Co zrobić w sytuacji, gdy będziemy chcieli wyróżnić wartości spełniające kilka warunków jednocześnie? Żadne z podstawowych narzędzi formatowania warunkowegoformatowanie warunkoweformatowania warunkowego nie będzie w stanie wykonać tego jednocześnie dla wszystkich wartości. W związku z powyższym konieczne będzie stworzenie nowej reguły formatowania zawierającej odpowiednią formułę zwracającą interesujące nas wyniki.
Przeanalizujmy wyniki badania ogólnego krwi poszczególnych pacjentów. Analizie podlegają parametry, dla których ustalone są określone przedziały wymaganych wartości. Przeanalizujmy wyniki badań i wyróżnijmy wyniki tych parametrów, które nie mieszczą się w przyjętej normie.
Pobierz przykładowe dane:
R4oKy6mDM0CAU
Kliknij, aby wyświetlić wersję dla Microsoft Excelgreen
RkZt7CMadW4fs
Aby wyróżnić wyniki, zaznaczamy zakres komórek, dla których ma zostać użyte formatowanie warunkowe (B7:B24), a ze wstążki wybieramy zakładkę Narzędzia główne. Następnie z karty Style wybieramy Formatowanie warunkowe, a z rozwijalnej listy opcję Nowa reguła.
RhMPjCyF3YwDH
Pojawia się wówczas okno Nowa reguła formatowania, które pozwala na zdefiniowanie własnej formuły w celu określenia bardziej złożonego formatowania. Aby to wykonać, z listy Wybierz typ reguły wybieramy opcję Użyj formuły do określenia komórek, które należy sformatować, a w polu Edytuj opis reguły wpisujemy formułę, dzięki której uzyskamy oczekiwany przez nas rezultat. Zadanie polega na sprawdzeniu, która wartość nie mieści się w określonym przedziale. Do sprawdzenia mamy więc dwa warunki: czy dany wynik jest mniejszy od dolnej granicy oraz czy jest większy od granicy górnej. W tym przypadku idealnie sprawdzi się jedna z funkcji logicznych – funkcja LUB, która będzie wyglądała w następujący sposób:
Linia 1. znak równości LUB otwórz nawias okrągły B7 otwórz nawias ostrokątny D7 średnik B7 zamknij nawias ostrokątny E7 zamknij nawias okrągły.
Po zdefiniowaniu formuły należy jeszcze ustalić, w jaki sposób mają wyglądać wyróżnione komórki. W tym celu należy wybrać przycisk Formatuj. Niech wyróżnione w ten sposób komórki będą miały wypełnienie w kolorze czarnym oraz pogrubioną czcionkę w białym kolorze.
RUE8OhaEYiCpH
W wyniku tak zdefiniowanych kryteriów otrzymujemy wyróżnione te wyniki badań, które nie mieszczą się w wyznaczonych normach (są za niskie lub zbyt wysokie).
RVFndJS35jDWH
Aby przedstawione wyniki były bardziej czytelne, możemy użyć dodatkowego formatowania – dodania znaku strzałki oznaczającej, czy wynik badania jest za niski (strzałka skierowana w dół), czy też za wysoki (strzałka skierowana w górę) w stosunku do wymaganego zakresu.
W tym celu możemy wykorzystać Zestaw ikon dostępny w formatowaniu warunkowym, lecz wcześniej musimy stworzyć formułę, która będzie zwracała odpowiednie wartości, do których następnie przypiszemy odpowiednie ikony – strzałki.
Na początek należy stworzyć formułę, która będzie zwracała wartość „1” w przypadku uzyskania za wysokiego wyniku oraz wartość „-1” w przypadku wyniku zbyt niskiego. Dla wyników mieszczących się w zakresie referencyjnym nie będzie zwracana żadna wartość.
W tej sytuacji doskonale się sprawdzi funkcja JEŻELI, która będzie wyglądała w następujący sposób:
Linia 1. znak równości JEŻELI otwórz nawias okrągły B7 zamknij nawias ostrokątny E7 średnik 1 średnik JEŻELI otwórz nawias okrągły B7 otwórz nawias ostrokątny D7 średnik minus 1 średnik cudzysłów cudzysłów zamknij nawias okrągły zamknij nawias okrągły.
Formułę zastosujemy w komórkach F7:F24. W rezultacie otrzymamy następujący wynik.
RZ75IpGK8rIY6
Następnie do wartości „1” oraz „-1” należy przypisać odpowiednie ikony formatowania w postaci strzałek. W tym celu po zaznaczeniu zakresu komórek F7:F24 wystarczy ze wstążki wybrać zakładkę Narzędzia główne, a z karty Style wybrać Formatowanie warunkowe. Z rozwijalnej listy wybieramy Zestawy ikon, a z grupy Kierunkowe wybieramy zestaw trzech szarych strzałek.
RNZQITFwIso2W
W ten sposób do poszczególnych wartości w komórkach F7:F24 zostaną dodane odpowiednie znaki graficzne. Na koniec należy usunąć wartości liczbowe, aby przedstawienie wyników było bardziej czytelne i estetyczne. Wybierając ze wstążki zakładkę Narzędzia główne, a z karty Style Formatowanie warunkowe z listy rozwijalnej dostępna jest opcja Zarządzaj regułami. Po jej wybraniu zostaje otwarte okno Menedżer reguł formatowania warunkowego, gdzie mamy możliwość modyfikacji stworzonego wcześniej formatowania.
R1NxykR0pnzbB
R1YuxhTp415oQ
W tym celu wystarczy zaznaczyć wybraną regułę (w naszym przykładzie jest to reguła Zestaw ikon), a po wciśnięciu przycisku Edytuj regułę zaznaczyć pole Pokaż tylko ikonę.
R16s0JgPVm7RD
Wszystko potwierdzamy poprzez wciśnięcie przycisków OK, a następnie Zastosuj. Zastosowanie powyższych rodzajów formatowań pozwala na przedstawienie wyników badania w następującej postaci.
R11l4pDA5owfg
Dzięki zastosowaniu formatowania warunkowego nie tylko wyróżnione zostały te wartości, które nie mieszczą się w wymaganym przedziale, lecz dodatkowo zastosowano graficzne oznaczenie, czy wyróżniony wynik jest zbyt wysoki czy też zbyt niski.
Kliknij, aby wyświetlić wersję dla LibreOffice Calcgreen
R2wYTd3nR5yXt
Aby wyróżnić wyniki, zaznaczamy zakres komórek, dla których ma zostać użyte formatowanie warunkowe (B7:B24), a z menu głównego wybieramy zakładkę Format. Następnie z rozwijalnej listy wybieramy opcję Warunkowe oraz Warunek.
REUNVmsimZZjF
Pojawia się wówczas okno Formatowanie warunkowe dla B7:B24, które pozwala na zdefiniowanie własnej formuły w celu określenia bardziej złożonego formatowania. Aby to wykonać, z listy wybieramy opcję Formuła jest, a w polu obok wpisujemy formułę, dzięki której uzyskamy oczekiwany przez nas rezultat. Zadanie polega na sprawdzeniu, która wartość nie mieści się w określonym przedziale. Do sprawdzenia mamy więc dwa warunki: czy dany wynik jest mniejszy od dolnej granicy oraz czy jest większy od granicy górnej. W tym przypadku idealnie sprawdzi się jedna z funkcji logicznych – funkcja LUB, która będzie wyglądała w następujący sposób:
Linia 1. znak równości LUB otwórz nawias okrągły B7 otwórz nawias ostrokątny D7 średnik B7 zamknij nawias ostrokątny E7 zamknij nawias okrągły.
Po zdefiniowaniu formuły należy jeszcze ustalić, w jaki sposób mają wyglądać wyróżnione komórki. W tym celu należy z listy stylów wybrać Akcent 1.
Rrz9dmA57vGPT
W wyniku tak zdefiniowanych kryteriów otrzymujemy wyróżnione te wyniki badań, które nie mieszczą się w wyznaczonych normach (są za niskie lub zbyt wysokie).
RrYMhTMwv3Goc
Aby przedstawione wyniki były bardziej czytelne, możemy użyć dodatkowego formatowania – dodania znaku strzałki oznaczającej, czy wynik badania jest za niski (strzałka skierowana w dół), czy też za wysoki (strzałka skierowana w górę) w stosunku do wymaganego zakresu.
W tym celu możemy wykorzystać Zestaw ikon dostępny w formatowaniu warunkowym, lecz wcześniej musimy stworzyć formułę, która będzie zwracała odpowiednie wartości, do których następnie przypiszemy odpowiednie ikony – strzałki.
Na początek należy stworzyć formułę, która będzie zwracała wartość „1” w przypadku uzyskania za wysokiego wyniku oraz wartość „-1” w przypadku wyniku zbyt niskiego. Dla wyników mieszczących się w zakresie referencyjnym nie będzie zwracana żadna wartość.
W tej sytuacji doskonale się sprawdzi funkcja JEŻELI, która będzie wyglądała w następujący sposób:
Linia 1. znak równości JEŻELI otwórz nawias okrągły B7 zamknij nawias ostrokątny E7 średnik 1 średnik JEŻELI otwórz nawias okrągły B7 otwórz nawias ostrokątny D7 średnik minus 1 średnik cudzysłów cudzysłów zamknij nawias okrągły zamknij nawias okrągły.
Formułę zastosujemy w komórkach F7:F24. W rezultacie otrzymamy następujący wynik.
R15je2rLQIeu4
Następnie do wartości „1” oraz „-1” należy przypisać odpowiednie ikony formatowania w postaci strzałek. W tym celu po zaznaczeniu zakresu komórek F7:F24 wystarczy wybrać zakładkę Format, z rozwijalnej listy wybieramy Warunkowe, a następnie Zestaw ikon.
RPiyt2LSOAlgm
W oknie formatowania warunkowego, z list obok ikon, wybieramy Wartość, a następnie dla ikony żółtej strzałki wprowadzamy wartość -0,99, a dla ikony strzałki zielonej wprowadzamy wartość 1.
RVo0oiavOSH3N
W ten sposób do poszczególnych wartości w komórkach F7:F24 zostaną dodane odpowiednie znaki graficzne. Na koniec należy usunąć wartości liczbowe, aby przedstawienie wyników było bardziej czytelne i estetyczne. Wybierając zakładkę Format, a z listy rozwijalnej wybieramy opcję Warunkowe, a następnie Zarządzanie. Po jej wybraniu zostaje otwarte okno Zarządzanie formatowaniem warunkowym, gdzie mamy możliwość modyfikacji stworzonego wcześniej formatowania.
RBi2rQTojs1MK
RfZ4PDEOAxTb3
Zaznaczmy zakres komórek, dla których chcemy edytować stworzony wcześniej warunek (w naszym przypadku jest to zakres F7:F24), a następnie wybieramy przycisk Edycja...
Dodajemy nowy warunek formatowania, tym razem z listy obok Wartość komórki, wybierając nie jest błędem.
RNwytzGEvEbAd
Z listy Zastosuj styl wybieramy opcję Nowy styl... W oknie Styl komórki przechodzimy do zakładki Efekty czcionki i ustawiamy jej kolor na Biały.
R122DMePp9wRd
Wszystko potwierdzamy poprzez wciśnięcie przycisków OK, a następnie Zastosuj. Zastosowanie powyższych rodzajów formatowań pozwala na przedstawienie wyników badania w następującej postaci.
Rnw4ZJiWZQ1Dv
Dzięki zastosowaniu formatowania warunkowego nie tylko wyróżnione zostały te wartości, które nie mieszczą się w wymaganym przedziale, lecz dodatkowo zastosowano graficzne oznaczenie, czy wyróżniony wynik jest zbyt wysoki czy też zbyt niski.
Słownik
formatowanie warunkowe
formatowanie warunkowe
określanie wyglądu i rozmieszczenia tekstu lub liczb w konkretnych komórkach spełniających określone przez nas kryteria