Przeczytaj
EsterEster to produkt reakcji estryfikacji z alkoholemalkoholem lub fenolemfenolem i:
A. Kwasem organicznym, np.
B. Kwasem nieorganicznym (tlenowym), np.
Czy wiesz, jak nazywa się związek chemiczny, który, poza wodą (tlenkiem wodoru), powstaje w reakcjach chemicznych estryfikacji?
Pisząc zalecane przez IUPAC nazwy estrów, należy sobie przypomnieć, które z nazw kwasów karboksylowych są zachowane i zalecane do używania. Są to: kwas mrówkowy, octowy, benzoesowy i szczawiowy, a więc estry tych kwasów będą w sposób zalecany nazywały się odpowiednio mrówczanami, octanami, benzoesanami lub szczawianami.
Czy wiesz, jak należy tworzyć nazwy estrów?
Nazwa zalecana | Inna nazwa | Wzór strukturalny lub grupowy |
Propanian etylu | Propionian etylu | ![]() Wzór propanianu etylu Źródło: GroMar Sp. z o. o., licencja: CC BY-SA 3.0. |
‑hydroksybenzoesan fenylu | Salicylan fenylu, ‑hydroksybenzoesan fenylu, Ester fenylowy kwasu | ![]() Wzór ‑hydroksybenzoesanu fenylu Źródło: GroMar Sp. z o. o., licencja: CC BY-SA 3.0. |
Triazotan() | Triazotan() glicerolu, Triazotan() gliceryny, Nitrogliceryna | ![]() Wzór nitrogliceryny Źródło: GroMar Sp. z o. o., licencja: CC BY-SA 3.0. |
‑hydroksybenzoesan propylu | Ester propylowy kwasu ‑hydroksybenzoesowego, | ![]() Wzór ‑hydroksybenzoesanu propylu Źródło: GroMar Sp. z o. o., licencja: CC BY-SA 3.0. |
Pentanian etylu | Walerianian etylu | ![]() Wzór pentanianu etylu Źródło: GroMar Sp. z o. o., licencja: CC BY-SA 3.0. |
Oktadekanian metylu | Stearynian metylu | ![]() Wzór stearynianu metylu Źródło: GroMar Sp. z o. o., licencja: CC BY-SA 3.0. |
Siarczan() dibutylu | - | ![]() Wzór siarczanu() dibutylu Źródło: GroMar Sp. z o. o., licencja: CC BY-SA 3.0. |
Fosforan() tributylu | - | ![]() Wzór fosforanu() tributylu Źródło: GroMar Sp. z o. o., licencja: CC BY-SA 3.0. |
Węglan dimetylu | - | ![]() Wzór węglanu dimetylu Źródło: GroMar Sp. z o. o., licencja: CC BY-SA 3.0. |
Dopasuj nazwy estrów do poniższych wzorów strukturalnych.
Słownik
(niem. essigäther „octan etylu” essig „ocet” i Äther „eter”) związek organiczny powstający w wyniku działania kwasów na alkohole lub fenole
(arab. al‑kuhl „delikatny proszek”) związki organiczne, pochodne węglowodorów, których cząsteczki zawierają grupę hydroksylową , związaną bezpośrednio z atomem węgla o hybrydyzacji
związki organiczne, mono-, di- i polihydroksylowe pochodne benzenu oraz alkilobenzenów, których cząsteczki zawierają grupy hydroksylowe () związane z atomem węgla pierścienia benzenowego
, związek organiczny, podstawowy węglowodór aromatyczny
związki organiczne, których cząsteczki zawierają grupę karboksylową ()
Według teorii:
Brønsteda-Lowry'ego: substancje, które w reakcji z zasadą oddają jon wodorowy
Lewisa: atomy, cząsteczki lub jony, które pobierają parę elektronową; mają właściwości elektronoakceptorowe
Arrheniusa: substancje, które dysocjują z odszczepieniem kationu wodoru oraz wytworzeniem anionu reszty kwasowej
Bibliografia
Dudek‑Różycki K., Płotek M., Wichur T., Węglowodory. Repetytorium i zadania, Kraków 2020.
Dudek‑Różycki K., Płotek M., Wichur T., Związki organiczne zawierające azot oraz wielofunkcyjne pochodne węglowodorów. Repetytorium i zadania, Kraków 2021.
Dudek‑Różycki K., Płotek M., Wichur T., Kompendium terminologii oraz nazewnictwa związków organicznych. Poradnik dla nauczycieli i uczniów, Kraków 2020.
Kasprzykowska R., Kołodziejczyk A.S., Preparatyka i analiza związków naturalnych, Gdańsk 2009, s. 153.
Mastalerz P., Podręcznik chemii organicznej, Wrocław 1998.
McMurry J., Chemia organiczna, t. 1‑2, Warszawa 2000.
Morrison R. T., Boyd R. N., Chemia organiczna, t. 1‑2, Warszawa 1997.








