Kształt współczesnej rodziny to efekt zmian społecznych w takich sferach, jak obyczaje, szeroko rozumiana kultura, ład prawny i porządek instytucjonalny. Równolegle do tych zmian przekształceniom podlega ludzka świadomość, sposoby wartościowania rzeczywistości i sens, jaki nadajemy różnym wymiarom rzeczywistości społecznej, w tym życiu rodzinnemu.

Zawieranie związków małżeńskich

Kojarzenie związków i współczesna rzeczywistość rodzinna w Polsce są konsekwencją procesów zachodzących w społeczeństwach rynkowych oraz zmian kulturowych, jakie obserwuje się w krajach należących do cywilizacji zachodnioeuropejskiej. W wyniku tych przemian rzeczywistość małżeńskąmałżeństwomałżeńską, rodzinną definiuje – jak to nazywa jeden z socjologów – nowy porządek sentymentalny.

Tomasz Szlendak Socjologia rodziny. Ewolucja, historia, zróżnicowanie

Nowy porządek sentymentalny wziął się z trzech procesów separacji. Najpierw seks odseparował się od małżeństwa, potem od małżeństwa odłączyło się rodzenie dzieci, a na końcu małżeństwo odkleiło się od rodziny. Żeby uprawiać seks, nie trzeba brać ślubu. Kiedy weźmie się ślub, to niekoniecznie po to, by mieć dzieci. Małżeństwo zaś niekoniecznie jest dziś wstępem do zbudowania rodziny.

cytat Źródło: Tomasz Szlendak, Socjologia rodziny. Ewolucja, historia, zróżnicowanie, Warszawa 2010, s. 403.

Oto czynniki, które przyczyniły się do tego stanu rzeczy:

R1Kd93eOnv3YY
autonomia dzieci w rodzinie powiązana z rozluźnieniem rygorów obyczajowych Skutkuje większym zakresem swobody w dokonywaniu wyborów życiowych i znacznie mniejszym zakresem kontroli rodzicielskiej nad zachowaniami dzieci. Obserwujemy, że już w szkole średniej część młodzieży tworzy nieformalne związki partnerskie. Wraz z wiekiem rośnie liczba takich związków. Część tych związków młodych ludzi można określić jako „małżeństwa na próbę”. Niektóre kończą się zawarciem związku małżeńskiego, szczególnie w sytuacji, kiedy kobieta pozostająca w takim związku zachodzi w ciążę., zmniejszenie presji społecznej na zawieranie małżeństwa Kojarzenie par jest kwestią prywatną, a nie społeczną. Nawet jeśli zbiorowość wywiera jakąś presję na określone zachowania (zawarcie małżeństwa albo jego utrzymanie w sytuacji kryzysu), to nie jest już presja całej społeczności lokalnej. Zawarcie małżeństwa jest zatem wynikiem indywidualnej decyzji zainteresowanych. Podstawowym czynnikiem łączenia się w pary jest miłość (względy emocjonalne). Kwestie ekonomiczne, rzutujące na podstawy materialne związku, są kwestiami wtórnymi. Zanik więzi uczuciowej jest dla partnerów często podstawą do zakończenia związku. W przypadku małżeństw, czyli sformalizowanych związków, najczęściej dochodzi do formalnego rozwodu, czyli stwierdzenia przez sąd rodzinny trwałego rozkładu małżeństwa i pożycia. Liczba rozwodów systematycznie rośnie, a liczba zawieranych związków małżeńskich maleje., podwyższenie wieku osób zawierających związek małżeński W 2018 roku w przypadku mężczyzn wynosił on średnio 30 lat, a w przypadku kobiet niespełna 29 lat. Późniejszy niż dawniej wiek zawierania małżeństwa i zakładania rodziny skutkuje zmianami w zakresie relacji małżeńskich. W historycznym, patriarchalnym modelu rodziny żona była zazwyczaj ekonomicznie zależna od męża i gorzej wykształcona. Obecnie znacznie częściej niż dawniej partnerzy formalizują swój związek, kiedy osiągają wstępną stabilizację zawodową, ekonomiczną i społeczną. Możliwość pracy uwalnia kobiety od zależności ekonomicznej od swego partnera (męża). Zdolność do podejmowania coraz bardziej złożonych ról zawodowych jest konsekwencją coraz wyższego poziomu wykształcenia kobiet i przekłada się na wzrost ich pozycji w rodzinach.

Chłopcy (uczniowie ostatnich klas szkół średnich)

R14ibBqQ7Hoon1
Wykres kolumnowy. Czy utrzymujesz stosunki seksualne?. Lista elementów:
  • 1. zestaw danych:
    • Rok: 1988
    • Tak – dość regularnie: 8
    • Tak – od czasu do czasu: 26
    • Nie – ale miałem już pierwszy stosunek: 10
    • Nie – nigdy nie miałem stosunku seksualnego: 34
    • Odmowa odpowiedzi: 22
  • 2. zestaw danych:
    • Rok: 1994
    • Tak – dość regularnie: 14
    • Tak – od czasu do czasu: 31
    • Nie – ale miałem już pierwszy stosunek: 13
    • Nie – nigdy nie miałem stosunku seksualnego: 27
    • Odmowa odpowiedzi: 14
  • 3. zestaw danych:
    • Rok: 1996
    • Tak – dość regularnie: 12
    • Tak – od czasu do czasu: 29
    • Nie – ale miałem już pierwszy stosunek: 11
    • Nie – nigdy nie miałem stosunku seksualnego: 32
    • Odmowa odpowiedzi: 16
  • 4. zestaw danych:
    • Rok: 1998
    • Tak – dość regularnie: 14
    • Tak – od czasu do czasu: 29
    • Nie – ale miałem już pierwszy stosunek: 11
    • Nie – nigdy nie miałem stosunku seksualnego: 27
    • Odmowa odpowiedzi: 20
Wynik w procentach

Oprac. na podst. CBOS, Młodzież o życiu seksualnym. Komunikat z badań 1999 r., cbos.pl.
Źródło: Englishsquare.pl sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Dziewczęta (uczennice ostatnich klas szkół średnich)

R18Ywib3mFlpZ1
Wykres kolumnowy. Czy utrzymujesz stosunki seksualne?. Lista elementów:
  • 1. zestaw danych:
    • Rok: 1988
    • Tak – dość regularnie: 2
    • Tak – od czasu do czasu: 7
    • Nie – ale miałem już pierwszy stosunek: 4
    • Nie – nigdy nie miałem stosunku seksualnego: 69
    • Odmowa odpowiedzi: 18
  • 2. zestaw danych:
    • Rok: 1994
    • Tak – dość regularnie: 8
    • Tak – od czasu do czasu: 14
    • Nie – ale miałem już pierwszy stosunek: 8
    • Nie – nigdy nie miałem stosunku seksualnego: 55
    • Odmowa odpowiedzi: 15
  • 3. zestaw danych:
    • Rok: 1996
    • Tak – dość regularnie: 10
    • Tak – od czasu do czasu: 17
    • Nie – ale miałem już pierwszy stosunek: 8
    • Nie – nigdy nie miałem stosunku seksualnego: 54
    • Odmowa odpowiedzi: 11
  • 4. zestaw danych:
    • Rok: 1998
    • Tak – dość regularnie: 13
    • Tak – od czasu do czasu: 16
    • Nie – ale miałem już pierwszy stosunek: 9
    • Nie – nigdy nie miałem stosunku seksualnego: 50
    • Odmowa odpowiedzi: 11
Wynik w procentach

Oprac. na podst. CBOS, Młodzież o życiu seksualnym. Komunikat z badań 1999 r., cbos.pl.
Źródło: Englishsquare.pl sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
bg‑green

Przeanalizuj dane w tabelach. Sprawdź, jaki odsetek twoich rówieśników obojga płci udzielił poszczególnych odpowiedzi. Czy widzisz w tych danych zachodzący proces zmiany? Czy jest on wynikiem, czy przyczyną przemian obyczajowych w społeczeństwie?

Dzieci w rodzinie

Dominującym modelem współczesnej rodziny jest model 2+2. To nie znaczy, że nie zdarzają się rodziny wielodzietne. O ile jednak w dawnych rodzinach patriarchalnych regułą była duża liczba dzieci, o tyle obecnie jest to rzadkość. Wpływa to oczywiście na jakość i liczbę relacji pokoleniowych i międzypokoleniowych, jakie są udziałem dzieci. Jednak oddziałują na to również inne zjawiska, na przykład rozwody, rodzicielstwo pojedyncze i pojawianie się rodzin rekonstruowanych. Liczba dzieci w rodzinie i ich sytuacja są też determinowane przemianami obyczajowymi.

R1GTZAf3b51sq1
Ilustracja interaktywna. Na ilustracji przecięta na pół fotografia. Na lewej połowie fotografii znajduje się czarna sylwetka kobiety, która trzyma za rękę dwójkę dzieci. Na prawej połowie fotografii jest czarna sylwetka mężczyzny, który w miejscu przecięcia trzymał kobietę za rękę. Elementy ilustracji interaktywnej: 1. Ograniczenie liczby urodzeń. Sukcesywnie maleje liczba nowo narodzonych dzieci. Współczynniki dzietności nie zapewniają dziś odtwarzania społeczeństwa i jego rozwoju demograficznego. Istotnym czynnikiem wpływającym na ograniczanie liczby potomstwa jest wzrost oczekiwań społecznych związanych z kapitałami, jaki kolejne pokolenia powinny uzyskiwać z domu rodzicielskiego. Ponadto gratyfikacja psychiczna dla rodziców jest niezależna od liczby dzieci, a wysiłek wychowawczy i koszty wzrastają wraz z liczbą potomstwa w rodzinie. Istotnymi czynnikami wpływającym na ograniczenie liczby urodzeń są: rozpowszechnienie antykoncepcji oraz planowanie rodziny, a także emancypacja kobiet. Z badań wiadomo bowiem, że z reguły mężczyźni chcą mieć więcej dzieci niż kobiety, a więc tak radykalny spadek dzietności można traktować jako dowód na emancypację kobiet w tym obszarze., 2. Dzieci pozamałżeńskie. Co czwarte dziecko urodzone w Polsce w 2018 roku było dzieckiem pozamałżeńskim. Istnieje przy tym wyraźny związek między poziomem wykształcenia a pozamałżeńską dzietnością: im niższy poziom wykształcenia, tym większa liczba urodzeń pozamałżeńskich. Wśród matek o wyższym wykształceniu wskaźnik urodzeń pozamałżeńskich w roku 2018 wynosił 15,2%, wśród matek o wykształceniu gimnazjalnym 75%, a podstawowym 60,1%. Socjologowie wnioskują z tych danych, że poziom wiedzy związanej z seksualną sferą życia i prokreacją jest niewielki wśród kobiet o relatywnie niskim poziomie wykształcenia., 3. Dzieci a rozwody. Sytuacja dziecka w rodzinie zmienia się radykalnie w momencie rozwodu rodziców. Biorąc jednak pod uwagę wiele możliwości dalszego kształtowania rodziny po rozwodzie, sytuacja ta nie jest wcale jednoznaczna. Dzieci zostają zazwyczaj z matką. Jednak rozwiedzeni małżonkowie wchodzą także w nowe związki. Powstałe wielorodziny (rodziny patchworkowe) mają bardzo złożone relacje wewnątrzrodzinne. Niezależnie od tego, czy zostały sformalizowane, czy też nie, dzieci mogą mieć rodzeństwo z różnych ojców lub matek. Opiekunami ich są ojczymowie lub macochy. Co więcej, mogą pozostawać w zażyłych relacjach z rodzinami swych ojczymów (macoch) i ich dziećmi z innych związków. Poszerza się zatem sieć krewniacza i sieć powinowactwa, przybierając niemożliwe do uchwycenia przez statystykę publiczną konfiguracje relacji rodzinnych., 4. Rodzaje związków tworzących rodzinę. Konfiguracje związków między ludźmi we współczesnej Polsce mogą być bardzo skomplikowane. Teoretycznie możliwe jest bowiem równoczesne pozostawanie w związku małżeńskim, względnie trwałym związku kohabitacyjnym oraz konkubinacie. Zaznaczyć należy, że tak jak wcześniej, tak też obecnie w związki kohabitacyjne lub konkubinaty wchodzą często osoby o relatywnie wysokim statusie społeczno‑ekonomicznym, pozostające w małżeństwie. W tych sytuacjach mamy do czynienia z formami związków poligamicznych: jednego mężczyzny z przynajmniej dwoma kobietami lub jednej kobiety z przynajmniej dwoma mężczyznami. Prawo tego nie zabrania, natomiast jest to jedna z przyczyn komplikowania struktury modelowej polskich rodzin. Istotnym czynnikiem komplikującym tę strukturę są również rozwody. W ich wyniku pojawiają się rodziny monoparentalne oraz zrekonstruowane.
Liczba dzieci w rodzinie i ich sytuacja jest determinowana przemianami obyczajowymi
Źródło: domena publiczna.

Typy rodzin występujących współcześnie w Polsce

RcQN1Dzss8gu61
Mapa myśli. Lista elementów: Nazwa kategorii: [bold]typy rodzin[/]Elementy należące do kategorii [bold]typy rodzin[/]Nazwa kategorii: rodziny pełne (dwurodzicielskie)Elementy należące do kategorii rodziny pełne (dwurodzicielskie)Nazwa kategorii: oparte na formalnie zawartym związku małżeńskimNazwa kategorii: nieformalne[/] utworzone przez parę kohabitantówKoniec elementów należących do kategorii rodziny pełne (dwurodzicielskie)Nazwa kategorii: rodziny monoparentalneElementy należące do kategorii rodziny monoparentalneNazwa kategorii: samotne matki wychowujące potomstwoNazwa kategorii: samotni ojcowie opiekujący się swoimi dziećmiKoniec elementów należących do kategorii rodziny monoparentalneNazwa kategorii: rodziny zrekonstruowane (utrzymują dzieci z wcześniejszych związków lub dzieci jednego z partnerów w tym związku)Elementy należące do kategorii rodziny zrekonstruowane (utrzymują dzieci z wcześniejszych związków lub dzieci jednego z partnerów w tym związku)Nazwa kategorii: rodziny oparte na formalnym małżeństwie, w którym przynajmniej jedno ze współmałżonków ma za sobą związek małżeński (partnerski) i co najmniej jedno dziecko z tego związkuNazwa kategorii: rodziny nieformalne (partnerzy nie są w formalnym związku, a przynajmniej jedno z nich ma co najmniej jedno dziecko z wcześniejszych związków)Koniec elementów należących do kategorii rodziny zrekonstruowane (utrzymują dzieci z wcześniejszych związków lub dzieci jednego z partnerów w tym związku)Koniec elementów należących do kategorii [bold]typy rodzin[/]
Źródło: Englishsquare.pl sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Słownik

kohabitacja
kohabitacja

(z łac. com – wespół oraz habitare – mieszkać) współzamieszkiwanie partnerów bez zawarcia formalnego związku małżeńskiego w sposób zdefiniowany przez konkretną społeczność; liczba osób i ich płeć to kwestie wtórne; jeśli pojawią się dzieci, wtedy mamy rodzinę, brak dzieci oznacza pozostawanie w związku partnerskim

konkubinat
konkubinat

(z łac. com – wespół oraz cubare – leżeć); stabilny związek między partnerami; liczba osób, ich płci i wspólnego zamieszkania lub/i prowadzenia wspólnego gospodarstwa domowego jest z socjologicznego punktu widzenia problemem wtórnym; może oznaczać związek pomiędzy partnerami, z których jedno lub oboje pozostają w formalnych związkach małżeńskich, lub też osób w danym momencie niezwiązanych małżeństwem, osób wolnych

małżeństwo
małżeństwo

kulturowo uznany (najczęściej religijnie, prawnie) związek pomiędzy dwoma osobami, ustalający ich wzajemne prawa i obowiązki wobec siebie, definiujący relacje pomiędzy nimi i ich dziećmi oraz rodzinami pochodzenia małżonków

poliandria
poliandria

związek kobiety z co najmniej dwoma mężczyznami

poligamia
poligamia

związek, w którym po jednej stronie występuje więcej niż jedna osoba

poligynia
poligynia

związek jednego mężczyzny z co najmniej dwoma kobietami

rodzina rozszerzona
rodzina rozszerzona

struktura tworzona przez dorosłe osoby spokrewnione i spowinowacone oraz ich dzieci; jednym typem jest rodzina powstała w wyniku wspólnego zamieszkiwania rodzin założonych przez ich dzieci z rodziną rodziców

symgamia
symgamia

związek co najmniej dwu kobiet z co najmniej dwoma mężczyznami, inaczej małżeństwo multilateralne

współczynnik dzietności (TFR)
współczynnik dzietności (TFR)

liczba urodzonych dzieci w przeliczeniu na jedną kobietę w wieku rozrodczym (15–49 lat); przyjmuje się, iż wartości między 2, 10 a 2, 15 zapewniają prostą zastępowalność pokoleń