Poniżej prezentujemy omówienie przykładowych zadań dotyczących rozmieszczeń.

Z zasady ilustracją dla omawianego typu problemu jest rozmieszczanie kul w pojemnikach.
Należy mieć na uwadze, że zadanie dotyczące rozmieszczeń może być też sformułowane w innym kontekście - kluczowa jest wtedy umiejętność przeprowadzenia analizy treści zadania tak, aby rozpoznać typ rozpatrywanego w nim rozmieszczenia.

Zaczynamy od problemów odwołujących się do doświadczeń polegających na rozmieszczaniu parami różnych obiektów (np. ponumerowanych kul) w parami różnych pojemnikach (np. różniących się kolorem).

Przykład 1

Rozmieszczamy 7 kul ponumerowanych od 1 do 7 w czterech pojemnikach: białym, niebieskim, czerwonym oraz zielonym. Obliczymy, ile jest sposobów rozmieszczenia tych kul tak, aby spełniony był warunek:
a) w zielonym pojemniku znajdą się dokładnie 3 kule,
b) pojemnik biały będzie pusty,
c) pojemnik biały będzie pusty lub pojemnik niebieski będzie pusty,
d) w każdym pojemniku będzie co najmniej 1 kula.

Rozwiązanie

Oznaczmy:

  • przez ki – kulę z numerem i, gdzie i=1,2,3,4,5,6,7,

  • przez b – pojemnik biały,

  • przez n – pojemnik niebieski,

  • przez cz – pojemnik czerwony,

  • przez z – pojemnik zielony.

Zauważmy, że rozpatrywane doświadczenie możemy opisać w następujący sposób:
każdej kuli ze zbioru k1,k2,k3,k4,k5,k6,k7 przypisujemy dokładnie jeden z pojemników ze zbioru b,n,cz,z, do którego ta kula została wrzucona.
Wynika stąd, że każdy wynik rozpatrywanego rozmieszczenia kul możemy zapisać jako siedmioelementowy ciąg k1,k2,k3,k4,k5,k6,k7, w którym kib,n,cz,z, dla i=1,2,3,4,5,6,7 (zatem wszystkich wyników rozpatrywanego rozmieszczenia kul jest 47=16384).

a) W zielonym pojemniku znajdą się dokładnie 3 kule wtedy i tylko wtedy, gdy w ciągu k1,k2,k3,k4,k5,k6,k7 na dokładnie 3 miejscach wystąpi element z.
Ponieważ takie 3 miejsca w ciągu wybierzemy z 7 dostępnych na tyle sposobów, ile jest 3–elementowych kombinacjik-elementowa kombinacja zbioru n-elementowegokombinacji zbioru 7–elementowego, czyli 73=35, a każdemu z pozostałych 4 wyrazów ciągu przypiszemy jeden z trzech pojemników b,n,cz na 34=81 sposobów, więc korzystając z reguły mnożeniareguła mnożeniareguły mnożenia obliczamy, że wszystkich możliwości jest w tym przypadku 73·34=35·81=2835.

Uwaga. Gdybyśmy dodatkowo zażyczyli sobie, żeby w zielonym pojemniku znalazły się konkretne 3 kule, np. te z numerami 1, 2 oraz 3, to możliwości rozmieszczenia kul byłoby, oczywiście, 34=81.

b) Pojemnik biały będzie pusty wtedy i tylko wtedy, gdy w ciągu k1,k2,k3,k4,k5,k6,k7 nie wystąpi element b, czyli gdy każdemu z wyrazów tego ciągu przypiszemy jeden z elementów trzyelementowego zbioru n,cz,z. Wynika stąd, że w tym przypadku jest 37=2187 możliwości.

c) Oznaczmy:

  • przez A – zbiór wszystkich rozmieszczeń, w których pojemnik biały będzie pusty,

  • przez B – zbiór wszystkich rozmieszczeń, w których pojemnik niebieski będzie pusty.

Mamy obliczyć AB - liczbę takich rozmieszczeń, że pojemnik biały będzie pusty lub pojemnik niebieski będzie pusty.

Z obliczeń przeprowadzonych w poprzednim podpunkcie wiemy, że A=37=2187. Rozumując podobnie obliczymy, że B=37=2187.
Ponadto, oba pojemniki: biały oraz niebieski będą puste wtedy i tylko wtedy, gdy w ciągu k1,k2,k3,k4,k5,k6,k7 nie wystąpi żaden z elementów b, n, czyli gdy każdemu z wyrazów tego ciągu przypiszemy jeden z elementów dwuelementowego zbioru cz,z. Zatem AB=27=128.

Wobec tego
AB=A+B-AB=37+37-27=2·2187-128=4246.

d) Zauważmy, że wszystkie rozmieszczenia (a jest ich ogółem 47) możemy podzielić na dwie rozłączne grupy:
grupa pierwsza – takie rozmieszczenia, że w każdym pojemniku będzie co najmniej jedna kula (ich liczbę mamy wyznaczyć),
grupa druga – takie rozmieszczenia, że co najmniej jeden z czterech pojemników będzie pusty.

Oznaczmy:

  • przez A – zbiór wszystkich rozmieszczeń, w których pojemnik biały będzie pusty,

  • przez B – zbiór wszystkich rozmieszczeń, w których pojemnik niebieski będzie pusty,

  • przez C – zbiór wszystkich rozmieszczeń, w których pojemnik czerwony będzie pusty,

  • przez D – zbiór wszystkich rozmieszczeń, w których pojemnik zielony będzie pusty.

Wówczas liczbę elementów drugiej grupy opiszemy jako ABCD, a więc szukana liczba elementów pierwszej grupy jest równa
47-ABCD.

Na podstawie spostrzeżeń poczynionych wcześniej obliczamy, że:
A=B=C=D=37, a więc A+B+C+D=4·37,
AB=AC=AD=BC=BD=CD=27, a więc AB+AC+AD+BC+BD+CD=6·27.

Zauważamy ponadto, że:

  • jest tylko jedna możliwość rozmieszczenia kul w przypadku, gdy dokładnie 3 pojemniki sa puste, skąd ABC=ABD=ACD=BCD=1, a więc ABC+ABD+ACD+BCD=4·1,

  • nie jest możliwe, żeby rozmieścić kule tak, aby każdy z 4 pojemników był pusty, co oznacza, że ABCD=0.

Zatem, korzystając z reguły włączeń i wyłączeńreguła włączeń i wyłączeńreguły włączeń i wyłączeń, otrzymujemy, że
ABCD=4·37-6·27+4·1=8748-768+4=7984.
Stąd 47-ABCD=16384-7984=8400.

Wobec tego otrzymujemy, że jest 8400 takich rozmieszczeń rozpatrywanych kul, że w każdym pojemniku będzie co najmniej 1 kula.

Uwaga. Rozwiązanie zadania w podpunktu d) można przeprowadzić rozpatrując rozłączne przypadki ze względu na rozkład liczby kul w pojemnikach.

Jeśli chcemy rozmieścić 7 ponumerowanych kul w 4 różnych pojemnikach tak, aby w każdym z nich znalazła się co najmniej 1 kula, to możliwe są trzy następujące przypadki:
(1) w jednym z pojemników znajdą się 4 kule (taki pojemnik wybierzemy na 4 sposoby, a kule, które w nim umieścimy – na 74=35 sposobów), a w każdym z pozostałych 3 pojemników będzie po 1 kuli (te 3 kule rozmieścimy w trzech pozostałych pojemnikach na 3!=6 sposobów); korzystając z reguły mnożeniareguła mnożeniareguły mnożenia obliczamy, że w tym przypadku jest 4·74·3!=4·35·6=840 możliwości,
(2) w jednym z pojemników znajdą się 3 kule (taki pojemnik wybierzemy na 4 sposoby, a kule, które w nim umieścimy – na 73=35 sposobów), w innym znajdą się 2 kule (taki pojemnik wybierzemy na 3 sposoby, a kule, które w nim umieścimy – na 42=6 sposobów), a w każdym z pozostałych 2 pojemników będzie po 1 kuli (te 2 kule rozmieścimy w dwóch pozostałych pojemnikach na 2 sposoby); korzystając z reguły mnożeniareguła mnożeniareguły mnożenia obliczamy, że w tym przypadku jest 4·73·3·42·2=4·35·3·6·2=5040 możliwości,
(3) w jednym z pojemników znajdzie się 1 kula (taki pojemnik wybierzemy na 4 sposoby, a kulę, którą w nim umieścimy – na 7 sposobów), a w każdym z pozostałych 3 pojemników będą po 2 kule (te 6 kul rozmieścimy w trzech pozostałych pojemnikach na 62·42=15·6=90 sposobów); korzystając z reguły mnożeniareguła mnożeniareguły mnożenia obliczamy, że w tym przypadku jest 4·7·62·42=4·7·15·6=2520 możliwości.

Korzystając z reguły dodawaniareguła dodawaniareguły dodawania, obliczamy, że jest 840+5040+2520=8400 takich rozmieszczeń rozpatrywanych kul, że w każdym pojemniku będzie co najmniej 1 kula.

Przykład 2

Rozmieszczamy 7 kul, ponumerowanych od 1 do 7, w siedmiu pojemnikach, ponumerowanych od 1 do 7. Obliczymy, ile jest sposobów rozmieszczenia tych kul tak, aby:
a) dokładnie 4 pojemniki pozostały puste,
b) dokładnie 2 pojemniki pozostały puste.

Rozwiązanie

a) Zauważmy, że:

  • 4 pojemniki, w których nie znajdzie się żadna kula wybierzemy spośród wszystkich siedmiu na tyle sposobów, ile jest 4–elementowych kombinacjik-elementowa kombinacja zbioru n-elementowegokombinacji zbioru 7–elementowego, czyli 74=35,

  • w każdym z pozostałych trzech pojemników musimy rozmieścić po co najmniej 1 kuli spośród wszystkich 7 dostępnych; rozumując podobnie, jak w poprzednim przykładzie i stosując regułę włączeń i wyłączeńreguła włączeń i wyłączeńregułę włączeń i wyłączeń obliczamy, że jest 37-3·27+3=1806 wszystkich takich rozmieszczeń.

Wobec tego, na podstawie reguły mnożeniareguła mnożeniareguły mnożenia obliczamy, że jest 74·37-3·27+3=35·1806=63210 rozmieszczeń, które spełniają warunki zadania.

b) Rozwiązanie przedstawimy dwoma sposobami.

I sposób:

Zauważmy, że:

  • 2 pojemniki, w których nie znajdzie się żadna kula wybierzemy spośród wszystkich siedmiu na tyle sposobów, ile jest 2–elementowych kombinacjik-elementowa kombinacja zbioru n-elementowegokombinacji zbioru 7–elementowego, czyli 72=21,

  • w każdym z pozostałych pięciu pojemników musimy rozmieścić po co najmniej 1 kuli spośród wszystkich 7 dostępnych; stosując regułę włączeń i wyłączeńreguła włączeń i wyłączeńregułę włączeń i wyłączeń obliczamy, że jest 57-5·47+10·37-10·27+5=16800 wszystkich takich rozmieszczeń.

Wobec tego, na podstawie reguły mnożeniareguła mnożeniareguły mnożenia obliczamy, że jest 72·57-5·47+10·37-10·27+5=21·16800=352800 rozmieszczeń, które spełniają warunki zadania.

II sposób:

Dwa pojemniki, w których nie znajdzie się żadna kula wybierzemy spośród wszystkich siedmiu na tyle sposobów, ile jest 2–elementowych kombinacjik-elementowa kombinacja zbioru n-elementowegokombinacji zbioru 7–elementowego, czyli 72=21.

Zauważmy, że rozmieszczenie 7 kul w 5 pojemnikach zgodnie z warunkami zadania możliwe jest w następujących dwóch rozłącznych przypadkach:
(1) w jednym z pojemników znajdą się 3 kule (ten pojemnik wybierzemy na 5 sposobów, a kule – na 73=35 sposobów), a w pozostałych 4 pojemnikach rozmieścimy po 1 kuli (co można zrobić na 4!=24 sposoby); w tym przypadku jest więc 5·73·4!=5·35·24=4200 możliwych rozmieszczeń,
(2) w dwóch pojemnikach znajdą się po 2 kule (te pojemniki wybierzemy na 52=10 sposobów, a kule rozmieścimy w nich na 72·52=21·10=210 sposobów), a w pozostałych 3 pojemnikach rozmieścimy po 1 kuli (co można zrobić na 3!=6 sposobów); w tym przypadku jest więc 52·72·52·3!=10·21·10·6=12600 możliwych rozmieszczeń.

Na podstawie reguły mnożeniareguła mnożeniareguły mnożenia oraz reguły dodawaniareguła dodawaniareguły dodawania obliczamy, że jest 72·5·73·4!+52·72·52·3!=21·4200+12600=352800 rozmieszczeń, które spełniają warunki zadania

Przykład 3

Mamy do dyspozycji 15 żetonów, ponumerowanych od 1 do 15. Rozdzielamy te żetony losowo między trzy osoby: Marka, Jarka i Darka tak, żeby każdy z nich dostał 5 żetonów.
Obliczymy, ile jest możliwości rozdzielenia żetonów w taki sposób, aby u każdego z chłopców suma numerów zapisanych na otrzymanych żetonach była parzysta.

Rozwiązanie

Zauważmy, że chłopiec otrzyma 5 żetonów, na których są zapisane numery dające w sumie liczbę parzystą wtedy i tylko wtedy, gdy dostanie parzystą liczbę żetonów z numerem nieparzystym. Ponieważ wszystkich żetonów z numerem nieparzystym jest 8, więc są dwa rozłączne przypadki podziału żetonów, spełniające powyższy warunek:
(1) jeden z chłopców otrzyma 5 żetonów z numerami parzystymi (czyli nie otrzyma żadnego żetonu z numerem nieparzystym), a pozostali dwaj otrzymają po 4 żetony z numerami nieparzystymi i po 1 żetonie z numerem parzystym,
(2) jeden z chłopców otrzyma 4 żetony z numerami nieparzystymi i 1 żeton z numerem parzystym, a pozostali dwaj otrzymają po 2 żetony z numerami nieparzystymi i po 3 żetony z numerami parzystymi.

Obliczamy liczbę możliwości rozdzielenia żetonów w przypadku (1):

  • na 3 sposoby wybierzemy chłopca, który otrzyma 5 żetonów z numerami parzystymi i wybierzemy dla niego te 5 żetonów z 7 dostępnych na 75=21 sposobów, co daje ogółem 3·21=63 możliwości,

  • drugiemu z chłopców przydzielimy 4 żetony z numerami nieparzystymi (z dostępnych 8) na 84=70 sposobów i jeden żeton z numerem parzystym (spośród pozostałych do wyboru 2) na 2 sposoby, co daje ogółem 70·2=140 możliwości,

  • dla trzeciego chłopca zostały 4 żetony z numerami nieparzystymi i 1 żeton z numerem parzystym.

Podsumowując: w pierwszym przypadku liczba możliwości przydziału żetonów jest równa 63·140=8820.

Obliczamy liczbę możliwości rozdzielenia żetonów w przypadku (2):

  • na 3 sposoby wybierzemy chłopca, który otrzyma 4 żetony z numerami nieparzystymi i jeden żeton z numerem parzystym. Wybierzemy dla niego żetony z numerem nieparzystym (4 żetony z 8 dostępnych) na 84=70 sposobów i jeden żeton z numerem parzystym (z 7 dostępnych) na 7 sposobów, co daje ogółem 3·70·7=1470 możliwości,

  • drugiemu z chłopców przydzielimy 2 żetony z numerami nieparzystymi (z dostępnych 4) na 42=6 sposobów i trzy żetony z numerem parzystym (spośród pozostałych do wyboru 6) na 63=20 sposobów, co daje ogółem 6·20=120 możliwości,

  • dla trzeciego chłopca zostały 2 żetony z numerami nieparzystymi i 3 żetony z numerami parzystymi.

Podsumowując: w przypadku (2) liczba możliwości przydziału żetonów jest równa 1470·120=176400.

Ostatecznie obliczamy (korzystając z reguły dodawaniareguła dodawaniareguły dodawania ), że wszystkich możliwości rozdzielenia żetonów zgodnie z warunkami zadania jest 8820+176400=185220.

W kolejnych przykładach pokazujemy, jak rozwiązywać zadania dotyczące rozmieszczania nieodróżnialnych obiektów (np. jednakowych kul) w parami różnych pojemnikach.

Przykład 4

Obliczymy, na ile sposobów możemy rozmieścić 8 jednakowych kul w trzech pudełkach: białym, niebieskim i zielonym.

Rozwiązanie

Ponieważ tym razem kule są jednakowe, więc dwa rozmieszczenia uznamy za różne, jeżeli odróżniają się one rozkładem liczby kul w poszczególnych pojemnikach.

Aby ustalić, ile jest wszystkich takich rozkładów liczby kul wprowadźmy oznaczenia:

  • x1 – liczba kul, które zostały umieszczone w białym pudełku,

  • x2 – liczba kul, które zostały umieszczone w niebieskim pudełku,

  • x3 – liczba kul, które zostały umieszczone w zielonym pudełku.

Zauważmy, że z warunków zadania otrzymujemy następujące zależności:

  • x10,

  • x1+x2+x3=8.

Korzystając z twierdzenia o liczbie rozwiązań równania x1+x2++xn=ktwierdzenie o liczbie rozwiązań równania x1+x2++xn=ktwierdzenia o liczbie rozwiązań równania x1+x2++xn=k otrzymujemy, że rozwiązań równania
x1+x2+x3=8 (w przypadku otrzymanego równania przyjmujemy n=3k=8)
w liczbach nieujemnych x1,x2,x3 jest
8+3-18=108=45.

Oznacza to, że jest 45 sposobów, na które możemy rozmieścić 8 jednakowych kul w trzech pudełkach: białym, niebieskim i zielonym.

Uwaga. Innym pomysłem na rozwiązanie tego zadania jest rozpatrzenie 10 rozłącznych przypadków ze względu na możliwe rozkłady liczby kul w pojemnikach. Przy założonej liczbie 8 kul rozmieszczanych w 3 pudełkach przypadki takich rozkładów są następujące:
(1) 8,0,0 – w tym przypadku są 3 sposoby rozmieszczenia kul (tyle jest możliwości wyboru pudełka, do którego wrzucimy 8 kul),
(2) 7,1,0 – w tym przypadku jest 3!=6 sposobów rozmieszczenia kul,
(3) 6,2,0 – w tym przypadku jest 3!=6 sposobów rozmieszczenia kul,
(4) 6,1,1 – w tym przypadku są 3 sposoby rozmieszczenia kul,
(5) 5,3,0 – w tym przypadku jest 3!=6 sposobów rozmieszczenia kul,
(6) 5,2,1 – w tym przypadku jest 3!=6 sposobów rozmieszczenia kul,
(7) 4,4,0 – w tym przypadku są 3 sposoby rozmieszczenia kul,
(8) 4,3,1 – w tym przypadku jest 3!=6 sposobów rozmieszczenia kul,
(9) 4,2,2 – w tym przypadku są 3 sposoby rozmieszczenia kul,
(10) 3,3,2 – w tym przypadku są 3 sposoby rozmieszczenia kul.

Ogółem otrzymujemy więc 5·6+5·3=30+15=45 sposobów rozmieszczenia 8 jednakowych kul w trzech pudełkach: białym, niebieskim i zielonym.

Przykład 5

Rozmieszczamy 10 jednakowych kul w czterech pudełkach: białym, niebieskim, czerwonym i zielonym. Obliczymy, na ile sposobów możemy je rozmieścić tak, aby spełniony był warunek:
a) w każdym pudełku znajdzie się co najmniej jedna kula,
b) dokładnie jedno pudełko pozostanie puste.

Rozwiązanie

Mamy do rozmieszczenia jednakowe kule w różnych pojemnikach - pozostaje ustalić, ile jest różnych rozkładów liczby kul w poszczególnych pojemnikach.

a) Ponieważ w każdym z pudełek ma znaleźć się co najmniej jedna kula, więc wprowadzimy takie oznaczenia liczby kul w pojemnikach, które spełnią ten warunek.
Przyjmijmy, że:

  • x1+1, gdzie x10 - liczba kul, które zostały umieszczone w białym pudełku,

  • x2+1, gdzie x20 - liczba kul, które zostały umieszczone w niebieskim pudełku,

  • x3+1, gdzie x30 - liczba kul, które zostały umieszczone w czerwonym pudełku,

  • x4+1, gdzie x40 - liczba kul, które zostały umieszczone w zielonym pudełku.

Ponieważ do rozmieszczenia mamy 10 jednakowych kul, więc otrzymujemy następującą zależność
x1+1+x2+1+x3+1+x4+1=10,
skąd dostajemy, że liczby nieujemne x1,x2,x3,x4 spełniają równanie
x1+x2+x3+x4=6.

Korzystając z twierdzenia o liczbie rozwiązań równania x1+x2++xn=ktwierdzenie o liczbie rozwiązań równania x1+x2++xn=ktwierdzenia o liczbie rozwiązań równania x1+x2++xn=k (w przypadku otrzymanego równania przyjmujemy n=4 oraz k=6) otrzymujemy, że są 6+4-16=96=84 takie rozmieszczenia, że w każdym pudełku znajdzie się co najmniej jedna kula.

b) Załóżmy bez straty ogólności, że puste będzie pudełko białe (i od razu zauważmy, że zamieniając kolor pustego pudełka z białego na każdy z pozostałych trzech kolorów dostaniemy za każdym razem tę samą liczbę rozmieszczeń).

Aby zapewnić sobie rozmieszczenie, w którym każde z pozostałych pudełek nie będzie puste wprowadzamy następujące oznaczenia:

  • x1+1, gdzie x10 – liczba kul, które zostały umieszczone w niebieskim pudełku,

  • x2+1, gdzie x20 – liczba kul, które zostały umieszczone w czerwonym pudełku,

  • x3+1, gdziex30 – liczba kul, które zostały umieszczone w zielonym pudełku.

Ponieważ do rozmieszczenia mamy 10 jednakowych kul, więc otrzymujemy następującą zależność
x1+1+x2+1+x3+1=10,
skąd dostajemy, że liczby nieujemne x1,x2,x3 spełniają równanie
x1+x2+x3=7.

Korzystając z twierdzenia o liczbie rozwiązań równania x1+x2++xn=ktwierdzenie o liczbie rozwiązań równania x1+x2++xn=ktwierdzenia o liczbie rozwiązań równania x1+x2++xn=k (w którym przyjmujemy n=3 oraz k=7) otrzymujemy, że w tym przypadku jest
7+3-17=97=36 możliwych rozmieszczeń.

Oznacza to, że ogółem jest 4·97=4·36=144 takich rozmieszczeń, że jedno pudełko pozostanie puste.

Ostatni przykład jest prezentacją metody rozwiązywania zadań, w których parami różne obiekty (np. ponumerowane kule) rozmieszczamy w nieodróżnialnych pojemnikach (np. takich samych pudełkach).

Przykład 6

a) Mamy do dyspozycji 9 kul, ponumerowanych od 1 do 9. Rozmieszczamy te kule w trzech takich samych białych pudełkach.
Obliczymy, ile jest możliwości rozdzielenia kul w taki sposób, aby w każdym pudełku znalazły się 3 kule.

Rozwiązanie

Zauważmy, że jeżeli pudełka ponumerujemy od 1 do 3, to możemy rozmieszczanie kul rozłożyć na 3 etapy:
(1) wybieramy 3 kule spośród wszystkich 9 (co możemy zrobić na 93=84 sposoby) i umieszczamy je w pudełku numer 1,
(2) z pozostałych 6 kul wybieramy 3 (co możemy zrobić na 63=20 sposobów) i umieszczamy je w pudełku numer 2,
(3) pozostałe 3 kule umieszczamy w pudełku numer 3.

Wynika stąd, że rozpatrywana liczba rozmieszczeń w trzech pudełkach, które odróżniliśmy numerami, jest równa 93·63=84·20=1680.

Przy ustalonym rozmieszczeniu kul opisanym powyżej zamiana trójki numerów zapisanych na pudełkach (zauważmy, że różnych ponumerowań tych trzech pudełek jest 3!=6) opisuje już inne rozmieszczenie. Jednakże pudełka, w których rozmieszczamy kule są jednakowe, zatem każde rozmieszczenie opisane w treści zadania w wyniku numerowania (odróżniania) pudełek jest liczone dokładnie 6 razy. Wynika stąd, że jest 93·633!=16806=280 wszystkich rozmieszczeń 9 kul, ponumerowanych od 1 do 9, w trzech takich samych białych pudełkach w taki sposób, aby w każdym pudełku znalazły się 3 kule.

Uwaga. Problem z powyższego przykładu warto sformułować następująco.
Ile jest sposobów podziału 9–elementowego zbioru X=1,2,3,4,5,6,7,8,9 na 3 podzbiory 3–elementowe?
Jeżeli założymy, że w wyniku podziału zbioru X otrzymaliśmy trzy podzbiory: A, B oraz C, to podział ten jest dla nas zbiorem A,B,C, którego elementami są opisane podzbiory.
Jeżeli natomiast elementy do tych podzbiorów będziemy przydzielali kolejno: najpierw 3 elementy ze zbioru X przydzielimy do zbioru A, następnie z pozostałych 6 wybierzemy 3 elementy do zbioru B, a ostatnie 3 elementy przydzielimy do zbioru C (co, jak pokazaliśmy powyżej, można zrobić na 93·63=84·20=1680 sposobów), to podział otrzymany w ten sposób opiszemy jako uporządkowaną trójkę A,B,C, która jest 3–elementową permutacjąpermutacja zbioru n–elementowegopermutacją zbioru A,B,C.
Ponieważ jest 3!=6 takich permutacji, więc wszystkich permutacji A,B,C jest 6 razy więcej, niż podziałów A,B,C.
Oznacza to, że jest 16806=280 podziałów 9–elementowego zbioru X=1,2,3,4,5,6,7,8,9 na 3 podzbiory 3–elementowe.

b) Mamy do dyspozycji 9 kul, ponumerowanych od 1 do 9. Rozmieszczamy te kule w czterech takich samych białych pudełkach.
Obliczymy, ile jest możliwości rozdzielenia kul w taki sposób, aby w jednym pudełku znalazły się 3 kule, a w pozostałych trzech pudełkach znalazły się po 2 kule.

Rozwiązanie

Jeśli rozważymy wszystkie podziały 9–elementowego zbioru X=1,2,3,4,5,6,7,8,9 na 4 podzbiory, przy czym jeden z nich ma być 3–elementowy (oznaczymy go jako A), natomiast pozostałe trzy (oznaczone jako B, C oraz D) mają być 2–elementowe, to tych podziałów jest tyle, ile zbiorów postaci A,B,C,D.
Rozumując podobnie jak to jest zapisane w Uwadze do poprzedniego podpunktu, obliczymy, że jest 93·62·423!=74606=1260 możliwości podziału zbioru 9–elementowego na cztery podzbiory, z których jeden jest 3–elementowy, a pozostałe dwa są 2–elementowe.

Wobec tego jest 1260 możliwości rozmieszczenia 9 kul ponumerowanych od 1 do 9 w czterech takich samych białych pudełkach w taki sposób, aby w jednym pudełku znalazły się 3 kule, a w każdym z pozostałych trzech pudełek znalazły się po 2 kule.

Słownik

permutacja zbioru n–elementowego
permutacja zbioru n–elementowego

każdy ciąg utworzony ze wszystkich elementów zbioru n–elementowego

k-elementowa kombinacja zbioru n-elementowego
k-elementowa kombinacja zbioru n-elementowego

każdy k-elementowy podzbiór zbioru n-elementowego, gdzie 0kn, nazywamy k-elementową kombinacją tego zbioru n-elementowego

liczba wszystkich k–elementowych kombinacji zbioru n-elementowego
liczba wszystkich k–elementowych kombinacji zbioru n-elementowego

liczba wszystkich k-elementowych kombinacji zbioru n-elementowego, gdzie 0kn, jest równa

nk=n!k!·n-k!=n·n-1··n-k+11·2··k

reguła mnożenia
reguła mnożenia

liczba wszystkich możliwych wyników doświadczenia polegającego na wykonaniu po kolei n czynności, z których pierwsza może zakończyć się na jeden z k1 sposobów, druga – na jeden z k2 sposobów, trzecia – na jeden z k3 sposobów i tak dalej do n-tej czynności, która może zakończyć się na jeden z kn sposobów, jest równa
k1·k2··kn

reguła dodawania
reguła dodawania

jeżeli zbiory A1,A2,,An są parami rozłączne, to liczba elementów zbioru A1A2An jest równa sumie liczb elementów każdego ze zbiorów A1,A2,,An:

A1A2An=A1+A2++An

reguła włączeń i wyłączeń
reguła włączeń i wyłączeń

dla dowolnych zbiorów skończonych A1, A2, ..., An prawdziwa jest równość

A1A2An=A1+A2+...+An+
-A1A2+A1A3+...+A1An+...+An-1An+
-A1A2A3+A1A2A4+...+An-2An-1An+
+...+-1n-1·A1A2...An
twierdzenie o liczbie rozwiązań równania x1+x2++xn=k
twierdzenie o liczbie rozwiązań równania x1+x2++xn=k

liczba wszystkich rozwiązań równania

x1+x2++xn=k

w nieujemnych liczbach całkowitych x1,x2,,xn, gdzie n oraz k to ustalone dodatnie liczby całkowite, jest równa

k+n-1k.