Przeczytaj
Stałocieplność wymaga ciągłej produkcji ciepła (proces termogenezytermogenezy), która odbywa się głównie w narządach wewnętrznych − wątrobie, sercu, mózgu oraz w mięśniach szkieletowych − podczas ich pracy. Skuteczność termogenezy związana jest z dużym zapotrzebowaniem na energię metaboliczną, ale zależy również od istniejących adaptacji anatomicznych, które zapewniają izolację termiczną organizmu. Istotne są również aktywne mechanizmy powstrzymywania utraty ciepła, lub usuwania jego nadmiaru, zależnie od aktualnych potrzeb. Metabolizm, czy mechanizmy zapobiegające przegrzaniu lub wyziębieniu organizmu, są odruchowe, niezależne od woli. Skąd jednak organizm wie, jaka temperatura jest dla niego odpowiednia?
Receptory czucia ciepła i zimna
Zwierzęta stałocieplne są w stanie odbierać nawet niewielkie zmiany temperatury ciała (o 0,5 °C) oraz reagować na te wahania dzięki receptorom czucia ciepła i zimna, które należą do grupy termoreceptorówtermoreceptorów. Receptory te są wolnymi zakończeniami komórek nerwowych, które są w stanie kodować informacje o odbieranej temperaturze w postaci częstotliwości generowanych potencjałów czynnościowych.
W przypadku każdego z tych typów receptorów istnieje wąski zakres temperatur, na które receptory są najbardziej wrażliwe. Przy skrajnie niskich lub wysokich temperaturach aktywne zaczynają być receptory bólowe (nocyceptorynocyceptory).
Istnieją dwie podgrupy receptorów czucia zimna i ciepła, zależnie od ich lokalizacji w organizmie: termoreceptory obwodowe oraz termoreceptory ośrodkowe.
Fizjologiczny termostat – podwzgórze
Ośrodkowe termoreceptory, zlokalizowane w przedniej części podwzgórza, są wrażliwe na zmiany temperatury, które zachodzą jedynie w obrębie podwzgórza. Zwierzęta stałocieplne utrzymują względnie stałą temperaturę ciała, szczególnie w narządach wewnętrznych takich jak: serce, wątroba czy mózg. Stąd też istotna rola ośrodkowych termoreceptorów. Podwzgórze pełni jeszcze jedną istotną rolę − struktura ta jest nazywana fizjologicznym termostatemtermostatem, ze względu na swoją koordynacyjną rolę nad aktywnymi mechanizmami produkcji, zatrzymywania lub utraty ciepła.
Słownik
część kory mózgowej położonej w płatach ciemieniowych; odpowiedzialna jest za analizę czucia somatycznego (dotyku, bólu i temperatury)
substancja endogenna (produkowana w organizmie), lub egzogenna (pochodząca spoza organizmu), wpływająca na tzw. punkt nastawczy w podwzgórzu, co skutkuje podwyższeniem temperatury ciała
(ang. set point) determinowana przez podwzgórze wartość temperatury, decydująca o procesach termoregulacji
wolne zakończenia komórek nerwowych; wrażliwe na uszkodzenia sąsiadujących komórek
ogół procesów metabolicznych, fizjologicznych i behawioralnych organizmu ukierunkowanych na produkcję ciepła
wolne zakończenia neuronów, wyspecjalizowane w odbiorze bodźców termicznych
zdolność do utrzymania właściwej temperatury ciała
urządzenie aktywnie utrzymujące temperaturę na stałym poziomie