Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Warto przeczytać

DiodaDiodaDioda (Rys. 1.) jest elementem elektronicznym, którego istotną właściwością jest niejednakowe przewodzenie prądu w dwóch kierunkach. W kierunku dobrego przewodzenia, przy napięciu o stałej wartości, natężenie prądu może być ponad milion razy większe, niż w kierunku przeciwnym – nazywanym zaporowym.

RQmQbcOjbqkTl
Rys. 1. Symbol graficzny diody prostowniczej. Grot strzałki wskazuje kierunek dobrego przewodzenia prądu przez diodę.
Źródło: Politechnika Warszawska Wydział Fizyki, licencja: CC BY 4.0.

Działanie diody dobrze ilustruje charakterystyka prądowo‑napięciowa, czyli zależność natężenia prądu płynącego przez diodę od przyłożonego napięcia - Rys. 2. Charakterystyka ta wygląda podobnie dla większości typów diod.

RHkHdMV0MZ8wu
Rys. 2. Zależność natężenia prądu płynącego przez diodę od przyłożonego napięcia.
Źródło: Politechnika Warszawska Wydział Fizyki, licencja: CC BY 4.0.

Wykres pokazuje, że w kierunku przewodzenia (napięcia dodatnie), już przy niewielkim napięciu – zazwyczaj poniżej - 1V przez diodę zaczyna płynąć prąd o dosyć dużym natężeniu. Napięcia, przy których pracują diody w kierunku przewodzenia, wynoszą od około 0,3 V dla diod germanowych, do około 4 V dla LEDLEDLED emitujących światło fioletowe. Natężenie pracy wykorzystywane w praktyce wynosić może od kilkudziesięciu miliamperów w LED, do kilku kiloamperów w diodach stosowanych w elektrotechnice. Wszystkie diody mają określone maksymalne natężenie prądu, przekroczenie którego grozi zniszczeniem struktury diody.

W kierunku zaporowym przez diody płynie bardzo mały prąd o natężeniu nawet poniżej 10Indeks górny -6 A. Po osiągnięciu napięcia przebicia, natężenie prądu gwałtownie rośnie i w niewielkim stopniu zależy od przyłożonego napięcia.

Napięcie przebicia mieści się w zakresie od kilku woltów dla typowej diody do kilku tysięcy woltów dla diod stosowanych w elektrotechnice. Więcej o budowie i zasadzie działania diod przeczytasz w e‑materiałach: „Budowa diody półprzewodnikowej” i „Zasada działania diody półprzewodnikowej”.

Prawo Ohma stwierdza, że natężenie prądu płynącego przez przewodnik lub inny element obwodu elektrycznego jest wprost proporcjonalne do napięcia przyłożonego do tego przewodnika (innego elementu obwodu). Prawo to możemy wyrazić wzorem:

I=UR,

gdzie U to napięcie przyłożone do przewodnika, I – natężenie płynącego prądu spowodowanego tym napięciem, a R – opór elektrycznyOpór elektryczny (czynny)opór elektryczny przewodnika (lub innego elementu obwodu).

Prawo Ohma jest spełnione dla tych elementów obwodu, dla których opór jest stały i nie zależy od napięcia.

Prawo Ohma spełnione jest dla przewodników metalowych, ale nie w pełnym zakresie natężenia prądu. Przy dużych natężeniach przewodniki w wyniku przepływu prądu zaczynają się grzać, a wzrost temperatury powoduje wzrost ich oporu elektrycznego.

Dla elementów obwodu, w zakresie napięć, przy których spełnione jest prawo Ohma, wykresem zależności natężenia prądu od napięcia jest linia prosta (Rys. 3.), niezależnie od kierunku przyłożonego napięcia. Nachylenie wykresu jest zależne od oporu elektrycznego danego elementu.

R1XIHzqf3fh0Y
Rys. 3. Zależność natężenia prądu od napięcia dla materiałów spełniających prawo Ohma.
Źródło: Politechnika Warszawska Wydział Fizyki, licencja: CC BY 4.0.

Jeżeli wykresem zależności natężenia od napięcia nie jest linia prosta, to dany element obwodu nie spełnia prawa Ohma – opór elektryczny tych elementów zmienia się wraz z napięciem (Rys. 4.).

R1HycUHNPbk0Q
Rys.4. Przykłady charakterystyk prądowo‑napieciowych materiałów niespełniających prawa Ohma. Dla tych materiałów natężenie prądu nie jest liniową funkcją napięcia.
Źródło: Politechnika Warszawska Wydział Fizyki, licencja: CC BY 4.0.

Jak widać z charakterystyki prądowo‑napięciowej diody przedstawionej na Rys. 2., diody nie spełniają prawa Ohma, a ich opór elektryczny zmienia się w bardzo szerokim zakresie i zależy zarówno od wartości napięcia jak i od kierunku, w którym jest przyłożone. Przyczyną tych własności diod są zjawiska zachodzące w złączu p‑n, o czym możesz przeczytać w e‑materiale „Zasada działania diody półprzewodnikowej”.

Słowniczek

Dioda
Dioda

(ang.: diode) dwuzaciskowy (dwuelektrodowy) element elektroniczny, który przewodzi prąd elektryczny w sposób niesymetryczny, to znaczy bardziej w jednym kierunku, niż w przeciwnym. Historycznie pierwszymi diodami były detektory kryształkowe i diody próżniowe. Obecnie najczęściej spotykanym rodzajem są diody półprzewodnikowe, zbudowane z dwóch warstw odmiennie domieszkowanego półprzewodnika, tworzących razem złącze p‑n.

LED
LED

(ang.: light‑emitting diode) dioda elektroluminescencyjna, dioda świecąca, dioda emitująca światło, LED - dioda zaliczana do półprzewodnikowych przyrządów optoelektronicznych, emitujących promieniowanie w zakresie światła widzialnego, podczerwieni i ultrafioletu.

Opór elektryczny (czynny)
Opór elektryczny (czynny)

(ang.: resistance electric (active)) wielkość charakteryzująca relację między napięciem a natężeniem prądu elektrycznego w obwodach prądu stałego. Zazwyczaj opór elektryczny oznacza się literą R i definiuje się wzorem R=UI gdzie: R- opór przewodnika elektrycznego, U - napięcie między końcami przewodnika, I - natężenie prądu elektrycznego.