bg‑red

Budowa układu krwionośnego

Układ krwionośny człowieka jest układem zamkniętym. Składa się z sieci naczyń krwionośnych (tętnictętnicetętnic, żyłżyłyżyłnaczyń włosowatychnaczynia włosowate (włośniczki)naczyń włosowatych), krwi, czyli płynnej tkanki rozprowadzanej po całym organizmie, oraz z serca.

Serce człowieka podzielone jest na cztery jamy: dwa przedsionki i dwie komory. Krew wypływa z serca tętnicami, a powraca do niego żyłami. Ciśnienie tłoczące krew do naczyń krwionośnych wytwarzane jest w wyniku skurczów serca. Nie wystarcza ono do przepchnięcia krwi przez cały krwiobieg i skierowania jej z powrotem do serca, ponieważ maleje wraz z odległością od tego organu. Dlatego przemieszczanie się krwi wspomagane jest przez pulsowanie tętnic, możliwe dzięki obecności w tętnicach mięśniówki. Z kolei cofaniu się krwi zapobiegają zastawki znajdujące się w żyłach.

bg‑gray1
Ciekawostka

Jednym z częściej przeprowadzanych badań jest pomiar ciśnienia tętniczego, czyli ciśnienia wywieranego przez krew na ściany tętnic. Ulega ono stałym zmianom i jest zależne od wielu czynników, np. wieku, stanu zdrowia, a nawet pory dnia i zdrowia psychicznego. Prawidłowa wysokość ciśnienia krwi dorosłego człowieka mieści się w przedziale 120–129/80–84 mmHg, a za optymalne uznaje się ciśnienie poniżej tych wartości.

R1UiMVnZAUadL
W wyniku pomiaru ciśnienia tętniczego wynoszącym 120/80 mmHg początkowa wartość – 120 mmHg – oznacza wysokość ciśnienia skurczowego (ciśnienia w okresie wypychania przez serce krwi do tętnic), a 80 mmHg oznacza wysokość ciśnienia rozkurczowego (panującego podczas rozkurczu serca).
Źródło: Unsplash, domena publiczna.
Dla zainteresowanych

Więcej informacji na temat budowy i funkcjonowania układu krwionośnego znajdziesz w e‑materiałach pt. Budowa i funkcje naczyń krwionośnych oraz Budowa i działanie serca człowieka.

bg‑red

Mały i duży obieg krwi

U kręgowców lądowych nastąpił rozdział krwiobiegu na dwa obiegi: obieg mały (płucny) i obieg duży (ustrojowy).

RvZ6hEe7vpQGw1
Wymyśl pytanie na kartkówkę związane z tematem materiału.
Dla zainteresowanych

Przeczytaj więcej w e‑materiałach pt. Duży i mały obieg krwi oraz Przepływ krwi przez naczynia krwionośne.

R1ZGHWWAP7hGE1
Schemat przedstawia mały i duży krwioobieg. Krwioobieg mały nazwany jest płucnym, a krwiobieg duży ustrojowym. Krew, stale płynie w zamkniętym systemie naczyń. Tworzy dwa przeplatające się w sercu krwiobiegi: duży i mały. Każdy skurcz serca powoduje jednoczesny wyrzut krwi do obu obiegów, dzięki czemu płynie ona nieprzerwanie zaopatrując poszczególne narządy. Serce przegrodzone komorą międzyprzedsionkową i międzykomorową nieustannie pompuje krew. W prawej komorze serca znajduje się krew utlenowana. Na schemacie ma czerwony kolor. W lewej komorze serca znajduje się krew odtlenowana. Na schemacie ma kolor niebieski. Krew przepływając przez krwioobieg mały miesza się w sieci małych, naczyń włosowatych płuc. Ulegając zmieszaniu na schemacie ma kolor fioletowy. Krwioobieg mały, czyli płucny zaopatruje krew w tlen w płucach. Rozpoczyna się pniem płucnym, który wychodzi z prawej komory serca i wyprowadza z niej krew odtlenowaną (pozbawioną tlenu). Pień płucny rozgałęzia się na dwie tętnice płucne, które wchodzą do prawego i lewego płuca. W płucach naczynia te licznie się rozgałęziają. Najcieńszymi naczyniami są naczynia włosowate płuc. To one oplatają pęcherzyki płucne i umożliwiają wymianę gazową (oddawany jest dwutlenek węgla, a pobierany tlen). Z każdego płuca wychodzą dwie żyły płucne, którymi natlenowana krew opuszcza płuca i powraca do lewego przedsionka serca. Krew przepływając przez krwioobieg duży miesza się w sieci małych, obwodowych naczyń włosowatych. Ulegając zmieszaniu na schemacie ma kolor fioletowy. Krwiobieg duży dostarcza tlen oraz składniki odżywcze wszystkim komórkom organizmu oraz odbiera od nich dwutlenek węgla i inne szkodliwe produkty przemiany materii. Obieg duży rozpoczyna się w lewej komorze, z której wychodzi aorta wyprowadzająca z serca krew natlenowaną. Aorta rozgałęzia się na coraz mniejsze tętnice, a następnie na naczynia włosowate, które odżywiają tkanki. Naczynia włosowate umożliwiają wymianę gazową między krwią a komórkami. Odtlenowana krew odprowadzana jest żyłami do żył głównych. Krew z dolnej części ciała dopływa do prawego przedsionka serca żyłą główną dolną, zaś z górnej części żyłą główną górną. Poszczególne fragmenty serca i krwiobiegów zostały zaznaczone kolejnymi cyframi i liczbami. Cyfrą jeden zaznaczono: pień płucny. Cyfrą dwa: naczynia włosowate płuc. Cyfrą trzy: żyły płucne (w tym dwie żyły prawe i dwie żyły lewe). Cyfrą cztery: przedsionek lewy serca. Cyfrą pięć: komorę lewą serca. Cyfrą sześć: aortę. Cyfrą siedem: tętnice odchodzące od aorty. Cyfrą osiem: obwodowe naczynia włosowate w krwiobiegu dużym. Cyfrą dziewięć: żyłę główną górną i dolną. Liczbą dziesięć: prawy przedsionek serca. Liczbą jedenaście: prawą komorę serca. Kolejne cyfry i liczby wyznaczają kierunek przepływu krwi.
Przebieg małego i dużego obiegu krwi.
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
1
RQQNB2ZBF2RRF1
Sieci naczyń włosowatych
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
bg‑gray1
Ciekawostka

Podczas operacji na otwartym sercu wykorzystuje się płucoserce, które przejmuje funkcję tych dwóch organów i umożliwia natlenowanie krwi poza ustrojem.

bg‑red

Krążenie mózgowe

Mózg zaopatrywany jest w krew przez dwie pary tętnic:

  • dwie tętnice szyjne wewnętrzne;

  • dwie tętnice kręgowe.

Przepływ mózgowy dostarcza mózgowi tlen i środki energetyczne, zwłaszcza glukozę. Umożliwia także usuwanie dwutlenku węgla.

Krew z mózgu odprowadzana jest żyłą wielką mózgu.

bg‑red

Krążenie wieńcowe

Serce zaopatrywane jest w krew przez dwie tętnice wieńcowe. Ich ujścia znajdują się w opuszce aorty.

Lewa tętnica wieńcowa zaopatruje w krew lewą komorę, przedsionki i przegrodę międzykomorową.

Prawa tętnica zaopatruje w krew prawą komorę i prawy przedsionek.

Krążenie wieńcowe dostarcza sercu tlen i środki odżywcze, które warunkują prawidłową aktywność skurczową serca.

Krew żylna odprowadzana jest z serca podwójnym układem drenującym:

  • powierzchniowym, który kończy się w zatoce wieńcowej i w przednich żyłach serca odprowadzających krew z lewej komory do prawego przedsionka;

  • głębokim złożonym z naczyń tętniczo‑jamowych.

Więcej na temat krążenia wieńcowego w e‑materiale Krążenie wieńcowePG6TPp13yKrążenie wieńcowe.

bg‑red

Krążenie wrotne

Wątroba zaopatrywana jest w krew przez:

  • żyłę wrotną, którą ze śledziony, żołądka i jelit płynie odtlenowana krew bogata w składniki odżywcze i sole mineralne; w wątrobie dochodzi do przefiltrowania krwi dostarczonej żyłą wrotną;

  • tętnicę wątrobową, którą płynie utlenowana krew.

Ważne!

Jeśli krew ze śledziony, żołądka i jelit nie trafiałaby do wątroby żyłą wrotną, organizm człowieka byłby narażony na różne toksyny, które ulegałyby rozprzestrzenieniu na cały organizm. Dzięki żyle wrotnej i wątrobie większość z nich zostaje zneutralizowana.

Krew wypływa z wątroby żyłami wątrobowymi.

bg‑red

Krew

Krew płynie w naczyniach krwionośnych i nie wydostaje się poza ich obręb. W skład krwi wchodzą elementy komórkowe (elementy morfotyczne krwielementy morfotyczne krwielementy morfotyczne krwi), stanowiące 44% masy, oraz osoczeosoczeosocze, które tworzy 55% masy krwi. Pozostałą część stanowią gazy, substancje odżywcze i produkty przemiany materii. Dziennie przez serce przepływa średnio 7200 l krwi, a na 1 kg masy ciała człowieka przypada około 70‑80 ml krwi.

R36H2edDpLVxM1
Wykres kołowy. Lista elementów: wyspecjalizowane komórki; Wartość: 44; Udział procentowy: 44,44% osocze; Wartość: 55; Udział procentowy: 55,56%
Skład krwi.
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Dla zainteresowanych

Więcej o krwi przeczytasz w e‑materiałach pt. Krew – specjalny rodzaj tkanki łącznej oraz Wirtualny mikroskop. Krew.

ErytrocytyerytrocytyErytrocyty, czyli krwinki czerwone, powstają w procesie zwanym erytropoeząerytropoezaerytropoezą. Polega on na namnażaniu i różnicowaniu erytrocytów z komórek macierzystych w szpiku kostnym, które ulegają licznym podziałom mitotycznympodział mitotycznypodziałom mitotycznym. Komórki te tracą jądra komórkowe i mitochondria. Zawarte w nich białko, hemoglobinahemoglobinahemoglobina, umożliwia im pełnienie funkcji transportowych (tlenu i dwutlenku węgla). Natomiast ich cechy biochemiczne oraz fizyczne, m.in. duża elastyczność, nadają im zdolność przeciskania się nawet przez najwęższe naczynia krwionośne. Życie erytrocytu trwa ok. 120 dni. W tym czasie nieprzerwanie zaopatruje organizm w tlen i uczestniczy w usuwaniu dwutlenku węgla. Uszkodzone erytrocyty ulegają zniszczeniu w śledzionieśledzionaśledzionie. Zawarte w nich żelazo stanowi dla organizmu cenny pierwiastek, dlatego jest odzyskiwane i ponownie wykorzystywane przy powstawaniu nowych czerwonych krwinek.

RtnpV6EQdjL0T
Z powodu braku jądra krwinki mają kształt dwuwklęsłych dysków. Silnie elastyczne błony pozwalają tym komórkom przedostawać się nawet przez najwęższe naczynia układu krwionośnego.
Źródło: Pixabay, domena publiczna.

LeukocytyleukocytyLeukocyty, czyli krwinki białe, powstają w szpiku kostnym czerwonym, a dojrzewają w narządach układu limfatycznego. Zawierają jądro komórkowe, zachodzi u nich metabolizm i mają możliwość podziału komórkowego. Zadaniem leukocytów jest ochrona organizmu przed patogenami.

TrombocytytrombocytyTrombocyty, czyli płytki krwi, są najmniejszymi, bezjądrowymi elementami morfotycznymi krwi. Powstają w szpiku kostnym. Odgrywają podstawową rolę w procesie krzepnięcia krwi.

Dla zainteresowanych

Przeczytaj więcej o powstawaniu elementów morfotycznych krwi w e‑materiale pt. Układ krwiotwórczy człowieka.

Słownik

elementy morfotyczne krwi
elementy morfotyczne krwi

upostaciowane składniki krwi, takie jak: erytrocyty (czerwone krwinki), leukocyty (białe krwinki) oraz trombocyty (płytki krwi)

erytropoeza
erytropoeza

proces namnażania i różnicowania erytrocytów

erytrocyty
erytrocyty

krwinki czerwone; jeden z rodzajów elementów morfotycznych krwi kręgowców; komórki zawierające barwnik oddechowy – hemoglobinę; ich funkcja to transport tlenu i częściowo dwutlenku węgla

hemoglobina
hemoglobina

białko złożone o IV‑rzędowej strukturze przestrzennej, składające się z czterech łańcuchów polipeptydowych, z których każdy zawiera grupę hemową; barwnik oddechowy zdolny do odwracalnego łączenia się z tlenem i dwutlenkiem węgla, obecny w erytrocytach kręgowców i osoczu krwi bezkręgowców

leukocyty
leukocyty

krwinki białe, komórki układu odpornościowego; pochodzą od komórek macierzystych szpiku; dzieli się je na agranulocyty — leukocyty nie zawierające ziarnistości cytoplazmatycznych, oraz granulocyty — zawierające takie ziarnistości;

naczynia włosowate (włośniczki)
naczynia włosowate (włośniczki)

najcieńsze naczynia układu krwionośnego i układu limfatycznego, których ściany nie zawierają włókien mięśniowych

osocze
osocze

płynna część krwi; zawiera 91% wody, 8% związków organicznych (m.in. białek, cukrów, witamin, enzymów) i 1% związków nieorganicznych (np. jonów sodowych, potasowych, chlorkowych)

podział mitotyczny
podział mitotyczny

proces podziału komórek somatycznych, w wyniku którego powstają dwie komórki o takiej samej liczbie chromosomów

śledziona
śledziona

największy narząd układu limfatycznego występujący u kręgowców; jest miejscem usuwania niesprawnych erytrocytów, leukocytów i trombocytów, bierze udział w tworzeniu limfocytów

tętnice
tętnice

naczynia krwionośne transportujące krew z komór serca w kierunku komórek ciała

trombocyty
trombocyty

płytki krwi; najmniejsze, bezjądrowe elementy morfotyczne krwi; uczestniczą w różnych procesach ustroju, lecz najważniejszą rolę odgrywają w hemostazie — zapobieganiu wypływaniu krwi z uszkodzonych naczyń krwionośnych; ponadto biorą udział m.in.: w syntezie, magazynowaniu i wydzielaniu wielu różnych związków, w odbudowie ściany naczyń i gojeniu się ran, reakcjach zapalnych, odpornościowych, miażdżycowych i nowotworowych (przerzuty)

żyły
żyły

naczynia krwionośne zaopatrzone w zastawki; transportują krew z komórek ciała do przedsionków serca