Ilustracja przedstawia zapis nutowy składający się z trzech pięciolinii, na których umieszczone są zapisy określonych znaków muzycznych. Na nutach leży zegarek ze srebrnym łańcuszkiem. Tytuł: Jak otworzyć drzwi do muzyki?
Ilustracja przedstawia zapis nutowy składający się z trzech pięciolinii, na których umieszczone są zapisy określonych znaków muzycznych. Na nutach leży zegarek ze srebrnym łańcuszkiem. Tytuł: Jak otworzyć drzwi do muzyki?
Jak otworzyć drzwi do muzyki?
Poznaj klucze muzyczne
Klucz muzyczny jest graficznym znakiem określającym położenie poszczególnych dźwięków na pięciolinii.
Dawniej - w X wieku - na początku linii używano liter alfabetu, z czasem ich kształt ulegał zmianie, aż do przyjęcia formy, która znana jest dzisiaj.
W zależności od wyznaczonego dźwięku wyróżniamy trzy rodzaje kluczy: G, F, C.
Klucz wiolinowy
RO9qeLY61CwhM
Grafika przedstawiająca klucz wiolinowy i dźwięk g1. Klucz narysowany jest we właściwym miejscu na pięciolinii. Rozpoczyna się od drugiej linii. Składa się z następujących elementów: małe półkole między drugą a trzecią linią, większe półkole, rozpoczynające się tam, gdzie zakończyło się po prawej stronie małe półkole i kończące się dalej niż małe półkole, umieszczone między liniami pierwszą i drugą. Skośna linia biegnąca do środka klucza na linii czwartej - zawijas zawracający ku dołowi, prosta linia biegnąca w dół przez środek klucza. Na dole ozdobne zawinięcie klucza w lewą stronę. W kluczu wiolinowym dźwięk g1 znajduje się na drugiej linii w miejscu, gdzie rozpoczyna się klucz. Po naciśnięciu punktu aktywnego, wyświetla się informacja dodatkowa: Klucz sopranowy rozpoczyna się od drugiej linii i wyznacza dźwięk g.
Grafika przedstawiająca klucz wiolinowy i dźwięk g1. Klucz narysowany jest we właściwym miejscu na pięciolinii. Rozpoczyna się od drugiej linii. Składa się z następujących elementów: małe półkole między drugą a trzecią linią, większe półkole, rozpoczynające się tam, gdzie zakończyło się po prawej stronie małe półkole i kończące się dalej niż małe półkole, umieszczone między liniami pierwszą i drugą. Skośna linia biegnąca do środka klucza na linii czwartej - zawijas zawracający ku dołowi, prosta linia biegnąca w dół przez środek klucza. Na dole ozdobne zawinięcie klucza w lewą stronę. W kluczu wiolinowym dźwięk g1 znajduje się na drugiej linii w miejscu, gdzie rozpoczyna się klucz. Po naciśnięciu punktu aktywnego, wyświetla się informacja dodatkowa: Klucz sopranowy rozpoczyna się od drugiej linii i wyznacza dźwięk g.
Grafika przedstawiająca klucz wiolinowy i dźwięk g1.
Gdy klucz G rozpoczyna się ślimakiem na pierwszej linii nazywa się dyszkantowym, natomiast jeśli na drugiej - wiolinowym.
Obecnie w użyciu pozostał tylko drugi z nich. Jest najpowszechniej stosowanym kluczem w muzyce i służy do zapisu partii większości instrumentów, a także utworów przeznaczonych na głos ludzki: sopran, alt, tenor.
R1RTzpqbgK9l7
Grafika przedstawiająca klucz wiolinowy. Klucz narysowany jest we właściwym miejscu na pięciolinii. Rozpoczyna się od drugiej linii. Składa się z następujących elementów: małe półkole między drugą a trzecią linią, większe półkole rozpoczynające się tam gdzie zakończyło się po prawej stronie małe półkole i kończące się dalej niż małe półkole, umieszczone między liniami pierwszą i drugą. Skośna linia biegnąca do środka klucza na linii czwartej, zawijas zawracający ku dołowi, prosta linia biegnąca w dół przez środek klucza. Na dole ozdobne zawinięcie klucza w lewą stronę. Na ilustracji znajdują się dwa punkty aktywne, pod którymi ukryte są informacje dodatkowe:
Punkt 1: Klucz wiolinowy - wyznacza dźwięk g1.
Punkt 2: Dźwięki wysokie zapisywane są w kluczu wiolinowym.
Grafika przedstawiająca klucz wiolinowy. Klucz narysowany jest we właściwym miejscu na pięciolinii. Rozpoczyna się od drugiej linii. Składa się z następujących elementów: małe półkole między drugą a trzecią linią, większe półkole rozpoczynające się tam gdzie zakończyło się po prawej stronie małe półkole i kończące się dalej niż małe półkole, umieszczone między liniami pierwszą i drugą. Skośna linia biegnąca do środka klucza na linii czwartej, zawijas zawracający ku dołowi, prosta linia biegnąca w dół przez środek klucza. Na dole ozdobne zawinięcie klucza w lewą stronę. Na ilustracji znajdują się dwa punkty aktywne, pod którymi ukryte są informacje dodatkowe:
Punkt 1: Klucz wiolinowy - wyznacza dźwięk g1.
Punkt 2: Dźwięki wysokie zapisywane są w kluczu wiolinowym.
Grafika przedstawiająca klucz wiolinowy.
Klucz basowy
RiiJTDzJmh0fG
Grafika przedstawiająca klucz basowy i dźwięk - f małe. Klucz narysowany jest we właściwym miejscu na pięciolinii. Rozpoczyna się od czwartej linii. Jego kształt przypomina ucho rozpoczynające się kropką na czwartej linii, a kończące się na drugiej linii. Częścią klucza są dwie kropki: jedna nad czwartą linią, druga pod czwartą linią. Dźwięk - f małe w kluczu basowym znajduje się na czwartej linii tam, gdzie rozpoczyna się klucz. Po naciśnięciu punktu aktywnego wyświetla się informacja dodatkowa: Klucz basowy rozpoczyna się od czwartej linii i wyznacza dźwięk f.
Grafika przedstawiająca klucz basowy i dźwięk - f małe. Klucz narysowany jest we właściwym miejscu na pięciolinii. Rozpoczyna się od czwartej linii. Jego kształt przypomina ucho rozpoczynające się kropką na czwartej linii, a kończące się na drugiej linii. Częścią klucza są dwie kropki: jedna nad czwartą linią, druga pod czwartą linią. Dźwięk - f małe w kluczu basowym znajduje się na czwartej linii tam, gdzie rozpoczyna się klucz. Po naciśnięciu punktu aktywnego wyświetla się informacja dodatkowa: Klucz basowy rozpoczyna się od czwartej linii i wyznacza dźwięk f.
Grafika przedstawiająca klucz basowy i dźwięk - f małe.
Klucz F rozpoczyna się ślimakiem od trzeciej (klucz barytonowy), czwartej (klucz basowy), bądź piątej (klucz subbasowy) linii.
Obecnie w użyciu pozostał tylko drugi z nich. Służy do zapisu partii instrumentów wykonujących linię basową, np. fortepianu, kontrabasu, organów a także głosu ludzkiego: barytonu, bas‑barytonu, basu.
R1WE5EWO9ldZn
Grafika przedstawiająca klucz basowy. Klucz narysowany jest we właściwym miejscu na pięciolinii. Rozpoczyna się od czwartej linii. Jego kształt przypomina ucho rozpoczynające się kropką na czwartej linii, a kończące się na drugiej linii. Częścią klucza są dwie kropki: jedna nad czwartą linią, druga pod czwartą linią. Na ilustracji znajdują się dwa punkty aktywne, pod którymi ukryte są informacje dodatkowe:
Punkt 1: Klucz basowy - wyznacza dźwięk f.
Punkt 2: Dźwięki niskie zapisywane są w kluczu basowym.
Grafika przedstawiająca klucz basowy. Klucz narysowany jest we właściwym miejscu na pięciolinii. Rozpoczyna się od czwartej linii. Jego kształt przypomina ucho rozpoczynające się kropką na czwartej linii, a kończące się na drugiej linii. Częścią klucza są dwie kropki: jedna nad czwartą linią, druga pod czwartą linią. Na ilustracji znajdują się dwa punkty aktywne, pod którymi ukryte są informacje dodatkowe:
Punkt 1: Klucz basowy - wyznacza dźwięk f.
Punkt 2: Dźwięki niskie zapisywane są w kluczu basowym.
Grafika przedstawiająca klucz basowy.
Poznaj sposób zapisywania nut na pięciolinii
Rwx7XzsZEgZiI1
Na ilustracji przedstawiono pięciolinię i sposób numeracji linii i pól na pięciolinii. Na ilustracji pięć poziomych, równoległych, długich linii. Są one ponumerowane od 1 do 5 począwszy od dołu. Ponumerowane są też przestrzenie pomiędzy liniami czyli pola. Między pierwszą a drugą linią mamy pierwsze pole, między drugą a trzecią linią drugie pole, podobnie sprawa ma się z polami trzecim i czwartym. Pod pięciolinią umieszczono dwie - krótkie równoległe do siebie i równoległe do pięciolinii - kreski, podpisane jako linie dodane dolne. Nad pięciolinią umieszczono podobne kreski i podpisano: linie dodane górne. Na ilustracji znajduje się punkt aktywny, po naciśnięciu którego wyświetla się informacja dodatkowa:
Punkt 1: Pięciolinia - to przestrzeń, na której dokonuje się zapisu muzycznego za pomocą nut i pauz oraz innych oznaczeń muzycznych. Składa się z pięciu poziomych linii położonych równolegle jedna nad drugą. Linie w pięciolinii numerujemy od dołu. Poza liniami, na pięciolinii znajdują się również pola pomiędzy nimi, również numerowane od dołu. Dodatkowo dozwolone jest dopisywanie tzw. linii dodanych górnych i dolnych.
Na ilustracji przedstawiono pięciolinię i sposób numeracji linii i pól na pięciolinii. Na ilustracji pięć poziomych, równoległych, długich linii. Są one ponumerowane od 1 do 5 począwszy od dołu. Ponumerowane są też przestrzenie pomiędzy liniami czyli pola. Między pierwszą a drugą linią mamy pierwsze pole, między drugą a trzecią linią drugie pole, podobnie sprawa ma się z polami trzecim i czwartym. Pod pięciolinią umieszczono dwie - krótkie równoległe do siebie i równoległe do pięciolinii - kreski, podpisane jako linie dodane dolne. Nad pięciolinią umieszczono podobne kreski i podpisano: linie dodane górne. Na ilustracji znajduje się punkt aktywny, po naciśnięciu którego wyświetla się informacja dodatkowa:
Punkt 1: Pięciolinia - to przestrzeń, na której dokonuje się zapisu muzycznego za pomocą nut i pauz oraz innych oznaczeń muzycznych. Składa się z pięciu poziomych linii położonych równolegle jedna nad drugą. Linie w pięciolinii numerujemy od dołu. Poza liniami, na pięciolinii znajdują się również pola pomiędzy nimi, również numerowane od dołu. Dodatkowo dozwolone jest dopisywanie tzw. linii dodanych górnych i dolnych.
Miejsce klucza na pięciolinii
R1EOoW8E10Wkc
Na ilustracji początek zapisu nutowego na fortepian. Na ilustracji znajdują się dwie pięciolinie, klucz wiolinowy, klucz basowy, bemole, metrum i trzy takty zapisu nutowego. Na ilustracji znajdują się punkty aktywne, pod którymi ukryto infromacje dodatkowe: Punkt 1: Dwie pięciolinie połączone są klamrą, zwaną akoladą. Oznacza to, że powinny być zagrane jednocześnie.
Punkt 2: Na początku pięciolinii umieszczony jest klucz muzyczny. Punkt 3: Po kluczu muzycznym zapisane są znaki przykluczowe, określające tonację utworu. Punkt 4: Po znakach przykluczowych zawarte jest metrum, określające układ akcentów kompozycji. Punkt 5: Fragment pięciolinii ukazuje przykład partytury fortepianowej.
Na ilustracji początek zapisu nutowego na fortepian. Na ilustracji znajdują się dwie pięciolinie, klucz wiolinowy, klucz basowy, bemole, metrum i trzy takty zapisu nutowego. Na ilustracji znajdują się punkty aktywne, pod którymi ukryto infromacje dodatkowe: Punkt 1: Dwie pięciolinie połączone są klamrą, zwaną akoladą. Oznacza to, że powinny być zagrane jednocześnie.
Punkt 2: Na początku pięciolinii umieszczony jest klucz muzyczny. Punkt 3: Po kluczu muzycznym zapisane są znaki przykluczowe, określające tonację utworu. Punkt 4: Po znakach przykluczowych zawarte jest metrum, określające układ akcentów kompozycji. Punkt 5: Fragment pięciolinii ukazuje przykład partytury fortepianowej.
Ilustracja zapisu nutowego.
Aplikacja umożliwiająca ułożenie nowego tekstu do poznanej piosenki i ułożenie nut do melodii.
Instrukcja obsługi aplikacji.
Aplikacja „Muzyczni twórcy” pozwala tworzyć, zapisywać i odtwarzać partytury. Aplikacja daje również możliwość pisania tekstów do tworzonych partytur. Całość składa się z czterech modułów: Kompozytor, Autor tekstu, Edytor, Znaki muzyczne.
Kompozytor - po wybraniu tego modułu, widoczna jest pięciolinia z nutami. Klikanie na poszczególne nuty powoduje pojawienie się fioletowego panelu ze strzałkami (w górę i w dół) wokół wybranej nuty. Za pomocą tych strzałek możemy zmieniać położenie danej nuty na pięciolinii tak, aby powstał właściwy utwór. Do przewijania pięciolinii służą dwie strzałki (w lewo, w prawo), znajdujące się po bokach pięciolinii. W prawym dolnym rogu widoczne są przyciski: „Wyczyść” - powoduje powrót do początkowego układu nut; „Pomoc” - zawiera instrukcję, w której opisana jest treść zadania i prawidłowy układ nut; „Odtwórz” - Umożliwia odtworzenie melodii, zgodnie z ustawieniem nut.
Autor tekstu - po wybraniu tego modułu, widoczna jest partytura śpiewanki do‑re‑mi‑fanki. Pod każdą nutą znajduje się fioletowe pole tekstowe, które możemy edytować. W prawym, dolnym rogu znajdują się przyciski: „Resetuj” - przywraca początkowe słowa piosenki; „Pomoc” - wyświetla instrukcję do zadania; „Otwórz” - umożliwia załadowanie zapisanej partytury z tekstem; „Zapisz” - umożliwia zapisanie partytury z tekstem; „Wyczyść” - usuwa słowa piosenki; „Karaoke” - Powoduje odtworzenie melodii z dodanym tekstem. Poszczególne słowa piosenki podświetlają się w momentach, w których powinny być śpiewane.
Edytor - po wybraniu tego modułu, otwiera się edytor partytur. Posiada on główny obszar roboczy na środku i dwa panele boczne po obu jego stronach. Z prawej strony znajduje się panel z obiektami, które możemy wstawiać do obszaru roboczego. Są to m.in. nuty, pięciolinie, oznaczenia metrum, pauzy. Aby dodać element do obszaru roboczego, należy kliknąć na nim lewym przyciskiem myszy. Wówczas wybrany element zostaje dodany w centralnej części arkusza roboczego. Po kliknięciu w wybrany obiekt na obszarze roboczym, możemy edytować jego położenie, wielkość, nachylenie (pociągając za odpowiednie kwadraciki na krawędzi elementu). Dodatkowo możemy zmienić tytuł utworu i słowa piosenki poprzez dwukrotne kliknięcie na wybrany tekst. Panel, znajdujący się przy lewej krawędzi ekranu, zawiera wiele przycisków: „Przesuń” - domyślnie wybrana opcja, która umożliwia zmienianie położenia poszczególnych elementów na arkuszu; „Widok” - narzędzie do przesuwania widoku arkusza partytury w dół; „Powiększ”/”Pomniejsz” - powoduje przybliżenie/oddalenie fragmentu arkusza; „Front”/”Tył” - powoduje przesunięcie danego elementu „na wierzch” lub „pod spód” w odniesieniu do pozostałych elementów; „Usuń” - usuwa wybrany element; „Nowy” - powoduje otworzenie czystego arkusza; „Otwórz” - umożliwia załadowanie wcześniej zapisanego arkusza; „Zapisz” - umożliwia zapisanie arkusza; „Import” - umożliwia zaimportowanie do arkusza różnego rodzaju plików graficznych (dodanie tła dla partytury, obrazków, autorskich grafik); „Eksport” - powoduje pobranie arkusza w formie pliku png.
Znaki muzyczne - dodatkowy komponent aplikacji, umożliwiający pobieranie poszczególnych elementów partytur (grafik nut, pięciolinii, oznaczeń metrum itp.) w formacie svg.
Polecenie 1
Ułóż w aplikacji „Muzyczni twórcy” nuty do piosenki „Wlazł kotek” zgodnie z opisem.
R9V427vQ2GW1x
Polecenie 2
Ułóż nuty tak, by można było poprawnie zagrać utwór „Wlazł kotek na płotek”.
Polecenie 3
Stwórz własny, oryginalny tekst do utworu „Śpiewanka do‑re‑mi‑fanka”.
Polecenie 4
Stwórz własną piosenkę, posługując się nutami znajdującymi się w aplikacji. Następnie zanuć ją lub zagraj.
Aplikacja „Muzyczni twórcy” umożliwia ułożenie nowego tekstu do poznanej piosenki. Zamiast tekstu piosenki pod zapisem nutowym są wolne miejsca: pod każdą wartością rytmiczną jedna kratka do uzupełnienia. Aplikacja zawiera funkcję karaoke i pozwala na uruchomienie podkładu muzycznego, aby można było zaśpiewać piosenkę z nowym tekstem. Dodatkowo w aplikacji można układać nuty do melodii.
Aplikacja „Muzyczni twórcy” umożliwia ułożenie nowego tekstu do poznanej piosenki. Zamiast tekstu piosenki pod zapisem nutowym są wolne miejsca: pod każdą wartością rytmiczną jedna kratka do uzupełnienia. Aplikacja zawiera funkcję karaoke i pozwala na uruchomienie podkładu muzycznego, aby można było zaśpiewać piosenkę z nowym tekstem. Dodatkowo w aplikacji można układać nuty do melodii.
Muzyczni twórcy, online‑skills, CC BY 3.0
Źródło: online-skills, Muzyczni twórcy, licencja: CC BY 3.0.
Poniżej znajduje się alternatywa aplikacji.
Ćwiczenie 1
Posłuchaj utworu w oryginalnym wykonaniu a następnie włącz ścieżkę melodyczną i samodzielnie go zaśpiewaj.
Prząśniczka
R12Y8W1bJb9oO
Utwór pod tytułem „Prząśniczka” z muzyką autorstwa Stanisława Moniuszko oraz słowami autorstwa Jana Czeczota. Utwór trwający 1 minutę i 33 sekundy. Kompozycja jest wokalno‑instrumentalna, a zamieszczona aranżacja przeznaczona na głos żeński w akompaniamencie fortepianu. Utwór jest wykonywany w szybkim tempie, a jego brzmienie jest bardzo żywe, wesołe oraz sentymentalne. Tekst jest wykonywany w języku polskim.
Utwór pod tytułem „Prząśniczka” z muzyką autorstwa Stanisława Moniuszko oraz słowami autorstwa Jana Czeczota. Utwór trwający 1 minutę i 33 sekundy. Kompozycja jest wokalno‑instrumentalna, a zamieszczona aranżacja przeznaczona na głos żeński w akompaniamencie fortepianu. Utwór jest wykonywany w szybkim tempie, a jego brzmienie jest bardzo żywe, wesołe oraz sentymentalne. Tekst jest wykonywany w języku polskim.
Stanisław Moniuszko, Jan Czeczot, „Prząśniczka” – wzorcowe wykonanie: śpiew oraz akompaniament, online‑skills, CC BY 3.0
Źródło: online-skills, Jan Czeczot, Stanisław Moniuszko, „Prząśniczka” – wzorcowe wykonanie: śpiew oraz akompaniament, licencja: CC BY 3.0.
Stanisław Moniuszko, Jan Czeczot, „Prząśniczka” – wzorcowe wykonanie: śpiew oraz akompaniament, online‑skills, CC BY 3.0
Źródło: online-skills, Jan Czeczot, Stanisław Moniuszko, „Prząśniczka” – wzorcowe wykonanie: śpiew oraz akompaniament, licencja: CC BY 3.0.
Utwór pod tytułem „Prząśniczka” z muzyką autorstwa Stanisława Moniuszko oraz słowami autorstwa Jana Czeczota. Utwór trwający 1 minutę i 33 sekundy. Kompozycja jest wokalno‑instrumentalna, a zamieszczona aranżacja przeznaczona na głos żeński w akompaniamencie fortepianu. Utwór jest wykonywany w szybkim tempie, a jego brzmienie jest bardzo żywe, wesołe oraz sentymentalne. Tekst jest wykonywany w języku polskim.
RTcgHp0nNfWI6
Utwór pod tytułem „Prząśniczka – linia melodyczna oraz akompaniament” z muzyką autorstwa Stanisława Moniuszki oraz tekstem autorstwa Jana Czeczota. Utwór trwający 1 minutę i 32 sekundy. Aranżacja kompozycji jest instrumentalna, wykonywana przez fortepian solo. Utwór jest wykonywany w szybkim tempie i ma bardzo dynamiczny, żywy i sentymentalny charakter. W nagraniu słychać linię melodyczną oraz harmonię.
Utwór pod tytułem „Prząśniczka – linia melodyczna oraz akompaniament” z muzyką autorstwa Stanisława Moniuszki oraz tekstem autorstwa Jana Czeczota. Utwór trwający 1 minutę i 32 sekundy. Aranżacja kompozycji jest instrumentalna, wykonywana przez fortepian solo. Utwór jest wykonywany w szybkim tempie i ma bardzo dynamiczny, żywy i sentymentalny charakter. W nagraniu słychać linię melodyczną oraz harmonię.
Stanisław Moniuszko, Jan Czeczot, „Prząśniczka” – linia melodyczna oraz akompaniament, online‑skills, CC BY 3.0
Źródło: online-skills, Jan Czeczot, Stanisław Moniuszko, „Prząśniczka” – linia melodyczna oraz akompaniament, licencja: CC BY 3.0.
Stanisław Moniuszko, Jan Czeczot, „Prząśniczka” – linia melodyczna oraz akompaniament, online‑skills, CC BY 3.0
Źródło: online-skills, Jan Czeczot, Stanisław Moniuszko, „Prząśniczka” – linia melodyczna oraz akompaniament, licencja: CC BY 3.0.
Utwór pod tytułem „Prząśniczka – linia melodyczna oraz akompaniament” z muzyką autorstwa Stanisława Moniuszki oraz tekstem autorstwa Jana Czeczota. Utwór trwający 1 minutę i 32 sekundy. Aranżacja kompozycji jest instrumentalna, wykonywana przez fortepian solo. Utwór jest wykonywany w szybkim tempie i ma bardzo dynamiczny, żywy i sentymentalny charakter. W nagraniu słychać linię melodyczną oraz harmonię.
Lipka
RcN88eIEemIJr
Utwór pod tytułem „Lipka”, trwający 3 minuty i 9 sekund. Kompozycja jest wokalno‑instrumentalna, a zamieszczona aranżacja przeznaczona na głos żeński w akompaniamencie gitary akustycznej. Utwór jest wykonywany w umiarkowanym tempie, a jego brzmienie jest bardzo sentymentalne, nostalgiczne oraz żywe. Tekst jest wykonywany w języku polskim.
Utwór pod tytułem „Lipka”, trwający 3 minuty i 9 sekund. Kompozycja jest wokalno‑instrumentalna, a zamieszczona aranżacja przeznaczona na głos żeński w akompaniamencie gitary akustycznej. Utwór jest wykonywany w umiarkowanym tempie, a jego brzmienie jest bardzo sentymentalne, nostalgiczne oraz żywe. Tekst jest wykonywany w języku polskim.
„Lipka” – wzorcowe wykonanie: śpiew oraz akompaniament, online‑skills, CC BY 3.0
Źródło: online-skills, „Lipka” – wzorcowe wykonanie: śpiew oraz akompaniament, licencja: CC BY 3.0.
„Lipka” – wzorcowe wykonanie: śpiew oraz akompaniament, online‑skills, CC BY 3.0
Źródło: online-skills, „Lipka” – wzorcowe wykonanie: śpiew oraz akompaniament, licencja: CC BY 3.0.
Utwór pod tytułem „Lipka”, trwający 3 minuty i 9 sekund. Kompozycja jest wokalno‑instrumentalna, a zamieszczona aranżacja przeznaczona na głos żeński w akompaniamencie gitary akustycznej. Utwór jest wykonywany w umiarkowanym tempie, a jego brzmienie jest bardzo sentymentalne, nostalgiczne oraz żywe. Tekst jest wykonywany w języku polskim.
R2uWuVF4KWrUJ
Utwór pod tytułem „Lipka”, trwający 3 minuty i 9 sekund. Kompozycja jest wokalno‑instrumentalna, natomiast zamieszczona aranżacja jest wyłącznie instrumentalna, przeznaczona na gitarę akustyczną wykonującą melodię wraz z akompaniamentem. Utwór jest wykonywany w umiarkowanym tempie, a jego brzmienie jest bardzo sentymentalne, nostalgiczne oraz żywe.
Utwór pod tytułem „Lipka”, trwający 3 minuty i 9 sekund. Kompozycja jest wokalno‑instrumentalna, natomiast zamieszczona aranżacja jest wyłącznie instrumentalna, przeznaczona na gitarę akustyczną wykonującą melodię wraz z akompaniamentem. Utwór jest wykonywany w umiarkowanym tempie, a jego brzmienie jest bardzo sentymentalne, nostalgiczne oraz żywe.
„Lipka” – linia melodyczna oraz akompaniament, online‑skills, CC BY 3.0
Źródło: online-skills, „Lipka” – linia melodyczna oraz akompaniament, licencja: CC BY 3.0.
„Lipka” – linia melodyczna oraz akompaniament, online‑skills, CC BY 3.0
Źródło: online-skills, „Lipka” – linia melodyczna oraz akompaniament, licencja: CC BY 3.0.
Utwór pod tytułem „Lipka”, trwający 3 minuty i 9 sekund. Kompozycja jest wokalno‑instrumentalna, natomiast zamieszczona aranżacja jest wyłącznie instrumentalna, przeznaczona na gitarę akustyczną wykonującą melodię wraz z akompaniamentem. Utwór jest wykonywany w umiarkowanym tempie, a jego brzmienie jest bardzo sentymentalne, nostalgiczne oraz żywe.
Rota
R1OZvt6yFTIW0
Utwór pod tytułem „Rota” z muzyką autorstwa Feliksa Nowowiejskiego oraz słowami autorstwa Marii Konopnickiej. Utwór trwający 3 minuty i 25 sekund. Kompozycja jest wokalno‑instrumentalna, a zamieszczona aranżacja przeznaczona na głos żeński w akompaniamencie fortepianu. Utwór jest wykonywany w umiarkowanym tempie, a jego brzmienie jest bardzo podniosłe, dramatyczne oraz żywe. Tekst jest wykonywany w języku polskim.
Utwór pod tytułem „Rota” z muzyką autorstwa Feliksa Nowowiejskiego oraz słowami autorstwa Marii Konopnickiej. Utwór trwający 3 minuty i 25 sekund. Kompozycja jest wokalno‑instrumentalna, a zamieszczona aranżacja przeznaczona na głos żeński w akompaniamencie fortepianu. Utwór jest wykonywany w umiarkowanym tempie, a jego brzmienie jest bardzo podniosłe, dramatyczne oraz żywe. Tekst jest wykonywany w języku polskim.
Feliks Nowowiejski, Maria Konopnicka, „Rota” – wzorcowe wykonanie: śpiew oraz akompaniament, online‑skills, CC BY 3.0
Źródło: online-skills, Maria Konopnicka, Feliks Nowowiejski, „Rota” – wzorcowe wykonanie: śpiew oraz akompaniament, licencja: CC BY 3.0.
Feliks Nowowiejski, Maria Konopnicka, „Rota” – wzorcowe wykonanie: śpiew oraz akompaniament, online‑skills, CC BY 3.0
Źródło: online-skills, Maria Konopnicka, Feliks Nowowiejski, „Rota” – wzorcowe wykonanie: śpiew oraz akompaniament, licencja: CC BY 3.0.
Utwór pod tytułem „Rota” z muzyką autorstwa Feliksa Nowowiejskiego oraz słowami autorstwa Marii Konopnickiej. Utwór trwający 3 minuty i 25 sekund. Kompozycja jest wokalno‑instrumentalna, a zamieszczona aranżacja przeznaczona na głos żeński w akompaniamencie fortepianu. Utwór jest wykonywany w umiarkowanym tempie, a jego brzmienie jest bardzo podniosłe, dramatyczne oraz żywe. Tekst jest wykonywany w języku polskim.
R1eTYB5QFHNpE
Utwór pod tytułem „Rota” z muzyką autorstwa Feliksa Nowowiejskiego oraz słowami autorstwa Marii Konopnickiej. Utwór trwający 3 minuty i 24 sekundy. Kompozycja jest wokalno‑instrumentalna, natomiast zamieszczona aranżacja jest wyłącznie instrumentalna, przeznaczona na fortepian wykonujący melodię wraz z akompaniamentem. Utwór jest wykonywany w umiarkowanym tempie, a jego brzmienie jest bardzo podniosłe, dramatyczne oraz żywe.
Utwór pod tytułem „Rota” z muzyką autorstwa Feliksa Nowowiejskiego oraz słowami autorstwa Marii Konopnickiej. Utwór trwający 3 minuty i 24 sekundy. Kompozycja jest wokalno‑instrumentalna, natomiast zamieszczona aranżacja jest wyłącznie instrumentalna, przeznaczona na fortepian wykonujący melodię wraz z akompaniamentem. Utwór jest wykonywany w umiarkowanym tempie, a jego brzmienie jest bardzo podniosłe, dramatyczne oraz żywe.
Feliks Nowowiejski, Maria Konopnicka, „Rota” - linia melodyczna oraz akompaniament, online‑skills, CC BY 3.0
Źródło: online-skills, Maria Konopnicka, Feliks Nowowiejski, „Rota” - linia melodyczna oraz akompaniament, licencja: CC BY 3.0.
Feliks Nowowiejski, Maria Konopnicka, „Rota” - linia melodyczna oraz akompaniament, online‑skills, CC BY 3.0
Źródło: online-skills, Maria Konopnicka, Feliks Nowowiejski, „Rota” - linia melodyczna oraz akompaniament, licencja: CC BY 3.0.
Utwór pod tytułem „Rota” z muzyką autorstwa Feliksa Nowowiejskiego oraz słowami autorstwa Marii Konopnickiej. Utwór trwający 3 minuty i 24 sekundy. Kompozycja jest wokalno‑instrumentalna, natomiast zamieszczona aranżacja jest wyłącznie instrumentalna, przeznaczona na fortepian wykonujący melodię wraz z akompaniamentem. Utwór jest wykonywany w umiarkowanym tempie, a jego brzmienie jest bardzo podniosłe, dramatyczne oraz żywe.
Do re mi
R1E5ZAoZgy2DP
Utwór pod tytułem „Do‑Re‑Mi” z muzyką autorstwa Oscara Hammersteina II oraz słowami autorstwa Richarda Rodgersa. Utwór trwający 2 minuty i 27 sekund. Kompozycja jest wokalno‑instrumentalna, a zamieszczona aranżacja przeznaczona na głos żeński w akompaniamencie gitary akustycznej. Utwór jest wykonywany w szybkim tempie, a jego brzmienie jest bardzo wesołe, dynamiczne oraz żywe. Tekst jest wykonywany w języku polskim.
Utwór pod tytułem „Do‑Re‑Mi” z muzyką autorstwa Oscara Hammersteina II oraz słowami autorstwa Richarda Rodgersa. Utwór trwający 2 minuty i 27 sekund. Kompozycja jest wokalno‑instrumentalna, a zamieszczona aranżacja przeznaczona na głos żeński w akompaniamencie gitary akustycznej. Utwór jest wykonywany w szybkim tempie, a jego brzmienie jest bardzo wesołe, dynamiczne oraz żywe. Tekst jest wykonywany w języku polskim.
Richard Rodgers i Oscar Hammerstein II, „Do‑Re‑Mi” – wzorcowe wykonanie: śpiew oraz akompaniament, online‑skills, CC BY 3.0
Źródło: online-skills, Oscar Hammerstein II, Richard Rodgers, „Do-Re-Mi” – wzorcowe wykonanie: śpiew oraz akompaniament, licencja: CC BY 3.0.
Richard Rodgers i Oscar Hammerstein II, „Do‑Re‑Mi” – wzorcowe wykonanie: śpiew oraz akompaniament, online‑skills, CC BY 3.0
Źródło: online-skills, Oscar Hammerstein II, Richard Rodgers, „Do-Re-Mi” – wzorcowe wykonanie: śpiew oraz akompaniament, licencja: CC BY 3.0.
Utwór pod tytułem „Do‑Re‑Mi” z muzyką autorstwa Oscara Hammersteina II oraz słowami autorstwa Richarda Rodgersa. Utwór trwający 2 minuty i 27 sekund. Kompozycja jest wokalno‑instrumentalna, a zamieszczona aranżacja przeznaczona na głos żeński w akompaniamencie gitary akustycznej. Utwór jest wykonywany w szybkim tempie, a jego brzmienie jest bardzo wesołe, dynamiczne oraz żywe. Tekst jest wykonywany w języku polskim.
ROEb4zxCFgeT9
Utwór pod tytułem „Do‑Re‑Mi” z muzyką autorstwa Oscara Hammersteina II oraz słowami autorstwa Richarda Rodgersa. Utwór trwający 2 minuty i 27 sekund. Kompozycja jest wokalno‑instrumentalna, natomiast zamieszczona aranżacja jest wyłącznie instrumentalna, przeznaczona na gitarę akustyczną wykonującą melodię wraz z akompaniamentem. Utwór jest wykonywany w szybkim tempie, a jego brzmienie jest bardzo wesołe, dynamiczne oraz żywe.
Utwór pod tytułem „Do‑Re‑Mi” z muzyką autorstwa Oscara Hammersteina II oraz słowami autorstwa Richarda Rodgersa. Utwór trwający 2 minuty i 27 sekund. Kompozycja jest wokalno‑instrumentalna, natomiast zamieszczona aranżacja jest wyłącznie instrumentalna, przeznaczona na gitarę akustyczną wykonującą melodię wraz z akompaniamentem. Utwór jest wykonywany w szybkim tempie, a jego brzmienie jest bardzo wesołe, dynamiczne oraz żywe.
Richard Rodgers i Oscar Hammerstein II, „Do‑Re‑Mi” – linia melodyczna oraz akompaniament, online‑skills, CC BY 3.0
Źródło: online-skills, Oscar Hammerstein II, Richard Rodgers, „Do-Re-Mi” – linia melodyczna oraz akompaniament, licencja: CC BY 3.0.
Richard Rodgers i Oscar Hammerstein II, „Do‑Re‑Mi” – linia melodyczna oraz akompaniament, online‑skills, CC BY 3.0
Źródło: online-skills, Oscar Hammerstein II, Richard Rodgers, „Do-Re-Mi” – linia melodyczna oraz akompaniament, licencja: CC BY 3.0.
Utwór pod tytułem „Do‑Re‑Mi” z muzyką autorstwa Oscara Hammersteina II oraz słowami autorstwa Richarda Rodgersa. Utwór trwający 2 minuty i 27 sekund. Kompozycja jest wokalno‑instrumentalna, natomiast zamieszczona aranżacja jest wyłącznie instrumentalna, przeznaczona na gitarę akustyczną wykonującą melodię wraz z akompaniamentem. Utwór jest wykonywany w szybkim tempie, a jego brzmienie jest bardzo wesołe, dynamiczne oraz żywe.
Czerwone jabłuszko
R1UR7AUQ2YYd8
Utwór pod tytułem „Czerwone Jabłuszko”, trwający 2 minuty i 30 sekund. Kompozycja jest wokalno‑instrumentalna, a zamieszczona aranżacja przeznaczona na głos żeński w akompaniamencie gitary akustycznej. Utwór jest wykonywany w szybkim tempie, a jego brzmienie jest bardzo dynamiczne, żywe oraz sentymentalne. Tekst jest wykonywany w języku polskim.
Utwór pod tytułem „Czerwone Jabłuszko”, trwający 2 minuty i 30 sekund. Kompozycja jest wokalno‑instrumentalna, a zamieszczona aranżacja przeznaczona na głos żeński w akompaniamencie gitary akustycznej. Utwór jest wykonywany w szybkim tempie, a jego brzmienie jest bardzo dynamiczne, żywe oraz sentymentalne. Tekst jest wykonywany w języku polskim.
„Czerwone jabłuszko” – wzorcowe wykonanie: śpiew oraz akompaniament, online‑skills, CC BY 3.0
Źródło: online-skills, „Czerwone jabłuszko” – wzorcowe wykonanie: śpiew oraz akompaniament, licencja: CC BY 3.0.
„Czerwone jabłuszko” – wzorcowe wykonanie: śpiew oraz akompaniament, online‑skills, CC BY 3.0
Źródło: online-skills, „Czerwone jabłuszko” – wzorcowe wykonanie: śpiew oraz akompaniament, licencja: CC BY 3.0.
Utwór pod tytułem „Czerwone Jabłuszko”, trwający 2 minuty i 30 sekund. Kompozycja jest wokalno‑instrumentalna, a zamieszczona aranżacja przeznaczona na głos żeński w akompaniamencie gitary akustycznej. Utwór jest wykonywany w szybkim tempie, a jego brzmienie jest bardzo dynamiczne, żywe oraz sentymentalne. Tekst jest wykonywany w języku polskim.
R19G8vy9t6gSo
Utwór pod tytułem „Czerwone Jabłuszko”, trwający 2 minuty i 30 sekund. Kompozycja jest wokalno‑instrumentalna, natomiast zamieszczona aranżacja jest wyłącznie instrumentalna, przeznaczona na gitarę akustyczną wykonującą melodię wraz z akompaniamentem. Utwór jest wykonywany w szybkim tempie, a jego brzmienie jest bardzo dynamiczne, żywe oraz sentymentalne.
Utwór pod tytułem „Czerwone Jabłuszko”, trwający 2 minuty i 30 sekund. Kompozycja jest wokalno‑instrumentalna, natomiast zamieszczona aranżacja jest wyłącznie instrumentalna, przeznaczona na gitarę akustyczną wykonującą melodię wraz z akompaniamentem. Utwór jest wykonywany w szybkim tempie, a jego brzmienie jest bardzo dynamiczne, żywe oraz sentymentalne.
„Czerwone jabłuszko” – linia melodyczna oraz akompaniament, online‑skills, CC BY 3.0
Źródło: online-skills, „Czerwone jabłuszko” – linia melodyczna oraz akompaniament, licencja: CC BY 3.0.
„Czerwone jabłuszko” – linia melodyczna oraz akompaniament, online‑skills, CC BY 3.0
Źródło: online-skills, „Czerwone jabłuszko” – linia melodyczna oraz akompaniament, licencja: CC BY 3.0.
Utwór pod tytułem „Czerwone Jabłuszko”, trwający 2 minuty i 30 sekund. Kompozycja jest wokalno‑instrumentalna, natomiast zamieszczona aranżacja jest wyłącznie instrumentalna, przeznaczona na gitarę akustyczną wykonującą melodię wraz z akompaniamentem. Utwór jest wykonywany w szybkim tempie, a jego brzmienie jest bardzo dynamiczne, żywe oraz sentymentalne.
Ćwiczenie 2
RU6so1I6Huwcl
Zaznacz prawidłową odpowiedź. Kto jest autorem utworu „Dwa serduszka, cztery oczy”?
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
Ćwiczenie 3
R1eRw8CQMvrYB
Zaznacz poprawną odpowiedź. Która z piosenek jest piosenką harcerską?
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
Piosenka „Mój język to muzyka”
Polecenie 5
Zaśpiewaj z podkładem muzycznym utwór „Mój język to muzyka”, zwracając uwagę na zapis nutowy.
Rel00ID1CR46k
Polecenie 6
Zaśpiewaj z podkładem muzycznym utwór „Mój język to muzyka”.
Aplikacja „Karaoke” zawiera zestaw 5 piosenek autorskich w różnych stylach muzycznych: rock, pop, poezja śpiewana, reagge. Każda z piosenek posiada podkład instrumentalny z linią melodyczną, zapis nutowy, słowa piosenki. Słowa piosenki wyświetlane są na ekranie wraz z odtwarzającym się podkładem muzycznym.
Aplikacja „Karaoke” zawiera zestaw 5 piosenek autorskich w różnych stylach muzycznych: rock, pop, poezja śpiewana, reagge. Każda z piosenek posiada podkład instrumentalny z linią melodyczną, zapis nutowy, słowa piosenki. Słowa piosenki wyświetlane są na ekranie wraz z odtwarzającym się podkładem muzycznym.
Karaoke, online‑skills, CC BY 3.0
Źródło: online-skills, Karaoke, licencja: CC BY 3.0.
Słownik pojęć
Klucz
Klucz
znak graficzny, który określa sposób odczytania nut na pięciolinii.
Notacja muzyczna
Notacja muzyczna
system umownych znaków graficznych, przy pomocy których zapisać można niemal wszystkie cechy dźwięków muzycznych: rytm, melodię, dynamikę, artykulację, harmonię.
Nuta
Nuta
znak graficzny określający wysokość i wartość rytmiczną dźwięku.
Pięciolinia
Pięciolinia
pięć równoległych linii poziomych, na których umieszcza się znaki nutowe.