Przeczytaj
Budowa układu krwionośnego
Układ krwionośny człowieka jest układem zamkniętym. Składa się z sieci naczyń krwionośnych (tętnictętnic, żyłżył i naczyń włosowatychnaczyń włosowatych), krwi, czyli płynnej tkanki rozprowadzanej po całym organizmie, oraz z serca.
Serce człowieka podzielone jest na cztery jamy: dwa przedsionki i dwie komory. Krew wypływa z serca tętnicami, a powraca do niego żyłami. Ciśnienie tłoczące krew do naczyń krwionośnych wytwarzane jest w wyniku skurczów serca. Nie wystarcza ono do przepchnięcia krwi przez cały krwiobieg i skierowania jej z powrotem do serca, ponieważ maleje wraz z odległością od tego organu. Dlatego przemieszczanie się krwi wspomagane jest przez pulsowanie tętnic, możliwe dzięki obecności w tętnicach mięśniówki. Z kolei cofaniu się krwi zapobiegają zastawki znajdujące się w żyłach.
Jednym z częściej przeprowadzanych badań jest pomiar ciśnienia tętniczego, czyli ciśnienia wywieranego przez krew na ściany tętnic. Ulega ono stałym zmianom i jest zależne od wielu czynników, np. wieku, stanu zdrowia, a nawet pory dnia i zdrowia psychicznego. Prawidłowa wysokość ciśnienia krwi dorosłego człowieka mieści się w przedziale 120–129/80–84 mmHg, a za optymalne uznaje się ciśnienie poniżej tych wartości.

Więcej informacji na temat budowy i funkcjonowania układu krwionośnego znajdziesz w e‑materiałach pt. Budowa i funkcje naczyń krwionośnych oraz Budowa i działanie serca człowieka.
Mały i duży obieg krwi
U kręgowców lądowych nastąpił rozdział krwiobiegu na dwa obiegi: obieg mały (płucny) i obieg duży (ustrojowy).
Przeczytaj więcej w e‑materiałach pt. Duży i mały obieg krwi oraz Przepływ krwi przez naczynia krwionośne.

Podczas operacji na otwartym sercu wykorzystuje się płucoserce, które przejmuje funkcję tych dwóch organów i umożliwia natlenowanie krwi poza ustrojem.
Krążenie mózgowe
Mózg zaopatrywany jest w krew przez dwie pary tętnic:
dwie tętnice szyjne wewnętrzne;
dwie tętnice kręgowe.
Przepływ mózgowy dostarcza mózgowi tlen i środki energetyczne, zwłaszcza glukozę. Umożliwia także usuwanie dwutlenku węgla.
Krew z mózgu odprowadzana jest żyłą wielką mózgu.
Krążenie wieńcowe
Serce zaopatrywane jest w krew przez dwie tętnice wieńcowe. Ich ujścia znajdują się w opuszce aorty.
Lewa tętnica wieńcowa zaopatruje w krew lewą komorę, przedsionki i przegrodę międzykomorową.
Prawa tętnica zaopatruje w krew prawą komorę i prawy przedsionek.
Krążenie wieńcowe dostarcza sercu tlen i środki odżywcze, które warunkują prawidłową aktywność skurczową serca.
Krew żylna odprowadzana jest z serca podwójnym układem drenującym:
powierzchniowym, który kończy się w zatoce wieńcowej i w przednich żyłach serca odprowadzających krew z lewej komory do prawego przedsionka;
głębokim złożonym z naczyń tętniczo‑jamowych.
Więcej na temat krążenia wieńcowego w e‑materiale Krążenie wieńcoweKrążenie wieńcowe.
Krążenie wrotne
Wątroba zaopatrywana jest w krew przez:
żyłę wrotną, którą ze śledziony, żołądka i jelit płynie odtlenowana krew bogata w składniki odżywcze i sole mineralne; w wątrobie dochodzi do przefiltrowania krwi dostarczonej żyłą wrotną;
tętnicę wątrobową, którą płynie utlenowana krew.
Jeśli krew ze śledziony, żołądka i jelit nie trafiałaby do wątroby żyłą wrotną, organizm człowieka byłby narażony na różne toksyny, które ulegałyby rozprzestrzenieniu na cały organizm. Dzięki żyle wrotnej i wątrobie większość z nich zostaje zneutralizowana.
Krew wypływa z wątroby żyłami wątrobowymi.
Krew
Krew płynie w naczyniach krwionośnych i nie wydostaje się poza ich obręb. W skład krwi wchodzą elementy komórkowe (elementy morfotyczne krwielementy morfotyczne krwi), stanowiące 44% masy, oraz osoczeosocze, które tworzy 55% masy krwi. Pozostałą część stanowią gazy, substancje odżywcze i produkty przemiany materii. Dziennie przez serce przepływa średnio 7200 l krwi, a na 1 kg masy ciała człowieka przypada około 70‑80 ml krwi.
Więcej o krwi przeczytasz w e‑materiałach pt. Krew – specjalny rodzaj tkanki łącznej oraz Wirtualny mikroskop. Krew.
ErytrocytyErytrocyty, czyli krwinki czerwone, powstają w procesie zwanym erytropoeząerytropoezą. Polega on na namnażaniu i różnicowaniu erytrocytów z komórek macierzystych w szpiku kostnym, które ulegają licznym podziałom mitotycznympodziałom mitotycznym. Komórki te tracą jądra komórkowe i mitochondria. Zawarte w nich białko, hemoglobinahemoglobina, umożliwia im pełnienie funkcji transportowych (tlenu i dwutlenku węgla). Natomiast ich cechy biochemiczne oraz fizyczne, m.in. duża elastyczność, nadają im zdolność przeciskania się nawet przez najwęższe naczynia krwionośne. Życie erytrocytu trwa ok. 120 dni. W tym czasie nieprzerwanie zaopatruje organizm w tlen i uczestniczy w usuwaniu dwutlenku węgla. Uszkodzone erytrocyty ulegają zniszczeniu w śledzionieśledzionie. Zawarte w nich żelazo stanowi dla organizmu cenny pierwiastek, dlatego jest odzyskiwane i ponownie wykorzystywane przy powstawaniu nowych czerwonych krwinek.

LeukocytyLeukocyty, czyli krwinki białe, powstają w szpiku kostnym czerwonym, a dojrzewają w narządach układu limfatycznego. Zawierają jądro komórkowe, zachodzi u nich metabolizm i mają możliwość podziału komórkowego. Zadaniem leukocytów jest ochrona organizmu przed patogenami.
TrombocytyTrombocyty, czyli płytki krwi, są najmniejszymi, bezjądrowymi elementami morfotycznymi krwi. Powstają w szpiku kostnym. Odgrywają podstawową rolę w procesie krzepnięcia krwi.
Przeczytaj więcej o powstawaniu elementów morfotycznych krwi w e‑materiale pt. Układ krwiotwórczy człowieka.
Słownik
upostaciowane składniki krwi, takie jak: erytrocyty (czerwone krwinki), leukocyty (białe krwinki) oraz trombocyty (płytki krwi)
proces namnażania i różnicowania erytrocytów
krwinki czerwone; jeden z rodzajów elementów morfotycznych krwi kręgowców; komórki zawierające barwnik oddechowy – hemoglobinę; ich funkcja to transport tlenu i częściowo dwutlenku węgla
białko złożone o IV‑rzędowej strukturze przestrzennej, składające się z czterech łańcuchów polipeptydowych, z których każdy zawiera grupę hemową; barwnik oddechowy zdolny do odwracalnego łączenia się z tlenem i dwutlenkiem węgla, obecny w erytrocytach kręgowców i osoczu krwi bezkręgowców
krwinki białe, komórki układu odpornościowego; pochodzą od komórek macierzystych szpiku; dzieli się je na agranulocyty — leukocyty nie zawierające ziarnistości cytoplazmatycznych, oraz granulocyty — zawierające takie ziarnistości;
najcieńsze naczynia układu krwionośnego i układu limfatycznego, których ściany nie zawierają włókien mięśniowych
płynna część krwi; zawiera 91% wody, 8% związków organicznych (m.in. białek, cukrów, witamin, enzymów) i 1% związków nieorganicznych (np. jonów sodowych, potasowych, chlorkowych)
proces podziału komórek somatycznych, w wyniku którego powstają dwie komórki o takiej samej liczbie chromosomów
największy narząd układu limfatycznego występujący u kręgowców; jest miejscem usuwania niesprawnych erytrocytów, leukocytów i trombocytów, bierze udział w tworzeniu limfocytów
naczynia krwionośne transportujące krew z komór serca w kierunku komórek ciała
płytki krwi; najmniejsze, bezjądrowe elementy morfotyczne krwi; uczestniczą w różnych procesach ustroju, lecz najważniejszą rolę odgrywają w hemostazie — zapobieganiu wypływaniu krwi z uszkodzonych naczyń krwionośnych; ponadto biorą udział m.in.: w syntezie, magazynowaniu i wydzielaniu wielu różnych związków, w odbudowie ściany naczyń i gojeniu się ran, reakcjach zapalnych, odpornościowych, miażdżycowych i nowotworowych (przerzuty)
naczynia krwionośne zaopatrzone w zastawki; transportują krew z komórek ciała do przedsionków serca