Przeczytaj
Reakcje zachodzące z wymianą elektronówelektronów rządzą się swoimi prawami. Są zdefiniowane jednoznacznie za pomocą wzorów, które z powodzeniem stosuje się do rozwiązywania problemów matematycznych, związanych z procesami elektrolizy.
Elektroliza polega na przemianie chemicznej, wywołanej przepływem prądu elektrycznego. Przebiega w środowisku, w którym znajdują się substancje zdolne do rozpadu na jony. Dlatego w dużym uproszczeniu można powiedzieć, że elektroliza jest zjawiskiem rozpadu związków chemicznych na jony.
Podstawowe prawa elektrolizy zostały sformułowane przez Michaela Faraday'a. Określają związek pomiędzy ładunkiem elektrycznym, przepływającym przez roztwór, a masą substancji wydzielonej na elektrodach, w wyniku oddziaływania ładunków z substancją.
Prawa elektrolizy
Michael Faraday (22.09.1791‑25.09.1867) był angielskim fizykiem i chemikiem. W 1834 r. sformułował dwa prawa, zwane obecnie prawami Faraday'a. Faraday zdefiniował także stałą fizyczną, która oznacza ładunek elektryczny przypadający na jeden mol elektronów. Stała ta, nazwana stałą Faraday'a, została obliczona w następujący sposób:
gdzie:
– stała Faraday'a;
– stała Avogadra [];
– ładunek elektronu [].
Podstawiając wartości do wzoru, otrzymujemy równanie:
Stała Faraday'a wynosi zatem
I prawo elektrolizy
Masa substancji wydzielonej na elektrodzieelektrodzie, w wyniku procesu elektrolizyelektrolizy, jest wprost proporcjonalna do ładunku przepływającego przez elektrolitelektrolit.
gdzie:
k – równoważnik elektrochemicznyrównoważnik elektrochemiczny;
I – natężenie prądu ;
t – czas trwania elektrolizy ;
m – masa substancji wydzielonej na elektrodzie ;
Q – ładunek elektryczny .
Równoważnikiem elektrochemicznymRównoważnikiem elektrochemicznym nazywamy wartość, która jest równa masie substancji, wydzielonej przy przepływie przez elektrolit ładunku elektrycznego równego . Wzór na równoważnik elektrochemiczny zapisujemy w następujący sposób:
gdzie:
k – równoważnik elektrochemiczny [];
M – masa molowa substancji wydzielonej na elektrodzie [];
n – liczba elektronów biorąca udział w reakcji, w której powstaje 1 mol substancji o masie molowej M;
F – stała Faradaya [].
Oblicz masę miedzi wydzielonej na elektrodzie podczas elektrolizy wodnego roztworu , prowadzonej prądem o natężeniu 35 A w czasie pięciu godzin. Do rozwiązania zadania niezbędne jest obliczenie równoważnika elektrochemicznego.
Zapisz równania elektrolizy.
Oblicz równoważnik elektrochemiczny, czyli masę substancji wydzielonej na elektrodzie (w tym przypadku miedzi) przy przepływie przez elektrolit ładunku elektrycznego .
Oblicz masę miedzi, korzystając z pierwszego prawa Faradaya, które mówi, że masa substancji wydzielonej na elektrodzie, w wyniku procesu elektrolizy, jest wprost proporcjonalna do ładunku przepływającego przez elektrolit. Skorzystaj ze wzoru:
Podczas procesu elektrolizy wydzieli się 207,47 g miedzi.
II prawo elektrolizy
Masy różnych substancji wydzielone na elektrodach podczas przepływu jednakowego ładunku elektrycznego są proporcjonalne do ich równoważników elektrochemicznych.
gdzie:
– masa pierwszej substancji wydzielonej na elektrodzie;
– masa drugiej substancji wydzielonej na elektrodzie;
– równoważnik elektrochemiczny pierwszej substancji;
– równoważnik elektrochemiczny drugiej substancji.
W czasie elektrolizy wodnego roztworu na katodzie wydzieliło się 95,32 g miedzi. Jaka jest masa chloru wydzielonego na anodzie?
Zapisz równania elektrolizy.
Zapisz wszystkie dane z zadania.
Z II prawa elektrolizy wiesz, że masa różnych substancji wydzielone na elektrodach podczas przepływu jednakowego ładunku elektrycznego są proporcjonalne do ich równoważników elektrochemicznych.
Przekształć wzór, aby móc obliczyć masę chloru wydzielonego na katodzie.
Zapisz wzory na równoważniki elektrochemiczne obu substancji.
Przez roztwór płynie prąd o jednakowym natężeniu, a w reakcji biorą udział dwa elektrony.
Oblicz równoważniki elektrochemiczne obu substancji.
Oblicz masę wydzielonego chloru.
Masa chloru wydzielonego na anodzie wynosi 106,76 g.
Słownik
(gr. ḗlektron „bursztyn”) cząstka elementarna o masie () i ładunku elektrycznym
(gr. ḗlektron „bursztyn”, hodós „droga”) element przewodzący prąd
(gr. ḗlektron „bursztyn”, lýsis „rozłożenie”) podstawowy proces elektrochemiczny, który polega na chemicznej przemianie składników elektrolitu (a często i materiału elektrod) i przebiega na elektrodach pod wpływem przepływu prądu elektrycznego
(gr. ḗlektron „bursztyn”, lytós „rozpuszczalny”) chem. przewodnik elektryczny jonowy (zwany też przewodnikiem drugiego rodzaju), w którym poruszające się jony przenoszą ładunki elektryczne i przewodzenie prądu zawsze jest związane z transportem masy
wartość równa masie substancji wydzielonej przy przepływie przez elektrolit ładunku elektrycznego
Bibliografia
M. Krzeczkowska, J. Loch, A. Mizera, Repetytorium chemia. Liceum – poziom podstawowy i rozszerzony, Warszawa – Bielsko‑Biała 2010.