Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki
bg‑blue

Co nazywamy molem?

Umiesz już uzgadniać i odczytywać równania reakcji chemicznych. Spróbuj więc odczytać równanie reakcji otrzymywania soli (siarczku żelaza()) z pierwiastków.

Osiem atomów żelaza reaguje z jedną (ośmioatomową) cząsteczką siarki.

Powstały w wyniku reakcji siarczek żelaza() ma budowę jonową, czyli w wyniku reakcji otrzymano osiem kationów żelaza dwuwartościowego () i osiem anionów siarki (). Jony te oddziałują ze sobą, tworząc wiązania jonowe. Na skutek tego procesu powstał kryształ siarczku żelaza(). Ponieważ jest to związek chemiczny o budowie jonowej, nie można mówić o „cząsteczkach siarczku żelaza()” ani też o powstaniu „ośmiu siarczków żelaza”. Poprawne stwierdzenie to: w wyniku reakcji powstaje osiem par jonów, tworzących siarczek żelaza(). Taka interpretacja jest bardzo niewygodna. Lepszym rozwiązaniem jest wykorzystanie powszechnie stosowanego przez chemików terminu molmolmol.

Mol jest jednostką liczności materii, czyli odpowiada na pytanie: ile jest? ile jest atomów, jonów, cząsteczek, elektronów, protonów, kwarków…?

Ważne!

Mol zawiera dokładnie 6,02214076·1023 elementów (liczba ta jest nazywana stałą Avogadrastała Avogadrastałą Avogadra. Jest jednostką liczności materii w układzie SI. Symbol tej jednostki to mol.

Wróćmy do równania reakcji syntezy siarczku żelaza(). Jeśli pojęcie mol odnosi się do ogromnej liczby indywiduów chemicznych, a nie do pojedynczych atomów jonów czy cząsteczek, to znika problem nazwania pojedynczego indywiduum siarczku żelaza(). Używając terminu mol, równanie reakcji przeczytasz w następujący sposób:

Osiem moli atomów żelaza reaguje z jednym molem (ośmioatomowych) cząsteczek siarki i powstaje osiem moli siarczku żelaza().

REnpslXPbWhzJ1
Ćwiczenie 1
Poniżej napisano kilka równań reakcji chemicznych. Spróbuj je odczytać, stosując pojęcie mol, a następnie połącz w pary tekst z równaniem reakcji. 2 HgOT2 Hg+O2 Możliwe odpowiedzi: 1. Jeden mol siarczanu(VI) miedzi(II) reaguje z dwoma molami wodorotlenku sodu, tworząc jeden mol wodorotlenku miedzi(II) i jeden mol siarczanu(VI) sodu., 2. Dwa mole tlenku rtęci(II) pod wpływem temperatury rozkładają się na dwa mole atomów rtęci i jeden mol cząsteczek tlenu., 3. Dwa mole atomów żelaza reagują z sześcioma molami chlorowodoru, tworząc dwa mole chlorku żelaza(III) i trzy mole cząsteczek wodoru. 2 Fe+6 HCl2 FeCl3+3 H2 Możliwe odpowiedzi: 1. Jeden mol siarczanu(VI) miedzi(II) reaguje z dwoma molami wodorotlenku sodu, tworząc jeden mol wodorotlenku miedzi(II) i jeden mol siarczanu(VI) sodu., 2. Dwa mole tlenku rtęci(II) pod wpływem temperatury rozkładają się na dwa mole atomów rtęci i jeden mol cząsteczek tlenu., 3. Dwa mole atomów żelaza reagują z sześcioma molami chlorowodoru, tworząc dwa mole chlorku żelaza(III) i trzy mole cząsteczek wodoru. CuSO4+2 NaOHCuOH2+Na2SO4 Możliwe odpowiedzi: 1. Jeden mol siarczanu(VI) miedzi(II) reaguje z dwoma molami wodorotlenku sodu, tworząc jeden mol wodorotlenku miedzi(II) i jeden mol siarczanu(VI) sodu., 2. Dwa mole tlenku rtęci(II) pod wpływem temperatury rozkładają się na dwa mole atomów rtęci i jeden mol cząsteczek tlenu., 3. Dwa mole atomów żelaza reagują z sześcioma molami chlorowodoru, tworząc dwa mole chlorku żelaza(III) i trzy mole cząsteczek wodoru.

Mol jest wielkością bezwymiarową i wykorzystywaną w taki sam sposób jak inne powszechnie stosowane jednostki miary. Porównanie jednostek miary zobaczysz w tabeli poniżej.

Jednostka miary

Liczba elementów

Para

Tuzin

Mendel

Kopa

Gros

mol

Jak wynika z powyższej tabeli, mol jest tak ogromną liczbą, że nie stosuje się go do dużych obiektów (makroskopowych), lecz do elementów mikroświata.

bg‑blue

Jakie zastosowanie w chemii ma mol?

RpcLOV5R06bKf1
Mapa myśli. Lista elementów:
  • Nazwa kategorii: Zastosowanie pojęcia mol
    • Elementy należące do kategorii Zastosowanie pojęcia mol
    • Nazwa kategorii: objętość[br] molowa gazów
    • Nazwa kategorii: odczytywanie równań[br] reakcji chemicznych
    • Nazwa kategorii: obliczenia[br] stechiometryczne
    • Nazwa kategorii: obliczenia mas [br]molowych substancji
    • Nazwa kategorii: obliczenia dotyczące [br]stężeń molowych
    • Nazwa kategorii: sporządzanie[br] roztworów o [br]stężeniu molowym
    • Koniec elementów należących do kategorii Zastosowanie pojęcia mol
Źródło: GroMar Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
bg‑blue

Kto po raz pierwszy zaproponował użycie terminu mol?

RPUhu64WfaUVs1
Amedeo Avogadro (1776-1856)
Źródło: dostępny w internecie: wikimedia.org, domena publiczna.

Amedeo Avogadro ur. 9 sierpnia 1776 r. w Turynie, zm. 9 lipca 1856 r. tamże) – włoski fizyk. Opublikował na podstawie eksperymentów epokową pracę o liczbie cząsteczek, dzisiaj znanej jako prawo Avogadra. Opracował metodę wyznaczania masy atomowej i masy cząsteczkowej. Wyniki swoich działań zamieścił w czasopiśmie „Journal de Physique”, ale jego trudy pozostały niedocenione przez współczesnych. Dopiero cztery lata po jego śmierci, Stanislao Cannizzaro, na kongresie chemików niemieckich w Karlsruhe, przedstawił przełomowe znaczenie jego prac. Liczba cząsteczek w jednym molu gazu (zwana od 1909 r. stałą Avogadra) to jedna z podstawowych stałych fizycznych.

Słownik

mol
mol

(niem. Molekül „molekuły”) jednostka liczności (ilości) materii, podstawowa w układzie SI; jeden mol zawiera dokładnie 6,02214076·1023 indywiduów chemicznych (atomów, cząsteczek, wolnych rodników, elektronów)

stała Avogadra
stała Avogadra

NA, stała fizyczna liczbowo równa liczbie atomów, cząsteczek lub innych cząstek materii zawartych w jednym molu tej materii, w przeciwieństwie do liczby Avogadra posiada jednostkę 1mol

równanie reakcji chemicznej
równanie reakcji chemicznej

zapis za pomocą symboli i wzorów chemicznych oraz współczynników stechiometrycznych przebiegu reakcji chemicznej

stechiometria reakcji chemicznej
stechiometria reakcji chemicznej

słowna lub pisemna interpretacja stosunków ilościowych występujących pomiędzy substancjami biorącymi udział w reakcji

Bibliografia

Bielański A., Podstawy chemii nieorganicznej, t. 1, Warszawa 2012.

Drabik L., Sobol E., Słownik języka polskiego PWN, Warszawa 2007.

Jones L., Atkins P.W., Laverman L., Chemia Ogólna, Warszawa 2020.