiedź: .
b) Jaka jest cena dwudziestokilogramowego worka proszku do prania, dla której wielkość popytu i podaży jest taka sama?
Odpowiedź: .
c) Jaka jest różnica w cenie, którą oferują sprzedający, a kupujący są skłonni zapłacić przy transakcji za dwudziestokilogramowych worków proszku do prania za sztukę?
Odpowiedź: .
d) Ile dwudziestokilogramowych worków proszku do prania oferują producenci przy cenie sprzedaży za worek?
Producenci oferują worki.
e) O ile procent więcej za dwudziestokilogramowy worek proszku do prania zapłaci klient przy najwyższej cenie sprzedaży w stosunku do ceny równowagi?
Odpowiedź:
Rozwiązanie:
Słownik
wykres przestawiający malejącą zależność ceny, za którą nabywcy są skłonni kupić produkt w określonym czasie, od ilości zakupionego produktu
wykres przedstawiający rosnącą zależność ceny, jaką producenci oferują do sprzedaży od ilości produktów przygotowanych do sprzedaży w określonym czasie
sytuacja, kiedy wielkość popytu samoistnie zrównuje się z wielkością podaży na dany towar